Bloggang.com : จักรพรรดิแดนรักทหารErosPhoenix : ประสบการณ์เจอผีแบบมหากาพย์ครั้งใหญ่สุดในชีวิตตอนที่4

ประสบการณ์เจอผีแบบมหากาพย์ครั้งใหญ่สุดในชีวิตตอนที่4

หลังจากนั้นการ์ตูนก็รีบเข้าไปกอดพิมพ์ ทันที่พิมพ์จะรู้สึกตัวว่าการ์ตูนเข้ามากอด(ผีละจากการคุมร่างพิมพ์ได้พอสมควร แต่ยังไม่ออก ผลก็คือ มันจะครึ่งๆเป็นพิมพ์ครึ่งๆเป็นผี)

แล้วพิมพ์ก็วูบไป(ตามที่พิมพ์เล่า) แล้วผมก็จำไม่ได้ว่าทำอย่างไรผีถึงออกไป
แต่ว่า ดูเหมือนว่าผีตนนนั้น ที่เป็นเจ้านาง จะหนีไปเลยเพราะเลือกร่างอะไรมาให้เธอว์เนัี่ย คุยไม่ได้ สิงฟรี เลยโมโหแบบนี้กระมัง เพราะพิมพ์เวลาโดนผีสิง พิมพ์จะคุมร่างตัวเองได้ดีกว่าแอร์ ทำให้ผีไม่อาจคุมพิมพ์ได้

แต่แม้ผีจะออกไปแล้ว พวกเราสิ คิดว่าเธอยังไม่ไป เพราะอยู่ๆถ้าจำไม่ผิด ระหว่างหลังจากพิมพ์ผีออก(โดยวิธีใดจำไม่ได้) ยังไม่ทันขึ้นพิธีรอบถัดไป  มีสองคนที่อยู่นั่งซึม แข็งทื่อ(สองคนนี้นั่งติดผมเลย) คนนึงคือพี่เอ็ม แล้วอยู่ๆทั้งคู่ก็ส่งเสียงประหลาดๆ

ในใจผมคิดว่า เจ้านางนี่อะไรเนี่ย เปลี่ยนใจมาหาร่างใหม่เร็วเชียวนะ แถมมีเสียงแปลกๆออกขากๆอีก

อ้อ ขอแทรกนิดนึงนะครับ หลังจากให้พิมพ์ช่วยทบทวนเรื่อง
รอบแรกที่ระลึกกรรมให้ คือแอร์ถูกแล้ว ตามที่เล่า

รอบสอง ไม่ใช่การ์ตูน แต่เป็น ใครอีกคนนึง
แต่ที่ข้ามไปเนื่องจากรอบนั้นแทบไม่มีอะไรเกิดขึ้น นอกจาก มีมือประหลาด มากรีดกระจกกรี๊ดดดดดๆๆๆๆๆที่หน้าต่างห้องผมทั้งสี่ถึงหกบาน(ไม่แน่ใจว่ามันเคาะแค่สี่หรือหก)และก็มาเคาะหน้าต่างห้องผม แต่ส่วนที่มันกรีดและเคาะอะเป็นตรงส่วนที่ไม่มีระเบียง และมือคนเอื้อมไปไม่ถึง เคาะแบบทุบปังๆเลยนะ  ไม่ใช่คนแน่เพราะตรงนั้นไม่มีระเบียงจะไปเคาะตรงนัน้คุณต้องลอยได้ เว้นแต่มือยาวสี่ห้าเมตรขึ้นไป มากรีดดๆๆๆรุ้สึกจะเป็นเสียงเล็บชัดเจนเลย

ซึ่งหลังรอบสองจบ ผมก็บอกป้าแคทผู้นำพิธีว่าพอเถิดวันนี้ ผมไม่ไหวแล้ว ร่างกายอ่อนล้ามากจริงๆ ในขณะที่คนอื่นปกติ เฉยๆ แต่ผมแทบจะนั่งไม่ไหวแล้วน่ะครับ แล้วจะบอกทีหลังว่าเพราะอะไร

ย้อนกลับมาหลังจากผีออกจากร่างพิมพ์เลยละกัน
(นั่งขำกับพิมพ์อยู่ตอนนี้เลย นึกย้อนไปแล้วฮา แต่ตอนนั้นพิมพ์ฮาไม่ออก เพราะไม่เชื่อ เลยเจอกะตัวตรงๆ แล้วไม่ใช่ยกเดียว มันมาหลายสิบยก รับไม่ทัน ผมเองยังฮาไม่ออกเลย แต่ไม่ถึงกับกลัว)

จากที่พิมพ์ฟุบไป พี่การ์ตูนเข้าไปประคอง ซึ่งจุดตรงที่พิมพ์นั่งคือด้านหน้าหอเยื้องไปทางหน้าต่างด้านหน้าหอผม หน้าต่างที่มีมืออะไรไม่รู้มาเคาะบานหน้าต่างขวาสุดที่ไม่มีทางทีี่คนเอื้อมได้นั่นล่ะ แล้วกรีดไล่มา

พอพี่ตูน ป้าแคทเข้าไปประคอง ผมไม่ได้กลัวนะ แต่ออกแนวๆอุ๊ย เซอรไพรส!
ผีนี่แบบออกจากร่างแอร์ปุบเข้าพิมพ์ต่อ ออกแล้ว เร็วจัง อะไรเนี่ย เจ้านางไฟแรงสูง

แต่ทันทีที่ออกจากร่างแอร์และพิมพ์ อยู่ๆอีเพื่อนที่นั่งข้างๆสองคน ทำเสียงประหลาด พอหันไปมอง เอ้ยยยยยย ไม่ใช่ มันไม่ใช่เพื่อนกูแล่ว

เห็นดังนั้นแล้วก็เพื่อนทั้งหมดแตกฮือไปทางพิมพ์กันอีกเพราะทางนั้นมันไกลสองคนที่่ผีเข้า ยกเว้นผม ไม่ใช่ไม่อยากมีส่วนร่วมกลัว(ไม่เชิงกลัวนะ)  แต่ว่ามันเพลียจริงๆครับ

ปรากฎว่า ดูเหมือนว่า เจ้านายจะอยากลองเข้าร่างเกย์ดู พร้อมร่างน้องนีเพื่อนผมอีกคน
แต่ว่า ทำไมเจ้านางแยกร่าง เจ้านางเป็นเบจิต้าเหรอ
แยกร่างได้ เข้าสองร่างรวด

ระหว่างกำลังคิดอยู่นั้น

คำตอบบางอย่างก็เฉลยออกมา พร้อมกับ คำถามในใจผมที่ค้างคาหลายอย่าง เริ่มคลี่คลายคำตอบลง

คือ เจ้านาง เป็นผู้หญิงที่ทำให้เสียงแอร์ กับ พิมพ์ ตอนโดนสิง เปลี่ยนไปพอสมควร
แต่ก็เป็นเสียงผู้หญิงสาว

แต่นี่ มันเป็นเสียงยัยแก่ที่ไหนไม่รู้ แล้วทำไมเป็นยัยแก่ เสียงพี่เอ็มซึ่งเป็นเก้งกลายเป็นยายแก่ แก่แบบไม่มีทางแกล้งเลียนเสียงได้ถ้าไม่มืออาชีพจริงๆ ส่วนอีกนางเป็นสตรีเพื่อนผม

ส่วนเพื่่อนหญิงผมนี่  ก็โดนนไปด้วยแต่ดูเหมือนจะเป็นผีแก่เงียบ หรือผีเงียบ พูดน้อยมาก

ผู้นำพิธีรีบกระโดดมาทางนี้หลังจากเพิ่งโดดไปหาพิมพ์  เพราะว่ามันผิดปกติ

สองคนแรก(แอร์ พิมพ์) โดนสิงเพราะเชิญเข้าในระหว่างพิธี
แต่สองคนหลังนี้ โดนสิงนอกพิธีกรรม ซึ่งเขาบอกว่าเป็นอันตรายต่อสองคนนี้มาก

ผมก็รู้สึกว่ามันอันตรายจริง เลยรีบเข้าไปประคองหลังทั้งคู่ไว้
เนื่องจากมีโอกาสที่ผีจะสะบัดหรือปล่อยร่างให้หงายแล้วหัวจะไปกระแทกสวนและน้ำตกขนาดย่อมในห้องของผมได้ ตอนจับเขาสองคนผมก็รู้สึกนะ รู้สึกว่า...

คืออ ผม อ่อนกำลังกายและใจ(จิต)เต็มแก่  อย่างมีเหตุผลด้วย ซึ่งเดี๋ยวจะได้รู้กันว่าทำไม

แต่ผมรู้สึกว่าในห้อง มันแออัดเกินกว่าที่เห็นมาก มีแต่อะไรไม่รู้  แต่ในร่างสองคนนี้เป็นใครไม่รู้ รู้แต่ว่าไม่ใช่ผีเจ้ากรรมที่รับเชิญมา เป็นผีแก่ที่ไหนไม่รู้(ส่วนผีที่ถีบพี่เอ็มเท้าใหญ่มาก คาดว่าเป็นเปรตหรืออสูร)

ขณะที่กำลังคิดช่วยเพื่อนสองคนอยู่ ผู้นำพิธีก็เข้ามาทำบางอย่าง รวมถึงคุยกับผีสองตนนั้น

ตอนนี้ผมเริ่มเห็นบางอย่าง ชัดขึ้นๆ
ลางสังหรณ์ผมที่เคยอธิษฐานกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ว่าขอไม่ไม่ยุ่งทางนี้อีก มันเริ่มจะกลับมาสังหรณ์ประหลาดอีกครั้ง อย่างที่บอกผมเคยเรียนพวกไสยศาสตร์คาถาอาคมมา แล้วทิ้งไป ซึ่งผลจะทำให้เราได้รับอันตรายจากของพวกนี้คล้ายๆขึ้นหลังเสือแล้วลงไม่ได้ เลยต้องไปขอพรพระ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้คุ้มครองน่ะ ซึ่งเขาก็มาจริง

แต่ด้วยมือยังพยุงเพื่อนทั้งสองอยู่ เลยยังทำอะไรไม่ได้มากไปกว่านั้น และเพลียจิตจัดมากด้วย

ถ้าไม่อาจไล่ผีทั้งสองออกได้ โดยเร็ว
แน่นอนว่า ทั้งคู่อาจจะหลุดหรือไปเลย(บ้า)

ซึ่งนั่เป็นสิ่งที่ยอมไม่ได้  อันที่จริงตอนนั้นอยากช่วยเพื่อนโดยรวมพลังจิตที่มือแล้วอัดให้ผีกระเด็นออกไป แต่เผอิญว่าผมเป็นคนธรรมดา ไม่ใช่เอกเมน เลยทำไม่ได้ 555

ก็เลยต้องปล่อยให้เป็นเรื่องของป้าแคทเขา และในที่สุด เขาก็ไล่ผีออกไปจากร่างทั้งคู่ได้ โดยผมไม่รู้ว่าเขาทำยังไง(คือจำไม่ได้น่ะ)

และรู้สกจะไล่ด้วยวิธีรุนแรงด้วย ไม่รู้ว่านี่หรือเปล่าที่ทำให้พวกเขา(ผี)ไม่พอใจ แต่คิดว่าไม่ใช่ และทำให้สิบห้าวันหลังจากนั้น หน้าที่ผมกับพิมพ์ รวมถึงหลายคน หนักมากๆในการดูแลตัวเองและพวกกลุ่ม  ที่ต้องไล่ด้วยความรุนแรงเพราะดูเหมือนสองตนนั้นจะไม่ยอมออก ไม่ต่อรอง ไม่เอาอะไร จะเอาร่างเอาชีวิตสองคนนี้ทำนองนั้นกระมัง คือ ผมเพลียและเนื่องจากคาดว่าผีทั้งคู่อมหมากหรือเปล่าตอนตาย พูดเสียงแหบเครือไม่พอ ยังแบบเหมือนมีไรในปาก  แต่บางคนเขารู้เรื่อง

แต่ว่า สุดท้ายผีก็ออกจากร่างทั้งคู่ไป แต่แม้ผีจะออกไป  พี่เอ็มกลับเป็นปกติ แต่มีบางอย่าง ติดตัวน้อยอยู่ และติดไป ติดไปตลอด.

มันเหมือนหนังมากกับจุดนี้ นังน้อย ผู้หญิงที่ถูกผีแก่สิงหนึ่งในสองคน
ไม่ค่อยยอมลุก แล้วปวดหลัง มันบอกว่าผีสิงมัน(กูคิดในใจ มึงจำมาจากหนังเปล่าวะ)

แต่ทันทีที่เพื่อนทั้งสองผีออกไปจากตัวแล้ว  ตัวผมไม่อาจทนต่ออะไรได้อีก ผมหมดกำลังแบบแท้ๆเลยตอนนี้ เมื่อได้ยินว่าเพื่อนสองคนพูดออกมาเป็นตัวเองแล้ว ผมก็หงายตึงล้มนอนตรงนั้นเลย(ล้มลงตรงกองรองเท้าชัดๆ ไม่เคยคิดจะนอนตรงนั้นเลย แต่มันหมดแรงจริงๆครับ)

พิธีเลยต้องหยุดไปโดยปริยาย จบกันในวันนั้น พร้อมชีวิตเพื่อนผมที่ยังอยู่อีก 11ชีวิต แล้วก็ดวงจิตอีก......................ดวงวนในห้อง คือเยอะมาก นับไม่ถ้วน

ภาวะตอนนั้นผมไม่มีแรงแม้แต่จะออกจากตรงที่ผมล้มนอน ไม่มีแรงแม้จะคลานขึ้นเตียง วินาทีนั้น หิ้วปีกไปยังไม่ไหวเลย

แต่จิตหรือสมองผม มันสังหรณ์แรงขึ้นและรับรู้ถึงบางอย่างเป็นลางร้าย

ป้าแคท ทำกิจของตนอีกเล็กน้อย แล้วขึ้นไปบนเตียงผม พร้อมกับนอนลง...
(ติดตามต่อในตอนที่ 5)

Create Date : 28 กรกฎาคม 2555

Last Update : 28 กรกฎาคม 2555 13:38:49 น.

0 comments

Counter : 286 Pageviews.