ไปงานรับน้องมาค่ะ ทั้งเหนื่อย ทั้งสนุกเลย
กลับมาแล้วค่ะ (รูปเยอะหน่อยนะคะ อาจจะโหลดนาน)
เมื่อสุดสัปดาห์ที่ผ่านมา ไปงานรับน้องของโต๊ะกลุ่มที่คณะมาค่ะ จบมาปีกว่าแล้ว รู้สึกแก่เหมือนกันนะ เพราะปีสูงๆไปกันน้อย สูงสุดก็แค่ปีเรา แถมปีเรากับปีบัณฑิต(ปีที่พึ่งจบปีนี้) ก็ไปกันไม่กี่คน เงียบเหงาจัง อยากให้เพื่อนๆมากันเยอะๆ
ปีนี้ก็จัดกันที่จ.ระยอง...อีกเช่นเคย 555 รีสอร์ทใกล้ๆกันกับรีสอร์ทที่จัดงานปีที่แล้ว
อยากจะบอกว่าขาไป ไปกันตอนกลางคืน ทางเลี้ยวเข้าถนนเส้นเลียบชายหาดค่อนข้างมืด แล้วก็เล็ก ดูไม่ค่อยเด่น สรุปว่า มีรถขับไปกันไม่รู้กี่คัน หลงกันครบทุกคัน !! รถที่เรานั่งไปกับเพื่อนก็หลงเหมือนกัน แต่โชคดีที่หลงแปบเดียวก็หาทางเจอ
กำหนดการล่าช้าไปหน่อยด้วยหลายๆสาเหตุ(รวมทั้งหลงทางด้วยน่ะแหละ) สุดท้ายเวลาก็ล่วงเลยไปเยอะกว่าจะจบกิจกรรม ทำเอานอนไม่พอกันหมด ง่วงมากกก
สายๆก็มาทำกิจกรรมกันต่อ อิอิ ...แดดร้อนเปรี้ยงจริงๆ
ชิงธงมันมาก น้องปี1ก็สนุก (น้องบอกว่า สะใจ ได้แกล้งพี่ด้วย 55 โดนสาดน้ำกันถ้วนหน้า)
ตบท้ายยามค่ำคืนด้วยการแสดงแต่ละชั้นปี ฮาได้ใจค่ะ คิดได้ไงเนี่ย
เช้าวันอาทิตย์ กิจกรรมขอเงินพี่โดยปี2 ...ท่าทางจะเหนื่อยไม่แพ้ปี1เข้าฐานเลยอะ (พี่ไม่ได้โหดไปใช่มั๊ยน้องๆ อิอิ)
สุดท้ายก็เอาเงินที่ขอมาได้ ให้น้องปี1เพื่อเป็นเงินก้นถุงไว้จัดกิจกรรมต่างๆค่ะ
จบกิจกรรมการรับน้อง ได้เวลากลับบ้านกันซะที
ขึ้นรถมา พอกินข้าวเสร็จปั๊บ รถบัสก็เงียบสนิท ....zzz หลับกันเกลี้ยง อิอิ
เหนื่อยมากค่ะงานนี้ (ขนาดแค่เดินไปเดินมา ตากแดดบ้าง แค่นั้นเองนะ เหมือนคนแก่เลยแฮะ) แต่ก็สนุกมากๆ ดีใจที่ได้มาเจอน้องๆทุกชั้นปี เห็นแล้วคิดถึงสมัยยังเรียนอยู่จัง อยู่กับเพื่อนๆนี่มีความสุขดีเนอะ พอเรียนจบ ก็แยกย้ายกันไปทำงาน ไม่ค่อยได้เจอกัน คิดถึงจังเพื่อนๆ
ขอบคุณน้องปี2ที่ร่วมแรงร่วมใจกันจัดงานนี้ขึ้นมาอย่างเหน็ดเหนื่อย ขอบคุณน้องปี1ที่มาร่วมกิจกรรม และสามัคคีกัน ขอบคุณทุกชั้นปีที่มาร่วมดูแลน้องๆ ทำให้งานผ่านไปอย่างราบรื่น ขอบคุณเพื่อนๆที่ร่วมกันลงขันเป็นเงินก้นถุงให้น้อง (เรี่ยไรกันทางโทรศัพท์เลย 55)
ปีหน้าไปอีกแน่นอนค่ะ
ปล.อุตส่าห์เอานิยายกะจะไปนอนอ่านที่นั่น แต่แล้ว แค่เวลาจะนอนยังไม่ค่อยมีเลย 555
Create Date : 09 พฤศจิกายน 2552 |
|
8 comments |
Last Update : 24 พฤศจิกายน 2552 10:35:38 น. |
Counter : 1848 Pageviews. |
|
|
|
และมาตอบคำถามด้วยค่ะ
สำหรับมงกุฎดอกส้ม สาเหตุที่คำแก้วต้องไปเป็นภรรยาน้อย เพราะคุณพ่อฆ่าตัวตายหนีหนี้สินที่รุมเร้าจนทำให้ไร่ส้มของตนต้องตกไปเป็นของคนอื่น แม่เลี้ยงของคำแก้วมีทางเลือกให้เธอสองทางคือ หนึ่งหางานทำกับสองหาสามี คำแก้วจึงเลือกทางเลือกที่สองเพราะเธอทนความลำบากไม่ได้ แต่... เธอคงคิดไม่ถึงว่า ทางที่เธอเลือกจะทำให้เธอต้องประสบกับความลำบากใจ จนกระทั่งกลายเป็นบทสรุปอันแสนเศร้าของชีวิตวัยสาว