มะหมู & ม่อนดอยยินดีต้อนรับคนน่ารักทุกคนค่ะ
ขอบคุณค่ะที่แวะมาฝากเม้น แต้งกิ้วๆ
Group Blog
 
<<
มกราคม 2553
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
23 มกราคม 2553
 
All Blogs
 
ผู้ชายที่น่ารักที่สุดในโลก








ยังอมยิ้มและปลื้มไม่หาย จะเก็บไว้จนตายเลย ผ้าพันคอนิตติ้งผืนนี้อ่ะ ถักได้ไงเนี่ย

ได้อัพบล็อคครั้งสุดท้าย (นังมารร้ายกับนายม่อนดอย ตอนที่3 เหตุผลที่ทำให้ชั้นตกหลุมรัก) ก็นานแล้วอ่ะ ตั้งกะปีที่แล้วแน่ะ นานค่อดๆ ก็ไม่ค่อยมีเวลาเลยนี่นา พอว่างปุ๊บก็แว่บไปเจอตัวเป็นๆแล้ว เลยไม่ได้อัพเดตกันซะที

แต่วันนี้ไม่ได้ละ เด๋วความรู้สึกปลื้มมมมมมมันจะถูกเก็บเข้ากรุ ต้องรีบมาเขียนตอนยังอารมณ์ปลื้ม กรุ่นๆอยู่ ^ - ^

ก็วันเกิดที่ผ่านมาน่ะซี๊ ม่อนของชั้นมันทำเซอร์ไพรส์ ถักผ้าพันคอด้วยนิตติ้งมาให้ผืนเบ่อเร่อเลยอ่ะ เห็นลายแล้วยอมแพ้จริงๆ ละเอียดซะ

ย้อนหลังซ๊ากกะหน่อย เมื่อประมาณสองปีที่แล้ว เราบ้าถักตุ๊กตามากอ่ะ เพิ่งทำเป็นใหม่ๆ ก็มีตาบร้าเนี่ย มาถาม
“ ตะเอง สอนเค้าถักมั่งดิ่ “ ม่อนมาถามเราอ่ะ O-0
“ เอาจิงอ่ะ “ (ในใจลึกๆ หวังว่าเค้าคงจะถักให้เราซักตัว 555)
“ จิง อยากถักเป็นอ่ะ” ตะเองบอกด้วยแววตาวิบวับ

แล้วเราก็เริ่มการสอน สอนไปได้ประมาณ 2โซ่ “ ไม่สอนแล้ววววว ถักไม่สวยเลย โซ่ก็แตก ตะเองเป็นผู้ชายไม่ต้องหรอก “ จิงๆแล้ว หงุดหงิดอ่ะ สอนแล้วไม่ได้ดั่งใจ โมโห เด๋วชั้นถักให้ตัวชั้นเองดีกว่ามารอแก ชิๆ

แล้วเวลาก็ผ่านมาเนิ่นนาน…….. ของขวัญปีก่อนก็ได้อะไรกะจุ๊บกะจิ๊บไปเรื่อยเปื่อย แต่มีคุณค่าทางใจนะ

แต่ครั้งนี้ดิ่ สุดยอดแหม๋นนนน

เราไม่ได้กะว่าจะได้ของขวัญวันเกิดแล้วซักกะหน่อยนะ เพราะก่อนวันเกิดเราประมาณเดือนนึง เราขอของขวัญไปก่อนแล้ว 555+ แบบว่าไปเจอรองเท้าที่ถูกใจมากกกก แล้วตะเองจะออกตังค์ซื้อให้ก่อน เราเลยบอกว่า “งั้นเอางี้ ของขวัญวันเกิดเค้า ถือว่าเป็นอันนี้ละกันนะ เนี่ยถูกใจมาก ถ้าตะเองไปซื้ออย่างอื่นเด๋วเปลืองเงินเปล่าๆเนอะ “ (เป็นไง ทำเป็นหวังดี ) สักพัก “อุ๊ยๆๆ คู่นี้ก็น่ารักอ่ะตะเอง เด๋วอันนี้เค้าซื้อเอง” แต่ตะเองบอกว่า “ อ่ะ งั้นเอาไป 2 คู่เลยละกัน เค้าซื้อให้ “ ยิ้มหน้าบานเลยชั้น ได้รองเท้าปุ๊บกลับบ้านเลย อย่างอื่นไม่ซื้อไม่เซ้อแล้ว ลั้ลลาๆ มีความสุข

ในระยะเวลา 1 เดือน ก่อนจะถึงวันเกิดเรา เวลาเราโทรไปหาถามว่าทำไรอยู่ ก็บอกว่าดูโทรทัศน์มั่ง ทำนู่นทำนี่มั่ง แต่ส่วนใหญ่ เรารอโทรศัพท์จนง่วงแล้วอ่ะ ประมาณสี่ทุ่ม ง่วงไม่ไหวแล้ว ก็จะโทรไปหา บอกว่า
“ ตะเอง ทำไรอยู่ เค้าง่วงแล้ว นอนก่อนนะ “ เป็นแบบเนี้ยประจำเลย เราก็คิดแต่ว่า “โหย!ไรอ่ะ เล่นเกมส์อยู่แน่เลย ติดเกมส์อ่ะดิ ไม่ยอมโทรมาหาเร็วๆมั่งเลย” ชักเริ่มรมณ์บ่จอยแล้ว สุดท้ายทนไม่ไหว ชวนทะเลาะซะเลย หงุดหงิดๆ พาล หาเรื่อง เอาเรื่องนู้นเรื่องนี้ มาชวนทะเลาะ บานปลายใหญ่โต (ปัจจุบันยังนึกไม่ออก ว่าเริ่มหาเรื่องเค้าด้วยเรื่องไหนฟะ)

ชวนเลิกอีกตะหาก แต่ก็รู้อยู่ในใจน่ะแหละ ว่าไม่เลิกกันหรอก แต่คนจะหาเรื่องนี่นา บอกแล้วไงว่าเป็นนังมารน้อย

และแล้วความจริงก็เฉลยเปิดเผย ชะเอิงเอย

เรานัดเจอกัน ในหัวเรามีแต่ วันนี้รู้ไปเลย เลิกไม่เลิกอยู่ที่วันนี้ (วันเกิดช้าน)
พอไปถึงที่นัดหมาย เราเตรียมกระดาษที่ร่างไว้ 2 หน้ากระดาษ ว่ามีกฎอะไรบ้างถ้าจะคบกันห้ามทำอะไร 555+ บ้าบอมากอ่ะ อายุก็ไม่ใช่น้อยแล้ว ทำอย่างกะกระโปรงบานขาสั้น มีให้ลงลายมือยินยอมด้วยนะ เราคิดว่าจะเอากระดาษนี้ให้ม่อนอ่านก่อน

แต่…….พอเดินเข้าไป ม่อนคุกเข่าอยู่ ในท่าชันเข่าข้างนึง พร้อมใบหน้ายิ้มแฉ่ง และมีช่อดอกไม้อยู่ในมือ ยื่นมาให้
“ เค้ารักตะเองนะ เค้าขอโทษ” ปากยิ้ม ทำตาปริบๆๆ
“ .... อิๆ....... อืมมม.... แต่ยังไม่ดีนะ” หน้ายิ้มบานแฉ่งขนาดนั้น ใครจะไปเชื่อวะ ว่ายังโกรธอยู่ แต่ก็มิวายยื่นกระดาษกฎเหล็กบ้าบอไปให้อ่าน เช่น ห้ามมาบังคับเค้าเรื่องการแต่งตัว มันเป็นความสุขของเค้า อะไรประมาณนี้…….. อีตานี่อ่าน ก็รีบไปหาปากกามาเซ็นต์ชื่อ ยินยอม

เราก็บอกว่า “ ไม่นึกว่าจะได้ช่อดอกไม้อีก ก็ตะเองซื้อรองเท้าเป็นของขวัญให้แล้วไง”
ม่อนเลยบอกว่า “ ตัวเองไม่รู้อะไรหรอก “

……… แล้วก็ผ่านไปได้สักพัก ตาก็เหลือบไปเห็นกล่องของขวัญอยู่ที่อ่างล้างมือ แน๊ะ ตานี่ มีอะไรให้อีกเนี่ย
เปิดออกมา เป็น ผ้าพันคอถักนิตติ้งสีฟ้าอ่อน สวยมากๆผืนนึง อยู่ในนั้น
เรางงเลยแต่พอจะเดาอะไรได้แล้ว เลยถามว่า “ ฮึ้ย ตะเองทำเองเหรอ “
“ใช่จ๊ะ”
“ทำได้ไง เค้ายังทำไม่เป็นเลยอ่ะ ยากอ่ะ “ เราถักนิตติ้งไม่เป็นเลยสักกะติ๊ด
“ ไปซื้อหนังสือมาอ่าน แล้วก็คิดลายเอง ตอนแรกกะว่าจะทำเป็นลายหัวใจแล้วด้วย” ตานี่ท่าจะปลื้มผลงานตัวเองมาก ร่ายยาวเลย ไปๆมาๆ ไปเอาอุปกรณ์ ที่ซุกซ่อนไว้มาโชว์ถักให้เราดู คล่องมากกกกกก เพิ่งรู้ว่าเวลาเราแวะไปหาจะเอาไปซุกไว้ ถ้าวันไหนเราจะไปหาแต่ม่อนยังกลับมาไม่ถึง ม่อนจะเป็นกังวลมากก พูดแบบให้เราอย่าเพิ่งไปถึงก่อน เราเลยต้องแวะร้านหนังสือก่อนรอให้ม่อนมาถึงก่อนทุกที

ทุกๆอย่างที่งอนๆไปอ่ะ รู้เหตุผลหมดเลย ว่าที่ผ่านมาม่อนเอาเวลาไปทำอะไร แม้กระทั่งตอนงอนกัน ก็ยังต้องมานั่งถักไอ้เนี่ย เราปลื้มมากๆๆๆเลยอ่ะ เราเป็นผู้หญิง ยังขี้เกียจทำเลย แล้วตานี่ ไม่มีพื้นฐานอะไรเลย ไปหาหนังสือมาอ่าน แต่มันหัวไวอ่ะ อ่านก็เข้าใจ เราอ่านยังไงก็ไม่เข้าหัวอยู่ดี มิน่าล่ะ ก่อนหน้านั้นถามเราว่าร้านที่ขายอุปกรณ์งานฝีมืออยู่ตรงไหน ไอ้เราก็นึกว่าจะไปหาซื้อพวกอุปกรณ์อะไรมาทำเล่นตามประสาผู้ชาย

แถมเพื่อนที่บริษัทเค้ายังส่งเมลล์มาบอกว่านั่งถักตอนพักกลางวันด้วย โอ้วแม่เจ้า แกเป็นนักบอลนะเว้ย มิน่าล่ะเพื่อนถึงแซวอ่ะ พอเราไปเจอเพื่อนที่บริษัทเค้า ก็แบบมีอะไรงุบงิบๆกัน เราก็สงสัยมีอะไรกันอ่ะ งง
จนลืมไปแล้ว เพื่อนคนนั้นถึงมาเฉลยว่าก็มันเริ่มทำตั้งแต่ตอนนั้นน่ะแหละ ปลื้มๆๆๆๆๆๆค่อดๆ
ตกค่ำ ก็เอาเค๊กที่แอบไปซื้อ มาเซอร์ไพรส์อีก เจอไป 3 เซอร์เลยวันนี้ ตอนแอบไปซื้อรถก็ยางแตกอีก วีระกรรมเจ้าช่างน่าประทับใจนักจ๊อดเอ๊ย งิๆๆ

เนี่ย ความรักเราที่ผ่านมา สามปีเกือบครึ่ง ถึงเราจะมีเรื่องงอนกัน ง่อนแง่นๆ แต่สุดท้ายเราก็รักกันมากๆอยู่ดีอ่ะ

ผู้หญิงอ่ะนะ แค่นี้ก็จำไปชั่วชีวิตแล้ว ว่าเคยทำอย่างนี้ให้เราได้ นี่จะเป็นข้ออ้างไปตลอดชีวิต ว่าทีตอนนั้นแกยังนั่งถักผ้าพันคอให้ชั้นได้เลย 555

อยากจะบอกว่าเค้าซาบซึ้ง ปลื้มใจ อบอุ่นใจ เพราะมีความรักกระจายอยู่ทั่วทุกอณูของเส้นไหมเลย เพราะตะเองถักออกมาได้สวยมาก ถ้าสักแต่ว่าจะถักให้มันเสร็จ มันคงไม่ออกมาปราณีตขนาดนี้
ถามตะเองว่า “ เหนื่อยไม๊”
ตะเองตอบว่า “ เหนื่อยสิ ไหนจะต้องทำงาน ถักนิตติ้ง แล้วยังคอยให้ความรักอีก” ไอ้ตาบร้ายังแอบหวานอีกนะ อิๆ

ตะเองบอกว่าตะเองถักไม่สวย เค้าก็เลยบอกว่าตะเองถักได้สวยมากจริง เพราะมันทำด้วยใจด้วยความรัก

ตะเองตอบกลับมาว่า ถ้าหมายถึงว่าทำด้วยความรัก ผ้าพันคอที่ตะเองทำคงเป็นผ้าพันคอทีสวยที่สุดในโลกเพราะมันทำด้วยความรักที่ตะเองมีให้เค้ามากมายมหาศาล ขนาดนั้นเลยยยยยย ใครอ่านแล้วขอให้อิ่มเอมความสุขไปด้วยกันนะ อย่าเพิ่งอ๊วกแตกอ๊วกแตนกันไป

เราเองก็มีเรื่องเซอร์ไพรส์เค้าไม่แพ้กันหรอกน่า ไว้มาคอยติดตามนะ เราจะโชว์ผลงานเราบ้างแล้ววววว ^ - ^

เราแอบเก็บความประทับใจ จากคนที่เข้ามาเม้นในกระทู้เรา ไปดูได้ที่นี่นะ

//www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J8763956/J8763956.html

กับที่นี่ค่ะ

//www.pantip.com/cafe/woman/topic/Q8771294/Q8771294.html#5

โชว์ตัวจริงซะหน่อย



ผ้าพันคอที่สวยที่สุดในโลก อยู่ที่ชั้นเองเหรอนี่ อิๆ





Create Date : 23 มกราคม 2553
Last Update : 23 มกราคม 2553 20:27:42 น. 2 comments
Counter : 1788 Pageviews.

 
แวะมาเยี่ยม...สวัสดีครับ


โดย: **mp5** วันที่: 23 มกราคม 2553 เวลา:20:39:52 น.  

 
ยินดีด้วยค่ะที่เจอคนรักแบบนี้ เขาเอาใจใส่น้องมาก น้องก็ควรเอาใจใส่เขา อย่าเอาแต่ใจตัวเองมากนักนะคะ (โทษนะคะที่พูดตรงๆ อ่านจากที่น้องเล่าแล้วพอจะรู้น่ะค่ะ)

ทุกสิ่งมันไม่เที่ยง มีเกิด มีดับ ไม่แน่นอน แม้กระทั่งความรัก

รักของน้องสวยงาม น้องต้องรักษาความงามนั้นด้วยความเพียรเอาใจใส่ค่ะ

พี่เองก็พยายามเพียรให้สามีพี่เชื่อว่าพี่รักเขาอยู่เหมือนกัน เพียรด้วยวิธีที่พี่คิดว่ามันตลกสิ้นดี แต่พี่ยอมทำ เพราะพี่รู้ว่ารักของเขามีค่า และพี่ก็ทำให้รักของพี่มีค่าเช่นกัน

ความแน่นอนจะเป็นความแน่นอนได้ด้วยความเพียรพยายามเท่านั้นค่ะ

รักแท้จะเป็นรักแท้ก็เมื่อเพียรพยายามทำให้รักนั้นเป็นรักแท้ ใส่ใจความรู้สึกของแฟนน้องให้มากนะคะ เขาอ่อนไหวค่ะ พี่รู้จากปัญญาธรรม


โดย: Chulapinan วันที่: 25 มกราคม 2553 เวลา:19:26:51 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

mondoyka
Location :
ชลบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add mondoyka's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.