ปฐมบท สิงหาคม 1

1-6 สค. 52 เราสองคนเจอกันในเนตครั้งแรก มันเป็นช่วงเวลาที่ฉันสับสนใจ แต่เธอเข้ามาทำให้ฉันรู้สึกดี และในทุกๆๆวัน เธอก็ยังพยายามอยากจะมาเจอเราในเนต มาพูดคุย ให้กำลังและอยุ่เป็นเพื่อนกัน จนฉันรุ้สึกว่าฉันไม่อยากเก็บความรู้สึกดีๆๆที่มีกับเธอไว้คนเดียวได้อีกแล้ว

7 สค. 52 เธอโทรหาและบอกว่าอยากชวนไปทานข้าว ช่างเป็นเรื่องที่มหัศจรรย์สำหรับเราเหลือเกิน แต่แล้วครึ่ง ชั่วโมงต่อมา เธอก็สารภาพกับฉันว่า เธอมีแฟนแล้ว โอ้ ช่วงระยะเวลาอันสั้น กับความรู้สึกดีๆๆที่เรามีให้เธอแม้จะเป็นแค่ในเนตก็ตาม มันทำให้เรารุ้ว่า เริ่มชอบเธอแล้วล่ะ น้ำตามันเอ่อไหล สายตาจับจ้องไปที่จอคอม เรายังแชทกับเพื่อน เราเล่าให้ฟังเรื่องทั้งหมดที่เราเริ่มชอบเขา เพื่อนได้แต่บอกว่า ไม่เห็นเป็นไรเลย ถึงจะคบกันในฐานะแฟนไม่ได้ เราก็คบกันเป็นเพื่อนไปสิ ไม่เห็นเสียหายตรงไหน ใจเราเริ่มลังเล แต่หูก็ยังฟังในสิ่งที่เธอเล่า เอาน่า ไปกินข้าวเอง ไม่เป็นไรหรอก พอดีเลยเราก็จะได้ไปเคลียร์งานที่ออฟฟิศด้วย แล้วเราก็รับปากเธอนัดเจอกัน

ไปกินซิสเล่อร์ แถวสยาม ได้เจอตัวจริงๆของเธอแล้ว ก็ไม่เหนมีไรเลย เเต่เธอช่างดูเป็นผู้ใหญ่จริงๆ ทั้งๆที่เธออ่อนกว่าเรา 2 ปี แต่เธอยังไม่รู้อายุเรา(ห้าๆๆๆ)เธอยื่นนามบัตรให้เราเก็บไว้ว่าเธอทำงานบริษัทนี้ ฮืม เธอมีตัวตนจริงๆด้วย เสียดายนะเธอมีแฟนแล้ว เราคงต้องวางตัวเป็นเพื่อนเธอให้ได้ เพราะเราเองก็ไม่อยากคบกับคนมีเจ้าของหรอกนะ แล้ววันนั้น เสร็จจากอาหารกลางวัน เราก็ยังพาเธอไปที่ออฟฟิศที่เรารับงาน 2 ที่ เราอยากให้เธอเห็นว่าเราก็มีตัวตนจริงๆนะ


เธออมยิ้มตลอดเวลาเหมือนมีความสุขเหลือเกิน เรานั่งคิดเงินอยุ่เธอยังส่งข้อความมาบอกว่า มีอะไรจะบอก "รักนะ" รู้มั้ย มันทำให้เราอึ้งไปพักใหญ่ๆ
เธอยังยิ้มให้เรา เราได้แต่นิ่ง รักนะ แต่เธอมีแฟนแล้ว คงเป็นไปไม่ได้หรอก
แต่ทำไมเธอส่งข้อความมาบอกเรา รู้มั้ยว่าเราสับสนนะ เธอเดินจับมือเราระหว่างทาง สีหน้าเธอมีความสุขเหลือเกิน "พี่ไม่ได้มีความสุขแบบนี้มานานแล้ว รู้มั้ย พี่มาเจอแหม่ม แหม่มมาทำให้พี่รู้สึกมีความสุข กลับคืนมานะรู้มั้ย วันนี้พี่มีความสุขมาก เราได้แต่อึ้ง และอึ้ง สีหน้าของเขามีชีวิตชีวาแต่อีกมุมหนึ่งเธอแอบทำสีหน้าเศร้าๆพอเราหันไปเธอก็ร่าเริงทันที

" ดีใจจังว้อย มีความสุขที่สุดเลย"เธอพูดขึ้นมา เราสะดุ้งเมื่อเธอเอื้อมมือเรามาแนบหน้าเธอเดินจับมือเราตลอดทาง ใจเราสับสนเหลือเกิน คนอื่นที่พบเห็นเขาก็มองว่าแฟนล่ะ เฮ้อ ไม่ทันตั้งตัวจริงๆ จากพยายามจะวางตัวเป็นเพื่อน จิตใจเริ่มสั่นคลอน ทำไมเขาต้องดีใจขนาดนี้ด้วยล่ะ ก็เขามีแฟนแล้วนี่ เราเลยถามไปว่า พี่ไม่มีความสุขเหรอคะที่คบกับเขา ก็คบกันมาตั้ง 7 ปีแล้วนี่ ก็มันไม่เหมือนตอนนี้อ่ะ เมื่อก่อนเขาก็เป็นแบบนี้ คนเรายิ่งคบนานไป มันก็เปลี่ยน เธอบอกเราว่า วันนี้พี่มีความสุขมาก ฮืม น่าปลื้มจัง แล้วเธอก็ส่งเราขึ้นรถไฟฟ้า เพราะเธอเองก็ต้องทำงานต่อ เออ หนอ เธอทำเราหวั่นใจมากนะ
และแล้ว เธอก็ส่งข้อความมาสิ่งนี้สิ "อยากจะบอกให้แหม่มรู้ว่าวันนี้พี่มีความสุขมาก เป็นความสุขที่ไม่ได้รู้สึกแบบนี้มานาน ทั้งๆที่ก็รู้ว่าพี่เลว พี่เห็นแก่ตัว ที่ทำให้แหม่มเสียใจ คำว่าขอโทษมันคงไม่พอที่จะทำให้แหม่มยกโทษให้ แต่ถ้าเป็นไปได้ พี่อยากขอเก็บช่วงเวลานี้ไว้และพี่ขอรู้สึกดีๆกับแหม่มแบบนี้ตลอดไป เจ็บมั้ยล่ะ เธอเข้ามาล้อเล่นกับความรู้สึกของเราทำไม? เราว่าพยายามจะวางตัวเป็นเพื่อนกับเธอแล้วนะ คืนนั้น เธอยังส่งข้อความมาบอกฝันดีกับฉัน มันยิ่งให้ใจคิดไปไกล ถ้าเธอไม่มีแฟน คงจะดีกว่านี้เราจะทำไงดี
เราชอบเธอแล้ว........แต่คืนนั้นไม่ว่ายังไง เราก็นอนคิดเธอทั้งคืนเลยล่ะ

 

Create Date : 12 มิถุนายน 2553		4 comments
Last Update : 16 มิถุนายน 2553 23:31:56 น.
Counter : 392 Pageviews.
Share Tweet