Group Blog All Blog |
(ไม่...) รู้จักตัวเอง... (ไม่...) รู้จักตัวเอง... เคยมีคนพูดกับฉันว่า... ฉันชอบทำเหมือนกับรู้จักตัวเองดี แต่เขาคิดว่าฉันไม่ได้รู้จักตัวเองเลยสักนิด ในวันนั้น...ฉันรู้สึกเจ็บแปลบเหมือนหัวใจโดนทิ่มแทงด้วยหนามแหลม เพราะคำพูดนั้นหลุดออกมาจากปากเพื่อนของฉันเอง แต่...หลังจากที่ฉันตั้งสติได้ ฉันนำคำพูดของเขากลับมาคิดทบทวนซ้ำแล้วซ้ำเล่า นี่ฉันไม่รู้จักตัวเองจริงหรือ? ฉันเริ่มต้นศึกษาตัวเองใหม่อีกครั้ง อย่างยอมรับในคำปรามาสจากเพื่อนคนนั้น ฉันคอยสังเกตุดูการตัดสินใจของฉันตลอดเวลา ฉันก็พอจะจับจุดได้บ้างไม่ได้บ้างว่าฉันเป็นคนอย่างไรกันแน่ ฉันต้องการอะไร วันหนึ่งในชั่วโมงพละ อาจารย์พละพาพวกเราเข้าไปในป่า เธอได้ เธอได้เสนอรูปแบบการออกกำลังกายสองอย่างให้นักเรียน 10 คนตัดสินใจ 1. วิ่งจ๊อกกิ้ง 2 รอบ 2. เดินรอบเดียว ไปบนเส้นทางเดียวกัน อาจารย์เลือกที่จะเดินรอบเดียว เพราะถูกหมอสั่งห้ามไม่ให้วิ่ง มีเพื่อนร่วมชั้นเรียน 1 คนตัดสินใจเดินกับเธอ ส่วนฉันตัดสินใจที่จะวิ่งจ๊อกจิ้งสองรอบร่วมกับเพื่อนอีก 8 คน พวกเราเริ่มต้นพร้อมๆ กัน ฉันวิ่งทิ้งท้ายเพื่อนอีก 8 คนอยู่ไกลโข เพราะมัวแต่หลงใหลในการชื่นชมธรรมชาติกลางป่าใหญ่ ฉันหยุดวิ่งเพื่อยืนมองกระรอกน้อยพยายามจะปีนไต่ต้นสน ได้สักพัก เพื่อนทั้ง 8 คนก็วิ่งไปจนไกลลับสายตาฉัน ฉันจึงเลิกที่จะวิ่งตามเพื่อนๆ แล้วเปลี่ยนเป็นเดินท่ามกลางป่าใหญ่อย่างโดดเดี่ยว ฟังเสียงนกขับขานร้องเพลง ได้มีเวลานึกถึงตัวเอง ฉันถามตัวเองขึ้นมาว่า ฉันไม่รู้จักตัวเองจริงหรือ ฉันยอมรับว่าคำถามนี้เป็นจุดอ่อนของฉัน เพราะมันทำให้ฉันรู้สึกเจ็บแปลบทุกครั้งที่จะต้องนึกถึงมัน จู่ๆ ฉันก็หยุดนิ่ง หมดแรง อยู่กึ่งกลางของเส้นทาง ฉันพยายามวิเคราะห์ตัวเองอีกที ความเศร้าโหมกระหน่ำเข้ามา รู้สึกเปล่าเปลี่ยว โดดเดี่ยว ฉันวิเคราะห์ได้ว่า... ฉันเลือกการออกกำลังกายด้วยการวิ่งจ๊อกกิ้ง 2 รอบ แต่เมื่อมาถึงครึ่งทาง ฉันก็เปลี่ยนจากการจ๊อกกิ้งเป็นเดิน ฉันไม่ได้อาศัยการวิ่งเพียงอย่างเดียวที่จะนำพาตัวเองไปถึงจุดหมายปลายทาง ในวินาทีนั้นเอง ฉันก็สรุปความคิดของตัวเองได้ว่า... การตัดสินใจของฉันนั้นค่อนข้างไม่มั่นคง เพราะมันเปลี่ยนแปลงกระทันหันเมื่อฉันกระทำสิ่งใดไปได้ครึ่งทาง นี่แหละคือสิ่งที่ฉันรับรู้ได้จากตัวฉันในวันนั้น ความคิด ความรู้สึกของฉันมันมักจะเป็นแบบนี้อยู่เสมอ แต่ว่า...ตกลงนี่ถือว่าเป็นการรู้จักตัวเองไหมนะ ฉันยังคงคิดเสมอว่า...ฉันรู้จักตัวเองในระดับหนึ่ง แต่อีกด้านหนึ่งคือ...ฉันมักไม่รู้ใจตัวเองเมื่อต้องเริ่มตัดสินใจทำอะไร เพราะฉัน...มักลังเลกับสิ่งที่ฉันต้องตัดสินใจเสมอ ................................................................................ Alison Krauss - When you say Nothing at all A1 - One last Song A1 - One in Love A1 - Like a Rose A1 - Living a Dream Lover's Concerto A1 - Everytime อ่านแล้วทำให้นึกถึงตัวเอง ว่าเรารู้จักตัวเองไหมหนอ ...
โดย: ป้ามด วันที่: 20 สิงหาคม 2550 เวลา:10:59:31 น.
น่าคิดคะเรื่องนี้ เรายังไม่จักตัวเองเพียงพอเลย บางทีสิ่งที่เราคิดว่า "ใช่" บางที่ก็"ไม่" น่าคิด คะ.....
ขอเพียงแต่เราอย่าลังเล โดย: นานา นอร์เวย์ IP: 84.49.138.179 วันที่: 23 สิงหาคม 2550 เวลา:16:36:11 น.
น้อยคนมากที่จะตัดสินใจในเรื่องต่างๆได้อย่างไม่ลังเล บางครั้งยังรู้สึกเลยว่าเหมือนกับว่าเรามีสองคนในร่างเดียว รู้ทั้งรู้ว่าบางอย่างไม่ควรทำเเต่ก็ทำ ใจด้านหนึ่งสั่งให้ทำเเต่อีกด้านก็บอกว่าอย่าทำเลย..
โดย: Jaz in Norway วันที่: 26 สิงหาคม 2550 เวลา:0:20:28 น.
|
emrysmerlin
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Friends Blog
Link
|