Group Blog All Blog
|
ใครมีความสุขมากกว่า.. คนนั้นชนะ..!!  อันที่จริงคนเรามักจะชอบเปรียบเทียบสิ่งที่เรามี สิ่งที่เราเป็นกับคนรอบข้างอยู่บ่อยๆครับ เหมือนคำสุภาษิตฝรั่งที่กล่าวว่า " สนามหญ้าของเพื่อนบ้าน มักจะเขียวกว่าบ้านเราเสมอ.." เรื่องนี้มันไม่ใช่แค่เรื่องใหญ่ๆแบบ ฐานะ ตำแหน่ง หน้าที่การงาน บ้าน รถยนต์ แค่นั้น แต่มันยังรวมไปถึงสิ่งเล็กๆน้อยๆอย่าง เสื้อผ้า เครื่องประดับ มือถือ ทรงผม ผลการเรียน ฯลฯ ทำไมคนเราถึงชอบเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่นๆ..? คำตอบคงจะเป็นในแนวว่า เราอยากดูดีดูเด่น และไม่อยากดูด้อยต้อยต่ำในสายตาของใครๆ.. ในสังคมของมนุษย์ทั่วๆไป สิ่งที่หนีไม่พ้นก็คงจะเป็น ค่านิยม ในการช่วงชิง สถานะความเป็นผู้นำของกลุ่ม เป็นชนชั้นนำของหมู่คณะ เพราะมันหมายความถึงการได้เข้าถึง สิทธิพิเศษ อะไรบางอย่าง.. พูดง่ายๆก็คือ เราจะดูเหนือกว่าคนอื่นๆที่ยังมีไม่เท่าเรานั่นเอง.. ใครที่ดูดีกว่า หรูกว่า สวยกว่า ใครที่ดูแพงกว่า ใครมีรสนิยมดีกว่า ทันสมัยกว่า รุ่นใหม่กว่า เริ่ดกว่า.. ความรู้สึกที่ได้เกิดขึ้นมาในใจลึกๆก็คือ ฉันชนะ..!. คำว่า ผู้ชนะ มันจะกลบเกลื่อนเบื้องหลังและที่มาอันยุ่งเหยิงทั้งหมดทั้งสิ้น ผู้ชนะ มีอภิสิทธิ์เหนือคนธรรมดาสามัญ ผู้ชนะ เสียงดังกว่าพูดอะไรก็จะมีคนคอยเงี่ยหูฟัง ผู้ชนะ ได้รับการยอมรับ และมีที่ยืนที่สูงสง่าเสมอ.. ลึกๆแล้วเราทุกคนจึงอยากจะเป็น ผู้ชนะ กันทุกคน ไม่มีใครอยากเป็นผู้แพ้ ไม่มีใครอยากเป็นพระรอง หรือตัวประกอบหรอกนะ.. ในใจมันบอกอย่างนั้น.. มันจึงเกิดการดิ้นรนขวนขวาย ที่จะขยายความรู้สึกแบบนี้ออกไปเรื่อยๆ มันจึงเกิดความรู้สึกที่จะต้อง รักษาสถานะภาพของผู้ชนะ เอาไว้ต่อไป มันจึงเกิดความรู้สึกว่า ฉันแพ้ ทันที ที่มีคนอื่นเด่นกว่า ใหม่กว่า ดีกว่า ต่อหน้าต่อตา.. ธรรมชาติของมนุษย์ หากเรากลัวแพ้ มันก็จะมีอยู่สองทางให้เลือก หนึ่งคือ ยอมแพ้ ยอมรับว่าเราสู้เขาไม่ได้ ยินดีจะอยู่ในสถานะผู้ที่ด้อยกว่า กับทางที่สอง คือ สู้ เดินหน้าหาทางประชันขันแข่งกันต่อไป เธอมี ฉันก็มีได้ เธอเด่นได้ฉันก็ดังกว่าได้ เธอใหม่ฉันจะใหม่กว่า.. ไม่มีผู้แพ้และผู้ชนะที่ถาวรในเกมส์แห่งศักดิ์ศรีและหน้าตาเกมส์นี้.. คนที่อมยิ้มคงไม่ใช่คนทั้งสองฝ่ายนี้แน่นอน แต่เป็น ผู้ผลิต ที่รู้ทันจริตของคนกลุ่มนี้นั่นเอง เขาจึงผลิตของที่ใหม่กว่า รุ่นที่ทันสมัยกว่า ล้ำกว่าออกมาป้อน เหยื่อ ให้กินไปเรื่อยๆ เพราะรู้ว่ายังไงก็ขายได้ ตอบสนองกันตั้งแต่เล็กจนตาย เพราะรู้ว่า ค่านิยม แบบนี้มันอยู่ในดีเอนเอของมนุษย์ยุคนี้สมัยนี้ไปเสียแล้ว.. และก็เป็นความจริงที่คนที่มี กำลังมากว่า มักจะเป็นผู้ชนะ เป็นผู้กำหนดกระแสอยู่เป็นระยะๆ ส่วนคนที่ไม่รู้จักเจียมเนื้อเจียมตัวว่ามีน้อยกว่า ก็มักจะตกหลุมพรางของการตลาดไป.. ยอมเป็นหนี้เพียงขอได้ให้มีเหมือนคนอื่นๆ ยอมลำบากเพียงเพื่อจะไม่เป็นคนตกเทรน ตกกระแส  น่าสงสารนะครับ ที่เรื่องอย่างนี้มีอยู่จริงในสังคมของเรา เพียงเพราะ ความพอดีและพอเพียง ไม่อาจจะหล่อเลี้ยงจิตใจของคนเหล่านี้ให้มีความสุขได้จริง แค่ของแท้ที่ธรรมชาติให้มา ไม่เพียงพอต่อการดำรงชีวิตได้ มันจึงต้องไปโมดิฟาย ไปเหลา ไปลบ ให้มันดูดี ยอมเอาของแปลกปลอมเข้าสู่ร่างกาย เพียงเพื่อสร้างความมั่นใจ ให้กับตัวเอง.. ยอมสร้าง ความสุขชั่วคราว หลอกตัวเองว่าทำแล้ว เสริมแล้วมีแล้วมันจะให้ชีวิตดีขึ้นอย่างถาวร เรื่องจริงคือ โลกนี้ไม่เคยมีใครดีกว่าใคร ในระยะยาว ไม่เคยมีใครได้ของที่ดีที่สุด ทันสมัยที่สุด ตลอดกาล ไม่เคยมีใครได้ภาคภูมิใจ กับดั้งใหม่ จมูกใหม่ กรามใหม่ รถคันใหม่ ไปตลอดชีวิต เพราะทุกสิ่งทุกอย่างล้วนชั่วคราว ทุกอย่างล้วนเป็นของไม่ถาวรคงทน ทุกอย่างย่อมเสื่อมสลายไปตามหลัก พระไตรลักษณ์ ทั้งหมด ทุกสิ่งต้องแปรปรวนไปในสักวันหนึ่ง ไม่มีใครระงับยับยั้งกาลเวลาและความเสื่อมถอยเอาไว้ได้ ไม่มีใครชะลอความแก่เฒ่าได้ตลอดไป ปริมาณทรัพย์สินเงินทอง รถรา บ้าน ที่ดิน จึงไม่สามารถการันตีความเป็นผู้ชนะของเราได้ตลอดไป ชนะชั่วคราว แต่สุดท้ายต้องทุกข์ระทมกับการต้องหาใหม่ ซื้อใหม่อยู่ร่ำไป ผู้ที่ใฝ่หาความเจริญทางจิตวิญญาณ จึงหยุดเปรียบเทียบปริมาณ ทรัพย์นอกกาย กับคนอื่นๆ แต่กลับให้ความสำคัญกับ ทรัพย์ภายใน มากกว่าเป็นไหนๆ ความสงบ รำงับจากความฟุ้งซ่าน เป็นทรัพย์ภายใน ความรู้โลก ไม่ยอมตกเป็นเหยื่ออันโอชะของโลกธรรม เป็นทรัพย์ภายใน ความสุขจากการให้ มากกว่าการเรียกร้อง เป็นทรัพย์ภายใน ความสุขแท้ๆ ที่ไม่ต้องใช้เหยื่อล่อ ช่างเบา โปร่งและสว่างใส ไม่หนักทึบอึดอัด เหมือนความสุขเทียม กับสิ่งที่เขาใช้ข่มแข่งขันกันแบบโลกๆ เพราะโลกไม่เคยหยุดนิ่ง โลกยังคงหมุนวน เหมือนกิเลสของคนที่ยังหมุนเวียน เพียงแค่เปลี่ยนรูปร่างหน้าตารูปแบบมาแปลกๆใหม่ๆอยู่เสมอ ล่อตาล่อใจให้เราติดกับดัก อีกครั้งและอีกครั้ง.. คราวนี้หากมีคนรู้จักขับรถรุ่นใหม่มาโชว์ หรือคล้องนาฬิกาเรือนหรู มือถือรุ่นใหม่มาอวด ก็เพียงแค่ยิ้มอย่างจริงใจแล้วชมว่า สวยครับ เริ่ดค่ะ ให้กำลังใจเขาไป แล้วลองกำหนดดูหัวใจเรามันสิว่ามันจะดีดดิ้นสักแค่ไหน.. เพราะถ้าของเก่าของเรามันยังโอเค มันยังใช้งานได้ตามสภาพ มันก็คงมีแต่ใจเราเท่านั้นแหละที่มันไม่โอเคด้วย.. ถ้าอย่างนั้นลองมาฝึกเป็นผู้ชนะกับเขากันดูบ้าง.. แต่มาใช้กติกาใหม่ของ เหล่าอาริยะชน ก็คือ ใครสะสมความสุขแท้ๆในหัวใจได้มากกว่ากัน คนนั้นชนะ อย่ายอมเป็นแค่คนธรรมดา ที่เห็นแก่คุณค่าปลอมๆ ที่ใช้หลอกล่อเราอีกเลย..  ขอขอบคุณเจ้าของรูปสวยๆทุกรูปครับ
|
นายสมมุติ
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 22 คน [?] Link |
||||||||||||
