~ เล่ห์ร้าย นิยายรัก ~ by ศรีสุรางค์
ชื่อหนังสือ : เล่ห์ร้าย นิยายรัก ผู้แต่ง : ศรีสุรางค์ สำนักพิมพ์ : 1168 พิมพ์ครั้งที่ 1 : มิ.ย. 2009 จำนวนหน้า : 256 หน้า ราคา : 169 บาท โปรยปกหน้า
เขา...มาดเท่ยิ่งกว่าชายกลางของพจมาน รวยกว่าท่านชายของปริศนา หล่อเหลายิ่งกว่าพี่ภาคย์ของดาวพระศุกร์ และเขา ก็กำลังจะขอฉันแต่งงาน... ใครก็ได้ช่วยบอกที ว่านี้มันไม่ใช่นิยายรัก !!!
จากคำนำสำนักพิมพ์ค่ะ
หลายคนคงคิดเหมือนกันว่า ชีวิตจริงมันจะไปเป็นเหมือนในนิยายได้อย่างไร ที่อยู่ๆจะมีพระเอกรูปหล่อ พ่อรวย มาตกหลุมรัก ส่วนนากเอกที่จนแสนจนในตอนแรก ตอนท้ายก็กลับกลายเป็นลูกผู้ดีที่ถูกพลัดพรากจาไปแม่มายี่สิบปีเสียอย่างนั้น หลงบุหลันเองก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน แต่แล้วชะตากลับเล่นตลก ส่งป่าโมกข์...หนุ่มหล่อ รวยล้นฟ้า มาเกยถึงหน้าบ้าน แถมยังขอเธอแต่งงานเพราะเงื่อนไขในพินัยกรรมที่สุดแสนจะพิลึกพิลั่นอีกต่างหาก ทำไมมันถึงได้เหมือนในนิยายขนาดนี้เนี่ย แล้วอย่างนี้ตอนจบ เธอที่เป็นเหมือนเจ้าสาวกำมะลอ จะได้พบรักแท้กับเขาบ้างหรือเปล่านะ
โปรยปกหลัง
"แล้วตกลงต่อไปเราจะเลี้ยวซ้ายหรือเลี้ยวขวาดีล่ะคะ" ฉันถามเบา ๆ เกรงว่าจะรบกวนการคิดหนักเรื่องหนทางของเขา "ผมรู้แล้วล่ะ เลี้ยวซ้าย" ฉันเปิดสัญญาณไฟเลี้ยว ถอนคันเร่งชะลอรถลง "เราต้องหยุดสนิทก่อนเพราะเราเป็นทางโท” ฉันเหยียบเบรคจนรถหยุดสนิท "แล้วมองขวา" ฉันหันหน้าไปมองทางขวาตามเขาบอก ไม่เห็นมีรถอะไรมา "แล้วก็มองซ้าย..." พอสิ้นเสียงสั่งเบา ๆ ฉันก็หันกลับมามองซ้าย ไม่ทันระมัดระวังจนแก้มไปชนกับจมูกโด่ง ๆ ของเขาเข้าอย่างจัง คุณโมกข์สูดลมหายใจเข้า กึ่งตกใจ กึ่ง...พึงพอใจ สายตาระยิบระยับของเขามันฟ้องว่า คนเจ้าเล่ห์ใช้อุบายแอบหอมแก้มฉันสำเร็จแล้ว มีสีหน้าเหมือนแมวที่เพิ่งขโมยปลาย่างไปได้...สุขใจ...สมใจ "พอไม่มีรถแล้วเราก็เลี้ยวได้" เขาแกล้งทำไม่รู้ไม่ชี้ แต่ตาซุกซนร้ายกาจ ฉันควรจะโกรธเขาแต่กลับไม่โกรธเลย ได้แต่เขินอายจนทำตัวไม่ถูก แย่จริง ๆ หัวใจของฉันร่ำร้องอย่าเลยนะคะ คุณโมกข์ขา... อย่าน่ารักไปกว่านี้เลย...ฉันจะต้านทานเสน่ห์คุณไม่ไหวอยู่แล้ว
Review
อ่าน2เล่มซึ่งออกแนว"น้ำเน่า"เหมือนกัน ต่อกันภายใน2วัน เลยเลี่ยงไม่ได้ที่จะนำมาเปรียบเทียบกันในใจ เพราะอ่านแล้วอารมณ์ มันต่างกันเหลือเกิน ก็ที่จริง เล่มนึงเป็นนิยายน้ำเน่าแบบแนวๆ ส่วนอีกเล่มเป็นนิยายรักพาฝันแบบฮาๆ จะไปเหมือนกันได้ไงล่ะ เล่ห์ร้าย นิยายรัก เล่มนี้ สมกับที่นักเขียนได้กล่าวไว้ล่ะค่ะว่าแฟนนิยายรัก นิยายพาฝัน นิยายน้ำเน่า ไม่ผิดหวังแน่ มันเน่าได้ครบ สมบูร์แบบมาก(หรือเกือบๆ) ..พระเอกแต่งงานกับนางเอกเพราะเงื่อนไขในพินัยกรรมเพื่อให้ได้มรดก , พระเอกรวยมากระดับ มหาเศรษฐี นางเอกมาจากพรรคกระยาจก , พระเอกหลอกลวงนางเอก ...ก็เพราะรักกกกกก(เหตุผลนี้อมตะมาก) , แม่ลูกที่พลัด พรากกันมา20ปี , เข้าใจผิด..โกรธ....หนีโลดดด จะขาดก็แต่นางร้ายมากรี๊ดๆตบแย่งพระเอกน่ะแหละ
ส่วนตัวเราอ่านเล่มนี้แล้วยังไม่ค่อยโดนใจค่ะ เพราะอ่านแนวนี้แล้วมักจะหงุดหงิดกับเรื่องนั้นเรื่องนี้ รู้สึกว่ามัน"เยอะ"ไปน่ะค่ะ คงจะผิดที่เราดันมาอ่านต่อกันด้วยล่ะมั้ง แหะๆ อารมณ์มันเลยต่างกันชัดเจน(ก็เค้ามาคนละแนวกันอยู่แล้วนี่) สงสัยจะสรุปได้ว่า เราไม่ค่อยชอบแนวน้ำเน่าจัดๆล่ะมั้งคะเนี่ย (เอ่อ...อย่างงี้ก็อ่านนิยายเจ๊ลินน์ ที่ใครๆกล่าวถึงกันไม่ได้น่ะสิคะ 555) แต่หวานๆ เลี่ยนๆ นี่ชอบค่ะ (สงสัยขาดน้ำตาลในกระแสเลือด กร๊ากกก)
ที่จริงเรื่องนี้ก็น่ารักดีนะคะ(แค่ไม่แนวเราเท่าน้าน) คุณโมกข์จะน่ารักไปไหนคะ น่ารักน้อยกว่านั้นครึ่งนึงก็ละลายแล้วค่ะ ชอบเวลาพระเอกเอาใจใส่นางเอก ทุกรายละเอียดจริงๆ(ผู้ชายแบบนี้มีตัวเป็นๆเหลือที่ไหนบ้างมั๊ยยย ขอซักคน 55) อยากอ่าน เรื่องของป่ารักต่อค่ะ ไม่รู้คุณแอนจะเขียนต่อรึเปล่าน้อ(บ่นว่าไม่ชอบแต่ก็ยังจะอ่านเนอะ ><) แสบๆอย่างป่ารักนี่คงวุ่นดีพิลึก
Spoil!!
เรื่องนี้กับรักสราญใจ มีเหมือนกันตรงมุกที่พระเอกแอบรักนางเอกมาตั้งนานแล้วก่อนจะเจอตัวจริงซะอีก จากรูปถ่ายและรายงาน การเคลื่อนไหวต่างๆของนางเอก ที่พระเอกจ้างคนไปคอยติดตามดูแลตลอด ยกโล่ห์ให้ทีมช่างภาพ และทีมสนับสนุนเลยทีเดียว
รวมชีวิตนางเอกกับแม่แท้ๆของนางเอกเข้าด้วยกันแล้ว โอ้ มันช่างซับซ้อนจริงๆ (เห็นแสงดาวพระศุกร์ส่องวิบๆเลยทีเดียว 555) ...ดีนะคุณลุงกับคุณโมกข์ไม่เข้าใจผิดจนฆ่ากันตายไปซะก่อนเพื่อปกป้องนางเอก แค่นั้นก็เล่นกันเลือดตกยางออกไปแล้ว
Create Date : 06 สิงหาคม 2553 |
|
14 comments |
Last Update : 26 กันยายน 2553 0:20:44 น. |
Counter : 2942 Pageviews. |
|
|
|
ก็ถือว่าเป็นนิยายยำใหญ่ใส่มุกน้ำเน่า
ได้สนุกสนานพอสมควรทีเดียว..5555+
อีกอย่าง..เราเคยอ่านนิยายของลินน์ กราแฮม
ที่ขึ้นชื่อความน้ำเน่าสุดๆ เรื่องนี้ผู้เขียนหยิบมายำ
เลยรู้สึกว่า อืม...มันก็โอเคดี อ่านไปยิ้มไป..ใช้ได้ทีเดียว