ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. ที่ 58 : จดหมายถึงเธอ

ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. ที่ 58 : จดหมายถึง....

..............................




ไง

ไม่ได้เขียนจดหมายถึงแกมานานแล้วนะ
ได้ข่าวว่าได้งานใหม่แล้วเหรอ ดีใจด้วยนะ หวังว่างานคราวนี้คงไปได้ดีนะ คงไม่มีเรื่องราวแย่ๆ เหมือนคราวที่แล้ว
ฉันสบายดีถึงแม้จะไม่ได้แย่มากเท่าไหร่ ฉันคงผ่า่นมันไปได้

ได้ข่าวว่าแกมีเรื่องไม่สบายใจเยอะทีเดียว แต่คงเป็นเรื่องนั้นอีกละสิ
ไม่รู้สิ เรื่องของแก ใครๆ ภาษาเมือง เค้าพูดว่า "ก๊ายง่าว" (เบื่อหน่าย) กันทั้งนั้น
ก็ไม่รู้ว่า แกจะรักอะไรมันนักหนา มันทำให้แกเจ็บช้ำน้ำใจมากี่ทีแล้ว มันเหนื่อยนะ ที่ต้องรับรู้เรื่องราว ที่เรียกว่า งี่เง่าของแก
คนเรา เจ็บแล้วต้องจำนะ
อีกอย่าง แกบอกว่าใครๆ ก็ทำผิดกันได้ ใช่ ที่แกพูดก็ถูก แต่คนเรานะผิดครั้งสองครั้งนะมันยังรับได้ แต่นี่มันบ่อยครั้งเกินไปแล้ว มันไม่ได้เรียกความผิดพลาด มันเรียกว่าความโง่เขลา ต่างหาก
แกบอกว่ามันคือความรัก เปล่า ถ้าสิ่งนี่เรียกว่ารัก มันคงเป็นความรักที่แสนโง่เขลา มันเป็นควมหลงแบบไม่ลืมหูลืมตา
ความรักที่ดีน่าจะทำให้คนที่รักและถูกรักนั้นมีพัฒนาการหรือดีขึ้นทั้งคู่
แต่ความรักของแก มันดูเหมือนจะกัดกร่อนตัวเองให้สลายไป นั้น แกแน่ใจหรือ ว่ามันคือรัก
ไม่รู้สิ ถึงพูดยังไง แกก็ไม่ฟัง
แกลองนึกสิว่าตอนที่เขาจากไป เขาทิ้งอะไรไว้บ้าง แกเป็นอย่างไร
เค้าทิ้งให้แกเป็นอย่างไร ที่เห็นทุกครั้ง เค้ามาพร้อมกับความเสื่อมโทรม คราบน้ำตา กับความปวดร้าว ซึ่งทุกครั้งแกก็จะ ซ่อมแซม เช็ดน้ำตา สมานรอยร้าว เมื่อเค้าดีขึ้นเค้าก็จากไป ทิ้ง ซาก ไว้กับแก กว่าแกจะขจัดซากความรักของแก มันก็นานนะ แต่เมื่อขจัดมันเกือบหมด เค้าก็กลับ มาแก ก็ยังต้องดูแลเค้า มันก็วนเหมือนวงจรอุบาวท์
รู้ว่าแกรู้ แต่แกก็ต้านทานไม่ได้ ...... แกใจอ่อน หรือ โง่เขลากันแน่
.................

ได้ยินว่าแกเจอใครบางคน ............... คนที่ทำให้แกดีขึ้น
แต่แกก็ยังคงกลับไปหามัจจุราจคนเดิม

..................
ไม่รู้สิ คงเตือนแกได้แค่ นี้ แค่นี้จริงๆ
เสือกมาพอละ มันขึ้นกับแก มันขึ้นกับแกคนเดียวจริงๆ

เลิกโง่เถอะจงเป็นดอกบัวพ้นน้ำ เพราะ แกจมปลักมานานเกินไป แล้ว ออกมาสูดอากาศ สูดความจริง และการผจญภัยเถอะ
คงได้แค่เตือน ทำได้แค่นี้ แค่นี้จริงๆๆ



ลงชื่อ ..... คนที่อยู่กับแกเสมอ
....








ผมได้แต่อ่านจดหมายนี้ซ้ำแล้วซ้ำอีก จดหมายที่ผมเขียนให้ตัวเอง ผมรู้ว่าผมต้องทำเช่นไร แต่ อย่างที่ในจดหมายบอก ตามนั้น มันยาก

ผมมันแสนโง่เขลา ..... แต่ผมก็เป็นอย่างนี้เสมอ
หวังว่า ฟ้าที่สดใสจะทำให้ตะวันจะไม่ต้องตกอยู่ในม่านหมอกอีก ต่อ ไป แต่ มันขึ้นกับตะวันเองว่า กล้าออกจากหมอกหรือไม่.................

จบแล้วครับ

เร่งปั่น... ให้ทัน

Create Date : 19 มิถุนายน 2555 Last Update : 19 มิถุนายน 2555 20:25:10 น. Counter : 1836 Pageviews.		13 comments
Share Tweet