|
ขอบคุณพี่ช้าง และพี่สิงห์
อาการที่บ่งบอกถึงความเครียด แสดงออกมาให้เห็นหลายอาการ บางคนอาจจะปวดหัว หน้านิ่วคิ้วขมวด อาละวาด ควบคุมสติไม่ได้ หลายคนก็แตกต่างกันไป ...
สมัยที่ทำงานที่กรุงเทพฯ เป็นพนักงาน funtion เล็ก ๆ ในบริษัท คนเราพอมีงานมา "รุม" หน่อยหนึ่ง ยังพอทนได้ แต่พอ "คนรุม" นิดเดียว ก็คิ้วผูกเป็นช่อแล้ว ตอนทำงานใหม่ ๆ ก็สู้ไหว ยังไงก็ได้ แต่พอนานไป เอ๊ะ ทำไมเราท้องเสียบ่อยจัง แบบว่าไม่มีสาเหตุ อุตส่าห์เคยลั่นวาจาไว้ว่า ถ้าวันไหนฉัยลางานด้วยอาการท้องเสีย แปลว่า โกหก
งานพีอาร์ ใครว่าเป็นงานสบาย มันไม่ใช่งานที่นั่งหน้าสวย โปรยยิ้ม พูดหวาน อย่างที่ใคร ๆ เข้าใจ เราทั้งขบคิด หมกหมุ่นอยู่กับข่าวของลูกค้า ด้วยเหตุผลเดียวว่า "ทำอย่างไรให้ข่าวของเราถูกตีพิมพ์" เราจะไปบังคับ บก. ข่าว ก็ไม่ได้ สารพัดสารเพ ก็ยังทนมาได้ตั้ง 5-6 ปี ท้องเสียไปไม่รู้กี่รอบ กว่าจะรู้สึกตัวว่าเป็นเรื่องจริง ไม่ใช่เรื่องโกหก
เครียดทีไร ท้องเสีย ทุกทีสิเรา
ทำงานกับมูลนิธิฯ ที่เข้ามาช่วยเหลือไม่เครียดเลย ไม่เคยท้องเสีย จนเกือบปี ก็มาจนมุมเข้ากับวันที่ 1 เมษายน 2549 งานชุก เพราะจะมีพิธีมอบบ้าน เราอยากให้งานออกมาดี เพราะผู้หลักผู้ใหญ่ ระดับฑูตฯ มามอบ แต่ด้วยความจำกัดของ "คุระบุรี" เมืองเล็ก ๆ ของพังงา ที่ยังขาดอะไร ๆ หลายอย่าง ภายใน 1 อาทิตย์ ความเครียดถูกสะสมไม่รู้สึกตัว
คราวนี้ไม่ใช่ท้องเสีย กลับกลายเป็น "อาหารไม่ย่อย" กินอะไรเข้าไป ราก (อาเจียน) ออกมาหมด เป็นเม็ดข้าวสารเลย ไม่อยากจะเชื่อว่า หลังจาก 1 ปีกว่ามาแล้วหลังจากเกิดสึนามิ นี่เป็นครั้งแรกของ "ความเครียด" ที่เกิดขึ้น ดีจัง
หลังเสร็จงาน ก็รับคำชมกันไปตามสัดส่วน เจ้านายพามาเลี้ยง เลี้ยง รำ เบียร์แค่ 2 กระป๋อง รู้สึกว่าตัวเบาขึ้นเยอะเลย
ขอบคุณ "พี่ช้าง และพี่สิงห์" มาก พี่ด้วยได้จริง ๆ รู้งี้ กินซะตั้งแต่มีงานก็ดีสิ
Create Date : 03 เมษายน 2549 |
Last Update : 3 เมษายน 2549 23:30:05 น. |
|
4 comments
|
Counter : 647 Pageviews. |
|
|
|
โดย: sine IP: 158.108.134.200 วันที่: 5 เมษายน 2549 เวลา:15:54:32 น. |
|
|
|
โดย: ดุสิตา (ดุสิตา ) วันที่: 6 เมษายน 2549 เวลา:20:53:54 น. |
|
|
|
โดย: 123 IP: 125.25.252.153 วันที่: 6 พฤศจิกายน 2550 เวลา:20:07:06 น. |
|
|
|
|
|
|
|