เอานิทานเซนมาแจมคะ

ปลอดหนี้

ขณะที่กำลังนั่งจิบชากัน
แขกได้ถามขึ้นว่า ท่านอาจารย์ครับ อย่างไรถึงเรียกว่ารู้จักพระพุทธ
อาจารย์ตอบขึ้นว่า ก็เหมือนคนขี่โคถามหาโค
แขกผู้นั้นพยักหน้าแล้วถามอีกว่า หลังจากที่รู้จักพระพุทธแล้วเป็นอย่างไร
อาจารย์ตอบว่า ก็เหมือนกับขี่โคกลับบ้าน
แขกถามอีกว่า ทำอย่างไรจึงจะรักษาไว้ได้โดยไม่เปลี่ยนแปลง
อาจารย์ตอบว่า ก็เหมือนกับคนเลี้ยงโค ที่ต้องถือแส้คอยเฝ้าดูโคไม่ให้มันอารมณ์เสีย

ทำงานตามยถากรรมมานานปี
ตรากตรำเป็นวัวงานอย่างไร้ค่า
กลับตัวกลับใจกลับคืนมา
อย่าอยู่ให้ใครเขาสนตะพาย

พระพุทธเคยเปรียบเทียบไว้ว่า เวรกรรม ก็เหมือนการชำระหนี้
ไม่ว่าจะเป็นคนทวงหนี้หรือคนชำระหนี้ ล้วนหลีกไม่พ้นต้องพบกับความทุกข์ทรมานบนเส้นทางวิบากกรรม
ท้ายที่สุดก็ไม่มีใครได้ลิ้มรสของความสุขแม้แต่คนเดียว
เราต่างเหมือนโคตัวหนึ่ง ถูกชาวนาที่ชื่อว่า เวรกรรม เอาเชือกสนตะพายไว้จนไม่อาจมีอิสสระได้
ดังนั้นทางพระจึงไม่หน่ายที่จะเผยแพร่วิถีทางดับทุกข์ เพื่อไปสู่โลกที่สงบสุขแห่งนิพพาน เมื่อถึงเวลานั้นเราจึงจะรู้ซึ้งถึงความสงบของการปลอดหนี้

จาก บ้านฅนธรรมดา