Bloggang.com : : เอ็นจัง : นิยายเรื่อง ขอรักเธออีกครั้ง ตอนที่6

นิยายเรื่อง ขอรักเธออีกครั้ง ตอนที่6

ขอรักเธออีกครั้ง ตอนที่6

รถของเอิงเลี้ยวเข้ามาที่ร้านอาหารไม่ไกลจากที่ทำงานมากนัก เป็นร้านอาหารที่เธอชอบในบรรยากาศ

ร้านอาหารแบ่งเป็นสองส่วน ส่วนหนึ่งเป็นร้านอาหารตกแต่งแบบบ้านพัก ขายอาหารนานาชาติ เปิดเพลงเบาๆ อีกส่วนหนึ่งนั้นเป็นผับ หากอย่างเปลี่ยนบรรยากาศก็สามารถเปลี่ยนได้เลยไม่ต้องวนรถไปที่ไหนอีก

เธอเลือกนั่งตรงมุมที่ปลอดคน เก้าอี้หวายที่บุ ด้วยเบาะหนาๆ ทำให้เธอทิ้งตัวนั่ง เธอเอนหลัง ไม่นั่งตัวตรงเหมือนอย่างที่นั่งอยู่ต่อหน้าชายหนุ่มคนนั้น ซึ่งต่างจาก หนูแจ่มที่หย่อนก้นลงปุ๊ป ก็รีบเอ่ย ทันที

" พี่เอิงคะ"

ยังไม่ทันที่หนูแจ่มจะถามอะไร เอิงรีบยกมือห้าม

“อย่าเพิ่งพูดอะไรเลยจ้า สั่งอาหารก่อนดีไหม ยังไงคืนนี้พี่ให้เวลากับเธอทั้งคืนแน่นอน "

เอิง สั่งอาหาร 3-4 อย่าง และสั่งเบียร์มาดื่มด้วยสำหรับตัวเอง แต่สำหรับหนูแจ่ม คงเป็นเครื่องดื่มไร้แอลกอฮอล์

"พี่เอิง ดื่มเบียร์ด้วยเหรอคะ" หนูแจ่มทำหน้าแปลกใจ

" ใช่ทำไมเหรอ " เอิงยิ้มที่มุมปาก

" หนูแจ่มไม่เคยรู้มาก่อนสิคะ "

" ยังมีอะไรอีกหลายอย่างที่เธอไม่รู้ " เอิงทำตาเจ้าเล่ห์ ไม่ใช่เพราะฤทธิ์เบียร์หรอกนะ เพราะเธอยังไม่ได้กิน เข้าไปเลย แต่เป็นเพราะเธอสบายใจอย่างบอกไม่ถูกเหมือนกัน

ที่จริงร้านนี้เธอไม่กล้ามานานแล้ว และทุกครั้งที่มาที่นี่ เธอมักมาคนเดียวและกลับไปพร้อมทั้งน้ำตาทุกครั้ง
เครื่องดื่มมาแล้ว หนูแจ่มเริ่มต้นคำถามแรกทันที

" พี่เอิงขา หนูแจ่มถามได้หรือยังคะ "

" เอ้า ว่ามา อยากรู้อะไร "

" พี่เอิงจะตอบหมดทุกอย่างเลยเหรอคะ" คราวนี้หนูแจ่มเริ่มทำตาเจ้าเล่ห์บ้าง

" จ้า " เอิงตอบพร้อมทั้งจิบเบียร์

" เออ .... แล้วถ้าหนูแจ่มจะถามถึงคนนั้นละคะ" หนูแจ่มอ้ำอึ้ง เพราะรู้ดีว่า มันจะทำให้เอิงสะเทือนใจเพี่ยงไหน

" แน่นอน ทุกคำถาม พี่ไม่เคยผิดคำพูด แล้วแถมยังจะเลี้ยงข้าว แล้วก็ไปส่งเธอที่บ้านด้วย"

" วันนี้พี่เอิงใจดีจัง งั้น หนูแจ่มเริ่มเลยดีกว่าเดี๋ยวพี่เอิงเปลี่ยนใจ

" บอกไว้ก่อนนะว่า ถามได้เฉพาะวันนี้เท่านั้น หมดวั้นนี้แล้ว หมดโปรโมชั่นนะ จ๊ะ จะบอกให้" เธอยังคงเย้าหนูแจ่มต่อ

" งั้นเริ่มเลยดีกว่า เดี๋ยวไม่ทัน ท่าพี่เอิงจะมีมุขกับหนูแจ่มๆ แต่บอกไว้ก่อนนะ ถ้าพี่เอิงอุ๊บอิ๊บ ไม่บอกหมด หนูแจ่มถือว่าโมฆะให้ถามต่อวันอื่นได้"

"แน่นอนอยู่แล้ว" เหมือนว่าฤทธิ์ของแอลกอฮอล์เริ่มทำงาน เอิงเริ่มจะสนุกซะแล้ว

" คำถามแรก ทำไมพี่เอิงถึงได้คอยหลบคุณกอล์ฟตลอดเวลา อย่าปฏิเสธนะคะ เพราะวันนี้ พี่เอิงผิดปกติ ไม่เหมือนเดิม "

" ก็พี่กลัวว่า จะห้ามใจไม่อยู่ เข้าไปจีบเขาแล้วจะต้องอกหัก เพราะพระเอกปฏิเสธ พี่ก็เสียฟอร์มแย่สิจ๊ะ" เอิงยังตอบอย่างมีชั้นเชิง

" พี่เอิงกำลังจะผิดสัญญานะคะ บอกมาตรงๆดีกว่า หนูแจ่มน่ะเห็นคุณกลอ์ฟรุกจะตาย " หนูแจ่มไม่ยอม

" โอเค ๆๆ แหม เดี๋ยวนี้ล้อเล่นไม่ได้เลยนะ เอาตอบตรงๆก็ได้ พี่กลัวใจตัวเองว่าจะไปหลงรักเขา เป็นไงพอใจกับคำตอบไหม" เอิงยังตอบพร้อมรอยยิ้ม และจิบเบียร์ไปด้วย

" ทำไมล่ะใคร ไม่เห็นแปลกเลย เขามาจีบเรา เรารักเขาไม่เห็นจะแปลกตรงไหน" หนูแจ่มทำหน้าไม่เจ้าใจ

"เพราะพี่ไม่อยากเจ็บอีกไงล่ะ หนูแจ่มรู้ไหมการที่เราต้องอกหักน่ะ มันเจ็บปวดแค่ไหน" เอิงเริ่มมีสีหน้าเรียบเฉยขึ้นเมื่อเธอนึกถึงเรื่องนั้น

" ทำไมหนูแจ่มจะไม่รู้คะ ก่อนมาเจอหวานใจของหนูแจ่ม หนูแจ่มก็อกหักมาเหมือนกัน พี่เอิงก็รู้ และไม่คิดว่าจะได้เจอคนดีๆแบบเขา นี่ถ้าหนูแจ่มไม่เปิดใจ หนูแจ่มคงไม่มีความสุขอย่างวันนี้หรอกค่ะ และหนูแจ่มอย่างให้พี่เอิง มีความสุขด้วย จริงๆนะคะ" หนูแจ่มเริ่มโน้มน้าวให้เอิงเปิดใจ

" มันไม่เหมือนกัน ไม่มีใครโชคดีเหมือนกันทุกคนหรอกจ้า เธอโชคดีใช่ว่าพี่จะต้องโชคดีไปด้วย ถึงแม้บางทีพี่อาจจะโชคดี แต่ตอนนี้พี่ยังไม่พร้อมที่จะเสี่ยง เพราะครั้งที่แล้วมันทำให้พี่เจ็บเจียนตาย ถึงขั้นต้องออกจากงาน" เอิงไม่สบตาหนูแจ่มหากแต่มองมาที่แก้วเบียร์ เธอพยายามฝืนน้ำตาไม่ให้ไหล

" หนูแจ่มพอจะทราบเรื่องนี้บ้างค่ะ เขาเป็นใครกันคะ พี่พอจะเล่าให้ฟังได้ไหม แต่ถ้าเป็นการทำร้ายจิตใจพี่ ก็ไม่เป็นไรนะคะ" หนูแจ่ม ทั้งเป็นห่วงความรู้สึกของเอิงแต่ก็อดไม่ได้ที่อยากจะรู้

" ไม่เป็นไรจ้า ก็พี่สัญญาแล้วนี่ว่าจะเล่าให้ฟัง" เธอยิ้มบางๆ เธอกระดกเบียร์ในแก้วจนหมดและมองหาบริกร เพื่อสั่งเพิ่ม

" พี่เอิงทานเยอะจัง " หนูแจ่มติง

" นี่เหรอเยอะ ปกติพี่กินทีเป็นลังเลยนะ ไม่เชื่อไปถามพี่สาวเธอสิ " เธอไม่แปลกใจหรอกที่หนูแจ่มไม่ทราบ เพราะตลอดเวลาที่ทำงานร่วมกันมาเธอไม่เคยเห็นเธอกินเหล้าเบียร์เลยสักครั้ง

" แต่วันนี้พี่เอิงขับรถนะคะ ระวังจะขับกลับไม่ไหว" หนูแจ่มยังคงหาทางไม่ให้เอิงดื่มเยอะเกินไป

" ถ้าขับไม่ไหวก็นั่งแท็กซี่ ดีซะอีกจะได้กระจายรายได้" เอิงยังคงต่อปากต่อคำกับรุ่นน้อง รู้สึกครึ้มอกครึ้มใจนัก ไม่รู้ว่าเพราะอะไร

"ค่ะ ค่ะ หนูแจ่มไม่ขัดแล้ว งั้น หนูแจ่มว่าสั่งเป็นไป๊ส์ เลยดีไหมคะ จะได้ ไม่ต้องเสียเวลารอเด็กมาเสิร์ฟ" หนูแจ่มทำน้ำเสียงประชด

" อืม เป็นความคิดที่ดี งั้น สั่งเลยดีกว่า " เอิง ตอบรับพร้อมทั้งสั่งเบียร์เพิ่ม กับบริกร หนูแจ่ม มองหน้า พี่เอิง เหมือนค้นหาอะไรบางอย่าง จนเอิงอดไม่ได้ที่จะถามขึ้นว่า

"มองอะไรจ๊ะ มองหาตีนกา บนหน้าพี่เหรอ คงยาก เมื่อวานเพิ่งไปไล่กามา" เอิงพูดติดตลก

" เปล่าค่ะ คือหนูแจ่ม ไม่รู้ว่า จะเริ่มถามจากตรงไหนดี ค่ะ คือนานๆพี่เอิงจะปล่อยโอกาสอย่างนี้สักที " หนูแจ่มยังไม่วายที่จะทำหน้าทะเล้น

"อืม คงเยอะจริงๆ งั้น เอาไว้ถามวันหน้าละกัน วันนี้กินเบียร์อย่างเดียวละกัน"

" ไม่ได้ค่ะ "หนูแจ่มตอบทันที
" ทำไมล่ะ" เอิงยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

"ก็พี่เอิงบอกว่าให้ถามได้วันนี้วันเดียว แล้วนี่ก็ 2 ทุ่มแล้ว เหลืออีก แค่ 4 ชั่วโมงเอง ก็หมดวันแล้ว "

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า ใช้ได้ ๆ น้องเรา เอ้าว่า อยากรู้อะไร จะตอบ โหม้ดเลย" เอิงตอบปนเสียงหัวเราะ

" คำถามแรก รู้จักคนนั้นได้ไงคะ " หนูแจ่มไม่ยอมเสียเวลาอีกต่อไป

" เขาเป็นนักข่าว พี่เป็นพี่อาร์ ไม่แปลกหรอกที่เราจะรู้จักกัน แถมพี่ยังเป็นคนวิ่งเข้าหา หาทางไปรู้จักเขาซะด้วย " เอิงตอบแบบประชดตัวเอง

" แหมพี่ก็ พี่อาร์ก็ต้องหาทางรู้จักนักข่าวอยู่แล้วค่ะ อย่าคิดมาก แล้ว ทำยังไงถึงได้มาคบกันคะ ปกติ พีอาร์เขาจะไม่คบนักข่าวไม่ใช่เหรอ " หนูแจ่มยิงคำถามต่อ

"คงงั้น มั้ง พอดี พี่เจอเขาครั้งแรกก็รู้สึกเหมือนรักแรกพบ แต่รู้ว่าเขามีแฟนแล้ว ก็เลยไม่อยากคิดมาก และยิ่งรู้ว่าเขาไม่คิดจะจีบพี่เหมือนนักข่าวคนอื่นๆ ก็ยิ่งสนใจเขามากขึ้น" เอิง หยุดเล่า พร้อมกับกระดกเบียร์ไปอีกครึ่งแก้ว คราวนี้หนูแจ่มไม่ได้พูดอะไร ทำหน้าที่เป็นผู้ฟังที่ดี

" พี่น่ะ เฝ้าติดตามข่าวคราวเขาตลอดเวลา ว่าเขาสบายดีไหม ถามจากพี่นักข่าวคนอื่นๆ ไม่กล้า ติดต่อกับเขาดดยตรงกลัวว่าเขาจะรู้ว่าเราชอบเขา และในที่สุดความหวังของพี่ก็เป็นจริง พี่เจอเขาอีกครั้งหนึ่ง ที่นี่ "

" ที่นี่ พี่เอิงหมายถึงที่ร้านอาหารนี้ใช่ไหมคะ " หนูแจ่มรีบถามด้วยความประหลาดใจ

"ใช่จ้า ร้านนี้ พี่นั่งตรงนี้ และเขาก็นั่งอยู่โต๊ะด้านในนั้น เหตุการณ์วันนั้น เหมือนมันเพิ่งเกิดเมื่อชั่วโมงที่แล้ว พี่ จำได้ขึ้นใจ พี่เดินไปหาเขา พร้อมแนะนำตัว หวังว่าเขาจะจำได้ แต่เขาจำไม่ได้" เอิงหยุดอีกครั้งด้วยเบียร์ครึ่งแก้วที่เหลือ

" ในวันนั้นที่ร้านมีคอนเสิร์ตเล็กๆ ที่นั่งดนตรีคนนี้เขาชอบมา แต่พี่ได้บัตรมาดูฟรี แต่โดนเพื่อนเบี้ยวนัด พี่ก็เลยได้ดูกับเขา ช่างเป็นช่วงเวลาที่แสนจะประทับใจสุดๆ ได้ดูคอนเสิร์ตที่ชอบกับคนที่เราชอบ " เอิงเล่าต่อด้วยหน้าตาที่ยิ้มแย้ม เมื่อเอ่ยถึงอดีตที่ผ่านมา

" ว้าว !! แล้วเต้นรำด้วยกันไหมคะ " หนูแจ่มซัก
" ไม่หรอก เพราะ ตอนนั้นยังคง เขินๆอยู่แต่ก็มีนะ ที่คุยกัน และเขาไปส่งพี่ที่บ้านด้วยนะคืนนั้นน่ะ "

" จริงเหรอคะ แล้วรถพี่ล่ะคะ "

" อ๋อ ช่วงนั้นรถเข้าอู่ เหมือนสวรรค์เป็นใจ พี่คิดนะ ว่า ฟ้าคงส่งเรามาคู่กัน น้ำเน่าดีเนอะ " เอิงยิ้มให้กับตัวเอง แล้วแหงนหน้ามองฟ้า
" หลังจากนั้น เราก็ไปไหนมาไหนด้วยกัน จนเขามองว่าเขาชอบพี่ มันเป็นวันที่มีความสุขที่สุด " คราวนี้เอิงหยุดเล่าด้วยเบียร์ ทั้งแก้วในคราวเดียว

" แล้วเลิกกันยังไงคะ เอิงว่าน่าจะลงเอยด้วยดี" หนูแจ่มยังคงยิงคำถามไม่หยุด

" ก็ไม่มีอะไรมาก เพี่ยงเขา แบ่งเวลาให้คนอื่นไม่ทัน แล้วพี่ก็ คงอยู่ลำดับท้ายๆ " เอิงตอบด้วยสายตาที่เศร้าและพยายามกลั้นน้ำตาไว้

"อ้าว ก็เห็นพี่พูดเหมือนเขาเป็นคนรักเดียวใจเดียว นี่คะ"

" ใช่พี่ก็คิดอย่างนั้น เพราะตอนที่รู้จักเขาครั้งแรกมีแต่คนบอกว่าเขารักแฟนเขามาก แต่พี่คงโชคร้ายมาคบกับเขาตอนที่ เขาเป็นผู้ชายธรรมดาๆคนหนึ่งที่ไม่เคยพอมั้ง" เอิงพูดด้วยน้ำเสียงประชด ประชัน

" แล้วพี่รู้ได้ไงคะว่าเขามีคนอื่น"

" ก็เห็นมากับตายืนกอดกันในงานเลี้ยง ที่เขาไม่คิดว่าพี่จะไป พี่คิดว่าจะทำเซอร์ไพร้ส์เขา แต่เราโดนซะเอง"

" แล้วเขาไม่พูดอะไรเลยเหรอคะ หมายความว่า เขาเห็นพี่เอิง ตอนที่เขาอยู่กับผู้หญิงอื่น น่ะ"

" ไม่เลย พี่ยังจำสายตาในวันนั้นได้ดี เขา มองพี่ด้วยสายตาที่เหมือนคนเคยเดินผ่านมาเท่านั้น ดีที่วันนั้น พี่สาวเธอไปกับพี่ด้วย พี่แทบล้มทั้งยืน " เอิงหยุดเล่าอีกครั้ง แต่คราวนี้น้ำตาเริ่มเอ่อ คลอในตา

" หนูแจ่มไม่ถามแล้วค่ะ เรามาเปลี่ยนเรื่องคุยกันดีไหมคะ " หนูแจ่มสะกดความรู้สึกอยากรู้ของตัวเองเอาไว้เพราะรู้สึกว่ากำลังทำร้ายพี่สาวคนนี้ มากขึ้น ถึงแม้ตัวเองยังไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไม ผู้ชายคนนี้ทำให้พี่สาวเราต้องจำฝังใจมากมายขนาดนี้

" ก็ดี พอดีจะขอคั่นโฆษณาสักครู่ เดี๋ยวมานะ" เอิงพยามยามทำเสียงปกติ แล้วขอตัวเดินเข้าห้องน้ำ

หลังจากเอิงได้ไปได้สักครู่เสียงโทรศัพท์มือถือที่เอิงทิ้งไว้โต๊ะอาหารดังขึ้น หนูแจ่มหยิบมาดู ไม่มีชื่อปรากฏขึ้น หนูจึงรับแทน

" สวัสดีค่ะ "

"คุณเอิง หรือเปล่าครับ"

"ไม่ใช่ค่ะ พี่เอิงไปห้องน้ำค่ะ ไม่ทราบว่าใครโทรมาค่ะ" เสียงคุ้นๆ แต่หนูแจ่มยังคงนึกไม่ออก

" ผม กอล์ฟครับ นั่นคุณหนูแจ่มหรือเปล่าครับ"

" ใช่ค่ะ คุณกอล์ฟมีอะไรด่วนไหมคะ หนูแจ่มจะได้ไปตามพี่เอิงค่ะ"

" ไม่มีครับ เพี่ยงอยากจะลองโทรมาดูว่า ผมจดเบอร์ไม่ผิดครับ เอ๊ะอยู่ที่ไหนกันครับนี่ มีเสียงเพลงด้วย " กอล์ฟถามกลับมาตามสาย

" ร้านอาหารแถวสุขุมวิทค่ะ พี่เอิงมามาเลี้ยงค่ะ "

" ตรงไหนครับ เพราะผมก็อยู่สุขุมวิทเหมือนกัน

" 24 ค่ะ "

" ผมก็อยู่ที่ซอย 24เหมือนกัน อยู่ร้านไหนครับ ผมจะได้แวะไปหา "

หนูแจ่มรีบทำหน้าที่คิวปิดทันที ไม่รีรอที่จะบอกชื่อร้านแถมด้วยว่า นั่งอยู่โต๊ะไหน และให้ยังเตี๊ยมกับนายกอล์ฟให้บอกว่าบังเอิญมาที่ร้านนี้ และเพื่อความแนบเนียนหนูแจ่มก็ลบเบอร์โทรเข้าเรียบร้อย

" ขอโทษนะพี่เอิง วันนี้หนูแจ่มขอเจ้าเล่ห์เล็กน้อย คงไม่ว่ากันนะ" หนูแจ่มเอ่ยกับตัวเอง พร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

ไม่นานเอิงกลับมาที่โต๊ะพร้อมใบหน้าที่สดใสกว่าเดิม แต่ยังคงเป็นสีแดงจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ ที่กินไป ไม่ต่ำกว่า 5 แก้ว

" สั่งอะไรเพิ่มไหม กับเริ่มจะหมดแล้วนะ " เอิงถามหนูแจ่ม

" ดีค่ะ หนูแจ่ม ขอ ปลาหมึกนึ่งมะนาวนะคะ " หนูแจ่มพยายามคิดรายการอาหารที่ต้องใช้เวลานานๆ เพื่อจะได้ถ่วงเวลา

" จะไม่นานไปเหรอ นี่ จะ 4ทุ่ม แล้วนะ ครัวใกล้จะปิดแล้ว" เอิงถาม

" น่านะ พี่เอิง หนูแจ่มอยากกิน " เธอยังคงอ้อนต่อ

"ก้ได้แต่อย่าบ่นนะว่ารอนาน" แล้วเอิงก็เรียกบริกรมารับรายการ พร้อมกับรายการที่เธอสั่ง 2-3 อย่าง

"เป็นอันว่าหนูแจ่มไม่มีคำถามแล้วใช่ไหม จ๊ะ" เอิงทำหน้าล้อ

" ค่ะ หมดแล้วค่ะ ไม่สงสัยแล้วค่ะ "

"แล้วนี่พี่เอิงขับรถกลับไหวไหมคะ "

" สบายมากน้อง แต่เดี๋ยวดูก่อนถ้าไม่ไหวคงกลับแท็กซี่ แต่พี่ว่าหนูแจ่มโทรให้ตั้มมารับดีไหม เพราะถ้าพี่กลับแท็กซี่คงจะไปส่งเธอลำบาก บ้านเธอไกลขนาดนั้น มีหวังมีสร่างเมาก่อนถึงบ้านแน่ๆ "

" ได้ค่ะ งั้นหนูแจ่ม ออกไปโทรหาตั้มก่อนนะคะ" หนูแจ่มได้โอกาสรีบออกไปข้างนอกร้าน เพื่อจะได้ไปดักรอคุณกอล์ฟก่อน

เอิงมองไปที่โต๊ะตัวเก่าที่เขาคนนั้นเคยนั่ง ความหลังต่างๆกลับมาในความคิดของเธออีกครั้ง และก่อนที่ความคิดจะตะเลิดไปไกล เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นข้างๆ

"สวัวดีครับ คุณเอิง"

" ส..สวัสดีค่ะ คุณกอล์ฟ" เอิงตอบด้วยน้ำเสียงที่แสดงออกถึงความตกใจมากกว่าประหลาดใจ ทำไมหนอ เรายิ่งวิ่งหนีก็ยิ่งเจอ

"ดีใจจังที่ได้เจอคุณอีก " กอล์ฟยังคงส่งสายตาที่แสดงออกมากกว่า ที่พูดซะอีก

" คุณกอล์ฟมากับใครคะ " เอิงพยายามหาทางที่จะไม่ให้เขานั่งโต๊ะร่วมด้วย

" คนเดียวครับ"

เอิงยังคงไม่คิดจะชวนเขานั่งร่วมโต๊ะ แต่หนูแจ่ม ช่างโผล่มาได้จังหวะ อีกแล้ว

" คุณกอล์ฟ สวัสดีค่ะ มาทานอาหารหรือว่ามาฟังเพลงคะ" หนูแจ่มรีบทัก

" ทั้งสองอย่างครับ "

" มากับใครคะ "

" คนเดียวครับ"

"คงไม่รังเกียจที่จะนั่งด้วยกันนะคะ " หนูแจ่มเอ่ยปากชวน

เอิง ถึงกับอึ้งพูดอะไรไม่ออก แทบอยากจะลุกไปบีบคอหนูแจ่มยิ่งนัก กอล์ฟ รีบลงนั่ง ตาเหลือบเห็นเบียร์เหยือกใหญ่ขนาดที่เรียกว่าไป๊ส์ อดไม่ได้ที่จะมองมาที่สาวทั้งสองคน และก็เข้าใจทันที่ว่าคนที่ดื่มน่าจะเป็น สาวเอิง ไม่นึกเลยว่าจะคอทองแดงขนาดนี้ ถ้าไม่เห็นด้วยตาคงไม่เชื่อ

เอิงเห็นสายตาที่ ตากอล์ฟมองมาที่ตนรู้ได้เลยว่าเขาหมายความว่าอย่างไร อดไม่ได้ที่จะเขินอาย ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไม

" คุณกอล์ฟ ดื่มเบียร์ด้วยกันไหมคะ" เอิงรีบเปิดบทสนทนา ถือว่าใครเปิดเกมส์รุกก่อน จะได้เปรียบกว่า

" ครับ คุณเอิงชอบดื่มเบียร์หรือครับ”
นิดหน่อยค่ะ "

" คงไม่นิดมั้งครับ สั่งขนาดนี้ " กอล์ฟยิ้มเหมือนรู้ทัน

" ก็นี่ค่ะ นิดหน่อยค่ะเพราะถ้าดื่มจริงๆคงเป็นถังค่ะ " แอลกอฮอลล์ในรางกายคงเริ่มทำงาน เอิงนึกสนุกที่จะเริ่มเล่นเกมส์นี่ซะแล้ว

"ดีจัง ผมจะได้มีเพื่อนดื่มเบียร์ ตอนแรกคิดว่ากลับมาคราวนี้คงหายาก" กอล์ฟก็ไม่คิดจะปล่อยโอกาสไปเหมือนกัน

" แต่เอิงคงไม่สะดวกไปดื่มเป็นเพื่อนคุณหรอกค่ะ ไม่อยากโดนเขม่น "

" ใครจะเขม่นคุณครับ " กอล์ฟทำหน้างง

"ก็พวกสาวๆคุณไงคะ ไม่อยากหน้าเสียโฉมเพราะโดนน้ำกรด" เอิงยิ้ม ด้วยสายตาที่เริ่มอุดมไปด้วยแอลกอฮอลล์

" ว่าไปนั่น มีที่ไหนกันครับ ผมยังไม่มีใครครับ โสดจริงๆ " กอล์ฟ รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้ มีอะไรมากกว่าที่ได้คุยกันเมื่อตอนเย็น หรือเป็นเพราะแอลกอฮอล์กันแน่

และก่อนที่บทสนทนาจะไปไกลกว่านี้ พระเอกขี่ม้าขาว นายตั้มแฟนหนูแจ่มมาพอดี

"สวัสดีครับพี่เอิง แล้วก็....." นายตั้มทอดเสียงพร้อมกับทำหน้าตาเลิกลั่ก เหมือนหาคนให้คำตอบว่าคนนี้ใครกัน

" ตั้ม คุณกอล์ฟพระเอกใหม่ของบริษัทเรา เป็นไงหล่อไหม" หนูแจ่มรู้หน้าที่ รีบแนะนำ

" สวัสดีครับคุณกอล์ฟ ผมตั้มครับ คนขับรถประจำตัวหนูแจ่มครับ" ตั้มพยายามเก็บปากไม่ให้หลุดคำพูดแซวอะไรออกไป ตามนิสัย เพราะเพิ่งจะเจอกันครั้งแรก ยังไม่อยากสร้างศัตรูโดยไม่จำเป็น

" ยินดีที่ได้รู้จักครับ ทานอะไรมาหรือยังครับพอดีผมกำลังจะสั่งอาหาร "

" ไม่ล่ะครับ ผมทานมาแล้ว ว่าจะมารับหนูแจ่มกลับเลยเพราะว่า พรุ่งนี้มีผมงานแต่เช้าครับ" ตามที่หนูแจ่มสั่งทุกอย่าง อย่างนี้ค่อยสมเป็นหวานใจหน่อย หนูแจ่มนึกในใจแต่แกล้งทำหน้าเป็นตกใจ

" จริงเหรอ หนูแจ่มไม่รู้ ขอโทษ นะจ๊ะตั้ม งั้น พี่เอิงขาหนูแจ่มขอตัวกลับก่อนนะคะ"

" เฮ้ย ได้ไง แล้วปลาหมึกนึ่งมะนาวของเธอล่ะ ใครจะกิน พี่กินไม่ไหวแล้วนะ รออีกแป๊ปสิจะได้กลับพร้อมกัน " เอิงแทบจะสร่างเมา เจอมุขน้องตัวแสบ นี่คงเป็นแผนการคิวปิดแน่ๆ

" ฝากคุณกอล์ฟทานละกันนะคะ อ้อ คุณกอล์ฟ ช่วยส่งพี่เอิงกลัลบ้านด้วยนะคะ วันนี้พี่เอิงบอกว่าจะกลับแท็กซี่" หนูแจ่ม หย่อนมุขสุดท้ายก่อน โบกมือลาโดยที่ไม่ฟังคำทัดทานใดๆ

" ด้วยความยินดีเป็นอย่างยิ่งครับคุณหนูแจ่ม" นายกอล์ฟ ยิ้มรับพร้อมหันมาสบตากับเอิงด้วยสายตาที่สื่อความหมายมากมาย จนเอิงอดไม่ได้ที่จะระบายอารมณ์ด้วยการถอนหายใจ ดังๆ

" อย่าไปฟังหนูแจ่มเขานะคะ เอิงขับรถมาค่ะ"

" ให้ผมไปส่งดีกว่า วันนี้คุณดื่มเยอะเหมือนกันนะครับ"

" แค่นี้ไม่ทำให้เอิงเมาได้หรอกค่ะ " เอิงพยายามแย้ง

"ผมไม่ได้บอกว่าคุณเมาสักหน่อย แต่ตอนนี้ตำรวจเขาตรวจปริมาณแอลกอฮอล์ในเลือดมากกว่าครับ หรือว่าคุณไม่ไว้ใจผม"

" ไม่ใช่ไม่ไว้ใจ แต่ไม่อยากรบกวนค่ะ เอิงกลับเองได้จริงๆ แท็กซี่มีเยอะแยะ" เอิงพยายามปฏิเสธอย่างสุภาพ แต่น้ำเสียงเริ่มบอกว่าไม่พอใจแล้ว

" อย่าเพิ่งคุยกันเลย ให้ผมทานอะไรก่อนดีไหมครับ ตอนนี้ผมหิวมากเลยครับ" กอล์ฟตัดบท เป็นจังหวะที่ดีที่อาหารมาเสิร์ฟพอดี เขาตัดสินใจไม่สั่งเพิ่มเพราะที่มีก็เยอะอยู่แล้ว และดูท่าสาวข้างหน้าคงหาทางกลับก่อนแน่ถ้าเขาสั่งอาหารเพิ่ม

" ค่ะ" เอิงตอบกระแทกเสียง พร้อมกระดกเบียร์แก้วสุดท้ายหมดแก้ว แล้วหันหน้าไปทางอื่น เพราะไม่รู้ว่าจะทำยังไงแล้ว หรือว่าทำเป็นเมาแล้วอาละวาด เลยดีไหม ระหว่างที่คิดหาทางออก ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ เสียงน่มๆ ก็เอ่ยขึ้น

" กลับเถอะ นะครับ ผมทานอิ่มแล้ว"

" งั้นคุณกลับก่อนละกัน เอิงยังไม่อยากกลับ " เอิง ออกปากไล่

" ไม่กลับก็ได้ครับ งั้นสั่งเบียร์เพิ่มไหม คุณเอิงจะได้ดื่มอีก คราวนี้ปริมาณแอลล์กอฮอล์ต้องเพิ่มขึ้น แล้วขับรถไม่ได้อย่างแน่นอน และคงปฎิเสธ ที่จะให้ผมไปส่งไม่ได้ ดีไหมครับ" กอล์ฟส่งสายตาเจ้าเล่ห์มาให้เอิง ยิ่งทำให้เธอรู้สึกหงุดหงิด เป็นอย่างมาก

" กลับก็กลับ น้อง ๆ เก็บตังค์ด้วย" เอิงตะโกนเรียกเด็กเก็บเงิน

" มื้อนี้ให้ผมเลี้ยงนะครับ"

" ตามใจคุณสิ " ว่าแล้วเอิงก็ลุกเดินไปจากโต๊ะ

" คุณจะไปไหนน่ะ " กอล์ฟตกใจ

" กลับบ้านไงคะ ก็คุณจะจ่ายตังค์ ฉันไม่รู้ว่าจะอยู่ทำไม " เอิงเริ่มจะไม่ควบคุมตัวเองแล้ว พูดจบก็เดินไปที่จอดรถเลย ปล่อยให้กอล์ฟงงเป็นไก่ตาแตก คว้า เงินใส่มือเด็ก พร้อมนามบัตรว่า ถ้าไม่พอให้โทรตามได้ แล้ววิ่งตามเอิงไป

" เดี๋ยวสิคุณ รอด้วย" กอล์ฟตะโกนเรียก

" จะเอาอะไรอีกคะ อยากจ่ายก็ให้จ่ายแล้วหรือว่าเปลี่ยนใจ " เอิงเริ่มทำหน้าไม่พอใจ เดินเริ่มเซนิดๆ สงสัยไม่ได้กินมานาน

" ไม่ใช่อย่างนั้น ผมรับปากกับหนูแจ่มแล้วว่าจะไปส่งคุณ ผมก็จะไปส่งไงครับ"
"คุณรับปากกับหนูแจ่มก็ไปส่งหนูแจ่มสิ ฉันไม่ได้ขอ เข้าใจไหม" เอิงเริ่มหมดความอดทน ดี อาละวาดจะได้เข็ด จะได้ไปๆ จากชีวิตสักที เอิงคิด และบอกกับตัวเอง

" คุณนี่คงเมาจริงๆ แหละ ไปเถอะ ไปกับผม " กอล์ฟ เริ่มเดินใกล้เข้ามาพยายามจะคว้าแขนเอิง

" อย่านะ คิดจะแต๊ะอั๊งกันล่ะสิ อยู่ห่างๆเลย บอกว่ากลับได้ก็กลับได้สิ" พูดจบก็เดินไปที่รถเปิดประตูขึ้นไปนั่ง

กอล์ฟ ตกใจนึกไม่ถึงว่าเจ้าหล่อนจะฤทธิ์มากขนาดนี้ เอาน่า ขับตามไปก็ได้ ยังไม่ทันที่จะคล้อยหลังไปเท่าไหร่ ก็มีเสียงโอกอ้าก ดังขึ้น

" เห็นไหม คุณไม่ไหวจริงๆด้วย ให้ผมขับไปส่งคุณก็ได้ "

" ไม่เอา เดี๋ยวรถฉันหาย " เอิงยังไม่วายทำเก่ง ทั้งที่หน้าแตกหมอไม่รับเย็บขนาดนี้แล้ว ใครเขาจะมาโขมยรถเก่าๆอย่างนี้"

" ผมก็ขับรถคุณไปไง รถผมจอดไว้ที่นี่ พรุ่งนี้ค่อยมาเอา รถผมไม่มีคนขโมยอยู่แล้ว

ที่จริงเขาอยากจะพูดว่ารถเธอมากกว่า รถของเขา เป็นบีเอ็มรุ่นใหม่ล่าสุด ที่เพิ่งถอดป้ายแดงได้ไม่กี่วันเอง ยังไม่กลัวหายเลย ดี จะได้นั่งรถในฝัน

“ ไปรถคุณ ก็ได้ ถ้ารถคุณหายจะมาโทษฉัน แล้วฉันต้องจ่ายตังค์ให้ไม่ไหวหรอก... ไหนล่ะรถคุณ” เอิงพูดน้ำเสียงกระแทกกระทั้น

กอล์ฟเดินนำไปด้วยรอยยิ้ม ไปนั่งข้างคนขับอย่างว่าง่าย กอล์ฟ เดินไปเอากุญแจ ที่ฝากเด็กรับรถ ทั้งของเขาและเธอมาด้วย

" ไปที่ไหนครับ ช่วยบอกทางด้วย"

" อยากไปส่งก็หาทางไปเองสิ" เอิงเริ่มรวน

" ก็ได้ครับ งั้นผมไปส่งคุณที่พัทยาเลยละกัน จะได้ไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่นั่น ดีไหม" กอล์ฟ ยิ้มอย่าเป็นต่อ

" ไปทางออฟฟิศนั่นแหละ" เอิงตอบแบบไม่เต็มใจ

กว่าจะขับมาส่งเธอถึงที่ได้เล่นเอาเหนื่อย กอล์ฟต้องทั้งขู่ทั้งปลอบให้เธอบอกทาง เธอจะไล่เขาจอดข้างทางอย่างเดียว

" ถึงแล้ว จอด ๆๆ " เสียงเอิงบอก

" น่าอยู่จัง ขอขึ้นไปชมห้องหน่อยได้ไหม" กอล์ฟถาม

" ไม่ต้องมาใช้มุข หมาแก่ตายท้องกลมหน่อยเลยคุณ ฉันไม่ใช่เด็กอมมือนะ" เอิงรีบตวาด

"คิดหรือว่าจะรู้ไม่ทัน เชอะ" เอิงคิดในใจ

"คุณไม่เห็นใจผมเหรอ ขับมาส่งตั้งไกล น่าจะเลี้ยงกาแฟสักแก้ว " กอล์ฟอ้อน

" เอา นี่ 500 คงพอค่ากาแฟกับค่ารถ ที่ปั๊ม มีเยอะ "

เอิงหยิบเงินในกระเป๋าส่งให้ แล้วเปิดประตูลงจากรถมายืนข้างคนขับ

" ขอบคุณมากที่มาส่ง ฉันขอตัวก่อนนะ " เอิงตัดบท

"คุณเอิงมองผมนในแง่ร้ายจัง นะครับ ที่จริงผมน่ะอยากเข้าห้องน้ำมากๆ ต่างหาก ปวดฉิ้งฉ่องมากๆเลยครับ " กอล์ฟทำหน้าแหย แสดงอาการอย่างที่พูดจริงๆ

" เข้าข้างล่างก็ได้ ถามยามเอาเองละกัน " เอิงยังคงยืนยัน

"ก็ได้ครับ ผมน้อยใจเหลือเกิน อุตส่าห์เป็นห่วง กลั้นมาตั้งนาน จะสงสารหรือเห็นใจเราสักนิดก็ไม่มี แถมไล่เราอีก " กอล์ฟ เปลี่ยนเป็นตัดพ้อ

เอิงเริ่มรู้สึกละอายใจ

" ขอโทษจริงๆ ให้ขึ้นห้องไม่ได้ เอาเป็นว่าวันนี้ ขอบคุณที่มาส่ง บุญคุณครั้งนี้เอาไว้เลี้ยงข้าวตอบแทน 1 มื้อละกัน โอเคไหม" พูดไปได้ยัไงนี่ เท่ากับว่าหาเรื่องเจอเขาอีกหรือนี่ ยายเอิงนะยายเอิง

" ได้ครับ อย่างนี้ไม่ต้องเข้าห้องน้ำก็ได้ จัดการซะตรงนี้เลยก็ได้ " พูดจะจะทำอย่างนั้นจริง ๆเอิงรีบห้าม

" อย่าดีกว่า สงสารสัตว์แถวนี้จะตากุ้งยิง เอิงไปแล้วค่ะ บายนะคะ กลับบ้านดีๆล่ะ " พูดจบก็ลงจากรถแล้วเดินอย่างรีบเร่งไปโดยไม่สนว่าเขาจะลงจากรถหรือหรือว่าขับรถไปแล้ว

" พรุ่งนี้ผมโทรหานะครับ" กอล์ฟยังคงตะโกนไล่หลัง ยิ้มแก้มปริ ที่อย่าน้อยวันนี้ก็ไม่เลวร้ายนักสำหรับการเริ่มต้น และที่สำคัญมากกว่าสิ่งอื่นใด คือวิ่งหาห้องน้ำให้เร็วที่สุด

Create Date : 07 พฤษภาคม 2548

Last Update : 30 พฤศจิกายน 2548 23:54:47 น.

0 comments

Counter : 277 Pageviews.