หลังจากที่อิ่มท้องกันไปในตอนที่แล้ว

เราก็เริ่มออกเดินทางไปยัง อ. ธาตุพนม เพื่อไปนมัสการพระธาตุพนมกันค่ะ



ผ่านทุ่งนาสองข้างทาง เห็นข้างยังดีอยู่ก็โล่งใจค่ะ

ที่พายุไม่ทำความเสียหายมาก

วัดพระธาตุพนมวรมหาวิหาร เป็นวัดพระอารามหลวง ชั้นเอก ชนิดวรมหาวิหาร

อยู่ห่างจาก อ. เมือง ประมาณ 50 กม. ค่ะ

ก่อนจะกราบนมัสการ เราก็มาเวียนเทียนรอบองค์พระธาตุกันก่อนนะคะ

ขอบอกว่าแดดแรงมากๆๆๆ

ร้อนเท้าเท่าไหร่ก็ต้องอดทนค่ะ













มีทางเป็นยางปูไว้ให้เดิน คงกะจะลดความร้อน

แต่แบบว่า... ขอเดินบนพื้นยังจะเย็นกว่าค่ะ





ภาพข้างล่างนี้บังเอิญสุดๆ จังหวะพระสงฆ์ท่านเดินมาพอดีเลยอ่ะค่ะ

ปลื้ม....^___^

พระธาตุพนมมีลักษณะเป็นพุทธเจดีย์ที่บรรจุพระอุรังคธาตุ ( กระดูกส่วนพระอุระ )

ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

มีรูปทรงสี่เหลี่ยมจัตุรัสกว้างด้านละ 12.33 เมตร

ประดับตกแต่งด้วยศิลปลวดลายอันวิจิตรประณีตทั้งองค์

มีความหมายทางพระพุทธศาสนาอย่างลึกซึ้ง

สูงจากระดับพื้นดิน ๕๓ เมตร ฉัตรทองคำสูง ๔ เมตร รวมเป็น ๕๗ เมตร



ในตำนานพระธาตุพนมกล่าวไว้ว่า

องค์พระธาตุพนมสร้างครั้งแรกในราว พ.ศ. ๘

ในสมัยอาณาจักรศรีโคตบูรกำลังเจริญรุ่งเรืองอยู่

โดยท้าวพญาทั้ง ๕ อันมีพญาศรีโคตบูร เป็นต้น

และพระอรหันต์ ๕๐๐ องค์ อันมีพระมหากัสสปะเถระเป็นประมุข

วัดพระธาตุพนมฯ ได้รับการยกฐานะเป็น

พระอารามหลวงชั้นเอก ชนิด "วรมหาวิหาร"

ในวันที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2518 เวลา 19.38 น.

ด้วยเหตุที่มีฝนตกพายุพัดแรงติดต่อมาหลายวัน

และความเก่าแก่ขององค์พระธาตุ

พระธาตุพนมจึงได้ล้มทลายลงมาทั้งองค์

ประชาชนทั้งประเทศได้ร่วมบริจาคทุนทรัพย์

และรัฐบาลได้ก่อสร้างองค์พระธาตุขึ้นใหม่ตามแบบเดิม

การก่อสร้างนี้เสร็จสิ้นเมื่อวันที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2522



นอกจากจะบรรจุพระบรมสารีริกธาตุในองค์พระธาตุดั่งเดิมแล้ว

ยังมีของมีค่ามากมายนับหมื่นชิ้นบรรจุและประดับไว้ในองค์พระธาตุอีกด้วย โดยเฉพาะฉัตรทองคำบนยอดพระธาตุ ซึ่งมีน้ำหนักมากถึง 110 กิโลกรัม

รูปสี่สาว ให้เทียบควา่มสูงขององค์พระธาตุค่ะ







นมัสการพระธาตุกันเสร็จ

เราก็กลับเข้าเมืองมานั่งเล่นริมโขงรับลมเย็นๆ กันสักหน่อย













ช่วงงานอย่างนี้ก็มีออกร้าน บรรยากาศประมาณงานวัดทั่วไปอ่ะค่ะ



ขอเสี่ยงดวงดูหน่อยดีมั้ย??















สงสัยจะไม่มีดวงด้านนี้จริงๆ ค่ะ เพราะพอเพื่อนไปอีกวัน (โดยไม่มีเราเพราะต้องรีบกลับกรุงเทพฯ มาทำงานก่อน) เค้าพากันได้เป็นกอบเป็นกำ หอบกลับบ้านแทบไม่ไหว เ็ฮ้อ... เซ็ง...



หาขนมอร่อยๆ กิน แล้วกลับบ้านนอนดีกว่า





และไม่วายปิดท้ายด้วยของกิน หุหุ



แหะๆ อย่าเพิ่งบ่นนะคะ ว่าทำไมไม่ถึง "เรือไฟ" สักที

แบบว่าไหนๆ ก็กลับบ้านแล้ว ขอเป็นพรีเซ็นเตอร์การท่องเที่ยวให้เมืองนครพนมหน่อยค่ะ





แล้วตามไปชม "แห่ปราสาทผึ้ง" แบบเรียบง่ายอย่างชาวนครพนมกันในตอนต่อไปนะคะ