group blog นี้ ณ ปัจจุบันเหรอคะ...

เป้นความคิดของพี่ที่มีอยู่ ณ ตอนนี้ใช่หรือป่าว

ขวัญไม่อยากคิดว่าทุกอย่างจะก้าวมาไกลถึงเพียงนี้

ถึงได้ถามน่ะค่ะ

แวะมาทักทายค่ะ

ใช่ค่ะน้องขวัญ เรื่องยาวที่น้องขวัญอ่านมันยังมาไม่ถึง มันเป็นแค่จุดเริ่มต้นทุกอย่าง ตรงนี้พี่แค่ เข้ามาโพสเพลง และระบายความเจ็บปวดที่ถูกผู้ชายเลวๆสองคน กระทำไว้ คนหนึ่ง คือ ผู้ให้กำเนิด อีกคน คือ คนที่เข้ามาในชีวิตพี่ ขอโทษนะคะ อาจจะฟังดูไม่ดี แต่โดยทั่วไป พ่อแม่เป็นผู้ให้กำเนิดลูก และรักลูก แต่อีกมุมหนึ่ง มันก็ไม่ใช่ค่ะ ถึงอยากบอกว่า วิถีชีวิตแต่ละคนแตกต่างกันไป อย่าเอาชีวิตตอนเองไปวัดกับคนอื่นเพราะแต่ละคนไม่มีใครเหมือนกันหรอกค่ะ ขอบคุณน้องขวัญมากนะคะ

ขอให้มีกำลังใจผ่านพ้นช่วงชีวิตที่ย่ำแย่นี้ไปให้ได้ครับ

ขวัญจะติดตามอ่านต่อไปค่ะ...

อย่างนึงก็คงเป็นเพราะความอยากรู้..ว่าเรื่องราวนี้จะดำเนินไปอย่างไร

แต่ที่เพิ่มมาคือ..คำว่าพ่อผู้ให้กำเนิดเป็นคนที่ทำให้ชีวิตของพี่เป็นแบบนี้...ขวัญเติบโตมาด้วยความรักของพ่อ
จึงสงสัยเป็นอย่างมากว่า...พ่อจะทำร้ายลูกได้อย่างไร
ขวัญจะรออ่านต่อไปค่ะพี่

ชีวิตคนเรามักมีเรื่องที่ทำให้เราต้องขบคิดเสมอนะคะ

สวัสดีค่ะ

ยังคงติดตามอ่านเรื่องราว ...
ไม่มีเหตุผลอันใด ที่พี่จะเกลียดแหม่ม
ถึงแม้ เราจะมีวิถีชีวิตคนละขั้ว..

ในสถานะของพี่ พี่ก็มีเหตุผล ที่ต้องเลือกที่จะอยู่อย่างงั้น
ไม่ใช่ทนอยู่ก็เพียงเพื่อจะเป็นก้างขวางคอเมียน้อย
ไม่ใช่ทนอยู่เพราะหน้าด้าน ไม่สงสาร ไม่เข้าใจสามี
และก็ไม่ใช่ทนอยู่เพื่อลูกเพียงเท่านั้น

แต่พี่มีความเชื่อ เรื่องของกรรม

กรรมที่พี่เป็นผู้กระทำเอง และกำลังใช้กรรมนี้อยู่ด้วยตัวเอง

กรรม หมายถึงการกระทำ
ใครทำ คนนั้นรับ

สามีคนนี้ พี่เป็นคนเลือกด้วยตัวเอง ดังนั้น
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พี่ก็ยินดีที่จะรับผลนั้นเองทั้งสิ้น

ลูกๆ ไม่ได้เป็นผู้ร่วมชตากรรมแต่อย่างใด

ผู้หญิงอีกคนของสามี ก็ไม่ใช่ผู้ร่วมชตากรรมแต่อย่างใด

เราสามคน ต่างสร้าง และ รับผลกรรม ของตัวเองทั้งสิ้น

แหม่มเอง ก็ไม่ได้รับกรรมแทนพ่อแต่อย่างใด
แต่แหม่มเลือกที่จะดำเนินตามกรรมที่พ่อเคยกระทำไว้ต่างหาก

แหม่มกำลังสานต่อกรรม ให้แน่นขึ้น ยาวขึ้น
และแหม่มก็ทุกข์ใจเพราะผลของกรรมของตัวเองทั้งสิ้น

ผู้ชายคนนี้เขาไม่ได้เลวแต่อย่างใด
เขาชัดเจนมาก เขาไม่ได้หลอกแหม่มแต่อย่างใด
เขาให้โอกาสแหม่มได้คิด ได้ตัดสินใจ
ให้แหม่มได้เลือก..

เลือกที่จะเดินจากไป เพื่อพบสิ่งที่ดีกว่า
หรือเลือกที่จะอยู่แบบนี้ รอเวลาเขาว่างแบบนี้..

เขาไม่จับ บังคับขู่เข็ญให้แหม่มต้องเป็นส่วนเกินในครอบครัวเขา

ไม่มีใครเกลียดเขาหรอก
ผู้ชายที่ต้องการทุกคน เขาก็สามารถรักทุกคนได้
แต่หากใครคนใดถอยออกไป เขาก็พร้อมที่จะทำใจ

แหม่มไม่ใช่คนเลว แต่อย่างใด

แต่แหม่มไม่มีใคร ...
ไม่มีใครรักแหม่มอย่างจริงใจ
ไม่มีใครรักแหม่มมากพอ ที่จะกล้าเผชิญปัญหา
ที่จะจูงมือ ให้แหม่ม หนีพ้นจากขุมนรกนี้ได้

แหม่มไม่มีแม้แต่ครอบครัว พ่อแม่ ที่จะคอยกอดและอยู่เคียงข้างให้ความอบอุ่นใจ ให้ความมั่นคงในจิตใจได้พอที่จะไม่ต้องโหยหาผู้ชายอีกคน ที่เป็นสามีของคนอื่น

ไม่มีเพื่อนแท้... ที่จะคอยตักเตือน ฉุดรั้ง ไม่ให้เพื่อนต้องเลือกดำเนินชีวิตแบบนี้

ในขณะเดียวกัน แหม่มเองก็ไม่แคร์ใคร นอกจากตัวเองเท่านั้น..

แหม่มไม่ได้เลว แต่อย่างใด

แค่ว่า..แหม่มก็เหมือนเด็กหลงทาง...
ที่อ่านไม่ออก เขียนไม่ได้
ไม่สามารถเปิดใจ หรือหาทางออกได้
จึงต้องยอม เดินตามทางนั้นไปเรื่อยๆ โดยไม่รู้จดหมาย
ได้แต่หวังทำใจยอมรับ เส้นทางนั้น
เพื่อให้กำลังใจตนเอง ให้ดำเนินชีวิตต่อไปได้

ผู้คนรอบข้าง ก็มองแหม่มเหมือนเด็กดื้อ บอกแล้ว เตือนแล้วไม่ฟัง ก็ต้องปล่อยให้เผชิญชตากรรม ทั้งๆที่รู้ว่า แหม่มกำลัง "เดินลงนรกชัดๆ "

ผู้คนรอบข้าง ได้แต่มอง เพราะว่านั่น
ชีวิตใครก็ของใคร เขาไม่สามารถมาฉุดรั้ง หรือก้าวก่ายได้

แน่นอนค่ะ วิถีชิวิตคนเราไม่เหมือนกัน เราเลือกที่จะดำเนินชีวิตไม่เหมือนกัน

แต่คนเรา มีความต้องการ มีความสุข มีความทุกข์ ไม่ต่างกันหรอก

เราเจ็บ เขาก็เจ็บ
เราปวด เขาก็ปวด

จะต่างก็แค่ปริมาณความเจ็บปวดนั่น
และต่างกันที่ใครจะเยียวยาจิตใจตัวเอง และดึงตัวเองออกมาจากความเจ็บปวดนั่น ได้เร็วกว่ากัน

ทุกคน มีวิถีชีวิตตามทางเลือกของตัวเองทั้งสิ้น กรรมของตัวเองทั้งสิ้น

หากมีความเชื่อเรื่องกรรม

กรรม คือการกระทำ

การกระทำของเรา ล้วนแต่เราเป็นผู้กำหนดทั้งสิ้น

ชีวิตเรา จะยืนยาวสักกี่ปีเชียว

ไหน ๆ ตั้งแต่เกิดมาแหม่มก็ไม่เคยแย่งของรักของใคร
ใยปัจจุบันแหม่มต้องมาเป็นส่วนเกินในครอบครัวคนอื่น

ซึ่งไม่เพียงแต่ตัวแหม่มเองที่ต้องเสียใจ
ยังทำให้ใครคนอื่น ต้องเสียใจไปด้วย

ครั้งที่เกิด ยังเกิดมาเพียงคนเดียว
ใยต้องดึง รั้ง ให้คนอื่น มาทุกข์ใจด้วย

...

ไม่ว่า แหม่มจะยังคงดำเนินชีวิตอย่างไร
พี่ก็จะยังคงติดตามอ่านทุกๆ เรื่องราวที่แหม่มโพสขึ้นมา
ด้วยหัวใจที่เต็มเปรียมไปด้วย ความหวังดี ห่วงใย
และหวังว่าสักวัน แหม่มคงจะหลุดพ้น จากบ่วงกรรม ที่แหม่มได้พยายามสานต่อนี้จงได้

ด้วยความปรารถนาดีนะคะ

พี่แฟนต้า

ขอบคุณนะคะ ที่พี่แฟนต้ามาให้กำลังใจ และให้ความคิดเห็นที่ดี แต่อยากบอกว่า
หาก ชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่งที่ใช้ชีวิต ด้วยความโดดเดี่ยว
ตั้งใจเรียน และทำงานที่ดี เชื่อฟังคำสอนของผู้ใหญ่มาตลอด ไม่เคย คบหาใคร ถึงขนาดถึงมีความสัมพันธ์ลึกซึ้ง
จนมาเจอผู้ชายคนนี้ ที่เจอกัน เขามาทำให้เราเข้าใจว่าเขาเลือกเรา และตอนนั้น เขาทำให้เราเข้าใจแบบนั้น แล้วสุดท้ายจนมามีอะไรถึงขั้นไปไกลมากแล้ว จนแฟนเค้าจับได้ เค้าจึงมาบอกว่าเค้าหลอกเราเขาอยากได้เรา เขาถึงต้องทำแบบนี้ พี่คะ ชีวิตแหม่มกับผู้หญิงคนนั้น แหม่มมีความรุ้สึกว่า แค่ผู้หญิงคนนั้น มาก่อนแหม่ม นั่นคือความโง่ของแหม่มเอง ที่เชื่อคำพูดของผู้ชายคนนั้น ถ้าแหม่มเป็นผู้หญิงที่สามารถมีใจอะไรกับคนอื่นง่ายๆ ถ้าเป็นเช่นนั้น คงไม่เป็นแบบนี้หรอกค่ะ
ถ้าพูดง่ายๆนี่ แก่แล้วยังโง่ โดนผู้ชายหลอกอยู่มาเกือบ30 ปี แต่ต้องมาเสียตัวและเสียใจกับคนๆนี้
พี่คะ แหม่มไม่ได้ตั้งใจไปทำร้ายครอบครัวเขา แต่เขามาหาแหม่มเอง ซึ่งเขาก็ตัดแหม่มแล้ว และแหม่มก็ไม่เคยไปยุ่ง เพราะถือว่า นั่นคือการตัดสินใจของเขา แต่แล้วขาก็มาหาแหม่ม ซึ่งแหม่มเคยบอกแล้วว่า แหม่มตัดเขาไม่ได้
แหม่มถอยแล้วไม่ได้ไปยุ่งไปติดต่อ ถ้าเขาไม่มาติดต่อแหม่มอีก เพราะ ใจแหม่มยังไม่สามารถที่จะตัดเขาได้
เคยบอกว่า อยากให้เค้าเดินไปจากชีวิตของแหม่มเอง
เพราะแหม่มเองไม่สามารถไปจากเขาก่อนได้หรอกค่ะ
ชีวิตทุกชีวิต ไม่ว่าจะมาก่อนมาหลัง มันมีค่าเหมือนกันทั้งนั้นค่ะ เพราะความไม่รู้ แต่พอรู้แล้ว ใจมันและร่างกายให้เขาไปหมดแล้ว
ย้อนมองไป เพราะอะไรที่เป็นแบบนี้ ผู้หญิงมักเข้าข้างสามีตนเอง และมักจะมองว่าผุ้หญิงที่ก้าวเข้ามาในชีวิตคู่ อยากแย่งแฟนเขา มันไม่ได้เป็นเช่นนั้นเสมอไปทุกคนหรอกค่ะ แต่กลับไม่มองในความเลวว่าสามีตนเองทำอย่างไรบ้าง เอาเป็นว่า แหม่มชั่วที่ตัดเขาไม่ได้เพราะ แหม่มทำไม่ได้ แหม่มบอกแล้วว่า ถ้ารู้เรื่องมาแต่แรก แหม่มก็ไม่ไปยุ่งหรอกค่ะ พูดไปมันก็เหมือนการแก้ตัว แต่สิ่งที่แหม่มเจอ มันไม่เหมือน ชีวิตที่พี่เจอ ความรักมันไม่มีคำว่าถูกหรือผิด แต่เรื่องของแหม่มมันผิดที่ไปหลงเชื่อคำหวานๆของผู้ชาย ท่าทางอบอุ่นคนหนึ่ง หลงกับสิ่งที่เขาแสดงให้เราหลงเชื่อ ว่าเขารักเรามากกว่าคนที่เขาคบ...ส่วนเรื่องของพี่แฟนต้ากับแฟนนั้น แตกต่างจากเรื่องของแหม่มโดยสิ้นเชิงเลยค่ะ ซึ่งตรงนี้แหม่มไม่ขออกความเห็นเพราะ พี่กับสามี มีลูก กันแล้ว แต่ขอชื่นชมด้วยใจจริงว่าพี่เป็นคนเข้มแข็งค่ะ ถ้าแหม่มเข้มแข็งได้เพียงครึ่งของพี่ แหม่มคงตัดใจไม่รับการติดต่อจากเขาได้เสียที

เป็นอีกหนึ่งกำลังให้เดินต่อนะครับ

สวัสดีค่ะแหม่ม

ไม่ว่าคนที่มาก่อน หรือมาทีหลัง ล้วนมีคุณค่าความเป็นคนมีความรู้สึก ดีใจ เสียใจ สุข หรือทุกข์ เหมือนกัน

ผู้ชายที่ไปมีความสัมพันธ์กับหญิงอื่น นอกจากภรรยาตัวเอง ไม่ใช่จะเลวโดยสันดานกันทุกคน

บางคน ทันทีที่ภรรยารู้ หรือ หญิงอื่นแสดงออกถึงความต้องการมากกว่าที่เขาสามารถให้ได้ เขาก็จะทิ้ง ญ นั้นทันที โดยไม่ลังเล เพื่อรักษาครอบครัวตัวเองไว้ เพื่อรักษาน้ำใจภรรยาไว้ จากนั้น หากมีโอกาส ก็หาหญิงอื่น มาร่วมประเวณีใหม่ ได้โดยง่าย

บางคน ทันที่ที่ภรรยารู้ และเกิดการทะเลาะกัน ครอบครัวไม่สงบสุข ก็ทิ้งภรรยาเพื่ออยู่กินกับหญิงคนใหม่ที่ตนได้รับความสุข ความสบาย มากกว่า

บางคน ไม่ทิ้งทั้งคู่ แต่จัดสรรเวลา ทรัพย์สมบัติ ให้ทั้งสองฝ่าย เพื่อรักษาไว้ซึ่งครอบครัว และคนรัก

บางคน ไม่ทิ้งภรรยาแต่ก็ไม่ไม่เหลียวแล ยังคง ใช้ชีวิตสนุกกับหญิงอื่นได้โดยไม่รู้สึกผิดชอบชั่วดีเลย

จากเหตุผลนี้ ไม่ใช่ภรรยา จะเข้าข้างสามีตนทุกคน
แต่เพราะความเข้าใจ รู้อย่างลึกซึ้ง ถึงนิสัย และ สันดานของเขา ว่าเป็นอย่างไร

ผู้ชายรักสนุก ทันทีที่เห็นโอกาสเขาจะรีบคว้าทันทีโดยไม่ลังเล

ผู้ชายของแหม่มก็เหมือนกัน
เขาไม่มีวันไปจากแหม่มแน่นนอน เพราะ
1. แหม่มรักเขา ยอมเขาได้ทุกอย่าง และ รับสภาพได้ รอได้ แหม่มไม่วุ่นวายกับภรรยาเขา ซึ่งไม่ทำให้เขาเสียหายอะไร
2. แหม่มมีงานทำ มีรายได้ โดยที่เขาไม่ต้องกังวลเรื่องค่าใช้จ่าย จะมีก็แต่ค่าของขวัญ ค่ากิน ค่าเที่ยวร่วมกัน ซึ่งก็เป็นการจ่ายแล้วประโยชน์ด้วย

แค่มีเพศสัมพันธ์กัน ไม่ใช่ผัวเมีย แหม่มอย่าเข้าใจผิด

แหม่มได้รับการ อุปถัมภ์ เลี้ยงดู เป็นประจำ รึเปล่า หรือว่าเป็นบางครั้ง
นอกจากร่วมเพศ แล้วมีอะไรร่วมกันอีกรึเปล่า...

อาจจะใช้คำที่รุนแรง และหยาบคาย
แต่อยากให้แหม่มตื่นขึ้นมาจากการหลอกตัวเอง
กักขังตัวเองไว้ในมุมมืด ที่สังคมไม่ยอมรับ
ผิดศีลธรรม

แหม่มกำลังติดกับดัก แหม่มกำลังหลงผิด

เชื่อว่าตัวเองไม่ได้แย่งสามีคนอื่น เพราะเขามาเอง

ซึ่งความจริงก็คือ
ผู้ชายที่มีครอบครัวแล้ว เขาจะไม่รอให้ผู้หญิงอื่นไปหาที่บ้านหรอก และเขาไม่มีวันให้ไปหาที่บ้านด้วย..

เขาต้องเป็นฝ่ายไปหาเอง นัดหมายเอง
เขายินดีจ่ายบ้าง เพื่อให้ได้มาซึ่งความสุขที่เขาคาดหวังว่าจะได้รับ...

ไม่ว่าจะมาหา มาอยู่ ร่วมกิน ร่วมเที่ยว ร่วมเตียง สุดท้ายเขาก็กลับ..


นี่เป็นความจริง
แหม่มไม่ได้แย่งเขามา หรือแย่งมาไม่ได้
แหม่มรู้ และ เข้าใจว่า อนาคตก็มีแค่นี้

แหม่มตัดสินให้ตัวเองเป็นคนเลว...เพราะได้หลงรักคนเลว..เพราะพลาดท่าเสียท่าคนเลว..

รักคนเลว จำเป็นด้วยเหรอ ที่เราจะเลวตามเขา
เกลียดชังคนเลว จำเป็นด้วยเหรอที่จะต้องเลวแข่งกับเขา

เขายื่น ยาพิษมาให้ จำเป็นต้องรับด้วยเหรอ
เขายื่นบาป และ ทุกข์มาให้ จำเป็นต้องรับด้วยเหรอ

ทุกๆคน หาเหตุผล ให้ตัวเองรู้สึกดี และถูกต้องเสมอ..

ความจริงพี่ไม่ได้เข้มแข็งมากมายไปกว่าแหม่มหรอกค่ะ

แต่พี่มีความเชื่อว่า ตัวเองไม่ใช่คนเลวร้าย ที่ไม่สามารถให้ความรัก ให้ความสุขแก่สามีและลูกๆได้...

พี่มีความเชื่อว่า ถ้าสามีของพี่ รักและหวังจะอยู่กินกับชู้อย่างจริงจัง เขาไม่ยอมให้คนรักของเขาต้องน้อยหน้า หิ้วไปหิ้วมาฐานะแค่เมียน้อย เมียเก็บ ไม่ว่าจะแสดงออกว่ารักเธอมากแค่ไหน สุดท้ายก็กลับเข้าบ้านเป็นปกติ

และที่สำคัญ ผู้หญิงของสามีพี่ เป็นผู้หญิงสำเร็จรูป มีบ้าน มีรายได้ มีการศึกษา ซึ่งสามีพี่ไม่จำเป็นต้องเลี้ยงดูเธอเลย ไม่ต้องจ่ายค่าโรงแรม ไม่ต้องจ่ายค่าเสื้อผ้า ค่าอาหาร อย่างมากก็แค่ แชร์กัน เขาเลี้ยงเหล้าเพื่อน ยังหมดเยอะกว่าค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับชู้

เธอมีสภาพเหมือนแหม่ม จะต่างกันก็ตรงที่เธอไม่ได้ถูกหลอก เธอกล้าที่จะแสดงตัว และกระทำทุกวิถีทาง เพื่อให้พี่รู้เรื่องราวเกี่ยวกับเธอ เธอบินสูงกว่า ...

จะอย่างไรก็ตาม..

ไม่ว่าแหม่มจะเลือกอย่างไร
ก็ล้วนเจ็บปวดทั้งสิ้น

เลือกที่จะเป็นชู้ .. ก็จะ สุขบ้าง ทุกข์บ้าง ตลอดชีวิต
เลือกที่จะตัดใจ .. ก็เจ็บปวดปางตาย.. แต่ไม่ตลอดชีวิต

แหม่มตัดสิน และกำหนดชตากรรมให้กับตัวเอง
หากแหม่มมีความเชื่อว่า ตัวเองเกิดมา และมีชีวิตอยู่เพื่อรอขอแบ่งปันความสุขจากครอบครัวคนอื่น แหม่มก็จะได้เป็นแบบนั้น ตลอดชีวิต...

เป็นกำลังใจให้นะคะ

พี่แฟนต้า

สวัสดีค่ะแหม่ม

ไม่ว่าคนที่มาก่อน หรือมาทีหลัง ล้วนมีคุณค่าความเป็นคนมีความรู้สึก ดีใจ เสียใจ สุข หรือทุกข์ เหมือนกัน

ผู้ชายที่ไปมีความสัมพันธ์กับหญิงอื่น นอกจากภรรยาตัวเอง ไม่ใช่จะเลวโดยสันดานกันทุกคน

บางคน ทันทีที่ภรรยารู้ หรือ หญิงอื่นแสดงออกถึงความต้องการมากกว่าที่เขาสามารถให้ได้ เขาก็จะทิ้ง ญ นั้นทันที โดยไม่ลังเล เพื่อรักษาครอบครัวตัวเองไว้ เพื่อรักษาน้ำใจภรรยาไว้ จากนั้น หากมีโอกาส ก็หาหญิงอื่น มาร่วมประเวณีใหม่ ได้โดยง่าย

บางคน ทันที่ที่ภรรยารู้ และเกิดการทะเลาะกัน ครอบครัวไม่สงบสุข ก็ทิ้งภรรยาเพื่ออยู่กินกับหญิงคนใหม่ที่ตนได้รับความสุข ความสบาย มากกว่า

บางคน ไม่ทิ้งทั้งคู่ แต่จัดสรรเวลา ทรัพย์สมบัติ ให้ทั้งสองฝ่าย เพื่อรักษาไว้ซึ่งครอบครัว และคนรัก

บางคน ไม่ทิ้งภรรยาแต่ก็ไม่ไม่เหลียวแล ยังคง ใช้ชีวิตสนุกกับหญิงอื่นได้โดยไม่รู้สึกผิดชอบชั่วดีเลย

จากเหตุผลนี้ ไม่ใช่ภรรยา จะเข้าข้างสามีตนทุกคน
แต่เพราะความเข้าใจ รู้อย่างลึกซึ้ง ถึงนิสัย และ สันดานของเขา ว่าเป็นอย่างไร

ผู้ชายรักสนุก ทันทีที่เห็นโอกาสเขาจะรีบคว้าทันทีโดยไม่ลังเล

ผู้ชายของแหม่มก็เหมือนกัน
เขาไม่มีวันไปจากแหม่มแน่นนอน เพราะ
1. แหม่มรักเขา ยอมเขาได้ทุกอย่าง และ รับสภาพได้ รอได้ แหม่มไม่วุ่นวายกับภรรยาเขา ซึ่งไม่ทำให้เขาเสียหายอะไร
2. แหม่มมีงานทำ มีรายได้ โดยที่เขาไม่ต้องกังวลเรื่องค่าใช้จ่าย จะมีก็แต่ค่าของขวัญ ค่ากิน ค่าเที่ยวร่วมกัน ซึ่งก็เป็นการจ่ายแล้วประโยชน์ด้วย

แค่มีเพศสัมพันธ์กัน ไม่ใช่ผัวเมีย แหม่มอย่าเข้าใจผิด

แหม่มได้รับการ อุปถัมภ์ เลี้ยงดู เป็นประจำ รึเปล่า หรือว่าเป็นบางครั้ง
นอกจากร่วมเพศ แล้วมีอะไรร่วมกันอีกรึเปล่า...

อาจจะใช้คำที่รุนแรง และหยาบคาย
แต่อยากให้แหม่มตื่นขึ้นมาจากการหลอกตัวเอง
กักขังตัวเองไว้ในมุมมืด ที่สังคมไม่ยอมรับ
ผิดศีลธรรม

แหม่มกำลังติดกับดัก แหม่มกำลังหลงผิด

เชื่อว่าตัวเองไม่ได้แย่งสามีคนอื่น เพราะเขามาเอง

ซึ่งความจริงก็คือ
ผู้ชายที่มีครอบครัวแล้ว เขาจะไม่รอให้ผู้หญิงอื่นไปหาที่บ้านหรอก และเขาไม่มีวันให้ไปหาที่บ้านด้วย..

เขาต้องเป็นฝ่ายไปหาเอง นัดหมายเอง
เขายินดีจ่ายบ้าง เพื่อให้ได้มาซึ่งความสุขที่เขาคาดหวังว่าจะได้รับ...

ไม่ว่าจะมาหา มาอยู่ ร่วมกิน ร่วมเที่ยว ร่วมเตียง สุดท้ายเขาก็กลับ..


นี่เป็นความจริง
แหม่มไม่ได้แย่งเขามา หรือแย่งมาไม่ได้
แหม่มรู้ และ เข้าใจว่า อนาคตก็มีแค่นี้

แหม่มตัดสินให้ตัวเองเป็นคนเลว...เพราะได้หลงรักคนเลว..เพราะพลาดท่าเสียท่าคนเลว..

รักคนเลว จำเป็นด้วยเหรอ ที่เราจะเลวตามเขา
เกลียดชังคนเลว จำเป็นด้วยเหรอที่จะต้องเลวแข่งกับเขา

เขายื่น ยาพิษมาให้ จำเป็นต้องรับด้วยเหรอ
เขายื่นบาป และ ทุกข์มาให้ จำเป็นต้องรับด้วยเหรอ

ทุกๆคน หาเหตุผล ให้ตัวเองรู้สึกดี และถูกต้องเสมอ..

ความจริงพี่ไม่ได้เข้มแข็งมากมายไปกว่าแหม่มหรอกค่ะ

แต่พี่มีความเชื่อว่า ตัวเองไม่ใช่คนเลวร้าย ที่ไม่สามารถให้ความรัก ให้ความสุขแก่สามีและลูกๆได้...

พี่มีความเชื่อว่า ถ้าสามีของพี่ รักและหวังจะอยู่กินกับชู้อย่างจริงจัง เขาไม่ยอมให้คนรักของเขาต้องน้อยหน้า หิ้วไปหิ้วมาฐานะแค่เมียน้อย เมียเก็บ ไม่ว่าจะแสดงออกว่ารักเธอมากแค่ไหน สุดท้ายก็กลับเข้าบ้านเป็นปกติ

และที่สำคัญ ผู้หญิงของสามีพี่ เป็นผู้หญิงสำเร็จรูป มีบ้าน มีรายได้ มีการศึกษา ซึ่งสามีพี่ไม่จำเป็นต้องเลี้ยงดูเธอเลย ไม่ต้องจ่ายค่าโรงแรม ไม่ต้องจ่ายค่าเสื้อผ้า ค่าอาหาร อย่างมากก็แค่ แชร์กัน เขาเลี้ยงเหล้าเพื่อน ยังหมดเยอะกว่าค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับชู้

เธอมีสภาพเหมือนแหม่ม จะต่างกันก็ตรงที่เธอไม่ได้ถูกหลอก เธอกล้าที่จะแสดงตัว และกระทำทุกวิถีทาง เพื่อให้พี่รู้เรื่องราวเกี่ยวกับเธอ เธอบินสูงกว่า ...

จะอย่างไรก็ตาม..

ไม่ว่าแหม่มจะเลือกอย่างไร
ก็ล้วนเจ็บปวดทั้งสิ้น

เลือกที่จะเป็นชู้ .. ก็จะ สุขบ้าง ทุกข์บ้าง ตลอดชีวิต
เลือกที่จะตัดใจ .. ก็เจ็บปวดปางตาย.. แต่ไม่ตลอดชีวิต

แหม่มตัดสิน และกำหนดชตากรรมให้กับตัวเอง
หากแหม่มมีความเชื่อว่า ตัวเองเกิดมา และมีชีวิตอยู่เพื่อรอขอแบ่งปันความสุขจากครอบครัวคนอื่น แหม่มก็จะได้เป็นแบบนั้น ตลอดชีวิต...

เป็นกำลังใจให้นะคะ

พี่แฟนต้า

ขอบคุณนะคะ พี่แฟนต้า
แหม่มเองอยากบอกว่า แหม่มไม่ได้ว่าภรรยาทุกคนว่าเข้าสามี แต่ส่วนมากผู้หญิงมักเข้าข้างสามี แล้วจึงรู้เหตุผลตอนหลัง แหม่มต้องขอโทษด้วยค่ะ ที่พิมตกไป เพราะไม่ได้ตรวจ ความเห็นที่พิมไว้ แหม่มเข้าใจค่ะว่าพี่หวังดี แต่แหม่มเองมีความสุขแล้วที่เป้นแบบนี้ไม่ใช่พี่คนเดียวหรอกค่ะ ที่ออกความความคิดว่าแหม่มหลอกตัวเอง เป็นเพราะแหม่มยอมรับสภาพได้


มันไม่มีอะไรที่จะเจ็บไปกว่านี้อีกแล้ว ทำวันนี้ให้ดีที่สุดก็เท่านั้น แหม่มบอกเขาแล้วว่า ถ้าจะไปจากชีวิตแหม่มก็อย่าปิดอย่าเงียบ ถ้าถึงวันนั้นจริงๆจะได้รู้ว่าที่หายไปเพราะอะไรก็เท่านั้นเอง ซึ่งถึงตรงนั้นจริงๆแหม่มเชื่อว่าแหม่มยอมรับได้มากกว่าที่จะไปจากเขาเอง ไม่ใช่ว่าเขาเลวแล้วเราต้องเลวตามเขา เพราะเรายังตัดใจจากเขาไม่ได้ ตราบใดที่เรายังไม่เปิดใจให้คนอื่น ถึงจะไปจากเขา จะสุขจะทุกข์ตลอดชีวิต มันก็คือ วิถีของชีวิต เพราะ ถึงจะเป็นชีวิตคนอื่นที่ใช้ชีวิตคู่เขาก็ไม่ใช่ว่าจะมีตวามสุขตลอดเวลา ถึงคู่ของเขาจะไม่มีเรื่องนอกใจ มันก็ต้องมีเรื่องนั้นเรื่องนี้เกิดขึ้น เพียงแต่จะ ทุกข์ จะสุข เรื่องอะไรก็เท่านั้นเอง
เรื่องที่เขาส่งเสีย หรืออุปถัมภ์นั้น แหม่มได้ปฎิเเสธเขาไป เป็นเพราะแหม่มเข้าใจ สถานภาพทางการเงินของเขา ที่ทุกวันนี้เเขาก็ยังต้องพึ่งพาภรรยาของเขาอยู่ ซึ่งตรงนี้ที่พี่พูดมันก็ถูก แหม่มมีทุกอย่างหมดแล้ว ซึ่งการในบางเดือน แหม่มได้เงินมากกว่าเขาด้วยซ้ำ แค่แหม่มอยากแสดงให้เขาเห็นว่า แหม่มไม่ต้องการอะไรจากเขาจริงๆ ที่ยังอยู่กับเขา เพราะเรารักเขาด้วยใจเท่านั้น
"จากเหตุผลนี้ ไม่ใช่ภรรยา จะเข้าข้างสามีตนทุกคน
แต่เพราะความเข้าใจ รู้อย่างลึกซึ้ง ถึงนิสัย และ สันดานของเขา ว่าเป็นอย่างไร" มันเป็นความจริงค่ะ คนที่คบกันมานาน เขาจะต้องรุ้นิสัยซึ่งกันและกันอยู่แล้ว ทุกวันนี้ภรรยาเขาให้อภัยเขาก็จริง แต่ความผิดสามีที่เจอ มันไม่สามารถทำให้เขา เลิกความระแวงไปได้(ลองเข้าไปอ่านเรื่อง ความฝัน ก็คือความฝันดูนะคะ) ถึงสมมุติ ผู้ชายคนนี้จะเลิกกับแหม่มไปแล้วก็ตาม แหม่มเองก็รู้ตัวค่ะว่าเลว
แต่สิ่งที่เขาทำกับแหม่มๆให้อภัยเขา แหม่มทำได้ และไม่เอ่ยถึงเรื่องแย่ๆๆเหล่านั้นอีก นี่คือสิ่งที่ทำให้เขาสบายใจ
ที่จะเล่าเรื่องอื่น ที่ภรรยาเขารับฟังไม่ได้ให้แหม่มรับฟังแทน

เวลาที่เจอกันทุกครั้ง ก็ไม่ใช่ว่าจะมีเพศสัมพันธ์ ตลอด หลายๆครั้งเขามาหาแหม่ม ด้วยความคิดถึงจริงๆ รู้ว่าเขาเหนื่อย แค่อยากมาหา เราแค่นอนกอดกัน มันก็มีความสุขแล้ว

สิ่งที่แหม่มรู้ก็คือ เขามาก่อน และเขาก็ไม่ได้ผิดอะไร
อีกอย่าง เขาเองก็เป็นที่พึ่งพาผู้ชายมาตั้งแต่แรก มันเหมือนกับบุญคุณ และหน้าที่ ที่เขาต้องเลือกทางนั้น
และคงไม่มีใคร รู้ อะไรดีไปกว่า คนที่คบกันอยู่

ส่วนผู้หญิงคนนั้นในเรื่องราวของพี่ อาจจะคล้ายๆแหม่ม แต่เเหม่มไม่ใช่คนแบบนั้นหรอกค่ะ ที่เขาแสดงตัวให้พี่รับรู้ เพราะความคิดของเขาเป็นยังไง อันนี้ เป็นผู้หญิงด้วยกันคงเดาได้ แต่ไม่ใช่แหม่ม เพราะแหม่มถือว่า แหม่มผิดที่มาทีหลัง ถ้ายังจะคบกับเขา ก็ไม่ควรทำแบบนั้น

มันเป็นความจริงที่เจ็บปวดก็จริง แต่แหม่มเลือกที่จะเป็นเช่นนั้นแล้ว ต้องขอบคุณพี่มากนะคะ เป็นกำลังใจให้พี่เช่นกันค่ะ...

ต้องขอโทษด้วยจริงๆ ที่ตัดสินว่าตัวเองเป็นคนเลว ไม่ใช่ว่ารักคนเลว แต่ที่บอกว่าเป็นคนเลวเพราะ รู้ว่ามาทึหลัง เขามีเจ้าของแล้ว มันผิดต่อสังคมอันดีงาม ก็เท่านั้นค่ะ และถ้าใครคิดอยากจะรักคนมีเจ้าของ ถ้าโดยเจตนา อย่าไปวัดกับคนที่เขามาก่อนเลยค่ะ แต่ มันก็ขึ้นอยู่ที่ผู้ชายว่า จะตัดสินใจยังไง สำหรับแหม่มแล้ว ถ้าทุกข์มากกว่าสุขก็คงไม่ทนหรอกค่ะ ....