Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2552
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
7 ธันวาคม 2552
 
All Blogs
 
เมรี...ขี้เมา

นังเมรี ขี้เมา
ฉายานี้ท่านได้แต่ใดมา
มันก็มาพร้อมเครื่องดื่มเย็น ๆ ในถุงที่ฉันหิ้วเดินเข้าบ้านมาทุกเย็น
อ้อ! ไม่ใช่สิ อาจจะมีบางวันที่ต่อมความอยาก มันดับสูญ
ก็จะเป็นคนดี รักษาศีลข้อห้าได้สักวันสองวัน

"ไปไหนมา เจ้าหมุ่ย เดินไปร้านหน้าปากซอยมาซิ" เสียงแหลมเล็ก
ของพี่สาวคนโตของฉันทัก

"ปล่าว เจ๊ เอาขยะไปทิ้งหน้าปากซอยมา.... งัย" ฉันพูดพลาง
เอาถุงหิ้วแอบหลังไว้ คนอะไรช่างถามชะมัด

"ไปซื้อยอดข้าวมากินอีกล่ะซิ กินเข้าไปนะเบียร์นะ พุงแกจะย้อย
ออกมายังกะท้องสามเดือนแล้ว" ดู๊ ดู หล่อนช่างเปรียบเปรยนัก

"เออ ไปซื้อของมา จะกินไหมล่ะ ซื้อน้ำส้มเย็น ๆ มาฝากด้วย"
ฉันยื่นถุงน้ำส้มเย็น ๆ ให้พี่สาว หล่อนทำตาค้อนฉันสองที
แล้วคว้าถุงน้ำส้ม ดูดเข้าปากอย่างกระหาย

"นี่ อย่าให้แม่เห็นล่ะ เดี๋ยวก็โดนบ่นอีกหรอก" เสียงหล่อนพูดไล่ตามหลัง
ฉันเผ่นอ้าว ขึ้นบ้านทันที เสียงดังซะขนาดนั้น ป่านนี้
แม่คงได้ยินหมดแล้ว

ฉันเป็นคนชอบกินไอ้ยอดข้าวเนี่ย มาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
จำได้ว่า คงเริ่มจาก กินตอนทำงานใหม่ ๆ กับที่ทำงานเวลามีงานเลี้ยง
แต่ความจริงก็กินตั้งแต่ ตอนสมัยเรียน ม. ปลาย ตอนที่
มีเทศกาลตรุษจีน ไหว้เป็ด ไก่ อาแป๊ะ พี่ชายของพ่อฉัน
ชอบยื่นให้ฉันลองจิบเล่น ๆ ฉันก็ว่ามันขม แต่พอมากินตอน
เริ่มทำงานม้นกลับอร่อยอย่างบอกไม่ถูก
นั่นแหละมันคงเป็นเหตุให้ฉันนิสัยไม่ดีที่สุดในบ้าน
และเป็นผู้หญิงคนเดียวที่กินมันทุกวันตอนเย็น ๆ

แรก ๆ แม่ก็บอกพี่สาวว่าช่างมัน
เผื่อเวลาโดนผู้ชายมอมเหล้า
มันจะได้ไม่เมามายไม่รู้ตัว แม่ก็เลยไม่บ่นในตอนแรก
แต่ หลัง ๆ แม่เห็นฉันเริ่มก้าวข้าม ความเมา กลายเป็น
ไม่ค่อยเมา และกินเป็นว่าเล่น แม่ก็เริ่มบ่นมาเป็นระยะ ๆ
จนสุดท้าย ฉันเกรงใจ ต้องแอบเอาเข้าไปบนบ้าน
แบบไม่ให้ใครเห็น มีแต่พี่สาวตัวดีที่คอยจ้องจับผิด
ฉันทุกครั้ง ที่เห็นฉันออกจากห้อง และลงบันไดมา
ชั้นล่าง เพราะหล่อนรู้ดีว่า ฉันจะต้องออกไป
หน้าปากซอย ซื้อมันติดไม้ติดมือกับมาทุกเย็น

ฉันเปิดกระป๋องเบียร์เย็นเจี๊ยบ
ขึ้นมาดูดผ่านหลอดกาแฟ เบียร์เย็น ๆ บาดคอดีนัก
มือหนึ่งหยิบรีโมทโทรทัศน์ มาเปิดดูละครที่ชอบ
นั่งเอนตัว พิงหลังสบายอยู่กับเก้าอี้นวมตัวโปรด
แค่นี้ก็สุขพอแล้วสำหรับทุกคืนวันของฉัน

"ก๊อก ก๊อก ...." เสียงเคาะประตูห้องฉันดังขึ้น

"ใคร.....(ขัดจังหวะอันสุนทรีย์จริง ๆ) " ฉันเดินไปเปิดประตู

"อ้าว เจ๊สอง วันนี้งัยกลับมาบ้านได้ล่ะ ไม่นอนที่นู่นเหรอ"

พี่สาวคนที่สองของฉันส่ายหน้า ปกติหล่อนจะนอนที่
คอนโดตัวเองกับแฟนหนุ่ม หน้าตาพี่สาวดูซีดเซียว ยิ้มแห้ง ๆ
ให้ฉัน

"เซ็งว่ะ หมุ่ย ทำงานเหนื่อยมากเลยช่วงนี้ พี่โจ๊ก
ก็ไม่ค่อยอยู่บ้าน ไปงานเลี้ยงโครตบ่อยเลย" เจ๊สองบ่น
ถึงแฟนหนุ่ม

สีหน้าดูเนือย ๆ หล่อนเป็นพี่สาวคนที่สองที่มี
อายุห่างกับฉันแค่สองปี เราเลยสนิทกันมากพอดู

"กินเบียร์อีกแล้ว ซิแก ไม่โดนเจ๊ใหญ่บ่นเหรอวะเนี่ย" หล่อนเอนหลัง
ลงบนที่นอน

"โดนไปแล้ว ตั้งแต่เมื่อกี้ นี่แม่ยังตามมาอีกคนนะ ไม่งั้นหูชาแน่"

"คืนนี้นอนด้วยกันดิ มีเรื่องเม้าท์เยอะแยะเลย" ฉันเอ่ยปากชวน

"เออ... ว่าแต่ หมุ่ย มีเบียร์อีกปะ เอามากินหน่อยซิ" เจ๊สอง
พูดพลางเปิดตู้เย็นพลาง

"โห ไหนบอกไม่กินงัย กลัวแพ้ กลัวหน้าแดง วันนี้เจ๊เราห้าวแฮะ"

"ฉันกินมาก่อนแกจะ นมตั้งเต้าซะอีก กินเหล้าย่ะ เบียร์ไม่ชอบ
แต่ก็พอแก้ขัดได้บ้าง" หล่อนหยิบเบียร์ที่ฉันแอบไว้ในตู้เย็น
ออกมาเปิดกินหน้าตาเฉย ดูซิอุตส่าห์ซื้อมาแค่สามกระป๋อง
มีคนมาแย่งซะอีก

คืนนั้นฉันเลยได้เพื่อนดื่ม น้ำสาบานเพิ่มอีกหนึ่งคน เป็นพี่สาว
ฉันเอง และได้รู้เพิ่มอีกด้วยว่า หล่อนเป็นนักดื่มเหล้าตัวยง
ในสมัยวัยรุ่น โดยคนที่บ้านไม่เคยรู้สักนิด
ประวัติ เจ๊สองไม่ธรรมดาเลย หล่อนแอบหนีเที่ยวผับ
เที่ยวกลางคืน โดยที่พ่อแม่กับพี่สาวคนโตไม่เคยรู้

มีแต่ฉัน ที่เคยแอบสงสัยว่า เจ๊สองมันไปไหนตอน
หลังสามทุ่มบ่อย ๆ หลังเวลาที่พ่อแม่เข้านอนแล้ว
โดยเฉพาะตอนตีสอง ชอบโทรมาจิกให้ฉันไปเปิด
ประตูเข้าบ้าน แล้วถ้าแม่ตื่นมาเข้าห้องน้ำ
ฉันกับหล่อนก็ต้องยืนแอบ ตามมุมตู้มืด ๆ
ตามมุมใต้โต๊ะ

บางทีแทบจะหยุดหายใจ เพราะแม่เดินผ่านไปหน้าตู้
แต่ดันมองไม่ทันเห็นลูกสาวสองคน เกาะตู้ติดเป็นนินจา
แถมกระโดดไปมา หลอกล่อถ้าแม่ไม่เห็นอยู่อย่างนั้น

เช้านี้เจ๊สอง ไปทำงานแล้ว เหลือแต่ฉัน
นักคิดอิสระ ไม่มีสังกัด อยู่บ้านทำงานฟรีแลนด์ไปวัน ๆ

เช้านี้มีเพื่อนรุ่นน้องโทรมาขอความช่วยเหลือ
ให้เย็นนี้ฉันช่วยไปเป็นไม้กันหมา ที่ทำงานให้หน่อย
ฉันก็ไม่เข้าใจมันเหมือนกัน ถ้ามันไม่อยากไป
ก็ไม่ต้องไปกับเขา
แต่น้องจูนบอกว่า ที่ต้องไปกับพี่หัวหน้าที่ทำงาน
ที่แสนจะเจ้าชู้ เพราะมันเกี่ยวกับงาน
ในสายที่หล่อนทำต้องพบปะกับสายงานนอกเวลา
น้องจูนเองกินเหล้าก็ไม่เก่ง แต่โดนรุ่นพี่
ขยันขยอมาหลายงานแล้ว เมามากทุกที
ต้องขอมืออาชีพอย่างฉัน ไปเป็นเพื่อนออกงาน
คืนนี้ เพื่อความปลอดภัย

ไอ้คนอย่างฉันมันไม่อยากยุ่งหรอก
แต่อดสงสารน้องไม่ได้ ผู้ชายอะไรเค้าไม่กินก็
บังคับให้กิน และพูดให้อายต่อหน้าคนอื่นว่า
น้องน่อมแน้ม ขี้กลัวอยู่ได้

แล้วฉันก็ได้มาตามนัด ทั้งที่ไม่ค่อยอยากจะมา

"สวัสดีครับ " รุ่นพี่หน้าโหดทักฉันด้วยสายตากรุ่มกริ่ม

"หวัดดีค่ะ " ฉันยิ้มหวาน ๆ หยอดไปหนึ่งที

"พี่หมุ่ย เนี่ยหัวหน้าน้องจูนเอง ชื่อพี่โสภณค่ะ" น้องจูนแนะนำฉัน
ให้เขารู้จัก ฉันยิ้มและขยับไปนั่งฝั่งตรงข้ามเขา และเพื่อนหนุ่มที่
มากับพี่โสอีกสองคนพร้อมแฟนสาวที่มาด้วย
ของคนใดคนหนึ่ง ก็แนะนำตัวให้ฉันรู้จัก

คืนนั้น พี่โสภณสั่งเบียร์เย็น ๆ มาดื่ม พร้อมยื่นแก้วมาให้ฉัน
ฉันบอกเขา ว่าฉันคอไม่แข็ง ขอน้ำเปล่าดีกว่า
แต่พี่โสแกก็ขยันขยอ เหมือนกับที่น้องจูนบอกไม่มีผิด
บอกให้ฉันลองกินดู ไม่ต้องเป็นห่วงจะดูแลฉันกับน้องอย่างดี

พี่โสของน้องจูน ช่างพูด ช่างคุย แบบไร้สาระได้เก่งไม่ใช่เล่น
แถมชอบพูดหมาหยอกไก่กับฉันอยู่บ่อย ๆ
เขาชมแกมหยอกว่าหน้าตาฉันคล้ายดาราในหนังซีรี่
ของฮ่องกง ฉันฟังแล้วอมยิ้ม อดคิดไม่ได้ว่า
มันบ้าหรือปล่าวฟะ ฉันนะหมวยอินเตอร์ มันต้อง
อินเทรนแบบเกาหลีต่างหาก
ไม่มีรสนิยมเล้ย....คุณพี่โส

สี่ทุ่มกว่าแล้ว พี่โสแกยังไม่ยอมกลับ ทั้งที่เพื่อนสองคน
กับแฟนสาวขอตัวกลับไปแล้ว มีฉันกับน้องจูน
นั่งปั้นจิ้มปั้นเจ๋อ เสนอหน้าต่อไปด้วยความเกรงใจ
ปนเอือมระอา ฉันกระซิบบอกน้องจูนตอนเข้าห้องน้ำ
ว่าเรากลับกันเถอะ พอมาถึงโต๊ะพี่แกเมามาก
แต่ไม่ยอมรับ จะชนแก้วกับฉันอยู่นั่นแหละ
ชมไม่ขาดปากว่าฉันน่ารักอย่างงี้ อย่างโน้น
ตามประสาคนเมา แถมหยอกด้วยว่าฉันนี่กินเก่ง
ไม่เมาเลย จะเมาได้อย่างไร.....พี่จ๋า

ฉันดื่มแบบเติมน้ำแข็งเต็มแก้ว ตลอดงาน
เพื่อช่วยละลายฤทธิ์แอลกอฮอล์ให้เจือจาง
ไปได้บ้าง
และก็ดื่มแบบจิบ ๆ ช้า ๆ แบบปล่อยให้ยุงไข่
ตามสไตล์ฉัน
พี่แกเลยซดฮวบหมดแก้ว อยู่คนเดียวจนเมาแบบนี้
ฉันตัดสินใจ เลิกกิน และพาพี่โสคนเก่ง
ที่ตอนนี้เดินเป็นปู คดไปคดมา ตลอดทาง
มาเรียกแท็กซี่ โดยขับรถของพี่แกไปจอดไว้
บ้านน้องจูนก่อน ตอนหิ้วปีกพี่แกขึ้นแท็กซี่ก็ทุลักทุเล
ผู้ชายตัวใหญ่ ๆ กับผู้หญิงบอบบางอย่างฉันกับน้อง
ต้องพยุงแบกแกไปขึ้นรถ บอกทางไปบ้านและแถม
เงินให้แท๊กซี่ล่วงหน้าอีกสองร้อยบาท
แถมย้ำให้พี่แท็กซี่ ถามคนขี้เมาอีกทีว่าใช่บ้านแกไหม
แล้วฉันก็จบวีรกรรม เมรีขี้เมาในคืนนั้นด้วยการ
ส่งคนเมากว่าใส่รถกลับบ้าน

"เมื่อคืนไปไหนมา กลับมาตั้งเที่ยงคืน" พี่ใหญ่โวยวายแต่เช้า

"อืม....เจ๊ เข้าห้องมาได้งัยเนี่ย ง่วงจะตายเรียกทำไมแต่เช้า"
ฉันส่งเสียงในคอ หน้ายังซุกอยู่ในผ้านวมผืนใหญ่

"นังเมรี ขี้เมา เจ้าหมุ่ย แกนี่นะ กลิ่นเหล้าหึ่งเลยเนี่ย น้ำก็ไม่อาบ
ซกมกจริง ๆ ตื่นได้แล้ว ไปกินข้าวเช้า ไป๊ " เจ๊ใหญ่แกพูดไป
มือดึงผ้านวมออกจากหน้าฉัน

"โหย...ขอนอนหน่อยดิ ง่วงสุด สุด " ฉันยังไม่อยากตื่น

"เนี่ย แม่ไปตลาดซื้อของที่แกชอบมาเยอะแยะ ไอ้สองมันมา
ตั้งแต่เมื่อคืน ไปนอนกับเจ๊ รอแกจนดึก ลุกได้แล้ว"

ฉันฝืนตัวลุกขึ้น บิดขี้เกียจสักหนึ่งที หัวยังมืน ๆ ด้วยฤทธิ์น้ำสีเหลือง
ที่กรอกเข้าปากไปหลายแก้วเมื่อคืนนี้ ที่ลุกเพราะอดไม่ได้ที่รู้ว่าแม่
อุตส่าห์ไปตลาดแต่เช้าเพื่อซื้อของชอบมาให้ฉ้น

"นี่ หมุ่ย แกไปกินที่ไหนมาว่ะ กลับซะดึก ชั้นมา
ไม่เจอแกเลย แฮ้งหรือปล่าวเรานะ" เจ๊สองเริ่มบทสนทนา

"มันเป็นผู้หญิง ไม่รู้จักอะไรเลย ไปกินเหล้าดึกดื่น ถ้าใครรู้
จะหาว่าแม่มันไม่ดี ไม่สอนลูก " แม่เริ่มบทที่สอง

"โหแม่ พูดซะหนูซาบซึ้งเลย หนูไปทำดีมานะเนี่ย เดี๋ยวขอกินก่อน
จะเล่าให้แม่ฟังทีหลัง แล้วแม่จะรู้ว่าลูกสาวแม่ทำเพื่อสังคม"

ฉันอ้าปากกินหมูกรอบในชามก๋วยจั๋บเจ้าโปรด

หลังอาหารเช้า ฉันเล่าเรื่องเมื่อคืนให้แม่ฟัง เจ๊ใหญ่กับเจ๊สอง
ถึงกับอึ้งในความยุ่งไม่เข้าเรื่องของฉัน และก็ไม่เข้าใจว่าฉันจะ
ได้รับโล่รางวัลจากใครกับความดีที่ฉันทำเมื่อคืนนี้

"ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ...." เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

เสียงใส ๆ ของน้องจูน แว่วมาตามสาย น้องจูนโทรมา
เช็คสภาพของฉัน และฝากคำขอบคุณไว้
พร้อมกับบอกว่า เมื่อเช้าพี่โสแกจำความได้บ้างไม่ได้บ้าง
โทรมาถามความไม่รู้เรื่องของตัวเอง
และแถมท้ายมาถึงฉันด้วยว่า เธอเจ๋งมาก.........

"หมุ่ย กินอีกแล้วเหรอเรา " เสียงเจ๊ใหญ่ดังมาทางด้านหลัง

"อืม....ขัดคอเวลาแห่งความสุขจริ๊ง จริง" ฉันวางกระป๋องเบียร์ลงบนโต๊ะ

เจ๊ใหญ่เดินไปเปิดตู้เย็นเล็ก ของฉัน หยิบเบียร์เย็น มาเปิด
แล้วยกกระดกเข้าปาก ฉันมองตามตาค้าง งงละทีนี้

"เฮ้อ...มันอร่อยแบบนี้นี่เอง แกถึงชอบกินอยู่ทุกวัน"
เจ๊ใหญ่นั่งลงข้างฉัน พร้อมกับเจ๊สองเดินเข้ามาอีกคน

"เฮ้ย มีเบียร์อีกไหมเนี่ย ขอกินกระป๋องหนึ่งดิ" มีเมรี เพิ่มมา

อีกหนึ่งคนแล้ว

ฉันรู้ พี่สาวทั้งสองคนไม่ได้ชอบกินนักหรอก
แต่คงเห็นฉันมีความสุข เงียบ ๆ กับตัวเอง กับเบียร์วันละสอง
กระป๋อง คงอิจฉาที่มันมีความสุขอยู่ได้ คนเดียว

ฉันเลยได้พี่สาว มือใหม่หัดดื่มมาร่วมก๊วนอีกสองคน
จริง ๆ แล้ว เจ๊สองคนเนี่ย ระดับอาจารย์ ไม่ใช่ธรรมดา
แต่ด้วยความหวังดี ที่มีต่อน้องสาวอย่างฉัน ก็คงต้อง
ขู่เข็นเป็นปกติ และคงไม่อยากให้เป็น นังเมรี ขี้เมา
ตามปากเพื่อนฝูงที่แสนสนิทของฉ้นตั้งฉายาให้

คืนนั้นฉันต้องเดินไปซื้อเบียร์เพิ่มอีกรอบ
เพราะท่าทางวงใหม่ของฉันจะยาวนาน สารพันเรื่อง
ที่เจ๊สองคน แกอยากเล่า ท่าทางจะยืดยาวถึงเช้า

ฉันเห็นแววว่า เช้าวันพรุ่งนี้สงสัยต้องมี
เมรีสามคน ตื่นมาแล้วบอกว่า

"ยังซี้.... มันต้องถอน ยังซี้...... มันต้องถอน"

แน่แน่เลยตู

(จบ)









































Create Date : 07 ธันวาคม 2552
Last Update : 8 ธันวาคม 2552 11:09:56 น. 6 comments
Counter : 694 Pageviews.

 
สวัสดีครับ

ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันนะครับ
ผมเพิ่งพาเจ้าตัวเล็กไปฉีดวัคซีนมาครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:14:40:13 น.  

 
เเวะมาทายทักคนน่ารัก ก่อนนอน


โดย: นุ๊ก (บ้านร้างซอย8 ) วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:18:59:37 น.  

 
โอ้ย อ่านสนุกอ่ะ เขียนเก่ง เขียนเก่ง

ความยาวกำลังดีด้วย ป้าว่าเขียนลงบล็อกความยาวขนาดนี้กำลังดีเลย

ตกลงว่าเขียนเรื่องสั้น หรือว่าเล่าเรื่องตัวเองอยู่อ่ะหนูหมุ่ย คริคริ


โดย: Oops! a daisy วันที่: 10 ธันวาคม 2552 เวลา:19:52:25 น.  

 
รู้มั้ยว่ามีคนคิดถึงค่ะ


โดย: นุ๊ก (บ้านร้างซอย8 ) วันที่: 13 ธันวาคม 2552 เวลา:10:06:05 น.  

 
นุกว่านะ เขียนเก่งเเบบนี้น่าจะมีพ๊อคเก๊ตบุ๊ค ได้เเล้วนะค่ะ ขอบคุณมากค่ะที่เเวะไปที่บล้อก ถามเรื่องบ้านนิดนึงค่ะ กระเบื้องปูพื้นเนี่ยควรเลือกให้เหมาะกับบ้านทรงต่ำเเบบไหนค่ะ เพราะบ้านนุ๊กค่อนข้างโทรมเเล้ว จะทาสีฟ้าตัดกับชมพู พื้นควรสีไรดีค่ะ


โดย: นุ๊ก (บ้านร้างซอย8 ) วันที่: 15 ธันวาคม 2552 เวลา:20:52:10 น.  

 
ท่านเป็นเมรีขี้เมาจริงหรือ

ว่างๆ ผ่านมานครสวรรค์

เชิญมา นั่งเมากลิ้งกับน้องเถิด

ทักทายนะครับ

ขอบคุณที่คอมเมนท์ให้ด้วยครับ ^^


โดย: เคียงตะวัน วันที่: 15 ธันวาคม 2552 เวลา:23:10:28 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

มานีชูใจ
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เรารักในหลวง
: Users Online
คำสั่งใส่แถบกลางBG
Friends' blogs
[Add มานีชูใจ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.