ความรักไม่ได้ทำให้คนตาบอด แต่ทำให้เห็นมากขึ้น และเพราะเห็นมากขึ้น จึงยอมที่จะเห็นให้น้อยลง
<<
ธันวาคม 2550
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
17 ธันวาคม 2550

คริสตมาสแห่งความรัก


สวัสดีวันคริสตมาสที่วนเวียนมาพบกันอีกครั้งหลังจากได้โบกมือล่ำลากับฉันไปเมื่อปีก่อน อีกไม่กี่วันก็จะกลับมาทักทายฉันอีกครั้ง

ปีนี้ฉันเรียกว่าคริสตมาสแห่งความรัก ทำไม? ฉันเองก็ตอบไม่ได้ทำไมถึงเรียกชื่อนี้ หรืออาจเป็นเพราะว่าปีนี้ฉันได้พบกับความรักของใครหลายคน ความรักที่ฉันรู้จัก และความรักที่ฉันเป็น ...ใช่! อาจเพราะได้เรียนรู้ความรักหลากหลายด้วยตัวเอง จึงยอมยกให้เป็นปีแห่งความรัก

ยกตัวอย่างง่ายๆ จะมีคนปกติซักกี่คนที่จะยอมแต่งงานอยู่กิน และรักคนพิการได้อย่างจริงใจโดยปราศจากเงื่อนไขทางการเงิน และปัจจัยหลายๆ อย่างเข้ามาเกี่ยวข้อง ฉันอยู่คริสตจักรเล็กๆ แห่งหนึ่งใน จ.เชียงใหม่ เมื่อเริ่มแรกเราร่วมใจกันเรียกชื่อคริสตจักรของเราว่า “คริสตจักรบ้านอุ่นรัก”

ที่นี่มีสองสามีภรรยาคู่หนึ่งน่ารักมากค่ะ สามีเป็นคนพิการทางสายตาฉันรู้จักพี่คนนี้มานานตั้งแต่ที่ตาของเขายังมองเห็นลางๆ เลือนๆ แล้วไปผ่าตัดหนึ่งครั้ง สองครั้งผ่านไป จนกระทั่งปัจจุบันไม่สามารถมองเห็นได้ แต่ฉันยกให้พี่เค้าเป็นหนุ่มอัจฉริยะ เพราะขนาดเขาพิการทางสายตาเชื่อไหมเค้าพิมพ์คอมพิวเตอร์ได้เร็วกว่าคนสายตาปกติบางคนซะอีก เล่นกีต้าร์ สอนพระคัมภีร์และรับใช้พระเจ้าที่โบสถ์ในขณะเดียวกันก็สอนกีต้าร์ให้คนปกติอย่างฉันด้วย เห็นอย่างนี้แล้วเรื่องการบ้านการเรือนพี่เค้าก็ไม่มีขาดตกบกพร่องเลยนะคะ

ภรรยาอายุ 22 ปี มาจากดอยแถวฮอด อะ อะ เค้าเป็นคนไทยค่ะ ขยัน พูดเก่ง ช่างสงสัย ฉันไม่ทราบอะไรมากเกี่ยวกับภรรยา แต่เท่าที่ฉันรู้จักกับเขามา ฉันเห็นถึงความรักที่ใส ซื่อ บริสุทธิ์ ที่ถ่ายทอดออกมาเป็นการกระทำที่แสดงให้อีกฝ่ายได้รับรู้ถึงความรัก ความห่วงใย ด้วยหัวใจ การปรนนิบัติ เอาอกเอาใจผู้เป็นสามี ทั้งห่วงและหวงเป็นที่สุด คุณสามีอย่าได้มีงอนมิเช่นนั้นภรรยามีเครียด และกังวลสุดๆ พยายามทุกวิถีทางที่จะปรับความเข้าใจ...

เห็นอย่างนี้คู่นี้เค้าอายุห่างกันหนึ่งรอบเชียวนะคะ ฉันไม่เข้าใจ และก็ไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะมีคนปกติที่ไหนที่จะตัดสินใจยอมอยู่กับคนพิการได้ตลอดชีวิต แบบนี้!

คงเพราะความรักของพระเจ้าที่อยู่ในชีวิตของเขาทั้งสอง เขาถึงได้ดูแลกันและกันได้ดีขนาดนี้ ทำให้คริสตมาสปีนี้ฉันได้เห็นความรักอีกรูปแบบหนึ่งที่น่าประทับใจค่ะ












Create Date : 17 ธันวาคม 2550
Last Update : 24 ธันวาคม 2550 20:26:00 น. 11 comments
Counter : 733 Pageviews.  

 
ขอบคุณทุกคนที่แวะเวียนมาเยี่ยมกันเจ้าคะ
กำลังหารูปของสองสามีภรรยาคู่นี้อยู่ค่ะ
เจอเมื่อไรจะเอามาแป๊ะให้ทันทีเลยเจ้าค่ะ


โดย: หมอกกลางภู วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:10:14:06 น.  

 
อยากเป็นอย่างงี้บ้างจังเง้อ


โดย: ....... IP: 58.147.20.166 วันที่: 21 ธันวาคม 2550 เวลา:13:52:23 น.  

 
หรือว่ารักเกิดจากศรัทธา...
จากชีวิต
สู่ชีวิต


โดย: pu_chiangdao วันที่: 25 ธันวาคม 2550 เวลา:23:59:49 น.  

 
พระคัมภีร์บอกว่า "พระเจ้าเป็นความรัก..." ความรักแบบอากาเป้ = รักที่ไม่มีเงื่อนไข ศรัทธาคือการรับพระเจ้าเข้ามาในชีวิต เหมือนเราได้รับความรักเข้ามา และพร้อมที่จะถ่ายทอด ส่งต่อ จากชีวิตสู่ชีวิตค่ะ


โดย: หมอกกลางภู วันที่: 26 ธันวาคม 2550 เวลา:11:29:49 น.  

 
อืม....รักแบบไม่มีเงื่อนไข
ขาวใสและบริสุทธิ์ หวังว่าโลกนี้จะยังคงมีความรู้สึกน่ารักแบบนี้หลงเหลือไว้ให้เรามั่งอ่ะ หุหุ

Merry Christmas นะจ๊ะ


โดย: รุ้งสีที่แปด IP: 61.19.124.43 วันที่: 26 ธันวาคม 2550 เวลา:14:14:30 น.  

 
ขอให้มีความสุขให้ในวันคริสต์มาสเช่นกันครับ

หมอกกลางภู


โดย: ดอกเสี้ยวขาว วันที่: 26 ธันวาคม 2550 เวลา:23:47:26 น.  

 
ความรัก เกิดขึ้นที่ไหน กับใคร ก็ทำให้โลกงดงาม

ขอให้มีความสุขในเทศกาลปีใหม่ค่ะ


โดย: นกแสงตะวัน วันที่: 27 ธันวาคม 2550 เวลา:17:04:26 น.  

 
สวัสดีปีใหม่จ๊ะ มีความสุขมากๆนะ


โดย: รุ้งสีที่แปด วันที่: 1 มกราคม 2551 เวลา:9:49:04 น.  

 


โดย: mrs.postman วันที่: 2 มกราคม 2551 เวลา:17:00:08 น.  

 


โดย: mrs.postman วันที่: 2 มกราคม 2551 เวลา:17:00:18 น.  

 
มาช้านิด แต่มาทั้งใจ

สวัสดีปีใหม่ค่ะ
ขอให้คุณ"หมอกกลางภู" มีความสุขมากมายทั้งกายใจทุกวี่ทุกวันนะคะ




โดย: นกแสงตะวัน วันที่: 21 มกราคม 2551 เวลา:13:45:47 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

หมอกกลางภู
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เธอเป็นคนเงียบๆ เหงาๆ ชอบอยู่คนเดียว ใช้เวลาอยู่กับความเงียบเหงา แต่ถึงอย่างไรหัวใจของเธอก็ยังชอบการเดินทาง ...จึงมักออกเดินทางไกล บ่อยๆ ที่ล้ม แต่ก็ลุกได้อย่างไม่รีรอ
...ทำไมหน่ะหรือ เพราะเธอมั่นใจว่าบนทางที่มืดมน ยังมีแสงสว่างเสมอ และแม้เธอล้มก็จะมีมือค่อยพยุงเธอไว้เสมอ เช่นกัน
เพราะเธอมีความรัก ความหวัง และศรัทธา ดังนั้น เมื่อล้มพันครั้งก็จะลุกทั้งพันครั้ง แล้วเดินต่อไป....