กุยบุรี
ค่ำคืนที่โนวไปถึง หลังจากทานข้าวเสร็จ น้าแวน (นักถ่ายนกแห่งเว็บ Boat-Bird.com) เปิดภาพวันที่ไปก่อนล่วงหน้ามาให้ดู เป็นภาพกระทิงเยอะแยะ เอามาเปิดให้ดูเรียกน้ำย่อยกันก่อนว่างั้น แต่ไม่วายก็มีเรื่องเล่าจากน้าแวนตามมาด้วย"โอ้ย เยอะจังน้าแวน""พี่แวนอ่ะไว...โกยแน๊บเลย หอบกล้องได้วิ่งปรู๊ดไปที่รถก่อน ทิ้งผมวิ่งหอบขาตั้งกล้องตามไม่ทันเลย" เจ้าหน้าที่เล่าให้ฟัง พร้อมทำท่า ทำให้นึกถึงน้าแวนตอนวิ่งออกเลย เข้าใจว่าไวมากตามเคย แบบไม่รอใคร ก็พาเรียกเสียงขำไปได้แระหนึ่งยก"น้าแวนไวอยู่แล้ว แล้วมันเกิดอะไรขึ้นหล่ะถึงได้วิ่งกันแบบนั้น""ก็ช้างมันมาข้างหลังอ่ะดิโนว... ถ่ายกระทิงอยู่ ช้างมาจากไหนไม่รู้เป็นโขลง ตีวงล้อม หน้าเป็นกระทิง หลังเป็นช้าง ไม่วิ่งได้ไง"5555 ว่าแล้วก็เปิดภาพให้ดู ถ่ายมาเป็นภาพกระทิง แล้วก็ภาพช้างทั้งกลุ่มฝุ่นตลบ สลับกันไป.. พาให้จินตนาการต่อไปได้อีก"แล้วน้าแวนยังมีเวลาถ่ายอีกเนอะ...เชื่อเค้าเลย เป็นโนวคงไม่ทันแล้ว...""ใครว่าผมบอกพี่แวน ช้างๆ หันไปหันมาแป๊ปเดียว พี่แวนไปอยู่ที่รถแล้ว" เจ้าหน้าที่เล่าให้ฟัง....555 "สรุปกี่ตัวเนี่ย"" 68 นะ ที่นับได้" "พรุ่งนี้ออกมั้ยเนี่ย วันนี้เจอเยอะ แล้วพรุ่งนี้จะเจอมั้ยเนี่ย?" "เจอดิ""เย้...งั้นแยกย้ายไปนอนเถอะ แล้วต้องตื่นกี่โมงค่ะ""ตีห้านะโนว""คร๊าบบบ"เช้าวันถัดมา ตื่นกันตีห้า...ออกไปวิ่งๆ อยู่ ปกติจะมีหมาวิ่งตามล้อมหน้าล้อมหลังตลอดทาง น้าแวนเลยบอกว่า.."นั่นไง อีกแระ มาอีกแล้ว...""อะไรเหรอ หมาไง วิ่งทุกวัน เจ้าดำ กับเจ้าน้ำตาล"ด้วยความที่ฟ้ามันยังไม่สว่าง แสงไฟรถก็ช่วยได้ในระดับนึง...สักพักพอใกล้เข้า..."เฮ้ย ไม่ใช่แล้ว... นั่นมันจิ้งจอกนิหว่า""จริงด้วยๆ สวยจัง หางสวยจัง" เสียงพร้อมๆ กันทั้งรถ บนกันหงุบหงิบ เพราะถ่ายไม่ได้ เลนส์ก็ยาว แสงก็ไม่พอ...อดไปตามระเบียบ วิ่งไล่ตามไปไกลมากๆ เพราะมันไม่ยอมเข้าข้างทางซะด้วย ได้แต่ร้องกันด้วยความเสียดาย แต่ก็ทำอะไรกันไม่ได้มากกว่านี้....จนทิ้งจังหวะให้มันวิ่งหลบไปขับมาจนพ้นป่าสน..."กระทิง".... น้าแวนบอกพร้อมรีบจอดรถอย่างรวดเร็ว ต่างคนต่างประกอบกล้องติดขาตั้ง...ถ่ายเจ้ากระทิง ซึ่งระยะเรียกว่าน่าเป็นห่วง เพราะไม่ห่างเท่าไหร่ ถ้าใครรุกก่อนก็เสร็จหล่ะงานนี้....แต่เจ้ากระทิงจ้องเราอย่างนิ่งๆ ปล่อยให้ถ่ายอยู่พักใหญ่ แล้วค่อยๆ เรียกพรรคพวกอีกสองตัวเข้าป่าไป...."ช้าจังป้าหน่อย" เจ้าหน้าที่บอก..."ไม่มีอารมณ์จะถ่ายอ่ะ" ป้าหน่อยตอบ.....สงสัยป้าหน่อยรู้สึกว่ามันง่ายเกิน ไม่ลุ้นๆ...อิอิ "ไม่ได้เลย โนวได้ป่ะ..." "ก็ได้นิดหน่อย ไม่รู้เป็นไงบ้างค่ะ แต่น้าแวนดิ ไวกว่า กดปรืด....ด""ผมได้แระ"....น้าแวนหันมาบอก ครบแระ...ก็น้าแวนเคยบอกว่าขาดช๊อตใกล้อยู่อย่างเดียว ทีนี้ก็ได้ครบแระ... ดีใจด้วยคร๊าบบบหลังจากนั้นก็ไปอีกหลายจุด แต่ก็ไม่เห็นวี่แววช้างหรือกระทิงแต่อย่างใด....จน....."อ่ะๆ เดี๋ยวๆ จอดก่อนๆ โนวเจอช้าง"....ว่าแล้วก็ขอน้าแวนจอดรถ...."งาสวยด้วยอ่ะน้าแวน" โนวพูดต่อไปอีก ก็อยากถ่ายอ่ะ"ป้าหน่อยถ่ายมั้ย""ไม่เอาอ่ะ ได้เยอะแล้ว รอบนรถเนี่ยแหละ" "บอลๆ ดูให้ด้วยนะ โอเคแล้วบอกนะ" .... น้าแวนบอกเจ้าหน้าที่ ให้ลงไปดูลาดเลาก่อน...หลังจากนั้นน้าแวนเลยไปอีกหน่อยนึง ให้โนวลง...ไปถ่าย แต่ระยะมันก็ใกล้เกิน เจ้าหน้าที่ช่วยหามุมให้...บอกแถวนี้อ่ะ "แต่ได้แล้วก็รีบขึ้นนะ""โอเค"ว่าแล้วก็เดินเลือกมุมกันอยู่ โนวบอก "บอล เอาตรงนี้แหละ ขอดูก่อน" คาดว่าเดี๋ยวมันเดินโผล่หน้ามาอีกก้าวก็กดภาพที่โผล่มาจากต้นไม้ ก็โอเคแระ จะวิ่งกลับขึ้นรถ แต่ว่าพอส่องกล้องเข้าไป...ต้องรีบหันไปบอกเจ้าหน้าที่ว่า"บอลๆ มันตกมัน วิ่งเหอะ" "มันออกมาแระ เดี๋ยววิ่งไม่ทัน" ยังไม่ทันขาดคำ ช้างก็เริ่มกางหูแระรีบเก็บอุปกรณ์โดยมีบอลช่วย ภาพที่จะเอาเลยไม่ได้ เพราะกลัวไม่ทัน วิ่งขึ้นรถมาก่อน "โนว มันตกมันนิ" น้าแวนบอก"อืม เพ่ิงเห็นอ่ะ น้าแวน ไปเลยๆๆๆ มันกางหูแล้ว" ว่าแล้วจังหวะที่รถออก ช้างก็เริ่มวิ่งแล้ว แต่ก็ไม่ทันรถคุณแวนชัยหรอก.."งาสวยนะตัวนี้ เสียดาย" ก็ไปยืนดูนก...กันอีกจุด น้าแวนพาไปทั่วเลย สุดทางแล้วก็วนรถกลับ ก็คุยกันเรื่องโน้นเรื่องนี้ไปเรื่อย ปรากฎว่า บ่อน้ำข้างทางมีเป็ดแดง... มัวแต่หันดูเป็ดแดง สักพักเจ้าตัวเดิมมันโผล่มาข้างๆ น้าแวนเลย ระยะไม่ถึงสิบเมตร... ดีที่เราอยู่ในรถ ขับเลยไปอย่างหวุดหวิดเอ้ามั้ย? โนว..." น้าแวนถาม"เอ้าดิ แต่ไม่ลงรถนะ กลัวไม่ทัน""จัดให้" ทันใดน้าแวนก็กดรีโมทหน้าต่างหลังลงให้โนวส่อง...กดไปแบบเขย่าอีกสองสามภาพ มันค่อยๆ เดินมาจะออกมากางถนน หวังจะวิ่งไล่เรา..."น้าแวนๆ มันมาแล้ว" โนวกดไปก็พูดไป จังหวะนั้นมันใกล้เกิน มือก็กดไว้ก่อน"น้าแวนๆ ไปๆ ไปเลย ไม่เอาแล้ว มันออกมาแล้ว จะวิ่งแล้วน้าแวน" ทันใดนั้นน้าแวนก็กระตุกหนึ่งทีเตรียมออกรถ ใจโนวนึกไปว่า อย่าติดหล่มนะ ตายแน่ๆ พอเริ่มออกขยับได้นิดนึง โนวก็เหลือบมอง ลงไปที่พื้นด้านหลัง เจ้าหมาที่วิ่งตามเราลิ้นห้อยกำลังพัก แต่มันหันมาทางเราว่าเราจะเอายังไงต่อ โดยที่ตัวเองไม่ได้ดูข้างหลังเลย พอโนวตะโกนว่า "ช้างมาแล้ว ไปเร็ว" ก็เป็นจังหวะเดียวกับที่เจ้าหมามันหันหลังไปเจอ ช้างยืนห่างมันไม่ถึงสองเมตร... ทั้งหมาทั้งช้างตกใจกันหนึ่งกระตุก... เพราะช้างเองก็มัวแต่ดูเรา ไม่ทันดูหมา หมาเองก็มัวแต่ดูเรา ไม่ทันหันไปดูช้าง พอหมามันหันไปเห็นช้างเท่านั้นแหละ มันวิ่งโกยแน๊บ ลิ้นห้อย นำหน้าอย่างไม่คิดชีวิต รถกับหมาก็เร่งแข่งกันไป โนวหันมาเล่าให้คนในรถฟัง ขำกันไปตลอดทาง สงสารก็สงสาร....ว่าแล้วก็วิ่งออกมา พักรอบ รอเข้าไปใหม่ตอนเย็น... แต่ตอนเย็นความคาดหมายตกลงไปหน่อย เมื่อทราบว่า จะมีคณะมาขุดบ่อ รวมเกือบ สามร้อยคน...แม่เจ้า...ป่าแตก...."สงสัยไม่ออกแน่ๆ เลย"...."ออกอ่ะ แต่คงรอนาน"หลังจากนั้นก็ชิวๆ กันไป ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว ถ่ายคนไปเรื่อย ถือว่าฝึกแคนดิด เอาหนุกๆ ฮาๆ... เฮฮากันไป สี่คน ป้าหน่อย น้าแวน โนว ตาบอล(เจ้าหน้าที่) และแล้วก็ถึงหน้าผาที่ทุกคนไปยืนเฝ้ารอ กล้องของพวกเราอาจทำให้ทุกคนมีความหวังขึ้นมากับการดูช้างดูกระทิง...แต่เราดิ หมดหวังแระ...เสียงดังแบบนี้...สัตว์หนีคนเป็นแน่แท้...ก็เลยตกลงปลงใจว่า โยกย้ายไปดูจุดอื่นก่อน เผื่ออั้นไปออกตรงอื่นบ้าง....พอไปอีกจุดก็ได้ยินเสียงกระทิงร้องขานกันอย่างชัดเจน ในขณะที่ตรงผาควรได้ยินมากสุดเพราะใกล้สุด แต่เสียงคนพูดกันคนละนิดคนละหน่อย ก็กลบเสียงกระทิงกับช้างหมดเลย... พอคนกลับ เราก็ย้อนไปอีกที...พบว่า มันออกมาจริงๆ ด้วย ช้างพร้อมใจกันออกมา จากนั้นก็กระทิง ที่เดินตามมา เรียงแถวกันสวยงาม ทั้งรถพร้อมเจ้าหน้าที่ พร้อมใจกัน เสี่ยงอีกรอบ.. .ขับรถลงไปยังโป่งที่ใกล้ที่สุด จุดที่ใกล้ที่สุด"งวดนี้ไม่เอาช้างล้อมหลังทั้งโขลงนะ" โนวบอก...ป้าหน่อยกับโนว แอบหันไปตกลงกันว่า ถ้าสถานการณ์ไม่อำนวย เราจะไม่ลงไปถ่ายให้เป็นภาระเด็ดขาด เพราะเจ้าหน้าที่บอล ก็ต้องช่วยน้าแวน ไม่งั้นจะไม่ทัน สุดท้ายสถานการณ์ปลอดภัย... ลงรถไปถ่าย แต่สภาพแสงไม่อำนวยซะแระ พยายามกดไปเรื่อย...น้าแวนได้หลายภาพอยู่ ขยับเข้าไปทีละนิด ถ่ายวัวแดง ถ่ายกินหญ้า โนวกับป้าหน่อยเตรียมขยับตามเพราะบอลโบกมือว่าปลอดภัย และไม่อยากให้อยู่ชายป่า เพราะมันดูยากกว่า แต่โนวกับป้าหน่อย คิดกันแต่ว่าใกล้รถๆ วิ่งได้ ทันใดนั้นเอง กระทิงฝูงที่สอง ก็ออกมาจากด้านซ้ายมือของโนว ตกใจแทบตาย...ใกล้มากเหมือนกัน โนวหันไปบอก "บอล น้าแวน ทางซ้าย" ว่าแล้วก็หันมาถ่ายภาพ แต่ก็อย่างว่าแสงไม่ได้แล้ว... รวมแล้ววันนั้นได้เห็นเกือบร้อยตัว มันออกมาจากทุกทางรอบตัวไปหมด เสียงช้างโขลงที่ไล่น้าแวนก็อยู่ไม่ไกล พวกเราตัดสินใจ ถอยเพื่อให้มันก็รู้ว่าเราไม่ได้จะอยู่นานให้เป็นอันตราย...ต่างพี่งพาอาศัยกันตกค่ำ ก็กลับไปหลับหมดแรงที่รถเหมือนเดิม แต่คืนนี้เจอมือดีแกล้งเขย่ารถ ยังหาตัวคนทำไม่เจอ...เช้ารุ่งขึ้นก็ไปดู แต่เห็นแค่สองตัวเดินรั้งท้ายกลับเข้าป่า... เลยแวะไล่ถ่ายไปเรื่อยก่อนออก ที่ไหนได้ มาเจอเจ้าถิ่นขวางถนนอย่างไม่ยอมหลบอีกแระ กวางน้อย เดินเล็มหญ้าไปเรื่อย โนวกับป้าหน่อย นั่งรถหัวหน้าเจ้าหน้าที่ ส่วนน้าแวนกับบอลขับรถตาม ก็ลงรถมาถ่ายเจ้ากวางกันอย่างมีความสุข ป้าหน่อยยืนข้างซ้ายของตัวรถ โนวยืนท้ายกระบะ น้าแวนลงจากประตูรถคนขับตัวเองทางด้านขวา ค่อยๆ ขยับมาด้านหน้าทีละนิด รถจอดบิดหัวออกไปทางขวาขวางถนนไว้ เพราะขับตามหลังมองไม่เห็นว่า โนวกับป้าหน่อยถ่ายอะไรกัน พอเห็นก็กระโดดลงมาทั้งๆ ประตูเปิดอย่างนั้นแหละ"พี่แวน"...."พี่แวน"...."พี่แวน"....แชะๆๆๆๆ ไม่ได้สนใจ จนเจ้าหน้าที่บอลตะโกนคำสุดท้าย..."พี่แวน....ช้าง" ซึ่งระยะห่างจากน้าแวนไม่ถึงห้าเมตร...เดินออกมาจากป่าอย่างเงียบ...น้าแวนกระเด็งตัวหอบขากล้องมาทางด้านซ้ายอย่างรวดเร็ว มาท้ายกระบะกับโนว ส่งขาตั้งกล้องพร้อมกล้องให้โนว โนวก็ตัวเล็กซะ ยกไม่ไหว หนักเกิน ปากก็พลันบอกลุงหน่อยหัวหน้าเจ้าหน้าที่ที่นั่งอยู่ในรถคันหน้า "ไปเลยลุงหน่อย" แต่น้าแวนยังไม่ขึ้นรถเลย จะกลับไปรถตัวเองก็ไม่ได้ ช้างจะถึงประตูอยู่แล้วตาบอลกระโดดจากคนนั่งฝั่งซ้ายมาทางขวาขับรถให้น้าแวน น้าแวนกระโดดขึ้นกระบะ หันไปดู รถตัวเองวิ่งแถไปหาช้าง เพราะว่าหน้ารถมันบิดไปทางขวาอยู่ก่อนแล้วตั้งแต่จอด พอออกตัวได้ รถก็พุ่งเป๋ไปหาช้าง...หวิดเกือบคืนไม่ได้... โนวกับน้าแวนและที่เหลือ นั่งลุ้นบอลกันตัวโก่ง...ผ่านไปได้อีกหนึ่งวัน....พอเลยระยะอาณาเขตช้าง มันก็หยุด เรื่องเล่าตื่นเต้นของโนวก็จบแล้วค่ะ เพราะหนีน้าแวนกลับมาก่อน
แวะมาทักทายครับ .....................
สนุกดี อยากไปแบบนี้เหมือนกัน 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
