Group Blog
 
 
ธันวาคม 2550
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
4 ธันวาคม 2550
 
All Blogs
 
ไม่อยากจะจากไป....แต่....ก็ไม่อยากจะอยู่

เราทำงานดูแลคนแก่ที่นี่มา 2 ปีกับ 1 เดือน ได้อะไรจากที่นี่เยอะแยะ ทั้งภาษาพูด เรียนรู้การทำงานร่วมกับคนอื่น กฏระเบียบก็เยอะ ใครว่างานดูแลคนแก่ป็แค่งานเช็ดขี้เช็ดเยี่ยว(ขอโทษที่ต้องใช้คำนี้) เราเถียงใจขาดดิ้นเลย บางครั้งแค่กาแฟแก้วเดียวก็เกือบทำให้คนแก่ที่เป็นโรคเบาหวานเกิดภาวะน้ำตาลขาดเลือดรุนแรงได้อันนี้เกิดขึ้นกับเราโดยตรง เราถูกพยาบาลต่อว่า หัวหน้าก็เตือนเราอย่างเครียด ว่าอย่าให้เกิดขึ้นอีกเด็ดขาด เพราะเราอาจทำให้เค้าช็อคได้ ไหนจะโดนตาแก่คอยรังควานและรังแกอยู่กับเราคนเดียว เราจะทำอไรตาแกจะคอยตาม เราเดินผ่านก็ขากน้ำลายใส่ หรือไม่ก็ขัดขาจะให้เราล้ม สารพัดที่ตาแกจะแกล้งให้เราปวดประสาทได้ จนเราต้องไปพบกับเจ้าหน้าที่ที่ให้คำปรึกษา คล้ายๆกับจิตแพทย์แต่ไม่ใช่
ตั้งแต่เราทำงานมามีพนักงานประจำลาออกไป 8 คน แค่ไม่มีใครมาแทนที่สักกะที ก็ได้พนักงานจากเอเจนซี่มาช่วยงาน ก็มีปัญหาบ้างแต่เราก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก บางวันมีเราเป็นพนักงานประจำแค่คนเดียว เราก็จะเหนื่อยเพิ่มขึ้น เพราะไหนจะต้องอธิบายให้เค้าเข้าใจทั้งๆที่ภาษาเราก็ไม่แข็งแรง บางคนน่ารักมากๆ ช่วยงานเราทุกอย่าง บางคนเราอธิบายงานให้เค้า เค้าบอกว่าไม่ต้องมาบอกหรอก เค้าทำงานมานานเค้ารู้ว่าเค้าต้องทำอะไร เราก็อึ้งกิมกี่ไปเลย
เราทำงานกะบ่าย อย่างที่บอกพนักงานออกไป 8 คน ส่วนมากเป็นกะบ่ายทั้งนั้น ตอนนี้เหลือพนักงานกะบ่ายเป็นตัวหลักก็แค่ 2 คน คือเรากับเพื่อนอีกคน ช่วงปีหลังนี่คนแก่ที่ทำงานเราเค้าก็แก่ลงกัน การดูแลก็มากขึ้น บางคนจากที่เคยเดินได้ก็เดินไม่ได้ ต้องใช้พนักงาน 2 คนคอยดูแล ใช้เครื่องยกตลอด บางคนที่เคยทำอะไรได้ด้วยตัวเองโดยที่เราคอยไปถามว่าเค้า โอเคนะก็แค่นั้นก็ต้องคอยดูแลกันตลอดตั้งแต่ตื่นนอนยันเข้านอน บางคนก็เกิดการความจำเสื่อมเป็นพักๆ แต่ส่วนมากจะมาเสื่อมเอาตอนช่วงกะบ่าย แกคอยจะหนีออกจากบ้าน พวกเราก็ต้องคอยพาแกกลับเข้าบ้านมา แถมยังถูกแกด่าว่าสารพัด หนักๆเข้าเราโดนแกหยิก กัด เอาไม้เท้าตีบ้างหละ แล้วคนแก่ที่ความจำเสื่อมบางคนก็จับพวกกันคอยเปิดประตูออกนอกบ้าน แกบอกว่าแกจะกลับบ้านแก หลานๆรออยู่ เอากับแกสิ แต่จริงๆแล้วพวกเค้าออกไปไหนไม่ได้หรอก แต่เราก็ต้องพาเค้ากลับเข้าบ้าน เพราะเดี๋ยวพวกแกล้มขึ้นมาพวกเราก็เหนื่อยอีก ท่ประตูเข้าออกทุกบานนี่จะมี alarm ถ้าใครเปิดประตู alarm ก็จะดัง พนักงานก็ต้องคอยยกเลิก alarm ก็คิดดูนะว่าทำงาน 8 ชม จะต้องยกเลิกกันกี่รอบ แต่บางวันพวกคนแกก็เรียบร้อยเหมือนกันนะ แต่น้อยมาก
งานกะบ่ายจะเริ่มจาก ฟังรายงาน เสร็จแล้วก็เวลา ชา-กาแฟยามบ่ายก็จะประมาณบ่าย 3 โมง พอ 5 โมงเย็นก็เวลาอาหารเย็น ช่วงนี้ก็หัวหมุนใช่ย่อย เพราะต้องพาคนแก่เข้าห้องน้ำเปลี่ยนผ้าอ้อม กว่าจะจัดให้พวกเค้านั่งกันประจำที่ได้ก็เอาเรื่อง พอทานอาหารกันอิ่มเรียบร้อยก็ต้องพาออกมานั่งกันตามห้องนั่งเล่น นี่ก็เล่นเอาเหนื่อยอีกรอบ ทีนี้ก็ถึงตาพนักงานไปพักกันหละ แต่ก็สลับกันไปค่ะ ช่วงพักนี่ก็มีอลเวงบ้างเหมือนกัน พอทุ่มครึ่งก็ถึงเวลาเครื่องดื่มร้อน ไม่ต้องถามค่ะว่าจะอลเวงขนาดไหน คนแก่บางคนก็อยากจะไปนอนพวกเราก็ต้องแบ่งหน้าที่กันพาไปนอน คนที่เหลือก็ชงเครื่องดื่มร้อนให้กับคนแก่ที่ยังไม่ไปนอนค่ะ พอคนแก่ทานยาเรียบร้อยแล้วก็ถึงเวลาลงสนามศึกแล้วค่ะ ช่วงเวลา 2 ชม ต้องพาพวกเค้าไปนอน คนแก่ 35-38 คน พนักงาน 5 คน บางคนก้ไปนอนแต่โดยดี บางคนก็มีเล่นตัว กว่าจะพาไปนอนได้ก็เปลี่ยนหน้าพนักงานกันหลายรอบ วันไหนถ้าทีมเวิร์คดีก็ไม่มีปัญหาค่ะ ทุกคนจะเข้านอนกันเรียบร้อย ถ้าวันไหนทีมเวิร์ครวนก็เหลือคนแก่ไว้ให้พนักงานกะกลางคืนพาเข้านอนก็จะโดนต่อว่าจากพนักงานกะกลางคืนค่ะ บางวันพนักงานไม่ครบก้ยิ่งเหนื่อยขึ้นเป็น 2 เท่า เกิดขึ้นบ่อยมากกับกะบ่าย เล่นเอาเราท้อ ร้องขอกลับบ้านหลายครั้งเลยหละ
เราไม่ได้เกี่ยงหรอกนะว่างานจะหนัก งานเบา เราชอบซะอีที่ยุ่งได้ทั้งวันน่ะ เวลาจะได้หมดไปเร็วๆ จะได้กลับบ้าน แต่ที่เราเกี่ยงแล้วก็นั่งบ่นมาตั้งเยอะเนี่ยเพราะ มันไม่ไหว เราทำงานให้ดียังไงก็ไม่เคยได้ดี โดนต่อว่าได้ทุกวัน ทั้งๆที่เพื่อนๆที่ทำงานก็ยอมรับว่าเราเป็นพนักงานที่ดีคนหนึ่งของบ้าน ตอนที่เพื่อนรู้ว่าเราได้งานที่ใหม่ ทุกคนก็อึ้ง เพราะถ้าเราออกคนทำงานกะบ่ายก็จะไม่มีใครเป็นตัวหลัก
เรายอมรับว่าเราผูกพันกับที่ทำงานนี้มากๆ เราเองก็ใจหายเหมือนกัน เราเข้ากันได้ดีกับเพื่อนๆ หัวหน้า ทุกคนน่ารักมากๆสำหรับเรา ตั้งแต่วันแรกที่เราเริ่มทำงาน จนวันสุดท้ายที่เราออกมา
บ่นมาซะยาว เอารูปมาอวดค่ะ อาจจะไม่สวยนะคะ เพราะทำงานห้ามสวยค่ะ เดี๋ยวคนแก่อิจฉา เอิกส์ๆๆๆๆ




กับเพื่อนกะเช้าค่ะ




กับเพื่อนๆกะบ่าย หลังเสร็จงาน ส่วนคนเสื้อขาวนั่นมาจากเอเจนซี่ น่ารักมากๆทำงานเก่ง เข้าขากันได้ดีเลยค่ะ





หัวหน้า กุ๊ก กับเพื่อนกะเช้า




วันสุดท้ายที่ทำงาน หัวหน้าสุดเฮี้ยบ(แต่เราก็ชนะใจแกได้) เพื่อนซี้ แล้วก็พนักงานใหม่




เราเองแหละ ห้ามตกกะใจกันน้า




ชาสักแก้วไหมคะ(อุ๊ย!!!เห็นหัวเถิกด้วย....อายจัง)


Create Date : 04 ธันวาคม 2550
Last Update : 4 ธันวาคม 2550 8:11:15 น. 15 comments
Counter : 285 Pageviews.

 
เก่งจังเลยค่ะ ทำงานด้านนี้ ต้องใช้ความอดทนสูงและต้องแข็งแรง ยิ่งถ้าต้องดูแลคนแก่ที่ตัวใหญ่และอ้วน นี่งานหนักเลย ยิ่งตอนอาบน้ำให้ แล้วต้องทำทุกอย่างให้กับคนแก่ ดิฉันทึ่งคุณเลยค่ะ ตัวเล็กนิดเดียว แล้วงานที่จะไปทำใหม่เป็นงานด้านนี้อีกหรือไม่ค่ะ


โดย: jiney6 (สวยตลอดกาล ) วันที่: 4 ธันวาคม 2550 เวลา:8:28:44 น.  

 
4G o o d m O r n I n GT u e S d a Y

โดย: โสมรัศมี วันที่: 4 ธันวาคม 2550 เวลา:9:37:05 น.  

 
อ่านแล้วเหนื่อยแทน
ปกติเวลาเห็นคนแก่จะสงสาร ไม่อยากให้อยู่คนเดียว
แต่บางทีก็รู้สึกว่าคนแก่เข้าใจยาก เลยกลัวไม่ค่อยกล้าสุงสิงด้วย

ทำงานด้านนี้ได้นับถือเลย คิดว่าต้องใช้ความอดทนสูงมากๆๆๆๆ เอาใจช่วยกับงานใหม่นะ


โดย: หูแหลมแก้มชมพู วันที่: 4 ธันวาคม 2550 เวลา:9:52:54 น.  

 

ดีจังค่ะ ทำงานด้านนี้ได้บุญด้วยนะคะ


โดย: DaLaTTa วันที่: 4 ธันวาคม 2550 เวลา:10:42:36 น.  

 
เก่งมากคะ ยังงัยก็อดทนและเข้มแข็ง เข้าไว้นะคะ

เป็นกำลังให้คะ ฝากบอกเพื่อน ๆ ด้วยว่าน่ารักกันทุกคน

เลยคะ มีความสุขกับงานที่ทำนะคะ


โดย: เจ้าเตี้ย วันที่: 4 ธันวาคม 2550 เวลา:11:02:33 น.  

 
คำเดียวคือต้อง"อดทน" หญิงเก่งสู้ๆ


โดย: sheeraly วันที่: 4 ธันวาคม 2550 เวลา:11:05:49 น.  

 
ทึ่งในความอดทนมากๆ เลยค่ะ

แค่อ่านก็เหนื่อยแทนแล้วค่ะ


โดย: รักษ์ (RakKoksawang ) วันที่: 4 ธันวาคม 2550 เวลา:16:45:01 น.  

 
I know it's gonna be a hard work for you coz even only my granddad( of my husband ) make me upset most of the time....he can't remember but he will blame me that I did....


โดย: bee (such-is-life ) วันที่: 4 ธันวาคม 2550 เวลา:18:02:04 น.  

 
ขอบคุณทุกๆคอมเม้นท์นะคะ ที่เป็นกำลังใจให้
จริงๆไม่ได้เก่งอะไรหรอกค่ะ อดทนแล้วก็ยิ้มสยามนี่แหละค่ะยาวิเศษ
งานใหม่ที่ได้ก็เหมือนเดิมค่ะ แต่เพื่อนๆที่เอเจนซี่ยืนยัน นอนยันมาว่า สบายกว่ากันเยอะ
ยังไงก็จะสู้ค่ะ


โดย: englishwife IP: 82.10.117.246 วันที่: 4 ธันวาคม 2550 เวลา:21:06:21 น.  

 
so hard working na ka


โดย: saralove&Dan วันที่: 4 ธันวาคม 2550 เวลา:22:28:36 น.  

 
ยังไงขอให้อดทนและเข้มแข็งนะคะ คิดว่ารายได้ดีกว่าเมืองไทยสู้ๆ


โดย: mopsen dog วันที่: 5 ธันวาคม 2550 เวลา:1:35:33 น.  

 
อุ๊ย มาตัดริบบิ้นคะ ประธานมาช้า โทษทีนะคะ อิอิ แหมหว๊านช๊า


โดย: pimcol IP: 86.145.184.232 วันที่: 5 ธันวาคม 2550 เวลา:6:57:43 น.  

 
ชะอุ๋ย...เจ๊มาแนวนางงามใจดีเชียวนะฮ่า...
เพิ่งรู้ว่าเจ๊น่ะหน้าอ่อน อดทน และอึดแบบนางเอก
กับเขาด้วย หุหุ เอาใจช่วยนะคะ เจ๊เก่งอยู่แว้วววว สู้ สู้


โดย: kookmartin วันที่: 5 ธันวาคม 2550 เวลา:8:10:21 น.  

 
Hello I would like to ask you something about old people( my grandad ka) if you don't mind to give me ur mail or ur phone number.


โดย: Bee IP: 90.203.223.69 วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:21:58:19 น.  

 
ตอนนี้กำลังตัดสินใจอยู่ว่าจะทำงานดูแลคนแก่ดีหรือเรียนช่างเสริมสวยดี คุณอิงลิชไวฟ์ช่วยบอกข้อดีของงานดูแลคนแก่หน่อยสิ ข้อเสียด้วยยิ่งดีค่ะ จะได้ช่วยในการตัดสินใจ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ


โดย: เมเปิ้ล IP: 96.49.137.90 วันที่: 23 มกราคม 2552 เวลา:11:06:33 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

englishwife
Location :
Bournemouth United Kingdom

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]





Friends' blogs
[Add englishwife's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.