BlogGang.com : : หลับฝันดี : ( 12 ) โอมโอมกลับเข้า ICU อีกครั้ง

( 12 ) โอมโอมกลับเข้า ICU อีกครั้ง

โอมโอมครับ ตอนนี้หนูป่วยมาได้ 4 ปี กับอีก 25 วันแล้ว ทุก ๆ วัน คือ วันที่หนูต้องพยายามทำกายภาพบำบัด ฟื้นฟูสมอง และรักษาสุขภาพร่างกายให้แข็งแรง ไม่ให้เจ็บป่วย แม่กลัวมากเลยเวลาที่โอมโอมไม่สบาย เพราะหนูพูดไม่ได้ บอกไม่ได้ ว่าเจ็บอย่างไร ปวดแค่ไหน

แล้ววันที่แม่กลัวก็มาถึงอีกครั้ง แม่จำได้ว่าวันนั้น วันที่ 21 ก.ค. 2549 โอมโอมมีอาการตัวร้อน ไข้ขึ้น มีผื่นแดงขึ้นตามตัว แม่กลัวว่าโอมโอมจะเป็นโรคผิวหนัง แพ้ยากันชักที่กินอยู่ แม่ตัดสินใจพาโอมโอมไปหาคุณหมอที่โรงพยาบาลรัฐที่เคยดูแลตอนโอมโอมไม่สบาย ตอนนี้อาจารย์หมอสมองคนเดิมก็ย้ายไปโรงเรียนเอกชนที่อื่น เราต้องไปหาอาจารย์หมอคนใหม่ ซึ่งแม่ก็ไม่รู้จักเหมือนกัน

ตอนที่เราไปถึงโอมโอมตัวร้อนขึ้นเรื่อย ๆ พยาบาลรับคนไข้ ให้เราไปรอรวมอยู่กับคนไข้ที่แผนกฉุกเฉินข้างล่าง เราใช้เวลารอนานมาก มีคุณหมอฝึกหัดผลัดกันมาถามอาการ แล้วก็เฉย ๆ ไม่มีใครสั่งยา หรือสั่งว่าต้องทำอย่างไร
ตอนนั้นโอมโอมเริ่มตัวร้อนมาก ตัวแดงไปหมด คุณหมอเวรมาตรวจ และแจ้งว่าอาจารย์สมองไม่อยู่ และตอนนี้ห้องก็เต็มไปหมด ไม่มีห้องให้เข้า คุณหมอเวรสงสัยว่าน่าจะแพ้ยา แต่ก็ไม่ทำการรักษาใด ๆ เลย ป้าหนึ่งต้องเอาผ้าขนหนูไปชุบน้ำที่ห้องน้ำมาเช็ดตัวลดไข้ให้โอม ไม่มียาลดไข้ให้กิน

แม่ไม่เข้าใจเลยว่าทำไม คุณหมอเวรไม่ยอมรักษา บอกแต่ว่าไม่มีห้องว่าง
ต้องให้แม่ย้ายโอมโอมไปโรงพยาบาลอื่น ที่นี่ไม่รับด้วยเหตุผลว่าไม่มีห้องว่าง ไม่มีการจ่ายยาลดไข้ให้ คุณหมอเวรแค่มามองดูเฉย ๆ แล้วสั่งให้ย้ายโรงพยาบาลอย่างเดียว ตอนนี้โอมโอมตัวร้อนมาก ไข้ขึ้นสูงถึง 39 องศา
ไม่มีคุณหมอหรือเจ้าหน้าที่คนไหนสนใจเราเลย เพราะโอมโอมพูดไม่ได้
ได้แต่นอนมองหน้าเฉย ๆ แต่เด็กที่เป็นไข้สูง เคยมีอาการชัก มีอาการทางสมอง พูดไม่ได้ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ก็มีความรู้สึกทรมานนะคุณหมอเวร

ปัญหาใหญ่ของเราตอนนี้คือ โรงพยาบาลรัฐแห่งนี้เป็นโรงพยาบาลใหญ่ มีแต่โรงพยาบาลที่อื่นจะส่งคนไข้หนักมาให้รักษาที่นี่ แต่นี่คุณหมอเวรสั่งย้ายเราไปที่อื่น แม่ขอพาโอมโอมกลับเอง เพื่อไปหาหมอที่โรงพยาบาลอื่น
แต่คุณหมอเวรไม่ให้ออกจากโรงพยาบาล ให้เหตุผลว่า เด็กตัวร้อนมาก อันตราย ไม่สามารถให้พาออกไปได้เอง ต้องให้มีรถพยาบาลจากโรงพยาบาลอื่นมารับถึงจะให้ออกจากโรงพยาบาล

แม่พยายามติดต่อโรงพยาบาลเอกชนตั้งหลายแห่ง ทั้งใกล้และไกล แต่ไม่มีที่ไหนเลยจะมารับโอมโอม แม่เข้าใจนะลูก โอมโอมเป็นโรคทางสมอง อาการหนัก แม้แต่โรงพยาบาลรัฐใหญ่ยังไม่รับรักษา แล้วโรงพยาบาลเอกชนที่อื่น ใครอยากจะมารับเราหละลูก คงเข้าใจว่าโอมโอมอาการโคม่าแล้ว ทุกแห่งปฏิเสธหมด พ่อกับแม่กับป้าหนึ่ง ร้องไห้จนไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว แม่โกรธหมอเวรมาก ๆ เลยลูก ถ้าโอมโอมป่วยหนัก อันตรายจนพ่อแม่พาออกจากโรงพยาบาลเองไม่ได้ ทำไมไม่รับรักษา ให้อยู่ห้อง ICU ก็ได้ หรือ ห้องรวมก็ได้ แต่คุณหมอเวรไม่ทำอะไรเลย และไม่ยอมให้ออกจากโรงพยาบาลด้วย

สุดท้าย อาม่าโทรติดต่อคุณหมอพงษ์เทพ ซึ่งเป็นญาติห่าง ๆ ของเรา คุณหมอเลยช่วยโทรไปหาเพื่อนหมอด้วยกัน ที่โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง
อยู่ไม่ไกลจากโรงพยาบาลรัฐแห่งนี้เท่าไหร่ โชคดีจริง ๆ ที่เพื่อนคุณหมอเข้าเวรพอดี และท่านยอมรักษาโอมโอม ท่านให้รถพยาบาลที่โรงพยาบาลมารับ
เรา โอมโอมนอนทรมานมากว่า 4 ชั่วโมง พอกันที แม่ขอโทษที่พาโอมโอมมาที่นี่ แม่จะจำไว้ว่า ถ้าไม่สบายเบื้องต้น อย่ามาโรงพยาบาลรัฐแห่งนี้ เป็นโชคร้ายของครอบครัวเราเอง ที่มาเจอคุณหมอเวรที่ไม่มีจรรยาบรรณ

เมื่อรถพยาบาลมาถึง คุณหมอใจดีมากเลย ท่านมารอรับโอมโอมถึงห้องฉุกเฉิน เมื่อเห็นอาการของโอมโอม ท่านตกใจมาก เพราะโอมโอมไข้ขึ้นสูงเกิน 40 องศาแล้ว ตัวแดง นอนนิ่งซึม คุณหมอสั่งให้เตรียมพาโอมโอมเข้าห้อง ICU ทันที ตอนนี้มีพยาบาลหลายคนมาช่วยดูแล เช็ดตัว ป้อนยาลดไข้ เจาะเลือดตรวจ ทำการรักษาทุกอย่างเลยลูก

คุณหมอบอกว่าอาการเบื้องต้น ไม่น่าไว้วางใจ คุณหมอต้องรอผลเลือด อาการยังไม่พ้นขีดอันตราย โอมโอมครับ แม่จะเป็นลม โอมโอมแค่เป็นไข้ตัวร้อน แพ้ยากันชัก ไม่ใช่หรือลูก

Create Date : 27 ตุลาคม 2552

Last Update : 31 ตุลาคม 2552 18:41:44 น.

0 comments

Counter : 677 Pageviews.