Group Blog
All Blog
|
ชีวิตในบทกวี *-*ชีวิตในบทกวี*-* ตะวัน จันทรา ฟ้า ดิน หุบเขาสายน้ำรินหลากไหล ทุ่งนาหญ้าเขียวถึงพฤกษ์ไพร ล้วนเป็นเรื่องราวใดในบทกวี สุขทุกข์โศกศัลย์เศร้าเบิกบาน ตำนานบอกเล่าถึงวันนี้ เมืองล่มบ้านรุ่งชั่วนาตาปี เป็นส่วนในวิถีมนุษย์ชน โลกขับคำทำนองครรลองเก่า เห็นโลกจากวัยเยาว์ทุกแห่งหน เพราะโลกเล่าเรื่องราวอันวกวน ผันแปรเคลื่อน พ้นไม่พ้นวิถีเดิม เมื่อเห็นเช่นนี้ก็เป็นเช่นนี้ เห็นชั่วเห็นดีพูนเพิ่ม เห็นสุขเห็นทุกข์ต่อเติม นั่นล้วนส่งเสริมส่วนสัมพันธ์ เล่าเรื่องด้วยภาษา ? ถ้อยคำ สืบทอดเป็นความนำดั่งนั้น จัดวางคำต่อคำมหัศจรรย์ อรรถาธิบายฝันกลั่นถ้อยความ ครุ่นคิดหรือครุ่นคำนึง อรรถรสลึกซึ้งให้ไถ่ถาม ที่มาถึงที่หมายในนิยาม หมายต่อเติมตามเรื่องราวใด ทั้งหมดทั้งปวงในห้วงชีวิต สติปัญญาจะน้อยนิดสักเพียงไหน มันสมองจะเจิดจ้าอยู่เท่าไร ชีวิตล้วนความนัยให้เรียนรู้ ก็ทั้งหมดนี้วิถีมนุษย์ รุ่งเรืองหรือโทรมทรุดก็เป็นอยู่ ทั้งหมดนั้นเรื่องราวก็พลั่งพรู พร่ำบ่นหรือเชิดชูก็สุดแท้ นั่นแล้วย่อมเป็นบทกวีที่ปรากฏ ถ้อยคำงามหมดจดตีแผ่ บอกเล่าขณะชีวิตปรวนแปร บทกวีจึงมิใช่แค่เพียงถ้อยคำ เพราะชีวิตอยู่ในบทกวี เพราะความงามความดีนั้นลึกล้ำ และบทกวีมิใช่การขับเพียงลำนำ แต่บทกวีคือถ้อยคำแห่งชีวิต* **************************** |
muster
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ไม่ เคยบอกสักครั้ง ให้เข้าใจ ผ่านมาตั้งนาน ที่เธอเดินจากไป ไม่มีสัญญานอะไร ที่บอกว่าเธอจะไป |