> > วีรสตรีจอมเปิ่น The Famous Heroine - By.....Mary Balogh < < - วีรสตรีจอมเปิ่น The Famous Heroine By.....Mary Balogh - สำนักพิมพ์ แ้ก้วกานต์ - หนังสือแนว historical romance - ผู้แปล มัณฑุกา - จำนวนหน้า: 253 หน้า ช่วงนี้หลายๆคนก็คงเครียดเหมือนกันใช่ไหมคะ เลยต้องหาหนังสืออ่านแก้เครียด แก้กลุ้มหน่อยแล้ว แต่ช่วงแรกก็อ่านไม่ไปเลยเหมือนกัน จนต้องคิดว่าต้องปล่อยๆวางไปบ้าง แต่พออารมณ์การอ่านกลับมาก็อ่านได้ฉิวเลยค่ะอ่านได้ต่อเนื่องหลายเล่มและมันก็ช่วยให้เราหายเครียดไปได้เยอะเลยล่ะ สำหรับเล่มนี้เป็นเล่มที่สามในชุด ดาร์คแองเจิลค่ะ ต่อจาก แผนรักเทพบุตร และ เจ้าสาวของท่านลอร์ด เป็นเรื่องของ ฟรานซิสเพื่อนของพระเอกเล่มแรก และในเล่มสองก็มีบทบาทมากพอควรค่ะ ส่วนตัวแล้วเล่มนี้อ่านได้เพลินๆดีค่ะชอบเลยล่ะ พล็อตเรื่องน่ารัก นางเอกเปิ่นๆฮาๆเท่าที่อ่านมาสี่เล่มของ แมรี่ บาร็อก คาแร็คเตอร์พระเอกนางเอกของเธอมักจะรักกันโดยๆไม่รู้ตัวกันนะ แบบกว่าจะรู้ตัวว่ารักกันนี่ก็คิดว่าตัวเองยังรักอีกคนนึงอยู่เรื่อยมาแตรที่จริงรักคนใกล้ตัวนี่แหละแต่ยังไม่รู้สึก อิ อิ หลังจากการช่วยชีวิตของเด็กน้อยเฮนรี่หลานของดัชเชสแหงบริดจ์วอเตอร์จากการจมน้ำ ทำให้ดัชเชสซาบซึ้งในการช่วยเหลือของคอร่า จึงได้รับเธอเข้ามาเป็นเด็กในปกครองและต้องการหาสามีให้เพื่อตอบแทนในการที่เธอเป็นวีรสตรีครั้งนี้ ดัชเชสบริดจ์วอเตอร์ก็คือแม่ของดยุคแห่งบริดจ์วอเตอร์เพื่อนของคาริว(ที่ออกมามีบทบาทในเล่มสองค่ะ) และการเข้าสังคมครั้งแรกของคอร่า ดาวนส์ ซึ่งมันไม่ง่ายเลยเมื่อเธอเป็นแค่ลูกพ่อค้าธรรมดาที่ไม่มียศฐาบรรดาศักดิ์ในวงสังคมและท่านดัชเชสต้องการจะยกระดับให้เธอเป็นสุภาพสตรีชั้นสูงจนกว่าจะหาสามีได้! แต่การออกงานครั้งแรกของคอร่าก็มีปัญหาซะแล้วเพราะการสะดุดขาของเธอเองและคนที่มาช่วยไม่ให้คอร่าต้องลงไปนอนกับพื้นก็คือผุ้ชายที่แต่งตัวจัดซะเหลือเกินภายหลังจากการแนะนำของท่านดยุคบริดจ์วอเตอร์ว่าคนที่ช่วยเธอคือลอร์ด ฟรานซิส เนลเลอร์คอร่าก็รู้ทันทีว่าขาช่างไม่เหมือนใครจริงๆ อิ อิ ฟรานซิส ถูกดยุคไหว้วานให้เต้นรำกับคอร่าในคืนแรกของการเปิดตัวเพื่อที่จะทำให้คอร่าถูกจับตามอง และปิดตัวสู่สังคมได้สำเร็จ ทันทีที่ฟรานซิสได้ฟังวีรกรรมและช่วยเธอไว้จาการสะดุดพื้นเขาก็รู้ทันทีว่าการได้รู้จักกับมิส คอร่า ดาวนส์ คงทำให้ชีวิตเขาสนุกสนานขึ้นอย่างแน่นอน และเขาพบว่าตั้งแต่ได้แนะนำให้รู้จักกับมิส คอร่า ดาวนส์ เธอได้ทำให้เขาหัวเราะแบบหลุดโลกอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนแต่เขาก็บอกตัวเองว่าเขาจะเป็นพี่เลี้ยงให้จนกว่าคอร่าจะมีผู้ชายดีๆซักคนมาขอแต่งงาน สำหรับคอร่าเองธอพบว่าการที่ได้พูดคุยแบบเปิดเผยกับลอร์ดฟรานซิสทำให้ธอสบายใจยิ่งนัก เวลาอยู่กับฟรานซิสเธอสามารถคุยกับเขาได้ทุกเรื่องและคิดว่าเขาช่างเป็นเพื่อนที่ดีจริงๆแต่ใช่ว่าคอร่าจะชอบเขาหรอกนะก็เพราะเขาคือเพื่อนที่สนิท แต่......มันฮาตรงที่คอร่าเข้าใจผิดไปใหญ่โตจากการที่เห็นฟรนซิสแต่งกายด้วยเสื้อผ้าสีฉูดฉาดทำให้เธอคิดว่าเขาเป็นเกย์นี่แหละ 5555+ แต่เรื่องมันไม่จบแค่นั้น เพราะมันก็ต้องมีเรื่องเกิดขึ้นมาทำให้ทั้งสองคนได้แต่งงานกันอยู่แล้วใช่ไหมการขอแต่งงานของฟรานซิสทำเพื่อไม่ให้คอร่าตกอยู่ในวงของข่าวลือและเรื่องอื้อฉาวและคอร่าเองพอทราบรื่องเธอไม่คิดจะตอบตกลงด้วยซ้ำและเธอตั้งใจที่จะปฏิเสธคำขอแต่งงานครั้งนี้แต่...เธอไม่รู้ว่าทำไมถึงตอบตกลง!ช่วงนี้พระเอกนางเอกเราก็ยังเส้นผมบังภูเขากันอยู่เลย ฟรานซิสก็คิดเสมอว่าขายังรักแซมอยู่และไม่อาจตัดใจได้ ส่วนคอร่าก็คิดว่าไม่ได้รักฟรานซิสเพราะเขาเป็นเพื่อน(และเธอคิดเอาเอง)ว่าเขาเป็นเกย์ที่ขอแต่งงานเพราะมันเป็นภาระและหน้าที่ๆต้องทำแค่นั้น และหลังจากที่ทั้งฟรานซิสและคอร่าตอบรับคำเชิญของเก๊บให้มาพักที่คฤหาสน์ในยอร์คเชียร์และที่นี่ก็ทำให้เธอรู้ว่าผู้หญิงที่ฟรานซิสเคยรักเธออยู่ที่นี่และเป็นผู้หญิงที่สมบูรณ์แบบในแบบที่คอร่าไม่สามารถเป็นได้ขอบอกว่าอ่านถึงตรงนี้แล้วเข้าใจคอร่าเลยนะ อิ อิ และหลังจากนี้มีแอบซึ้งไปกับคอร่าด้วยอ่ะอาจจะอินในบางช่วงเป็นพิเศษด้วยยิ่งพอตอนสองคนเปิดอกเปิดใจ(อันนี้เปิดจริงๆนะ ฮี่ๆ)คุยกันและต่างก็รู้ว่าต่างฝ่ายต่างรักกัน(เพียงแต่ไม่รู้ตัว)แล้วชอบอ่ะ แต่ฮามากตอนนางเอกสารภาพที่คิดว่าเขาเป็นเกย์พระเอกมานยังขำเลยน่ะแล้วเราจะไม่ขำเร้อออออ เล่มนี้สำนวนแปลโอเคนะคะ เพียงแต่จะมีบางคำที่เวลาอ่านแล้วแปลกๆไปบ้างเลยทำให้ชะงักไปเพราะอ่านคำนี้หรือประโยคนี้เราต้องมานั่งนึกคำแปลของคำน่ะค่ะว่าหมายถึงอะไร และส่วนตัวคิดว่าบางคำบางประโยคมันเป็นคำไท๊ย ไทย ไปนิดนึงเลยแอบคิดว่าแม้จะเป็นแนวย้อนยุคก็ไม่ต้องแปลให้เป็นคำที่ย้อนยุคตามทั้งหมดก็ได้ หรือบางทีใช้คำที่มันเข้าใจความหมายง่ายๆไม่เวิ้นเว้อคิดตามมากมายอาจจะทำให้หนังสือสนุกขึ้นนะคะ ขอยกตัวอย่างบางคำก็แล้วกันค่ะเช่น – "รสนิยมวิไล,อุปัทวการณ์ ,เพริศพริ้ง" ส่วนตัวคิดว่าคำเหล่านี้มันประดิษฐ์ไปสำหรับนิยายโรมานซ์อ่ะค่ะแต่รับรองว่าเรื่องนี้สนุก น่ารัก อ่านไปยิ้มไปในความซุ่มซ่ามเล็กๆของนางเอกแน่นอน เล่มต่อไปเป็นเล่มของดยุคบริดจ์แล้วอยากรู้จริงๆจะเป็นไง   Create Date : 30 ตุลาคม 2554 5 comments Last Update : 30 ตุลาคม 2554 12:04:16 น. Counter : 1777 Pageviews. Share Tweet

สวัสดียามเช้าของอังกฤษค่ะ   โดย: อ้อมกอด ขุนเขา กับเงาตัวเอง 30 ตุลาคม 2554 14:52:48 น.

ยังไม่ทันได้เม้นท์อะไรเลย ดันเผลอกดenterไปเฉยเลยอ่ะ เอาใหม่น๊า..... เป็นเหมือนกันค่ะเรื่องอ่านหนังสือช้า เพราะตอนนี้กำลังอยู่ในช่วงรอคอยน้องน้ำ ว่าเมื่อไหร่จะถึงบ้านอะฮั้นซักกะที รอจนเครียดแล้วเครียดอีก จนตอนนี้อยากให้มาแบบรู้แล้วรู้แรดดด......ไปเลย ชิชิ... เรื่องนี้ยังไม่ได้อ่านเลยค่ะ เพราะยังเบื่อ ๆ งานของเจ้เธออยู่ อ่านติดกันมา 3 เล่มแระ ขอเว้นไว้หน่อยเหอะ ตอนนี้กำลังอ่านงานของ ลิเดีย แดร์ อยู่ค่ะ ไว้อ่านจบเมื่อไหร่ จะมาเมาท์ให้ฟังนะคะ   โดย: โอ-พิน (o_pinP ) 30 ตุลาคม 2554 15:26:49 น.

เราชอบสำนวนแบบนี้ค่ะ มีสีสันดี 555   โดย: nan IP: 125.24.48.144 30 ตุลาคม 2554 17:33:17 น.

ชุดนี้ยังไม่เคยอ่านค่ะ แต่ชอบแนวขำๆ เพราะเหมาะกับสถานการณ์คลายเครียดได้จริงๆ   โดย: ชามินต์ IP: 125.25.186.137 31 ตุลาคม 2554 10:59:08 น.

- คุณอ้อหวัดดีค่า สบายดีนะคะ - - งานของลิเดีย แดร์ ยังไม่ถึงคิวเลยค่ะ อิ อิ แต่คนที่อ่านแล้วบอกสนุกดี รีวิวเร็วๆนะค๊าารออๆๆ - คุณ nan อันนี้ก็เหมือนลางเนื้อชอบลางยาเลยค่ะ เราโอเคกับงานของแมรี่ บาร็อคนะคะ อ่านได้เพียงแต่สำนวนแปลบางคำ (มันก็ไม่ได้แย่) เพียงแต่เราอาจไม่ชินกับสำนวนหรือคำยากๆ(โดยไม่จำเป็น)มั้งคะเลยทำให้การอ่านสะดุดบ้าง เพระต้องมานั่งคิดว่าคนี้หมายความว่ายังไง แต่เชื่อว่าต่อไปในอนาคตคุณ มัณฯ เธอคงทำไ้ีด้ดีขึ้นเรื่อยๆล่ะค่ะ - - คุณชามินต์ เล่มนี้ออกแนวสบายๆค่ะไม่มีตัวร้าย แต่สองเล่มก่อนหน้าสถานการณ์ออกแนวหนักนิดนึง ถ้าชอบแนวเบาๆเล่มนี้โอเคเลยค่ะพระเอกออกแนวแต่งตัวจัดจ้าน นางเอกโก๊ะๆหน่อยค่ะ   โดย: อ้อมกอดของความเหงา 31 ตุลาคม 2554 22:58:59 น.