ธรรมชาติของ ลม ก็คือต้องเคลื่อนไหวไม่หยุดนิ่ง หากเมื่อ ลม หยุดนิ่งเราจะรู้สึกว่าที่นั่นไม่มีลม แต่มีความนิ่งอยู่..
แต่ที่จริงยังมีอยู่แต่มัน บางเบาจนเรา อาจไม่รู้สึกถึงมันก็ได้..
นั่นคือ ลมภายนอก ร่างกาย ที่แม้อาจเคลื่นไหว ให้เรารับรู้ สัมผัสได้ ชัดเจน
เมื่อมันมา กระทบ ผิวกาย ให้ความรู้สึกเป็นความเย็น สดชื่น หรือ ร้อนวูบวาบ
แม้ในที่ๆเรารู้สึกว่า นิ่งเงียบ ไม่มีแม้ธรรมชาติอื่นเคลื่อนไหวให้เรา จับต้อง มันได้
แต่ ลมหายใจ ของเรายังคงเวียนเข้าออก กายนี้เป็นความปรกติ
แม้เราจะไม่สามารถ รู้สึก ถึงมันในทุกวินาทีของชีวิต แต่ก็อาจจะรู้ได้เมื่อมี อะไร มากระทบ
ทำให้ลมหายใจต้อง เปลี่ยนแปลง ไป..
แม้ว่า ลม ก็เป็นเพียงธรรมชาติ ที่มีอยู่แล้ว ดำเนินอยู่แล้ว ปรากฏให้เห็นอยู่แล้ว
แสดงตัวตนของมัน ให้เราได้เห็น ความไม่แน่นอน ที่เปลี่ยนแปลง แปรปรวนไปไม่สิ้นสุด
แต่น้อยคนนัก ที่จะได้อะไร จากสิ่งเหล่านี้..
ทั้งที่มันกำลัง สอนความจริงแท้ ของมันให้เราเห็น แต่เรากลับ โง่ เกินกว่าจะรับรู้มันได้..
ว่าคุณประโยชน์ของ ธรรมชาติ ก็คือการที่เราได้เรียนรู้และอยู่กับมัน โดยที่มีความทุกข์ น้อยที่สุด
ไม่จำเป็นต้องไปฝืน ต่อต้าน หรือ ทำลาย อะไรๆ..
แค่รู้ แค่ดู แค่สังเกต แล้วก็ทำความเข้าใจมัน..
ความจริง ลมก็คือลม เป็นของมันอย่างไรก็เป็นอย่างนั้น..
ไม่เคยโกหก หลอกลวง แม้แต่ให้ใครมารัก และ ทำดีด้วย เพราะมันไม่มีหัวใจ..
เป็นแค่เพียง สายลม ที่พัดผ่าน มาแล้วก็ผ่านไปไม่เคยให้ใครมาจับต้องตัวตนของมัน
แต่มันก็ทิ้ง สาระ ไว้ตรงที่..สุดท้าย ทุกสิ่งก็คือ ความว่างเปล่า..
ผู้ติดตามบล็อก : 22 คน [