Group Blog
All Blog
|
รวมคติชีวิตทั่วไป * ใจดีมีแต่ให้ ใจไร้ชึงการให้คือใจยักใจมาร * ตั้งใจสูงเกินไป มักทำให้ใจเราท้อแท้ * ความเข้าใจ คือหัวใจของการกระทำต่างๆ * อยากสร้างความดี จะต้องมีขันติ ยอมรับคำติได้ ด้วยใจที่สงบได้ จะพบทางออกที่ดีๆ * ชอบแต่คำชม ระวังจะขื่นขมในวันหน้า * ดูชะตาชีวิตในวันหน้า ให้ดูความนึกคิดในวันนี้ทำดีแล้วหรือ * คนเช่นไรก็มักคิดมักพูดไปในทางนั้น * มีดีช่วยแบ่งปัน สร้างความสำพันร์ให้เหนียวแหน้น * ดีไม่กลัว กลัวแต่ไม่ดี มีดีแต่ไม่กลัว กลัวแต่ไม่มีดีอะไรสักอย่าง * เรียนที่โรงเรียนไหน ก็ไม่เท่าเรียนที่จิตใจของตน * ยึดไว้ไม่วาง จ้างใครก็ช่วยไม่ได้ (นอกจากตน) * รู้แล้วกับไม่ทำ รู้จำกับไม่ปฏิบัติ ก็ได้แต่ปริยัต ไม่เกิดผล * สิ่งดีควรใช้ สิ่งที่ไร้ควรหลีก * เที่ยวไปทั่ว ยังไม่รู้ทั่วถึงความคิดของตนเอง * ไฟนั้นมันเผาตน แต่ยังกังวนที่จะไปดับที่ไหนกันเล่า * เหตุ และผลย่อมที่จะปลนกัน เมื่อมีเหตุ ผลย่อมจะมีแน่ * กลัวลูกมันเหนื่อยตนเหนื่อย กลัวลูกมันตายตนจะตายก่อน * ต้นไม้นั้นให้ชีวิต แต่คนยังคิดที่จะทำลาย * เดินช้าๆ ได้พร้าเล่มงาม เดินอย่างงาม เดินตามแบบทำมะชาติตรง เดินอย่างคนทะนง คงต้องเชิดหน้า เดินอย่างมีปัญหา หน้ายุ่งให้เห็นกัน เดินอย่างเห็นทุกวัน คือแทบพันกันเข้าด้วยขาทั้งสอง * คิดได้แต่ไม่ดี ก็ยังดีได้แต่ไม่เคยคิด (แก้ไข) * ผิดถูกนั้นสำคัญสไหน แม้ไม่นำไปปฏิขัติให้เกิดผล * รู้ทำรู้คิดแต่สิ่งที่ดี ชีวีก็มีสุขได้ * รู้เท่าทันจิต ความคิดไม่วุ่นวาย รู้ถึงความตาย ย่อมคลายจากความยึดมั่น * ไม่มีต้นไม้ กายคงยืนอยู่ไม่ได้นาน * มีลมหายใจได้ เพราะใครให้อากาศบริสุทธิ์ * อย่ามัวหวังแต่คอยกำลังใจ ให้ทำไปด้วยใจที่มั่นคงจะไปกว่า อย่ามัวหวังแต่คอยกำลังใจจากใคร เมื่อไม่ได้ย่อมจะเสียใจ และสิ้นกำลังที่จะเดินต่อ * อยากรู้ให้ถาม อยากงามให้แต่ง อย่าแข็งไปด้วยมานะ ย่อมจะได้รับในสิ่งที่ดีๆ * ยิ่งตามก็ยิ่งไกล ยิ่งเอาใจก็ยิ่งเสีย * รู้รักรู้หลงคงไม่นั่งเศร้า รู้เค้าแต่ไม่รู้เราคงต้องเศร้าเป็นแน่ * อยากลืมแต่ไม่รู้กับยิ่งจำ รู้ทำย้ำคิดชีวีคงลืมได้ * เริ่มแรกคิดแหกก็คงเศร้า จะเอาได้จากที่ไหน * มีน้ำใจใครๆก็รัก ใจที่หนักย่อมรักษาบุญไว้ได้ * คิดผิดคิดใหม่ คิดให้จะได้บุญ * คิดทำเพื่อผู้อื่นวันคืนก็มีแต่สุข คิดทำเพื่อตนทุกข์นั้นจะล้นออกมาให้เห็น * ให้ธรรมะเป็นทาน ย่อมชนะมารทั้งปวง (โดยเฉพาะมารที่อยู่ในจิตใจ) * ศึกษาธรรมะชนะการศึกษาทั้งปวง * คิดแต่ข้อดีของเค้า เราจะต้องหม่นหมอง ตรองตรม * รู้แล้วอย่าลืมบอกเพื่อน เตือนแล้วอย่าลืมกระทำนะครับ * อยากสอนคนอื่นให้สอนตนก่อน อยากให้คนอี่นรู้ และเข้าใจตนต้องรู้ก่อน * พึงตนก็พ้นพัย พึงใจก็พ้นทุกข์ * พึงคนอื่นสุขก่อนผ่อนทุกข์ที่หลัง พึงตนทุกข์ก่อนสุขตามมาทีหลัง * ได้ของดีแล้วมักช่า กินยาบ้ายิ่งช่ายิ่งบ้าไปใหญ่ * มีเงินน้อยก็ทุกข์ มีเงินมากก็ทุกข์ แล้วสุขนั้นอยู่ไหน (อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลอยู่ในจิตใจดวงนี้ไงครับ) * ได้ของขังชีวิตพังมาก็มาก อยากได้ลาภจนลืมตัวกระทำผิด * ของดีแท้นั้นย่อมเบาสบาย ของที่พาจิบหายนั้นย่อมที่จะหนักมาก (หนักทั้งกายหนักทั้งใจ) * รักสาตัวรักสาใจนั้นยังยากแล้ว แล้วใยเล่าเฝ้าหาสิ่งมาเพิ่มให้หนักหนา เพราะยิ่งคิดก็ยิ่งระอา เมื่อรู้ว่าไม่ใช่สุขที่แท้เอ๋ย * พูดดี คิดดี ทำดี ย่อมจะบังเกิดสิ่งดีขึ้น * โชคอยู่ที่เรา อย่ามัวไปเฝ้าจากที่ไหนให้เหนื่อยเปล่า * บวชด้วยปากพูดมันง่าย แต่บวชด้วยใจนั้นมันยากยิ่ง พูดย่อมง่ายกว่ากระทำ รู้ธรรมนำชีวิตให้สดใส * หากไม่รู้คิด ชีวิตต้องหมองม่น * รู้เลือกรู้ทำ ย่อมทำให้ชีวิตนั้นสดใส * เวลามีน้อย อย่ามัวเฝ้าหาแต่สิ่งที่ไร้สาระเลย * จิตยังไม่แน่วแน่ ระวังจะแพ้กิเกสเอาง่ายๆ * ได้มาแปล็บเดียวก็เบื่อ ไม่เชื่อก็ลองดูเถิด * ฉลาดเพิ่มกิเลส ปัญญาลดกิเลส ฉลาดเพิ่มทุกข์ ปัญญาเพิ่มสุข * หวังแต่สิ่งอื่นคนอื่น สักวันคงต้องกลืนน้ำตา * ของดีนั้นหายาก เพราะลำบากมัวหากันแต่ภายนอก * สิ่งดีมีแต่นำสุขมาให้ สิ่งจังไรนำแต่ภัยมาถึงตัว * ยกเงินไว้ที่สูง เพื่อนฝูงแตกกระเจริง ยิ่งคิดว่าเงินเป็นที่พึง จึงละพึงชึงพระธรรมคำสอน * มีเงินน้อยก็ทุกข์ มีเงินมากก็ทุกข์ แล้วสุขนั้นอยู่ที่ใด * รู้ภัยไม่พกเงินมาก รู้ยากจน ต้องขยัน อดทน และประหยัด * คนหลงเงิน ไม่ใช่เงินหลงคน คนไม่ดี ไม่ใช่เงินไม่ดี * เงินจะดี เพราะรู้จักใช้ เงินจะบั่นไร เพราะใช้ไม่เป็น * เขียนอยากให้เข้าใจ มิใช่เขียนไปเพื่อความเพิดเพลิน * หนทางตรงกับไม่เดิน แต่กับชอบเดินทางที่เพิดเพินกันหนักหนา * ผู้อิ่มย่อมรู้จักให้ ผู้ที่รู้จักจิตใจย่อมเข้าใจในความทุกข์ของผู้อื่น * ให้ธรรมะเป็นทาน ไม่ควรคิดประมาณในผลบุญนั้นมีเท่าไหร่ * ด้วยใจที่สงบย่อมจะพบกับทางสว่าง หนทางคงยังยาวไกล หากไม่ใส่ใจในการปฏิบัติ * สุขเพราะไม่ยึด เพราะยึดนั้นจึงทุกข์ * รู้หนักให้ปล่อยวาง รู้ทางให้รีบเดิน อย่ามัวแต่เมินเฉย เวลาเลยจะไม่ทัน * อยากลืมคนรัก ให้ตะนักข้อเสียของเค้ามากๆ * สุดยอดของเงินทอง คือวิชชาความรู้ สุดยอดของสัตตรูคือตัวเราเอง * พูดเพราะเป็นหวง ไม่รักไม่หวง ไม่เอาบ้วงมาแขวนคอหรอกครับ * ยิ่งใช้ก็ยิ่งกว้าง ยิ่งกว้างก็ยิ่งสงบ * บัณฑิตไม่คิดถือสา คนมีปัญญารู้จักพิจาระณาดีชั่ว * เรื่องไม่ดีนั้นเชื่อง่าย ยิ่งเป็นเรื่องการตายยิ่งเชื่อกันใหญ่ * ส่วนเรื่องดีนั้นเชื่อได้อยาก อยากลอง อยากพิสูตก่อนจึงจะเชื่อ * เรื่องเพียงน้อยนิด เก็บไปคิดเป็นเรื่องใหญ่ * การมีธรรม และปฏิบัติ ย่อมที่จะขจัดความทุกข์ให้สิ้นไปได้ * อกุศลกรรมไม่ควรก่อ ที่ความก่อคืออุศลกรรมจะนำชีวิตให้เป็นสุข * รู้เลือกรู้รักสา รู้นำพาชีวิต รู้คิดก่อนตัดสินใจ รู้ไปตามทางที่ถูกต้อง รู้มองทางไกล รู้เรื่องอะไรไม่เท่ารู้เรื่องของกฏแห่งกรรม * ใจดีย่อมยิ้มได้ง่าย ใจง่ายมักจะเจอทุกข์ภายหลัง * อยากให้เค้าเป็น ตนเป็นก่อน อยากให้เค้าดี ตนดีก่อน อยากให้เค้าสุข ตนสุขก่อน อยากให้เค้าทุกข์ ตนทุกข์ก่อน * ทุกข์น้อยเพราะสละมาก ทุกข์มากเพราะสละน้อย * ฝึกตนพ้นพัย ฝึกจิตใจพ้นทุกข์ * ทุกข์อยู่ที่ตัวเรา อย่าไปมัวเมาเฝ้าเพ่งแต่ผู้อื่น * ทุกข์อยู่ที่ตน ตนเท่านั้นที่แก้ได้ * อย่าแพ้ในสิ่งที่ยังไม่ทำ อย่าจำแต่เรื่องที่ไร้สาระ อกุศลให้ละ อยากเป็นพระจะต้องใจดีๆ * รักษาตัวพ้นจากโรคพัย รักษาใจพ้นจากทุกข์ ทุกข์นั้นอยู่ข้างใน ใช่ใครที่มัวหากันแต่ภายนอก * ทำตัวดี ย่อมจะมีประโยชน์ หากมัวคิดแต่จะโกรธ โทษนั้นจะยิ่งมีมาก * ทุกความเห็นย่อมมีความหมาย หากได้พินิพิจารณาให้ถี่ถ้วน * บัณฑิตไม่คิดก่อเวรกรรม ย่อมกระทำแต่สิ่งที่เป็นประโยชน์ * บัณฑิตมักแสวงหา คนมีปัญญามักนำพาไปหาแต่สิ่งที่ดีงาม * บัณฑิตไม่คิดงก จะมิสร้างนรกให้เกิดขึ้นในดวงจิต * รู้คิดรู้ฝัน รู้ลงมือทำถึงจะสำเร็จ * สุดยอดของเงินทอง คือวิชชาความรู้ สุดยอดของสัตตรูคือตัวเราเอง * พูดเพราะเป็นหวง ไม่รักไม่หวง ไม่เอาบ้วงมาแขวนคอหรอกครับ * ยิ่งใช้ก็ยิ่งกว้าง ยิ่งกว้างก็ยิ่งสงบ * บัณฑิตไม่คิดถือสา คนมีปัญญารู้จักพิจาระณาดีชั่ว * เรื่องไม่ดีนั้นเชื่อง่าย ยิ่งเป็นเรื่องการตายยิ่งเชื่อกันใหญ่ * ส่วนเรื่องดีนั้นเชื่อได้อยาก อยากลอง อยากพิสูตก่อนจึงจะเชื่อ * เรื่องเพียงน้อยนิด เก็บไปคิดเป็นเรื่องใหญ่ * การมีธรรม และปฏิบัติ ย่อมที่จะขจัดความทุกข์ให้สิ้นไปได้ * อกุศลกรรมไม่ควรก่อ ที่ความก่อคืออุศลกรรมจะนำชีวิตให้เป็นสุข * รู้เลือกรู้รักสา รู้นำพาชีวิต รู้คิดก่อนตัดสินใจ รู้ไปตามทางที่ถูกต้อง รู้มองทางไกล รู้เรื่องอะไรไม่เท่ารู้เรื่องของกฏแห่งกรรม * ใจดีย่อมยิ้มได้ง่าย ใจง่ายมักจะเจอทุกข์ภายหลัง. อยากให้เค้าเป็น ตนเป็นก่อน อยากให้เค้าดี ตนดีก่อน อยากให้เค้าสุข ตนสุขก่อน อยากให้เค้าทุกข์ ตนทุกข์ก่อน * ทุกข์น้อยเพราะสละมาก ทุกข์มากเพราะสละน้อย * ฝึกตนพ้นพัย ฝึกจิตใจพ้นทุกข์ * ทุกข์อยู่ที่ตัวเรา อย่าไปมัวเมาเฝ้าเพ่งแต่ผู้อื่น * ทุกข์อยู่ที่ตน ตนเท่านั้นที่แก้ได้ * อย่าแพ้ในสิ่งที่ยังไม่ทำ อย่าจำแต่เรื่องที่ไร้สาระ อกุศลให้ละ อยากเป็นพระจะต้องใจดีๆ * รักษาตัวพ้นจากโรคพัย รักษาใจพ้นจากทุกข์ ทุกข์นั้นอยู่ข้างใน ใช่ใครที่มัวหากันแต่ภายนอก * ทำตัวดี ย่อมจะมีประโยชน์ หากมัวคิดแต่จะโกรธ โทษนั้นจะยิ่งมีมาก * ทุกความเห็นย่อมมีความหมาย หากได้พินิพิจารณาให้ถี่ถ้วน * บัณฑิตไม่คิดก่อเวรกรรม ย่อมกระทำแต่สิ่งที่เป็นประโยชน์ * บัณฑิตมักแสวงหา คนมีปัญญามักนำพาไปหาแต่สิ่งที่ดีงาม * บัณฑิตไม่คิดงก จะมิสร้างนรกให้เกิดขึ้นในดวงจิต * รู้คิดรู้ฝัน รู้ลงมือทำถึงจะสำเร็จ * ใจง่ายเสียตัว ใจกลัวๆทำอะไรมักไม่ถูก * สิ่งที่เห็นอาจไม่จริง สิ่งที่คิดอาจไม่ใช่ ต้องใช้วิจารนะยานครับ * พบ พราก จาก ลา เป็นทำมะดาของโลกครับ * ยิ่งงามก็ยิ่งเผ็ด แต่ว่ายิ่งเผ็ดก็ยิ่งชอบ ออแปลกดี * ดูให้ดีๆ อย่าให้ความหลงบังตาจนมองไม่เห็น.***** ************************************************************** 
|
muster
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ไม่ เคยบอกสักครั้ง ให้เข้าใจ ผ่านมาตั้งนาน ที่เธอเดินจากไป ไม่มีสัญญานอะไร ที่บอกว่าเธอจะไป |
||||||||||||
