ความภูมิใจเล็กๆ กับความสับสนในชีวิต
หลังจากที่ลองลิสต์รายการว่าปีนี้จะทำอะไรเพื่อเปลี่ยนตัวเองบ้าง ผ่านไปเกือบ 2 อาทิตย์แระ เราทำอะไรได้บ้างน้อ...
1. ลด / เลิกกาแฟ --> อันนี้ทำได้แฮะ ไม่ทรมานมาก ตั้งแต่เริ่มปีใหม่มา ทานไปแก้วเดียวเอง ดีจาย... 2. ดื่มน้ำเยอะๆ --> อันนี้ก็ทำได้ แต่บางวันก็ไม่ถึง 1.5 ลิตร แต่ก็นับว่าดีพอสมควรเลย 3. เลิกยาถ่าย / ยาระบาย --> อันนี้ก็ถือว่าสำเร็จ แต่ก็แอบมีบ้าง แต่ถือว่าพัฒนาได้ดี 4. ทานวิตะมินให้ได้ทุกวัน --> อันนี้ไม่เคยลืมเลย อยากทำให้ตัวเองแข็งแรงกว่านี้ เพื่อเตรียมที่นอนอุ่นๆ นุ่มสบายให้ลูกน้อยในอนาคต 5. ลดของทอด ของมัน / น้ำอัดลม --> น้ำอัดลม ทานน้อยมาก แต่แอบกินปาท่องโก๋ไปหลายเลย ไม่ดีเลย 6. ออกกำลังกาย --> อันนี้ยังไม่ค่อยได้ออกเท่าไหร่ เพราะเพิ่งแท้งมา 6 อาทิตย์ ยังกล้าๆ กลัวๆ อยู่เลย ไม่รู้อะไรๆ เข้าที่เข้าทางดีหรือยัง 7. ไม่อยากเครียดอีกแล้ว --> ก็พอทำได้ แต่กลายเป็นเบื่อแทนล่ะ 8. จะไม่นอนดึก ตื่นเช้าขึ้น --> อันนี้ทำได้ นอนไม่เกิน 4 ทุ่มครึ่ง ตื่นตีห้าครึ่ง ไปใส่บาตรตอนเช้าๆ อากาศสดชื่นที่ซู้ด...ดดด 9. ใส่บาตรทุกอาทิตย์ --> อันนี้ใส่ได้เกือบทุกวันเลย เพราะมีพระมาบิณฑบาตรหน้าบ้านทุกเช้าเลย ใส่บาตรเสร็จแล้วมีความสุขมั่กๆ 10. ฉันมีความสุข --> ไม่ว่าจะเจอเรื่องแย่ๆ แค่ไหน แต่เราก็รู้สึกว่าเราโชคดีที่มีครอบครัวที่อบอุ่น มีสามีที่ดีและเข้าใจเรา มีน้องหมาที่รักเรา ทำให้เราหายเหงาได้ตลอดเลย ตอนนี้กำลังสับสนทางความคิด อยากจะออกจากงานจะแย่แล้ว แต่ก็เสียดายเงิน หลายบาทอยู่ จะออกมาทำขนมที่ตัวเองชอบและก็อยากทำ ก็กลัวนั่นกลัวนี่ แถมพ่อแม่ก็ไม่อยากให้ทำอีก มันก็คงดูไม่มั่นคงล่ะนะ อีกใจหนึ่งก็อยากจะไปทำงานเป็นเลขา เงินน้อยลงครึ่งนึง แต่คงไม่เครียดเท่าไหร่ ชีวิตก็คงมีความสุขกว่านี้ พ่อแม่ก็ไม่หนับหนุนอีก เฮ้อ...พยายามจะฟังเสียงหัวใจตัวเอง มันก็ไม่ชัดเจนเลย ปรกติเราเป็นคนหนักแน่น เข้มแข็ง ตัดสินใจอะไรแน่นอน แต่ครั้งนี้ยากจัง ถ้าตัวคนเดียวก็คงตัดสินใจง่ายกว่านี้ แต่ดันมีครอบครัวแล้วน่ะสิ เฮ้อ กลุ้ม เมื่อไหร่จะคิดตกเนี่ย... ตอนนี้น่ะอยากมีลูกมากเลย เพราะถึงแม้จะเคยเป็นแม่ได้ไม่นาน ก็รับรู้ถึงความสุขที่มีชีวิตน้อยๆ อยู่ร่วมกันได้เสมอ ไม่อยากปล่อยเวลาให้นานกว่านี้แล้ว พยายามดูแลตัวเองให้พร้อมที่สุดทั้งกายและใจ คราวที่แล้วกายพร้อม ใจพร้อม แต่สภาพแวดล้อมไม่เอื้ออำนวย งานเครียดและกดดันมาก จนเกิดเรื่องเศร้าที่สุดขึ้น ไม่อยากให้เกิดเลย แล้วก็ไม่อยากให้เกิดอีกแล้วด้วย ครั้งเดียวก็เจ็บเกินบรรยาย... ใครก็ได้ โปรดช่วยประทานแสงสว่างให้ชีวิตข้าน้อยที คิดไม่ออกเลย...
Free TextEditor
Create Date : 15 มกราคม 2552 |
Last Update : 17 มกราคม 2552 12:05:31 น. |
|
0 comments
|
Counter : 355 Pageviews. |
|
|