|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
มุมมองใหม่ศิลปวัฒนธรรม - ประเพณี สุนทรีย์แห่งชีวิต
79. หัตถศิลป์ผสานทองบนแผ่นดิน 80. โรงละครกลางแจ้ง 81. สำนักดนตรีไทยเก่าแก่ของฝั่งธนบุรี 82. ประเพณีชักพระทางน้ำ 83. โรงเรียนพุทธศาสนานานาชาติ 84. ถนนสายไม้จากข้อมูลที่รวบรวมได้ชุมชนประชานฤมิตร เป็นชุมชนเก่าแก่อยู่ใกล้แม่น้ำเจ้าพระยา อยู่ในซอยประชานฤมิตร 24 ซึ่งเป็นซอยเชื่อมระหว่างถนนประชาราษฎร์สาย 1 กับถนนกรุงเทพฯ-นนทบุรี
แต่เดิมเป็นชุมชนชนบท ชาวบ้านประกอบอาชีพการเกษตร ยกร่องทำสวนผลไม้ เช่นเดียวกับสวนแถวๆเมืองนนท์ที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลนัก
เรื่องความอุดมสมบูรณ์ไม่ต้องพูดถึง เพราะอยู่ติดกับคลองดังคลองหนึ่งที่มีน้ำชุ่มฉ่ำตลอดปี ได้แก่คลองบางโพ
ต่อมาชุมชนแห่งนี้ ค่อยๆเปลี่ยนมาเป็นชุมชนชานเมือง เรือกสวนหายไปกลายเป็นอาคารไม้และตึกแถวเข้ามาแทนที่
ถนนยังเป็นฝุ่นและลูกรัง มาจนถึง พ.ศ. 2503-2504 ยุคผู้ใหญ่ลีตีกลองประชุม ประกาศแผนพัฒนาเศรษฐกิจฉบับที่ 1 จึงมีการรวมกลุ่มตัดซอย ผ่านชุมชน และเริ่มราดยางถนน
แรกเริ่มเดิมทีทางอำเภอตั้งชื่อให้ว่าซอย "ร่วมสุข" จนกระทั่งปี 2522 มีการพัฒนาถนนเป็นคอนกรีตเสริมเหล็กทั้งสาย พร้อมกับเปลี่ยนชื่อเป็นซอย "ประชานฤมิตร" อันเป็นชื่อที่รู้จักอย่างกว้างขวางในปัจจุบัน
เอกสารเผยแพร่ เมื่อตอนจัดงานถนนสายไม้ครั้งแรกๆ เขียนเล่าไว้ว่า
"เมื่อสภาพเปลี่ยนไป เนื่องจากมีการติดต่อค้าขายกับภายนอกมากขึ้น จึงมีผู้คนต่างถิ่นอพยพมาอยู่อาศัยมากขึ้น รวมทั้งพ่อค้าชาวจีนจากสะพานขาว วัดสระเกศ และบางลำพู ที่มีอาชีพดั้งเดิมเกี่ยวกับการทำเฟอร์นิเจอร์และงานฝีมือช่างไม้"
"ประกอบกับชุมชนนี้อยู่ใกล้แม่น้ำเจ้าพระยา ที่มีการล่องไม้แพซุงจากภาคเหนือมาสู่โรงเลื่อยในบริเวณใกล้ๆ ทำให้สะดวกแก่การซื้อหาวัตถุดิบมาจัดทำผลิตภัณฑ์ไม้ต่างๆ"
"ไม่นานนักชุมชนแห่งนี้ก็กลายเป็นแหล่งผลิตและจำหน่ายเครื่องเรือน เฟอร์นิเจอร์ ไม้และงานไม้แกะสลักที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย"
85. สำนักดนตรีไทย เจ้าของตำนาน โหมโรง 86. แหล่งบาตรทำมือแห่งเดียวในสยาม 87. ประเพณีแห่พระแม่อุมาเทวี 88. โขนสด 89. ดนตรีบำบัด 90. บ้านสอนทำหุ่นกระบอก 91. บ้านทำมือ บ้านดิน ทำไมต้องบ้านดิน เพราะว่าบ้านดินเป็นคำตอบที่ชัดเจนที่สุดสำหรับสังคมในยุคนิ้โดยปกติบ้านเป็นเรื่องใหญ่ แต่เราไม่ได้ทำอะไรให้มันใหญ่เลย เราใช้เงินนิดหน่อย แรงงานดูเหมือนจะมาก แต่จริง ๆ ก็ไม่มาก โดยปกติถ้าเรานึกถึงการสร้างบ้านสักหลัง เราจะคิดถึงเงินก่อน จะสร้างบ้านก็ต้องเริ่มหาเงิน ต้องคิดก่อนว่าบ้านหลังแค่นี้ต้องใช้เงินเท่านี้แสนเท่านี้ล้าน แล้วก็เริ่มหาเงิน แต่การทำบ้านดินเราไม่ได้คิดถึงเงิน เพียงคิดว่าเราพร้อมที่จะทำหรือยังเท่านั้น เพียงแต่ถามใจ ถ้าใจเราพร้อมที่จะทำ เราทำได้เลย ไม่ต้องมีเงิน ใจพร้อม ถือจอบเดินไปขุดดินได้เลย ที่นี่ ณ ตรงนี้ เสถียรธรรมสถาน ชุมชนแห่งการเรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกันอย่างศานติ ผู้หญิงจับกลุ่มล้อมวงคุยกันเรื่องบ้าน บ้านดินที่มิได้เป็นเพียงบ้านหลังนอก ที่มีไว้เพื่อพึ่งพิง //www.sathira-dhammasathan.org/
Create Date : 06 กันยายน 2548 |
Last Update : 12 มีนาคม 2549 0:00:15 น. |
|
0 comments
|
Counter : 459 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|