ก้าวเดินฉันยังเดินต่อไปแม้ว่าบทเพลง
แห่งห่วงเวลายังเคลื่อนผ่านโดยที่ฉัน
เองยังไม่เข้าใจ ในบทเพลงแห่งชีวิต
สายฝนโปรยปรายลงมาพร้อมกับท่วง
ทำนองสายฟ้า ผ่านหมอกเมฆสีเทาหม่น
แสงของมันมารวดเร็วเกินกว่าที่เสียงจะกระทบ
ใบหูของฉัน ชั่วเวลาฉับพลันเสียงสาด
กระจายสั่นไปทั่วบริเวณ...
"วันที่ฝนพรำ ฉันยังคงปลิวลอยไร้ทิศ"
17062559