ฟ้าหลง(ชีโม่)ไดอะรี่4

"การเป็นผู้ให้มีความสุขกว่าการเป็นผู้รับ" ผมไม่แน่ใจว่าผมเคยได้ยินมาจากที่ไหน แต่ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงผมเองซึ่งเป็นผู้ได้รับยังมีความสุขมากมายขนาดนี้ แล้วแม่กล้วยไม้สีเงินกับมี๊ของผมจะมีความสุขมากขนาดไหน ทุกวันนี้ผมยังหยิกขา(ที่เหลือ)อยู่บ่อยๆเพราะชอบคิดว่าตัวเองนอนหลับแล้วก็ฝันไปแต่ทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับผมมันคือเรื่องจริง บางครั้งผมเคยคิดว่าผมน่าจะเคยมีครอบครัวที่อบอุ่นมาก่อน แต่คิดทีไรก็ปวดหัวทุกทีเพราะนึกไม่ออกจริงๆ ผมว่าผมคงสูญเสียความทรงจำไปตั้งแต่อุบัติเหตุคราวนั้น แต่ก็ดีนึกไม่ออกก็ดีเพราะผมอาจจะมีอดีตที่ปวดร้าวก็ได้ ผมอาจจะเป็นไอ้หมาบ้านแตกตัวนึงที่นายไม่เข้าใจหรืออาจจะดุร้ายเพราะพยามจะปกป้องนายแต่นายไม่เข้าใจเลยเอาผมมาทิ้งไว้ พอผมถูกรถชนช่วงเวลาที่เจ็บปวดเจียนตายหรือช่วงเวลาที่ผมต่อรองกับยมบาลอยู่ระหว่างการผ่าตัดวิญญาณหมาที่แสนดีตนนึงผ่านมาพอดีมันก็ลยมาสิงผม ผมจึงได้เป็นหมาบางแก้ที่ใจดีและสุภาพที่สุดในโลกไงฮะ วันนี้มี๊พาพี่คนสวยมาวัดตัวเพื่อทำรถ(วีลแชร์)ให้ใหม่ ครั้งแรกที่พี่คนสวยเห็นผมดูแกประหม่าเหมือนกันแล้วพอถึงตอนวัดตัวเวลาที่ผมขยับตัวทีไรพี่แกดูไม่ค่อยมั่นใจผมเท่าไร แกหาว่าสงสัยผมจะหงุดหงิด โธ่ผมแค่อยากเห็นหน้าพี่คนสวยชัดๆอ่ะครับ ในที่สุดการวัดตัวก็ผ่านไปด้วยดี ก็ถึงเวลาเลือกสีเชื่อมั๊ยครับมี๊เลือกสีแดงให้ผม มี๊ลืมไปหรือเปล่าผมผู้ชายนะฮะ ผมน่ะอยากได้ลายทหารครับเวลาที่ผมเดินไปไหนใครๆจะได้คิดว่าผมเคยเป็นทหารมาก่อนแล้วเหยียบโดนกับระเบิดขาขาด คิดดูซีฮะผมยังเท่ห์ได้อีกเฮ้อ แต่กว่าที่ผมจะได้รถก็อีก7วันนับแล้วก็น่าจะเป็นเสาร์หน้าเย้!!!อีกไม่นานผมจะได้วี่งเล่นกับเพื่อนๆแล้วคอยดูนะไอ้พวกที่เคยหัวเราะผม ผมจะไล่งับตรูดซะให้เข็ด แล้วเวลาที่มี๊พาน้องๆมาหาผมจะได้พาน้องๆเดินเล่นรอบๆได้ ขอบคุณครับมี๊สำหรับรถคันใหม่ผมขอแสดงความขอบคุณโดยการทำหูลู่แล้วเลียหน้ามี๊นะครับ รักมี๊นะครับ ชีโม่

Create Date : 27 มกราคม 2553		5 comments
Last Update : 3 ตุลาคม 2553 20:39:34 น.
Counter : 428 Pageviews.
Share Tweet