Bloggang.com : livvy : ลัคกี้ กะ เบนจี้

ลัคกี้ กะ เบนจี้

เจ้าลูกหมา 2 ตัวนี้ ถึงแม้จะเป็นพี่น้องคลานตามกันออกมา ถึงแม้จะเกิดจากพ่อซึ่งเป็นเยอรมัน เชพเพิร์ดและแม่ที่เป็นร็อตไวเลอร์คู่เดียวกัน แต่มันทั้งสองตัวก็มีลักษณะที่แตกต่างกันให้เห็นอย่างชัดเจน
ตัวผู้มีหูตั้งตรงเป็นรูปสามเหลี่ยมตั้งแต่เด็ก ฉันอ่านหนังสือพบว่า แม้แต่เยอรมัน เชพเพิร์ดแท้ๆ บางตัวหูจะไม่ยอมตั้งจนโต พวกพ่อค้าที่เพาะสุนัขพันธุ์นี้ขาย ต้องเอาเทปกาวมาดามหูมันไว้ให้มันตั้งๆ เพื่อจะได้ขายได้ แต่ลูกสุนัขตัวนี้ หูสวยตั้งแต่เด็ก ขนสั้นเกรียนเหมือนร๊อตไวเลอร์แต่ออกสีน้ำตาลเหลืองสลับดำเหมือนเยอรมัน เชพเพิร์ด ฉันให้ชื่อมันว่า เบนจี้ โดยไม่ได้มีเหตุผลอะไรมากนัก แค่จำได้ว่า เคยดูหนังทางโทรทัศน์เกี่ยวกับสุนัขแสนรู้ตัวหนึ่งแล้วมันชื่อเบนจี้

ลูกหมาอีกตัวหนึ่ง เป็นสุนัขเพศเมีย มีหน้าเรียวแหลมและขนยาวฟูแบบเยอรมัน เชพเพิร์ด แต่ขนส่วนใหญ่สีดำสนิทและมีขนที่หน้ากับที่ขาทั้งสี่ข้างเป็นสีน้ำตาลแดงแบบร็อตไวเลอร์ หูของมันเป็นรูปสามเหลี่ยมป้านๆ มีขนยาวรุงรัง หากหูของมันตกทั้งสองข้าง มันคงเหมือนร็อตไวเลอร์ขึ้นอีกมาก แต่เหตุการณ์กลับไม่เป็นอย่างนั้น มันมีหูตั้งขึ้นหนึ่งข้าง ตกหนึ่งข้าง หน้าตาน่าเกลียดพิลึก! ตัวนี้ฉันตั้งชื่อว่า ลัคกี้ เพื่อเป็นสิริมงคลกับคนเลี้ยง เหมือนผู้เลี้ยงสุนัขคนอื่นๆ ชอบตั้งชื่อให้หมาของตัวเอง ว่า มันนี่ แบงค์ เบนซ์ ถุงเงิน ถุงทอง หรืออะไรก็แล้วแต่

ไม่น่าเชื่อว่าชื่อ “ลัคกี้” อาจหมายถึงความโชคดีในชีวิตของตัวมันเองด้วย พี่น้องอีก 6 ตัวของลัคกี้กับเบนจี้ ตายหลังจากเกิดได้ไม่นาน 2 ตัว ด้วยความที่สภาพในกรงที่โรงสีค่อนข้างแออัด ทำให้สุนัขตัวใหญ่ทับสุนัขตัวเล็กตาย อีก 3 ตัวถูกยกให้ชาวนาที่เข้าออกโรงสีเอาไปเลี้ยงและไม่ทราบชะตากรรมจนทุกวันนี้ ส่วนอีก 1 ตัว ซึ่งพ่อหมายตาไว้ตั้งแต่ทีแรกเพราะเป็นตัวที่สวยที่สุด แต่อาขอเก็บไว้เลี้ยงเอง ก็ตายอย่างไร้สาหตุเมื่ออายุได้เพียงสามเดือน เจ้าหมาสองตัวนี้จึงนับว่าโชคดีมากที่ได้มาอยู่ในความดูแลของครอบครัวเรา

ลัคกี้และเบนจี้ มีนิสัยเด่นที่ติดตัวมาตั้งแต่เล็กๆ อยู่อย่างหนึ่ง นั่นคือ เวลาให้อาหาร ฉันจะแยกเป็นสองถ้วย ของใครของมัน แต่เบนจี้จะตะกละมาก จะมาแย่งกินอาหารของลัคกี้ก่อน แล้วจึงกลับไปกินอาหารในถ้วยของตัวเอง ส่วนลัคกี้ก็จะกินช้า และเมื่อเบนจี้มาแย่งก็จะมองตาปริบๆ เซ็งและหลบไปนอน ทุกวันนี้ เบนจี้ยังมีนิสัยหวงของกินมาก มีอยู่ครั้งหนึ่ง ฉันโยนไข่ไก่ที่เสียแล้ว ไปให้หมาข้างถนนกิน ปรากฏว่าหมาตัวนั้น ได้แต่ดมและไม่กินเหมือนรู้ว่าเป็นของไม่ดี แต่เบนจี้ รีบพุ่งออกจากบ้านและกลืนไข่ใบนั้นหมดภายในครั้งเดียว เพราะกลัวถูกแย่ง ส่วนลัคกี้ ที่กินช้าเมื่อตอนเด็กๆ ทุกวันนี้ ก็มีนิสัยเลือกกินแบบสุดๆ ปรุงอาหารเมนูซ้ำกัน 2 มื้อก็ไม่ได้ และหลายๆ ครั้ง เมื่อถึงเวลาอาหารแต่มันยังไม่อยากกิน มันจะพยายามเอาอาหารไปซ่อนไว้ ฉันเคยสังเกตุว่า มันเคยไม่ยอมกินอะไรเลยได้ถึง 3 วัน เรียกว่า ทุกคนในครอบครัวแทบจะต้องกราบไหว้เพื่อให้มันกินข้าวเลยทีเดียว

สิ่งเดียวที่ลัคกี้กับเบนจี้มีเหมือนกัน นั่นก็คือ แววตา ฉันไม่รู้จะอธิบายยังไง มันเป็นแววตาที่อ่อนโยนและจริงใจมาก ใครก็ตามที่รู้จักหมาสองตัวนี้จะพูดว่า มันมีแววตาเหมือนกัน จนทำให้รู้ว่าเป็นพี่น้องกัน