Group Blog
 
 
กรกฏาคม 2555
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
28 กรกฏาคม 2555
 
All Blogs
 

ประสบการณ์เจอผีแบบมหากาพย์ครั้งใหญ่สุดในชีวิตตอนที่12

ในวันหลังๆ ผมจำไม่ได้ว่าทำไมพิมพ์กับน้อยเหลืออดกับสิ่งที่เจอ(สองวันสุดท้าย)
ทั้งคู่ก็มาหาผมที่ห้อง แล้วขอให้ผมไปหายัยแคทกันถึงที่ แล้วก็...แมร่งเลย

ผมก็นั่งคิดแบบมึนๆอยู่  ทั้งคุ่เลยบอกขอไปกันก่อนนะ
ผมก็อืมๆๆ(ตอบแบบมึนๆ)

ทั้งคู่ก็โผออกไปเลย ผมก็ไม่คิดว่าจะรีบกันขนาดนั้น
ก็แต่งตัวแล้ตามพวกเธอไป  ระหว่างทาง เจอไอติมอะครับ เลยไม่ได้ตามไปในทันที บวกกับเจอผีเสื้อสวยๆตัวนึง(เห็นผี่เสื้อไม่ได้อะ)  เลยยืนดู ตามมันไป 555


พอกินเสร็จ อะไรเสร็จ ผีเสื้อหายไปแล้ว
ก็ไปถึง ก็เจอพิมพ์กับน้อย ยืนจังง้า แทบติดตัวยัยแคท แล้วก็พูดอะไรกันไม่รู้ ไม่หยุด ท่าทางร้อนแรงในบทสนทนามาก รู้สึกมีชี้หน้ากันด้วย


หลังจากนั้นผมก็สังเกตดูปฏิกิริยาทั้งคู่ก่อนเข้าไป ก็ไม่มีอะไรมาก
เจ๊แคทแกเห็นเราเข้าไปอีกคนก็ดูหน้าตาตื่นๆกว่าเดิม(อารมณ์โดนรุม ทำนองนั้นอะ==')

แล้วแกก็ชอบเอียงไปด้านข้างเหมือนฟังใครกระซิบๆ(สังเกตอะนะ ผมไม่ได้เห็นอะไรหรอก)
แล้วแกก็พยายามขอเจรจาสงบศึก ก็คือ บอกว่า อยากให้มันจบๆกันไปเนอะๆอะไรเงี้ย อย่าบาดหมางกันเลย เรื่องที่ผ่านมาก็ถือว่าให้แล้วกันไป เป็นข้อผิดพลาดไปละกัน

ระหว่างนั้นผมไม่ได้พูดอะไรนะ แต่ว่า พิมพ์กับน้อยเหมือนพยายามจะพูดแทรกขึ้นมา คล้ายกับว่า ชั้นโดนขนาดนี้ จะให้ยอมแกได้ไง๊ ห๊าาาาา(ทะเลาะกันตรงร้านประตูข้างมอ ที่เลี้ยวขวาไปไม่ถึงสิบเมตรก็เป็นถนนหลังมออะ)


คิดว่าจะเถียงกันยาวในตอนนั้น ผมเลยต้องเข้าไปนั่งเจรจาลง(ทีแรกแค่เข้าไปแล้วปล่อยทั้งคุ่เขาคุยกันเองไม่อยากแทรกแซง)


ในทีแรกเหมือนป้าแกยังเหมือนแข็งขืน ไม่ค่อยพอใจ ชั้นไม่ได้ผิดคนเดียวนะ อะไรทำนองนั้น

พอนั่งไปสักแปบ ก็มองหน้าแกเฉยๆ ไม่ได้พูดอะไร(คือตัวผมไม่ได้พูดอะไร แต่ว่าจริงๆผมจะพูดหรือเปล่าไม่รู้นะ งงปะ เหมือนตอนน้อยบอกว่าผมพูดแล้วผมไม่ได้พูด ผมกินของผมเฉยๆน่ะ)

ผมก็มึนๆงงๆแปลกๆ แต่จำได้ว่าเห็นว่าป้าแกมองไปหลังผมแล้วหน้าเหวอ แล้วน้อยก็เงียบไป พิมพ์ก็เงียบลง
ป้าแกก็ตัวสั่นๆไหล่สั่นๆหนักกว่าเดิมน่ะครับแล้วก็พูดติดๆขัดๆ  เหมือนพยายามขอร้องผม แบบ เร่งเร้าให้เลิกแล้วต่อกัน อย่าจองเวรหรืออะไรป้าแก หรืออย่าเป็นอริมาทำอะไรป้าแกเลย

แล้วผมก็พูดทำนองว่า แน่ใจนะว่าจะเลิกแล้วต่อกัน(พูดดีๆอะนะ ไม่ได้ขู่หรือใส่อารมณ์อะไรแบบตอนพิมพ์กับน้อย เพราะสองรายนั้นเหมือนเจอมาหนักจริงๆ 55 ผมไม่โดนอะ เลยไม่ได้โมโหอะไร) ถ้าบอกเลิกแล้วยังมีอะไรไม่ดีแปลกๆจะถือว่าไม่อภัยแล้วนะ

ป้าแกก็พยักหน้าแบบหน้าเสียๆแล้วก็ไหล่สั่นกว่าเดิม


ผมไม่รู้ว่าสั่นอะไร

จนตกลงกันเสร็จออกมา


พิมพ์หรือน้อยเนี่ยล่ะ(ถ้าจำไม่ผิด น้อยแน่นอน)  บอกว่า ที่้เงียบ และ ป้าแกสัน่น่ะ

คือ น้อยบอกว่า ตอนผมนั่ง ป้าแกมีใครไม่รู้มาด้านหลัง แล้วจับไหล่ป้าแกกด บีบ แล้วเขย่าๆ   บอกว่า อย่าไปยุ่งกับเขา ทำนองนั้น


ส่วนป้าแกที่นั่งเหวอ ตอนผมนั่ง เดาว่าด้านหลังผมคงมีอะไรไปด้วยอะ== แล้วแกเห็น
เพราะแกชอบเห็นอะไรในสิ่งที่ผมไม่เห็นน่ะ  ที่สำคัญตอนนั้นผมึกถึงอะไรบางอย่าง  ในจิตใจ  จำได้ว่าในอดีต(ไม่ใช่ชาติแล้วนะ หมายถึง ตอนไปถวายขอรับองค์น่ะ)   ขออะไรไว้บ้าง   ไม่รู้ว่าวันนั้นหรือเปล่าที่ป้าแกมองแล้วเหวอ  ถ้าใช่ สงสัยมาเป็นนทัพ 555=='





ก็จบทำองเนี้ยอะครับ(เหมือตัดบทดื้อๆ ตัดจบฉับเลยเนอะ  อย่างว่า ผมจำเหตุการณ์ระยะหลังวันที่ผมไปรอที่ตึก MD ไม่ได้จริงๆ ไม่รู้เพราะอะไร)






และที่แน่ๆ แม้หลังจากนั้น ป้าแคทจะเลิกแล้วไป  แล้วก็ไม่มีเหตุการณ์อะไรแปลกๆหลังป้าแกสั่นๆแล้วรับปากว่าจะเลิก
แต่

แต่

แต่

พวกเราทั้งหมด แตกแยกกันไปหมด ทั้ง(เหมือนจะ)มีเหตุผล แล้วก็ไม่มีเหตุผล  คือ แยกย้าย แตกแยก จากกันไปหมดเลย บ้างก็ไปต่างถิ่นห่างเหินกันไปเฉยๆ บ้างก็เลิกคบกันหลังจากวันนั้นด้วยเหตุผลบางอย่าง บ้างก็เจออะไรทำให้สัมพันธภาพพิาศลง


แต่ว่า พิมพ์ หลังจากนั้น ยังเจอผีเจ้านาง หลอกหลอนอยู่นะ 555555
หลอกในฝันนะ่ แล้วหลอกทีไร จะต้องทะเลาะกับการ์ตูนในวันรุ่งขึ้น
จนในที่สุดก็ต้องเลิกร้างกันไปในที่สุด




ส่วนผม แม้จะเลิกแล้วต่อเรื่องเร้นลับ  ก็ยังเจอบ้างหลังจากนั้นเบาะๆ ไม่เกี่ยวกับยัยแคทหรอกนะ แต่เจอแปลกๆเฉยๆ  เช่น  ผีเสื้อตัวโตๆมาบินในห้องนอนตรงหน้าระยะเกือบจะเอื้อมถึงได้ถ้าเดินไปสักสองก้าว แล้วหายวับต่อหน้า   หรือ เจอลูบขาใต้โต๊ะคอมตอนตีสามกว่าๆ(เจอหลอกกลางวันก็มี)


แต่ตอนนี้ หลังบวชมา  ไม่มีเจออะไรแบบนั้นแล้ว เพราะขอพระไว้อะ ให้ปิดหูปิดตากับโลกนั้นให้ที รำคาญน่ะ



ส่วนจอน ไม่ได้ตาย
แต่หลังเหตุการณ์นั้น อยู่ๆมันก็ลาออกไม่มีเหตุผล คือ คุยกันดีๆเรื่องเรียนอยู่ดีๆ เที่ยวกันดีๆ ไม่มีวี่แววว่าจะมีปัญหา  ไม่มีวี่แววจะออก
มันก็ไปลาออก แล้วหนีกลับบ้านมันที่นครสวรรค์ ไปบวช แล้วก็บวชไปนานเลยยยยย

แล้วก็เลิกติดต่อเพื่อนทุกคน ทั้งในกลุ่ม และนอกกลุ่ม รวมถึงเพื่อนที่มหาลัยทุกๆคน มันตัดขาดการติดต่อหมดสิ้น


จบบรบูรณ์

ขอปิดท้ายด้วยบทสัมภาษณ์ความรู้สึกคุณน้อย หลังจากมีประสบการณ์ด้วยกันมาครับ





 

Create Date : 28 กรกฎาคม 2555
0 comments
Last Update : 28 กรกฎาคม 2555 14:43:24 น.
Counter : 792 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


จักรพรรดิแดนรักทหารErosPhoenix
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add จักรพรรดิแดนรักทหารErosPhoenix's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.