Group Blog
All Blog
|
ชีวิตยังสับสน ตอนที่2 ชีวิตยังสับสน ตอนที่2 เรื่องที่ฉันกำลังเขียนระบายความในใจที่พบอยู่นี้ ในการใช้ชีวิตประวันยังไม่มีจุดหมาย คือชีวิตฉันตอนนี้ยังไปไม่ถูกทาง เพราะคลาดเคลื่อนไปหมด จากที่คนเคยที่มีกรอบเกณวางในใจ ว่าวันนี้เราจะทำอะไรภายในครอบครัว หรืองานในบ้านต้องเริ่มจากตรงไหนที่จะต้องทำ เพราะไม่ได้ออกไปทำงาน นอกบ้าน และตั้งแต่ไม่มีเขาอยู่ก็ร่วมปีแล้วที่เขาเปลี่ยนใจไปจากเรา แต่ความคิดนี้ที่สับสนนะไม่ใช่ฉันคิดถึงเขาหร่อก เพราะเขาก็อยู่ในส่วน ของเขา ไม่มีความผูกพันทางใจและกาย ตัวฉันเองก็ไม่ได้คิดถึงเขาแล้ว แต่ที่เป็นอยู่นี้คือบุคลอีกสองคนที่อยู่กับเราแต่ไม่ใช่ปัญหาใหญ่หรือใช่ปัญหา ที่มีให้คิด เพราะพูดคุยกันไม่เข้าใจเลยทำให้ฉันต้องฟุ้งซ่าน ที่จะจัดการยังไงดีกับคนที่เป็นพี่คนโตเข้าใจอยากพูดก็ไม่เข้าใจ และดูเหมือนว่าจะไม่ชอบก้าวหน้านะ จากการที่เขาทำให้ฉันทุกข์ต่อจาก พ่อเขาเพราะอะไรนะเธอถึงได้เป็นนี้สู้คนน้องไม่ได้เลยที่เห็นว่าเขาโตแล้วพูดจาเอาตัวรอดได้ไม่งมงายคบคนเป็นนี่งัยชีวิตถ้าคนที่มีปัญหา ก็มีตลอด ฉันกลุ้มใจสับสนที่เขาไม่เห็นใจเลย เลี้ยงเขาตอนเล็กๆเลี้ยง โตมากลับกันฉันได้ต่อว่าไปแล้ว เธอใจดำนัก แม้แต่คนบ้านเดียวกัน ไม่เคยพูดสับสนจริงๆเป็นไปได้คำถามที่ ถามว่าทำมัยฉันถึงได้เจ็บปวดกับสิ่งที่เกิดขึ้น มากกว่า เมื่อหลายปีก่อน - นั้นคือเธอไม่เคยรับรู้เลยว่าทุกสิ่งที่ฉันทำคืออะไร แล้วจะมีประโยชน์อันใดเมื่อเป็นแค่คนไร้ค่า แค่เงาบางๆ ผ่านมาในชีวิตเค้า เป็น แค่ การล้อเล่นกันเท่านั้น ผิดที่ฉันไม่เจียมตัว และ ความรู้สึก สมน้ำหน้าตัวเอง ที่ต้องเป็นแบบนี้ นะ เอาเรื่องเขามาเติมเหมือนกันความคิดสับสน การรักและไม่ได้รับรักตอบ เป็นทุกข์ แต่สิ่งที่ทุกข์ยิ่งกว่า คือการรักใครสักคน แต่ไม่มีความกล้าพอ ที่จะบอกให้คนคนนั้นรู้ สู้ ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
โดย: ขอบคุณที่ซ้ำเติม วันที่: 4 มกราคม 2554 เวลา:0:16:28 น.
|
muster
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ไม่ เคยบอกสักครั้ง ให้เข้าใจ ผ่านมาตั้งนาน ที่เธอเดินจากไป ไม่มีสัญญานอะไร ที่บอกว่าเธอจะไป |