พวงวิวาห์ (พวงแก้วมณี) : การวิวาห์ของซินเดอเรลล่า

	อากาศช่วงนี้เป็นที่พอใจจริงๆเลยครับ กลางวันแดดออก กลางคืนฝนตก ให้มันได้อย่างนี้สิ ไอ้แบบฝนตกตอนเช้ากับตอนเลิกงานนะไม่ไหว เสียแค่ร้อนตับแตกเท่านั้นหล่ะ ก็คงชินๆกันแล้วมั้ง เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาหลายๆคนอาจกำลังฝันหวานถึงความรักแบบเทพนิยายที่ปรากฏออกมาเป็นภาพจริงให้ได้สัมผัสกัน สำหรับวันงานพิธีเษกสมรสระหว่างเจ้าชายวิลเลี่ยม กับ เคท มิดเดิลตัน ซึ่งดูว่าจะมีผู้คนทั่วโลกเฝ้าชมกันมากกว่าบอลโลกเสียอีก แค่คนไทยก็เห็นเปิดดูกันทุกบ้าน ถ่ายทอดสดกันหลายช่องเหมือนมีงานสำคัญของชาติประมาณนั้น เพื่อสานต่อภาพฝัน ก็เลยเอาพวงวิวาห์ที่บ้านมาให้ชมกันครับ พวงวิวาห์ หรือ พวงแก้วมณี มีชื่อวิทยาศาตร์ว่า Clematis terniflora DC. อยู่ในวงศ์ Ranunculaceae ก็วงศ์เดียวกันกับพวงแก้วกุดั่นกับรักในสายหมอกที่หลายคนคลั่งไคร้กันนะครับ เป็นไม้เลื้อยดอกสีขาวงาช้างสะอาดตา งดงามเหมือนชุดวิวาห์ของเคท มิดเดิลตัน (ว่าไปนั่น) เป็นพันธุ์ไม้นำเข้าที่มาแพร่หลายในเมืองไทยเมื่อไม่กี่ปีมานี้นี่เอง เป็นพันธุ์ไม้ดั้งเดิมของประเทศนิวซีแลนด์ สามารถปลูกงอกงามในสภาพอากาศร้อนๆแบบบ้านเราได้เป็นอย่างดี พวงวิวาห์ ออกดอกทั้งปี แต่จะให้ดอกดกมากที่สุดก็ช่วงหน้าหนาว กับปลายฤดูร้อนนี่หล่ะครับ ดอกมีกลิ่นหอมอ่อนๆ แต่เสน่ห์สูงสุดของพรรณไม้ชนิดนี้คือ ดอกที่ดกมาก เวลาออกดอกขาวพราวไปทั้งเถา หากปลูกเป็นซุ้มจะสวยสดงดงามมากๆ ยังแอบคิดเลยว่า งานแต่งงานของใครถ้ามีซุ้มพวงวิวาห์อยู่ด้วย จะเข้ากันได้ขนาดไหน การปลูกและดูแลรักษาไม่ยากอะไรเลยครับ ก็อย่าให้ขาดแดดขาดน้ำละกัน แค่นี้ดอกตรึมแล้ว การขยายพันธุ์ใช้เมล็ด ต้นนี้จำได้ว่าคนที่แจกเมล็ดในเน็ตเป็นคนแรกก็ป้าน้อย น้ำค้างรุ่งอรุณ ซึ่งตอนเอาภาพมาเผยแพร่ครั้งแรกรู้สึกว่าคนจะฮือฮากันมาก กับความงามของพวงวิวาห์ กลับมาที่งานวิวาห์เทพนิยายบันลือโลกกันบ้างนะครับ เพราะที่ว่างๆไม่รู้จะเขียนอะไร ข้อมูลพวงวิวาห์น้อยนิดเหลือเกิน เพราะดูแลง่ายไม่ยุ่งยากอะไร จริงๆเรื่องของเจ้านายอังกฤษ ก็ไม่น่าจะอะไรนักหนาหรอกนะ แต่ทำไมกันผู้คนทั่วโลกจึงให้ความสนใจ ถ้าจะให้ผมวิเคราะห์ ก็คงจะมาจากสามสาเหตุใหญ่ๆ ข้อแรกเพราะราชวงศ์คือชิ้นส่วนของอดีตคือเทพนิยายมีชีวิตที่ยังหลงเหลืออยู่ในปัจจุบัน ราชวงศ์จึงเป็นจุดเชื่อมระหว่างความหวังและความฝันในใจของผู้คนกับความโลกแห่งความเป็นจริง และนั่นเองกระมังที่ทำให้สถาบันกษัตริย์ยังคงหลงเหลืออยู่บ้าง ในโลกที่ไม่ยอมรับบทบาทการปกครองแบบกษัตริย์อีกต่อไปแล้ว ประการที่สอง เพราะอังกฤษนั้นเคยเป็นมหาอำนาจของโลก ดินแดนอาณานิคมของอังกฤษยุควิตอเรียนั้นกว้างไหญ่ทั่วโลก จนอังกฤษได้ชื่อว่าเป็นดินแดนที่พระอาอาทิตย์ไม่เคยตกดิน เพราะไม่ว่าแสงอาทิตย์จะสาดส่องไปยังมุมใดของโลก ที่นั่นจะมีแผ่นดินของอังกฤษอยู่ และถึงแม้วันนี้อังกฤษจะหลงเหลือเพียงดินแดนเกาะเล็กๆอันห่างไกล แต่ก็ยังมีประเทศเครือจักรภพอังกฤษ (The British Commonwealth of Nations) คืออดีตอาณานิคมของอังกฤษ ซึ่งหลายๆประเทศยังให้กษัตริย์อังกฤษเป็นประมุขของประเทศตนเองด้วย อย่างแคนาดา ออสเตรเลีย นั่นทำให้ผู้คนมากมายในโลกยังคงให้ความสนใจต่อราชวงศ์อังกฤษ ประการสุดท้ายที่ผมคิดก็คงเป็นเพราะสื่อ ความเป็นซุปเปอร์สตราร์ของราชวงศ์นี้ ทำให้ผู้คนทั่วโลกให้ความสนใจ บุคคลในราชวงศ์ปรากฏในสื่อต่างๆมากมายไม่ต่างจากดาราดังระดับโลกคนหนึ่ง และยิ่งกว่ายิ่งกว่ามากมาย กับดาราเรายังสนใจติดตาม แล้วประสาอะไรกับบุคคลที่ดังยิ่งกว่าดารา โดยเฉพาะเจ้าชายวิลเลี่ยม ซึ่งพระมารดาก็ดังระเบิดเสียเหลือเกิน พระองค์ก็ปรากฏตัวในสื่อตั้งแต่แบเบาะ อยู่ในสายตาผู้คนทั่วโลกตั้งแต่เล็กๆจนเป็นหนุ่ม ซึ่งบางคนบอกว่าเหมือนลูกเหมือนหลานเพราะเห็นอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน จะมาห่างหายจากสื่อไปบ้างก็หลังจากการตายของเจ้าหญิงไดอาน่าที่เกิดจากการติดตามทำข่าวของปาปารัชชี่ จนอังกฤษออกกฏหมายควบคุมการทำข่าวส่วนบุคคล ภาพข่าวต่างๆที่เรียกว่าออกมาแทบจะทุกอาริยาบทจึงหายไป ความรักเทพยิยายครั้งนี้ของเจ้าชายเจ้ากับหญิงสามัญชน กลายเป็นที่จับตาของโลกอีกครั้งหนึ่ง ซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะล่มเหมือนความรักของพระราชบิดากับเจ้าเรดี้ไดอาน่าอีกรึเปล่า ก็คงต้องรอดูกันต่อไป แต่แนวโน้มอาจจะยั่งยืนเพราะว่า ทั้งคู่เคยทดลองอยู่ด้วยกันมาก่อนแล้วก่อนแต่งาน ไม่เหมือนสมัยเลดี้ไดที่เจอกันก็แต่งกันเลย แต่งทั้งที่เจ้าฟ้าชายชาร์ลส์ก็มีคนรักอยู่แล้วคือนางคาเมล่า แล้วจะแต่งกันทำไม นั่นสิครับแต่งกันทำไม เรามามองการแต่งงานของจ้าวในมุมทางรัฐศาสตร์กันดูบ้างนะครับ ปกติแล้วเจ้านายก็มักจะแต่งงานกับเจ้านายด้วยกัน และเหตุของการแต่งงานนั้นไม่เหมือนกับคนทั่วๆไปแบบเรา ถ้าจะดูง่ายๆก็ดูจากละครเกาหลีชอนชูและอีกหลายๆเรื่องดูนะครับ ประมาณนั้นหล่ะ เนื่องจากเจ้านายเกี่ยวข้องกับอำนาจทางการเมืองโดยตรง การแต่งงานจึงต้องโยงใยกับอำนาจและผลประโยชน์มากพอสมควร น้อยนักที่จะแต่งกันเพราะรัก ผมเพิ่งเขียนเรื่องการเสกสมรสกับสนมมากมายในสมัยรัชการที่ 5 มาแล้วว่าเกี่ยวข้องกับความพยายามรวบอำนาจการปกครองอย่างไร การแต่งงานนั้นมักเพื่อการรวมอำนาจ ซึ่งมาจากสองส่วนคือเจ้านายพยายามหาแนวร่วมของอำนาจ ก็จะแต่งกับบุตรของแนวร่วม หรือผู้มีอำนาจเหนือเจ้านายหรือกษัตริย์บีบให้เจ้านายรับคนของตนเองไปเป็นคู่สมรสเสียเอง เพื่อให้สตรีนั้น หรือบุตรที่เกิดกับสตรีนั้นครองอำนาจเสียเอง เหตุนี้เกิดขึ้นบ่อยๆจนบางยุคบางสมัยได้ชื่อว่าสตรีครองอำนาจทางการเมืองก็บ่อย และเหตุนี้เองทำให้กฏมณเทียรบาลของหลายๆรัฐโบราณ กำหนดไม่ให้สตรียุ่งเกี่ยวกับการเมือง เพราะสตรีในการเมืองนั้น มักเป็นกลไกลของเกมส์แห่งอำนาจเสมอ และสุดท้ายมักนำพาบ้านเมืองสู่หายนะ ทำไมนะหรอครับ ไม่ใช่เพราะผู้หญิงไม่เก่งเรื่องการปกครอง แต่เพราะว่าผู้หญิงในฐานะตัวแทนแห่งอำนาจการปกครองแท้จริงของขุนนางต้นตระกูล ที่แอบแฝงมาแต่งงานกับกษัตริย์เพื่อใช้อำนาจนั้นอย่างแท้จริง แต่ถึงจะมีอำนาจทางการเมืองแท้จริง แต่ทว่าไม่ใช่เป็นผู้มีหน้าที่ปกครอง เข้าใจนะครับ ระหว่างผู้มีหน้าที่ปกครอง กับผู้มีอำนาจ เหมือนในระครซอนต็อก มหาราชินีสามแผ่นดิน นะหล่ะ คือกษัตริย์มีหน้าที่ปกครอง แต่มีเซียมกุมอำนาจ และถึงมีเซียมจะเก่งกาจฉลาดเฉลียวกว่ากษัตริย์เพียงใด แต่มีเซียมก็เป็นตัวถ่วงความเจริญของแผ่นดินวันยังค่ำ เพราะว่าเธอไม่ได้มีหน้าที่ปกครอง เธอจึงไม่ต้องรับผิดชอบต่อบ้านเมือง แต่พระราชาเป็นผู้มีหน้าที่ปกครอง ความไม่ต้องรับผิดชอบต่อนโยบายการปกครองนี่เอง ทำให้ผู้กุมอำนาจหลังม่านการปกครองมักกลายเป็นคนที่เห็นเพียงประโยชน์ของตนเท่านั้น ในขณะเดียวกันพระราชาที่มีหน้าที่ก็ขาดอำนาจ จึงไม่อาจวางนโยบายเพื่อการพัฒนาประเทศได้ เพราะนโยบายต่างๆที่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลง มันต้องขัดผลประโยชน์ของกลุ่มอำนาจใดกลุ่มอำนาจหนึ่ง ซึ่งแน่นอนว่าต้องรวมกลุ่มของมีเซียมไว้ด้วย เพราะการที่จะมีอำนาจของคนพวกนี้ได้นั้น จำเป็นต้องหาการสนับสนุนจากกลุ่มอำนาจต่างๆ และนั่นหมายถึงต้องรักษาผลประโยชน์ของผู้สนันสนุนเอาไว้ การปกป้องผลประโยชน์ของกลุ่มอำนาจต่างๆเอาไว้นี่เอง ทำให้ผลประโยชน์ไม่ตกแก่ประชาชน ประเทศจึงไม่พัฒนา และนั่นทำให้รัฐโบราณมากมายกำหนดห้ามสตรียุ่งการเมืองอย่างเคร่งครัด แต่ก็หนีไม่พ้นอยู่ดี รวมถึงประเทศไทยในวันนี้ด้วย ลักษณะของความด้อยพัฒนาเรื้อรังของประเทศไทย ก็เกิดจากระบบอำนาจที่ผู้ปกครองไม่มีอำนาจ ผู้มีอำนาจไม่ได้ปกครองนี่หล่ะ และก็เป็นเหตุของความวุ่นวายทั้งหลายทั้งปวงที่เกิดขึ้นในปัจจุบันด้วย แล้วปรากฏการเทพนิยายซินเดอเรลล่าของเจ้าชายกับสามัญชนนี่หล่ะ มันเกิดได้อย่างไร ก็แบ่งเป็นสองส่วน คือส่วนที่เกิดจากความพ่ายแพ้ต่ออำนาจแห่งความรัก ซึ่งใครที่เคยเป็นแบบนั้น (ผมละคนหนึ่ง) จะทราบดีว่าอำนาจแห่งรักนั้นมีมากกว่าเหตุผลทั้งหลายทั้งปวง เหมือนที่พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 8 สละราชสมบัติเพื่อแต่งงานกับวอลลิซ ซิมสัน หญิงม่ายลูกติดชาวอเมริกัน ซึ่งแก่ก็แก่ สวยก็ไม่สวย แต่ความรักไร้เหตุผลเสมอครับ อย่าไปหาเหตุผลจากความรักเลย อีกส่วนก็เกิดจากเหตุผลทางการเมืองเฉกเช่นเดิม เจ้านายที่แต่งงานกับลูกหลานของบุคคลที่ไร้อำนาจสนับสนุนทางการเมือง หรืออำนาจบีบบังคับให้ต้องแต่งงานนั้น บางส่วนเกิดจากความพยายามบางอย่างเพื่อหวังผลทางการเมือง จากหลายเหตุผลด้วยกัน เจ้านายบางคนที่เป็นหนึ่งในตัวเลือกการขึ้นครองอำนาจทางการเมือง แต่ต้องการสื่อให้เห็นว่าตนเองนั้นหลีกทางให้ และไม่แสวงอำนาจนั้น ก็มักแต่งงานกับหญิงสามัญเสียเพื่อประกาศตัวให้ชัดเจน บ้านเราก็มีนะลองไปหาข้อมูลดูไกล้ๆนี่หล่ะ แต่บ้านเรานิยมการบวชหนีตายท่ามกลางการแข่งขันทางอำนาจมากกว่า อันนี่้ก็ไปหาข้อมูลดูว่ามีกษัตริย์ไทยพระองค์ไหนบ้างที่สงวนตนด้วยการบวชเป็นระยะเวลานานเพื่อรักษาตนให้พ้นภัย ในละคนชอนชูก็ส่งหลานชายไปบวชเพราะเป็นผู้มีสิทธิในราชบังลังเพราะพระราชชาไม่มีผู้สืบทายาท ซึ่งตามประวัติศาสตร์ว่าพระองค์สมสู่แต่กับบุรุษด้วยกัน เลยไม่มีทายาท กรณีเจ้าฟ้าชายชาร์ลส์กับเลดี้ไดอาน่านั้น ผู้เชี่ยวชาญการเมืองหลายๆท่าน ก็ลงความเห็นว่าเป็นการแต่งงานการเมืองด้วยเช่นกัน เพราะดูเหมือนว่ามิได้เกิดจากความรัก การคบหาเพียงระยะสั้นๆคงอธิบายอะไรไม่ได้มากนักในเรื่องความรัก แล้วทำไมถ้าเป็นการแต่งทางการเมืองจึงเลือกสามัญชน ทั้งๆที่เจ้าชายก็เป็นมกุฏราชกุมารซึ่งได้ครองราชแน่ๆอยู่แล้วไม่ต้องแสดงเจตจำนงค์หลีกทางให้ใคร คำตอบคงเป็นเรื่องการปรับตัวของราชวงศ์อังกฤษเพื่อรักษาปฏิสัมพันธ์กับประชาชนเอาไว้ เรียกง่ายๆก็คือเอาใจประชาชน ซึ้งกลายเป็นสิ่งจำเป็นของกษัตริย์ในระบอบประชาธิปไตยไปเสียแล้ว เพราะหลายๆประเทศที่พัฒนาแล้ว ได้ถอดถอนอำนาจของระบอบกษัตริย์ลงเพื่อเปิดทางให้การพัฒนาประเทศ ซึ่งพิสูจน์แล้วว่าการปกครองโดยตัวบุคคลภายใต้ระบบการสืบสันตติวงศ์เป็นการถ่วงการพัฒนาประเทศ เพราะเราไม่สามารถเลือกบุคคลที่เหมาะสมได้ และไม่อาจถอดถอนบุคคลนั้นได้ด้วยเช่นกัน แต่เมื่อประชาชนยังต้องการตัวเชื่อระหว่างโลกปัจจุบันกับความฝัน จึงต้องรักษาราชวงศ์เอาไว้ แต่เมื่อราชวงศ์ไม่จำเป็นต้องแสวงหาอำนาจทางการเมืองอีกต่อไป สิ่งที่จำเป็นเพียงประการเดียวก็คือการแสวงหาความนิยมจากประชาชน และการสร้างเทพนิยายให้ประชาชนได้ติดตามจึงเป็นหนทางหนึ่งในการสร้างความนิยมชมชอบต่อราชวงศ์ นางซินเดอเรลล่าจึงเป็นตัวเชื่อมระหว่างประชาชนกับราชวงศ์ ให้ประชาชนรู้สึกว่าเขาสามารถสัมผัสกับตำนานแห่งความหวังและความฝันในจินตนาการได้ เลดี้ไดอาน่าที่ก้าวขึ้นเป็นเจ้าหญิงแห่งเวลล์ จึงกลายเป็นตัวละครในเทพนิยายที่ผู้คนทั้งโลกติดตาม เธอเป็นตัวละครที่เลือกสรรมาแล้วว่าสวยงามเหมาะสมกับบทบาทนี้ แต่ปัญหาคือ คนจริงๆไม่อาจเชิดได้เหมือนหุ่นกระบอก แทนที่เธอจะเข้ามาเพื่อเสริมบทบาทของราชวงศ์ เธอกับสร้างบทบาทของเธอเอง จนโดดเด่นแย่งซีนใครต่อใครไปหมด ผู้คนทั่วโลกติดตามเธอ และลูกๆของเธอ และหลงลืมคนในราชวงศ์อื่นๆ และแม้เธอต้องอย่าขาดจากเจ้าชาย กลับไปเป็นสามัญชน เธอก็ยังเป็นดาวเด่นที่ผู้คนยังสนใจติดตาม จนสุดท้ายนำมาซึ่งความตายของเธอ เรื่องราวของซินเดอเรลล่าที่ชื่อเลดี้ไดอาน่า ดูเหมือนจะกลายเป็นเรื่องสะเทือนต่อความคงอยู่ของราชวงศ์อังกฤษ ที่ยืนอยู่ได้ด้วยความปราถนาของประชาชน แต่ตรงกันข้าม เรื่องดังกล่าวกลับสร้างความแข็งแกร็งให้กับราชวงศ์มากขึ้น เพราะการเปลี่ยนแปลงย่อมก่อให้เกิดการปรับตัวเสมอ สามัญชนคนนี้เข้าไปทำลายกรอบที่กีดกั้นระหว่างคนธรรมดากับเทพนิยายมีชีวิตลง ในขณะที่คนในราชวงศ์ไม่สัมผัสสามัญชนด้วยมื่อเปล่า (ต้องสวมถุงมือก่อน) แต่เลดี้สวมกอดผู้ป่วยโรคร้ายด้วยมือเปล่าอย่างไม่รังเกียจ และเรื่องราวแหวกประเพณีต่างๆอีกมากมายที่เธอทำ ที่ราชวงศ์เก่าแก่ไม่ชอบ แต่ประชาชนชอบ ถึงวันนี้สิ่งต่างๆที่เธอทำกลายเป็นสิ่งที่ราชวงศ์ลอกเรียนแบบ ขนบประเพณีต่างๆถูกงดเว้นปละปรับเปลี่ยน เพื่อให้ราชวงศ์เป็นที่นิยมเหมือนที่เลดี้ได้รับความนิยม จนวันนี้ในงานพิธีเษกสมรสระหว่างเจ้าชายวิลเลี่ยม กับ เคท มิดเดิลตัน ผู้คนสองแสนกว่าคนที่แห่มาร่วมงาน และผู้คนกว่าสองพันล้านคนทั่วโลกที่ร่วมติดตามการถ่ายทอด และผลการลงประชามติของประเทศในเครือจักรภาพที่จะยังคงให้กษัตริย์อังกฤษเป็นประมุขของประเทศตนเองต่อไป คงเป็นสิ่งยืนยันว่าราชวงศ์เก่าแก่นี้จะยังคงอยู่ต่อไป ทั้งๆที่ก่อนหน้าราชวงศ์นี้ได้รับการวิภาควิจารณ์อย่างหนัก และคำตอบอยู่ที่การปรับตัวครับ การจะหลีกหนีต่อความเสื่อม จำเป็นต้องปรับตัว และการจะปรับตัวได้นั้น ต้องเริ่มจากการเปิดทางให้เกิดการวิภาควิจารณ์ เพราะถ้าปิดทางนี้เสีย ราชวงศ์ก็จะอยู่กับคำสรรเสริญเยินยอโกหกตอแหล การเปลี่ยนแปลงเพื่อสิ่งที่ดีกว่าเหมาะสมกว่าก็จะไม่เกิดขึ้น เหมือนที่เกิดขึ้นกับผู้นำเผด็จการของประเทศในตะวันออกกลางในตอนนี้ ซึ่งปิดทางประชาชนในการวิภาควิจารณ์ตนเสียสิ้น และในทางรัฐศาสตร์แล้วสิ่งเหล่านี่้จะก่อให้เกิดแรงกดดันทางการเมือง รอวันประทุ และวันนี้ก็ได้พิสูจน์แล้วว่าหลักทางรัฐศาสตร์เป็นจริง ผมคงไม่เขียนถึงเมืองไทย แต่อยากให้ทุกคนที่รักในราชวงศ์ไทยได้ตั้งคำถามกับตนเองว่า "เราจะทำอย่างไรเพื่อรักษาสถาบันเอาไว้" การปิดกั้นไม่ให้แสดงความคิดเห็นต่อสถาบันนั้น เป็นการส่งเสริมความสง่างามของสถาบัน หรือทำลายโอกาสในการปรับตัวเพื่อความคงอยู่ของสถาบันไป และสุดท้ายก็หวังว่า ความรักและการแต่งงานของเจ้าชายวิลเลี่ยมคงเป็นเรื่องที่เกิดจากความรัก มิใช่การเมือง และก็มีแนวโน้มเช่นนั้นนะครับ และหากคู่นี้ไปกันรอด ก็คงเป็นตัวอย่างที่ดีสำหรับการใช้เวลาศึกษาคนที่จะมาใช้ชีวิตร่วมกันกับเรา ให้ใช้เวลาศึกษากันนานๆเหมือนคู่นี้ เพราะการประคับประคองให้คนสองคนอยู่ร่วมกันได้ยาวนานนั้น ยากยิ่งกว่าการทำให้คนรักกันมากมายนัก และการแต่งงานไม่ใช่ตอนจบของเทพยิยาย แต่เป็นเพียงการเริ่มต้นเท่านั้นเอง

Create Date : 01 พฤษภาคม 2554		22 comments
Last Update : 1 พฤษภาคม 2554 12:26:47 น.
Counter : 1520 Pageviews.
Share Tweet