Smells Like DURIAN Spirit >> นี่แหละรสชาติทุเรียนกวน <<
Group Blog
 
<<
เมษายน 2557
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
16 เมษายน 2557
 
All Blogs
 
[พุทราฯ] โมโมจัง (Chiisai Momo-chan) – มัตสุทานิ มิโยโกะ

[Pudsa] Little Momo-chan (ちいさいモモちゃん) – Matsutani Miyoko





[ca-00] พุทราฯ แนะนำหนังสือ ตอนที่ 10
(see TAGs “Pudsa’s Books” .. “TaPaab”)



บล็อกเฉพาะกิจ หมายเลข 10 :
เมื่อ ”ทุเรียนกวน ป่วนรัก” ลาพักร้อน


Special Blog NO.10 : Durianguan takes a Break.




[ca-02] โจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบฯ #103 “สงกรานต์”





@@@@@@@@@@



โมโมจัง
Little Momo-chan





[cb-01] ปกหนังสือ “เด็กหญิงโมโมจัง” สำนักพิมพ์ผีเสื้อ


. . . . . . สวัสดีท่านผู้ชมพบกับพุทธากันอีกครั้ง เกือบ ๆ จะเป็นธรรมเนียมปฏิบัติในช่วง “สงกรานต์” ไปแล้วนะคะที่พุทธามาเขียนรีวิวหนังสือที่นี่ (ได้ข่าวว่า...คุณทุเรียนกวนหายตัวไปเป็นเดือน ๆ แล้วชิมิ :P) ช่วงวันหยุดสงกรานต์นอกจากวันขึ้นปีใหม่ของไทยเราแล้ว ช่วงนี้ยังมี “วันครอบครัวแห่งชาติ” 14 เมษาฯ ซึ่งบังเอิญตรงกับกำหนดการอัพงานตะพาบฯ หนนี้ด้วยใช่ไหมคะ (แต่กว่า จขบ. นี้จะอัพได้ก็คงเลทแล้วมั้ง ^^”) งั้นขอเลือกหนังสือแนวครอบครัวมาเขียนดีกว่าเนอะ

. . . . . . หนังสือที่นำมาแนะนำในคราวนี้ชื่อว่า “โมโมจัง” เป็นหนังสือเล่มสุดท้ายของคุณ “มัตสุทานิ มิโยโกะ” ที่พิมพ์โดย สนพ.ผีเสื้อทั้งหมด 3 เรื่อง
(อีก 2 เรื่องคือ เด็กหญิงอีดะ และ เด็กหญิงน็อนจัง) ที่เก็บมารีวิวปี 2014 นี้โดยเฉพาะ เพื่อเป็นการฉลอง “ครบรอบ 50 ปี” ของหนังสือ “โมโมจัง” ไปด้วยในตัวค่ะ เวลา 50 ปีนี่ก็นานเหมือนกันเนอะ แต่เนื้อหาในเล่มนี่สิดูยังไงก็ไม่ตกยุคเลยจริง ๆ นะคะ

. . . . . . “โมโมจัง” หรือชื่อตามต้นฉบับ
”ちいさいモモちゃん” (แปลตรงตัวว่า...หนูน้อยโมโมจัง) เขียนโดยคุณมัตสุทานิ มิโยโกะ ตีพิมพ์ครั้งแรกในปี ค.ศ. 1964 เป็นหนังสือเล่มที่ 1 จากทั้งหมด 6 เล่ม (แต่บ้านเราตีพิมพ์แค่เล่มแรกเล่มเดียวค่ะ) เรื่องราวเกี่ยวกับเด็กหญิงธรรมดา ๆ แต่กลวิธีในการเขียนของผู้แต่งนี่ไม่ธรรมดาเลยค่ะ แบบว่าประทับใจมาก ๆ ยิ่งเสริมด้วยภาพประกอบน่ารัก ๆ โดยคุณ “อิเสะ เอโกะ” ยิ่งประทับใจเข้าไปใหญ่ ไม่รู้จะอธิบายยังไง คงต้องตามไปอ่านเองนะคะ

.

. . . . . .
Special Thanks ขอขอบคุณคุณ “แมวดำ_โดนสาป” มาก ๆ ค่ะ ที่แนะนำหนังสือเล่มนี้ให้คุณทุเรียนกวน พุทธาขออนุญาตนำมาบอกต่อที่นี่นะคะ ^^


(English section is unavailable.)





[cb-02] โมโมจังครบรอบ 50 ปี ภาพจากเว็บไซต์ Matsutani Miyoko
//matsutani-miyoko.net/index.php?id=16


.

.

.

.


@@@@@@@@@@



เรื่องราวเกี่ยวกับหนังสือโมโมจัง
About “Momo-chan” the book







[cc-01a] จากหนังสือโมโมจัง หน้าที่ 87

เรื่องใส ๆ ดั่งใครจินตนาการ
Innocent Stories as Imagination
.
.
. . . “คุณจดจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเองตอนเด็ก ๆ ได้บ้างไหมคะ?” การละเล่นเอย...สถานที่เอย...สิ่งต่าง ๆ ที่ได้พบเอย คุณคิดว่า “การรับรู้” (Perception) ในตอนนั้นต่างกับตอนปัจจุบันไหมคะ? ฉันเชื่อว่าผู้คนส่วนใหญ่แทบจะจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเองตอนเด็ก ๆ ไม่ได้เลยมั้ง หรือถ้าจำได้ก็คงเลือนรางเต็มทีเป็นแน่

. . . ฉันก็ไม่อาจทราบได้เหมือนกัน...ว่าความทรงจำตอนเด็ก ๆ เหล่านั้นเลือนหายไปได้อย่างไรระหว่างที่เราเติบโตขึ้น หรือว่า...มีใครแอบมาขโมยความสนุกในวัยเยาว์ของเราไปหรือเปล่านะ พอเป็นผู้ใหญ่ถึงได้เครียดกันขนาดนี้!
(เริ่มเพ้อแล้ว >_<) แต่ไม่ว่าเพราะสาเหตุอะไรก็ตาม พอได้เห็นเด็กเล็ก ๆ เล่นกันอย่างสนุกทีไร ก็พลอยยิ้มตามไปด้วยทุกทีเลยค่ะ
.
.
(English section is unavailable.)



การรับรู้ของเด็กเล็ก ๆ
Little Child Perception
.
.
. . . “โมโมจัง” เป็นหนังสือที่บอกเล่าเรื่องราวที่สวยงามผ่าน “การรับรู้ของเด็กก่อนวัยเรียน” ที่จางหายไปเมื่อเราโตขึ้น หรืออีกนัยหนึ่งอาจเป็นเรื่องราวที่คุณพ่อคุณแม่ใช้อธิบายอะไรยาก ๆ ให้ลูกน้อยเข้าใจง่าย ๆ ได้เหมือนกัน สิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ผู้ใหญ่มองข้าม อาจเป็นสิ่งสำคัญต่อกระบวนการเรียนรู้ของเด็ก ๆ ก็ได้นะคะ

. . . โลกใบนี้เป็นอย่างไรใน “สายตาใสซื่อ” ของเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ กันนะ
(ฉันก็ลืมไปแล้วสิ ^^”) พฤติกรรมของเด็กไม่ใช่เรื่องของเด็กอย่างเดียว คุณพ่อคุณแม่หรือคนเลี้ยงเด็กก็ควรรับรู้ไว้เหมือนกันนะคะ หนังสือเล่มนี้แม้ไม่ใช่คู่มือเลี้ยงเด็กแต่ก็อาจทราบพฤติกรรมของเด็กเบื้องต้นได้ด้วย ที่สำคัญคืออ่านแล้วก็เพลินดีอีกต่างหาก
.
.
(English section is unavailable.)


[cc-01b] จากหนังสือโมโมจัง หน้าที่ 81











[cc-02a] จากหนังสือโมโมจัง หน้าที่ 27

เรื่องราวของเด็กหญิงตัวน้อย ๆ
Story about a Little Girl
.
.
. . . คืนแรกที่โมโมจังเกิดมา “แคร็อต, มันฝรั่ง, หัวหอมใหญ่” พากันมาแสดงความยินดีกันใหญ่...เสียดายตอนนี้โมโมจังกินได้แต่นมแม่นี่สิ . . . “ผ้าหลากสี” แปลงร่างเป็นกางเกงใน 30 ตัวปลิวไสว . . . “ปู” เพื่อนแมวเหมียวแสนดีคอยติดตามโมโมจังทุกที่ไม่ห่างไกล . . . ยังมีอะไรสนุก ๆ อีกมากมาย...ถ้าชอบใจเชิญติดตามอ่านในหนังสือกันเองนะคะ

. . . แม้โทนเรื่องจะออกแนวใส ๆ แต่ใช่ว่าจะมีแต่สนุกสนานอย่างเดียวนะคะ บางบทก็ซึ้งเหมือนกัน อย่างเช่นตอนที่ชื่อว่า “โมโมจังโกรธแม่” โมโมจังงอนที่แม่กลับบ้านช้า ก็เลยไม่ยอมพูดยอมจาทำตัวเฉยชาประหนึ่งว่าจะหนีไปให้ไกล ๆ อยู่บนท้องฟ้า แต่สุดท้ายก็ยังรักแม่นั่นแหละก็ยอมลดทิฏฐิกลับมาเป็นโมโมจังคนเดิมค่ะ

.
.
(English section is unavailable.)



สายลมแห่งการเปลี่ยนแปลง
Wind of Change
.
.
. . . หนังสือเล่มนี้อ่านได้เรื่อย ๆ แบบว่าเพลินมาก ๆ เลยค่ะ ถ้าอ่านไปหลาย ๆ บทแล้วสังเกตดูดี ๆ จะพบว่าผู้เขียนแทรกพัฒนาการของโมโมจังไว้โดยตลอด ทั้งเรื่องอาหารการกิน พัฒนาการทางร่างกายและสังคม เมื่อโมโมจังเข้า “บ้านเด็ก” ก็รู้จักการให้และแบ่งปัน สิ่งเหล่านี้จะช่วยเสริมสร้างนิสัยที่ดีติดตัวเมื่อเด็กเติบโตขึ้นค่ะ

. . . มาถึงบทสุดท้าย “โมโมจังเล่นลม” โมโมจังอายุ 3 ขวบเข้าเรียนชั้นเตรียมอนุบาลแล้ว การเปลี่ยนแปลงเป็นเรื่องธรรมดาของโลกค่ะ เด็ก ๆ อาจรู้สึกว่ากว่าเราจะโตมาได้นี่นานจัง แต่สำหรับคุณแม่เมื่อมองย้อนกลับมา...กาลเวลาคงผ่านไปไวเหมือนลมพัดล่ะมั้งคะ เด็กน้อยที่เคยนอนเปลให้แม่กล่อม...ตอนนี้พร้อมวิ่งได้จนไล่ตามไม่ทันซะแล้ว แต่ไม่ว่าลูกจะโตแค่ไหนคุณแม่ก็เป็นห่วงเป็นใยอยู่ตลอดเหมือนเดิม

.
.
(English section is unavailable.)


[cc-02b] จากหนังสือโมโมจัง หน้าที่ 106











[cc-03a] จากหนังสือโมโมจัง หน้าที่ 48

บทส่งท้ายจ้า~
Final Chapter
.
.
. . . โดยส่วนตัวแล้วฉันคิดว่าคุณ “มัตสุทานิ มิโยโกะ” ผู้แต่งเรื่องนี้เป็นนักเขียนหนังสือที่เก่งมาก ๆ เลยนะคะ คือไม่ได้แต่งเรื่องจากจินตนาการเพียงอย่างเดียว แต่รายละเอียดต่าง ๆ ตั้งอยู่บนพื้นฐานอากัปกิริยาของเด็กจริง ๆ อีกด้วย แถมยังเข้าใจมุมมองของเด็กที่จิตใจใสซื่อยังไม่ได้มีการปรุงแต่งมากนัก โลกนี้เป็นอย่างไรกันนะเมื่อมองไปด้วยสายตาใส ๆ แบบนั้น

. . . แม้หนังสือเรื่องโมโมจังจะมีอายุ “ครบ 50 ปี” แล้ว แต่หยิบมาอ่านทีไรก็ยังดูมีชีวิตชีวาอยู่เสมอเลยค่ะ “โมโมจัง” อาจเป็นเด็กหญิงตัวน้อย ๆ คนไหนก็ได้ อาจเป็นเด็กหญิงบ้านข้าง ๆ, ลูกน้อยของคุณ หรือบางทีอาจเป็นเรื่องราวของตัวคุณเองเมื่อครั้งยังเด็กตัวเล็ก ๆ ก็เป็นได้
(เพียงแต่อาจจะจำความรู้สึกตอนนั้นไม่ได้แล้วก็ตาม) คุณคิดอย่างไรบ้างล่ะคะ?
.
.
(English section is unavailable.)






สวัสดีวันสงกรานต์ … แล้วพบกันใหม่ค่ะ

พุทราน้อย อ้อยอิ่ง









”ปู” จากหนังสือโมโมจัง หน้าที่ 36

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.


หมายเหตุ


+ “พุทราฯ” เป็นนามปากกาที่ จขบ. ใช้สำหรับการเขียนบล็อกแนะนำหนังสือ
ส่วนการตอบความคิดเห็นต่าง ๆ จะให้ ”ทุเรียนกวนฯ” มาเขียนตามปกติจ้า…FYI






Create Date : 16 เมษายน 2557
Last Update : 16 กรกฎาคม 2560 18:15:23 น. 43 comments
Counter : 5141 Pageviews.

 


จะอัพวันสงกรานต์แต่ก็เลทอีกแล้วนิ...แต่ก็ดีจะได้ไม่ต้องเปียกน้ำ



โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก วันที่: 16 เมษายน 2557 เวลา:1:01:18 น.  

 
ผมมีเด็กๆก่อนวัยเรียนใกล้ตัวหลายคน
เป็นวัยที่สวยงาม จินตนาการล้ำเลิศจริงจังครับ


โดย: เป็ดสวรรค์ วันที่: 16 เมษายน 2557 เวลา:6:09:52 น.  

 
พุทราน้อย อ้อยอิ่ง

.
.

ชอบจริงๆครับ
เป็นนามปากกาที่น่ารักมากครับ

สุญตา ความหมายกว้างมากครับ
วันนี้ผมอ่านหนังสือของอาจารย์เสกสรรค์ ประเสริฐกุล
มีช่วงที่อาจารย์พูดถึงคำว่า สุญญะ ด้วยครับ
ท่านก็แปลไปในความหมายของคำว่า สูญ
ศูนย์ ความหมายกว้างมากจริงๆครับสำหรับคำนี้



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 เมษายน 2557 เวลา:18:37:01 น.  

 

Like ให้เป็นคนที่ 1
หนังสือเล่มนี้พี่อุ้มมีด้วยล่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ทนายอ้วน Food Blog ดู Blog
ฟ้าใสวันใหม่ Home & Garden Blog ดู Blog
toor36 Cartoon Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog
ทุเรียนกวน ป่วนรัก Book Blog ดู Blog



โดย: อุ้มสี วันที่: 16 เมษายน 2557 เวลา:21:03:59 น.  

 
เล่มนี้น่ารักจริงๆจ้ะ จึงรีบส่งต่อ =^.^=

ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ตัวอักษรที่เรียงร้อยก็ยังคงเป็นถ้อยคำให้เราได้อ่านแล้วอ่านเล่า ไม่รู้จักเบื่อจ้ะ


โดย: แมวดำ_โดนสาป IP: 119.160.214.218 วันที่: 17 เมษายน 2557 เวลา:8:38:22 น.  

 
แวะทักทายค่า
มีหนังสือดีๆมาแนะนำอีกแล้ว ขอบคุณค่า
ว่าแต่หายไปนานเลยน๊า อิอิ



โดย: NENE77 วันที่: 17 เมษายน 2557 เวลา:8:51:01 น.  

 
ขอบคณข้อมูลดีๆนะคะ


โดย: มี๊เก๋+ป๊าโอ๋=ซีทะเล (kae+aoe ) วันที่: 17 เมษายน 2557 เวลา:13:26:56 น.  

 
หวัดดีค่ะคุณ ทุเรียน ..
เอื้อว่า ชื่อพุทราฯ น่าจะเหมาะกว่า เพราะ ตอนนี้ ไม่ป่วนรักแล้วกระมัง
มันอ้อยอิ่งๆ เสียเหลือเกิน ก๊ากๆๆ..

ว่าจะรออ่านเมษาฮาวาย เลยอด..อุ๊ป !!
หนังสือ แนวนี้ เมื่อก่อนลูกเล็ก ๆชอบไปหาอ่านค่ะ
คือเราเอากลับมาสอนลูก แต่เด๋วนี้มันวัยรุ่น ต้องไปหาอ่านพวก ระงับจิตใจให้ใจเย็นๆ แบบๆมีสตินะโยม..อิอิ
ปวดหัวไปตามเรื่องค่ะ
แต่หนังสือแนวนี้ดีอ่านแล้ว
ทำให้ รู้สึก ดีๆ นะวัยมันใสๆ อยากกลับไปเป็นเด็ก

ดูวี่แวว..แล้ว จะกลับ มาเขียนไม่ค่อยมี อัพเดือนละตรั้งก็ได้ นะ
คือ ที่บ้านก็ แบบนี้ค่ะ ขี้เกียจแก้ตัวแร่ะ แหะๆ..
รอบบนี้ก็ไม่ได้เขียนค่ะ มันร้อน คิดไรไม่ออก อิอิ

ตกลงนั่นรูปคนเขียนเหรอ นึกว่าป้าเซ็ง เหมือนมาก อิอิ



โดย: tifun วันที่: 17 เมษายน 2557 เวลา:18:41:54 น.  

 
อ่านแล้วดีจังเลยครับ ^^

แฟนผมก็ชอบเล่าเรื่องของลูกชายผมครับ

คนแต่งก็น่าจะเล่าเรื่องของลูกสาวของท่านนะครับ

เหมือนโลกสร้างแม่และลูกให้หลอมรวมกันเป็นคนๆเดียวกัน

ซึมซับความรักซึ่งกันและกันไม่เสื่อมคลายจริงๆครับ

โหวตหนังสือให้นะครับคุณทุเรียน

ป.ล.

ยินดีต้อนรับเข้าสู่สมาคมคนกทม.พลัดถิ่นนะครับ 555++

สงกรานต์เผอิญปราจีนไม่ไกล กทม.แล้วรถยังไม่ติดฝั่งขาเข้าอีก ผมเลยได้กลับบ้านทุกปีเลยครับ อิอิ ^^



โดย: วนารักษ์ วันที่: 17 เมษายน 2557 เวลา:20:27:50 น.  

 
สวัสดีค่า คุณทุเรียน (น้องพุทรา) ^^

มาช้าไปหน่อยค่ะ
โมโมจังได้ยินชื่อเสียงมานานแล้ว
แต่ยังไม่เคยอ่าน
พออ่านรีวิวแล้วยิ่งเพิ่มความอยากอ่านจะหาได้ืั้้ที่ไหนอีกทีนี้ ><

50 ปีแล้วเหรอ
เห็นคนเขียนก็เข้าใจค่ะ
เวลาผ่านไปนานแต่เขียนเรื่องที่ยังอ่านได้ร่วมสมัยนี่ คุณป้าเก่งมากๆเลยนะคะ
ทึ่งๆ เสียดายมีแปลเล่มเดียว น่า่จะมีครบหมด

ขำเมนท์คุณเอื้อ น่ารีักดีค่า 55

ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆค่า



โดย: lovereason วันที่: 18 เมษายน 2557 เวลา:0:17:37 น.  

 
โมโมจัง ของพุทธา บอบช้ำพอสมควร คงอ่านหลายรอบ ปกเยินเลย


บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ดอยสะเก็ด Literature Blog ดู Blog
tuk-tuk@korat Music Blog ดู Blog
ทุเรียนกวน ป่วนรัก Book Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


หนังสือเด็กน่ารักค่ะ นอกจากเราจะได้ย้อนวัย (ธรรมดาของคนแก่ ชอบนึกถึงเรื่องวัยเด็กเนาะ) ยังได้รู้ความคิด ความรู้สึกของเด็กๆ ด้วย (เอ ตอนนั้น เราอารมณ์แบบนี้หรือเปล่าน้า...)

ขำปูของโมโม มีหนวดด้วย


พี่โชคดี ไปเจอน่าน สวยงามน่ารักไปหมด ผู้คน บ้านเรือน วัดวาอาราม แม้แต่นักท่องเที่ยวที่ไปเจอด้วยกันก็น่ารัก (โลกสวยสุดๆ 555) คงไปอีกค่ะ


โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 18 เมษายน 2557 เวลา:6:42:47 น.  

 
1. บ้าดูดวง ถึงจะรู้ว่างมงายก็เหอะ ไม่ใช่

3. ติดละครซะเหลือเกิน ละครโปรดมาเมื่อไหร่ นั่งติดทีวีไม่ไปไหนเลย ไม่ใช่

12. ชอบคุ้ยเรื่องเก่าๆ ของคนอื่นมาต่อว่าทุกครั้งที่ขัดใจกัน ไม่ใช่

15. เอาแต่ใจเป็นที่สุดโดยเฉพาะกับคนพิเศษ โดนขัดใจทีไรกวนโมโหทุกที ไม่ใช่

16. ขี้หึงได้ทุกสถานการณ์ ไม่ใช่ หึงมะเป็นอ่ะค่ะ ทำไงดี 555

17. กรี๊ดกร๊าด วี๊ดว๊าย กระตู้วู้ เรียกร้องความสนใจให้เสียงดังเกินเหตุโดยไม่จำเป็น ไม่ใช่ ทำไม่เป็นอีกค่ะ

18. บ้าดารานักร้อง ซื้อเทป ซื้อซีดี อะไรต่อมิอะไรเต็มไปหมด ทุ่มสุดๆ เท่าไหร่เท่ากันเลย อันนี้ก็ไม่ใช่ไม่รู้ทำไม


เห็นมั๊ยว่าอุ๊ำม่ใช่ตั้งหลายข้อค่ะ เพราะไม่ใช่คนแบนั้น

ข้อ 15-18 นี่ยิ่งไม่ใช่ใหญ่เลย ไม่รู้ทำไมค่ะ มีหลายคนถามว่าเป็นหญิงหรือไม่ 5555 ก็ไม่รู้สินะ

ว่าแต่ตะพาบนี้ อัพทีเดียวทั้งเดือนเลยหรือเปล่าคะ อิอิ

สวัสดีวันปีใหม่ไทยนะคะ สงกรานต์หนีเที่ยวระยองค่ะ

แต่ไม่เปียกเลย

หนังสือเล่มนี้จะบอกว่าอุ๊ไม่รู้จักเลย ก๊ากกก ไม่รู้ผ่านวัยเด็กมาได้ยัง 555

เดี๋ยวมาอ่านอีกที อีกรอบนะคะ

ไปทำงานก่อนค่ะ สุขสันต์วันทำงานนะคะ



โดย: ลอยละล่อง บล็อกแกงค์ วันที่: 18 เมษายน 2557 เวลา:9:08:12 น.  

 
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาจ้า~


และก็ขออภัยด้วยที่แวะไปตอบบาง blog ไม่ได้
คอมที่ข้าน้อยใช้อยู่ไม่สามารถโหลดได้จริง ๆ T^T


โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก วันที่: 18 เมษายน 2557 เวลา:12:37:32 น.  

 
กรี๊ดดดด เอากาละมังไปเลย เอารูปขาวดำเลยนะคะ 5555 เก่าไป คริคริ

ปล.รองเท้าหายตลอกจนหลังๆ แม่ต้องซื้อของปลอมให้ใส่...5555555 สมัยนั้นยังของตังค์แม่ซื้อ รองเท้าอยู่เลย ^^


โดย: มี๊เก๋+ป๊าโอ๋=ซีทะเล (kae+aoe ) วันที่: 18 เมษายน 2557 เวลา:13:30:09 น.  

 
แวะทักทายก่อนนอนค่า



โดย: NENE77 วันที่: 18 เมษายน 2557 เวลา:21:30:25 น.  

 
น่ารักฝุดๆเลยค่ะ
อยากvoteทั้งการ์ตูน
ทั้งbook...

ทุเรียนกวน ป่วนรักBook Blogดู Blog


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 19 เมษายน 2557 เวลา:1:20:32 น.  

 
ตอนเด็กอะไรก็สวยงามไปหมดจริงๆ ครับ พอโตมารู้สึกเลยว่าโลกนี้มันไม่สวยงามอย่างที่เราคิด นี่กระมังที่เรียกว่าเรามีพัฒนาการ เรารู้มากขึ้น

ภาษาจีนมาภาษิตว่า รู้น้อยอายุยืน มันอาจจะจริงก็ได้ บางครั้งเรื่องบางเรื่องเรารู้ไปแล้วไม่ใช่สิ่งที่ดีเลย และถ้าถามว่าเลือกได้จะเลือกที่จะรู้มั้ย ผมก็อยากจะเลือกที่จะไม่รู้จะดีกว่า แต่ถ้าถามว่าเสียใจมั้ยที่ได้รู้ คำตอบคือไม่เสียใจ เพราะมันเป็นทางที่เราเลือกเอง

ผมเพิ่งดูรายการของญี่ปุ่นเมื่อเร็วๆ นี้รายการหนึ่งพูดถึงเด็กในประเทศเค้า ซึ่งมันก็สะท้อนอะไรหลายๆ อย่างออกมาว่าทำไมคนประเทศเค้าถึงเป็นแบบนั้น มันทำให้ต้องย้อนกลับมามองบ้านเราเลยทีเดียว


เซเบอร์ถือดาบจี้เอวหนูหมึกยังหนีไปได้ แหม่ จะบอกว่าหนูหมึกเก่ง หรือเซเบอร์อ่อนดี หน้าบาดเจ็บผมเพิ่งได้มาใหม่ครับ หน้านี้เล่นได้หลากหลาย คิดว่าคงจะเอามาเล่นได้อีกเยอะ ผมลงทุนซื้อตัวที่มีหน้าบาดเจ็บ เพื่อหน้าอันนี้เลยแหละ

+


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 20 เมษายน 2557 เวลา:23:09:24 น.  

 
ผมไปเที่ยวอียิปต์ตามรอยดิโอครับ ได้ไปเส้นทางเดียวกับที่คนเขียนไปเก็บข้อมูลเลยมั้ง ไล่จากอาบูซิมเบลขึ้นมาถึงไคโร
คนโบราณใช้หินตั้งในพิธีกรรมก่อนรับพุทธศาสนาเข้ามาจริงๆครับ พอรับเอาพุทธเข้ามาก็ผสมผสานกัน ใบเสมาบ้านเราเลยมีลักษณะเป็นแผ่นแบนปลายแหลมเหมือนหินตั้งในพิธีกรรมเดิม ในขณะที่เสมาประเทศอื่นเป็นเสา หรือหินกลมมากกว่า (เฉพาะยุคหลังที่ไม่ใช้เขตสีมาตามวัตถุดิบธรรมชาติแล้ว)

มาถึงหนังสือโมโมจัง
คำบรรยายหนังสือเล่มนี้ทำเอานึกย้อนไปถึงสมัยก่อนเลย กระบวนการรับรู้ของเราในตอนนั้นช่างแตกต่างจากตอนนี้ลิบลับจริงๆครับ เมื่อไม่มีกำแพงกลั่นกรองการรับรู้จากประสบการณ์ เราจึงใสสะอาดและโง่เขลา
บล็อกแนะนำหนังสือมีหลากหลาย แต่ผมชอบของคุณทุเรียนที่ทำให้รู้สึกเหมือนกับได้อ่านหนังสือเล่มนั้นแบบได้อรรถรสของเนื้อในหนังสือจริงๆภายในระยะเวลาไม่กี่นาที
ต้องโหวต Book Blog แล้วนะครับงานนี้


โดย: ชีริว วันที่: 22 เมษายน 2557 เวลา:23:33:03 น.  

 
น่าอ่านมากค่ะ ลืมแม้กระทั่งว่าเรามีหนังสือเล่มนี้หรือยัง


โดย: chinging วันที่: 23 เมษายน 2557 เวลา:10:29:44 น.  

 
เป็นอีกเล่มที่น่าอ่านมากๆเลยครับ กดโหวตให้เลยครับ


บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ทุเรียนกวน ป่วนรัก Book Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


โดย: ปีศาจความฝัน วันที่: 23 เมษายน 2557 เวลา:11:34:43 น.  

 
มันบังเอิญครับ เรื่องฮารุฮิกับเฟส ออกพอดีด้วยครับ เลยเล่นมุกนี้ซะเลย

นายเคียวน์ผมเห็นมันหน้าเบื่อแบบนี้ตลอดนะ


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 25 เมษายน 2557 เวลา:23:57:09 น.  

 
น่าอ่านนะเนี่ย เดี๋ยวลองดูครับ


โดย: คนขับช้า วันที่: 26 เมษายน 2557 เวลา:20:29:56 น.  

 
สวัสดียามเยนค่ะ แวะมาทักทายนามนี้ไม่ต้องตกใจนะคะ

สบายดีนะคะ วันนี้แถวบ้านฝนตกหนัก เยนสบายเลยค่ะ

แถวบ้านคุณทุเรียนตกหรือเปล่าคะ หรือร้อนแทบไหม้


ยังไงรักษาสุขภาพค่ะ


โดย: ลอยละล่อง บล็อกแกงค์ วันที่: 28 เมษายน 2557 เวลา:19:56:47 น.  

 
แวะมาทักทายยามดึกครับผม


โดย: ปีศาจความฝัน วันที่: 28 เมษายน 2557 เวลา:22:42:24 น.  

 
ภาคอีสานมีพิพิธภัณฑ์ใหญ่ๆระดับพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติน้อยจริงๆครับ อย่างเมืองจัมปาศรีบล็อกล่าสุดนี้ก็เอาของที่ขุดพบไปไว้ที่พิพิธภัณฑ์ขอนแก่นอีกเช่นเคย
ขอนแก่นรับเละเลย อิอิ


โดย: ชีริว วันที่: 29 เมษายน 2557 เวลา:23:39:47 น.  

 
บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
toor36 Cartoon Blog ดู Blog
กิ่งฟ้า Literature Blog ดู Blog
schnuggy Travel Blog ดู Blog
mambymam Music Blog ดู Blog
ทุเรียนกวน ป่วนรัก Book Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


สวัสดีค่ะ
บุ๊งชอบคำบรรยายด้านบนปกหนังสือมาก ๆ ค่ะ
ที่บอกว่าสำหรับคนที่ต้องการเข้าใจความรู้สึกของเด็ก
ซึ่งยากมากค่ะ เด็กแต่ละคนก็ความคิดต่างกัน
แล้วแต่สภาพแวดล้อม การเลี้ยงดูด้วยค่ะ
แต่ลึก ๆ แล้ว เด็กทุกคนต้องการความรักความเอาใจใส่จากพ่อแม่
การเปลี่ยนแปลงต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิต อย่างช่วงเข้าเรียนอนุบาล
น่าสนใจมาก ๆ ค่ะ หนังสือเล่มนี้


โดย: Close To Heaven วันที่: 30 เมษายน 2557 เวลา:22:45:45 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณทุเรียน

คิดไปไกลได้อีก ถ้าไม่ใส่กระโปรง ก็คงเป็นอย่างที่คิดอ่ะค่ะ 555

แถวนี้ฝนตกค่ะ สามวันติด แต่วันนี้ไม่ตก อิอิ

ว่าแต่ที่ทำงานอยู่แถวไหนอ่ะคะ ทำไมไม่ตก มันแล้งไปนะคะ คริคริ


โดย: ลอยละล่อง บล็อกแกงค์ วันที่: 2 พฤษภาคม 2557 เวลา:16:12:20 น.  

 
หวัดดีค่ะ คุณ ทุเรียน
พค (ทมิฬ). แล้วนะคะ..อุอุ
หายร้อนบ้างยัง ..
มาแอบส่อง คิดถึงอ่ะ..


โดย: tifun วันที่: 5 พฤษภาคม 2557 เวลา:18:10:24 น.  

 
ขอบคุณที่แวะมาอวยพรวันเกิดครับ

มาช้าดีกว่าไม่มานะ ตอนนี้จริงๆ ก็ยังร้อนอยู่แต่ดีที่มีฝนมาช่วยดับร้อนได้บ้าง


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 6 พฤษภาคม 2557 เวลา:23:37:34 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับคุณทุเรียน



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 7 พฤษภาคม 2557 เวลา:5:39:03 น.  

 
khonkaenlink.com
----------------------
แวะมาทักทายด้วยความคิดถึงค่ะคุณทุเรียน


โดย: เกศสุริยง วันที่: 8 พฤษภาคม 2557 เวลา:21:43:20 น.  

 
หวัดดีค่าคุณทุเรียน


รินจำได้รางๆ ว่าเหมือนเคยได้อ่านตอนเด็กๆ หรือวัยรุ่นอะเรื่องนี้

โมโมจัง หรือโมโมทาโร่นี่แหละคะ ใช่คนเดียวกันหรือป่าวไม่รู้นะ
ติดมากด้วย แต่มาตอนนี้ก็กลับเป็นเพียงควมทรงจำว่าใช่หรือป่าวน้ทำนองนี้


คนบ้านนี้ก็ดองนานนะ วันดีคืนดี โผล่ไปเจิมให้ด้วย ขอบคุณค่า
แก้ไชคำผิดไว้แล้วค่ะ หลังๆรินก็ดองบล็อกบ่อย เพราะว่า มัวแต่ไปบริหารทำเพจเพิ่งครบ 1 เดือนเอง

สนุกเหมือนกันค่า
แต่บล็อกก็ต้องคืบหน้าด้วยเช่นกัน

อะ สู้ๆ ค่า



มาส่งกำลังใจให้คนบ้านนี้ด้วย อิอิ




บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
สาวไกด์ใจซื่อ Travel Blog ดู Blog
ฟ้าใสวันใหม่ Food Blog ดู Blog
lovereason Literature Blog ดู Blog
ทุเรียนกวน ป่วนรัก Book Blog ดู Blog


โดย: Rinsa Yoyolive วันที่: 8 พฤษภาคม 2557 เวลา:22:41:40 น.  

 
มาทักทายจ้ะ ไม่ได้เข้ามาเล่นนานมว้าก. ไมลืมรหัสเข้าblog -_-# แล้วจะเข้ามาป่วนอีก. ป.ล. เห็นเขารีวิวหนังสือที่อ่าน แล้วอยากทำมั่ง



โดย: ryuzaki วันที่: 14 พฤษภาคม 2557 เวลา:10:08:36 น.  

 
จะไปตามล่าหาอ่านได้ที่ไหนน้อ อิอิ


โดย: อาบูด วันที่: 14 พฤษภาคม 2557 เวลา:21:30:17 น.  

 
พาไปชมงาน Thailand Comic Con 2014 ครับ ไม่รู้คุณทุเรียนได้ไปหรือเปล่า
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=shiryu&month=05-2014&date=12&group=5&gblog=27
เอามาแปะไว้ก่อนเปลี่ยนบล็อกหนีจ้ะ วันนี้อัพบล็อกมวยปล้ำ


โดย: ชีริว วันที่: 14 พฤษภาคม 2557 เวลา:22:00:58 น.  

 
เอา ควาคิดถึงแบบร้อนๆ มาฝาก นี่ พ. ค แล้วมันยังไม่มีวี่แวว เลย..
มันเดือดขึ้นเรื่อยๆ (ความร้อนนะ อิอิ..)
เดือนละบล็อกนะคุณ ทุเรียน นี่กลางเดือนพอดี..
เอาไฟ มาลน อุ้ย!!!..


โดย: tifun วันที่: 15 พฤษภาคม 2557 เวลา:16:12:57 น.  

 
หยุดนะท่าน กลับมา (เขียน) ก่อน อย่าพึ่งหนี~


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 25 พฤษภาคม 2557 เวลา:0:11:08 น.  

 
แวะมาบอกว่า...จขบ. ยังมีชีวิตอยู่น้า~ แต่ไม่ค่อยว่างเท่าไหร่ ^^"

ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาจ้า~


โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก วันที่: 25 พฤษภาคม 2557 เวลา:1:02:51 น.  

 
ขอบคุณที่เข้ามาเพิ่มเติมข้อมูลครับ เกมมันเก่าไปถ้าเป็นตามแนวที่บอกจริงๆ คงเล่นไม่ไหวครับ เล่นไม่ไม่เรื่อง

ต่อไปผมคงจะพยายามหาเวลาเขียนรีวิวการ์ตูนของค่ายนี้ต่อไป


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 25 พฤษภาคม 2557 เวลา:11:27:16 น.  

 
"อา.... เขายังมีชีวิตอยู่..."
"ทุเรียนกวนฯ ยังมีชีวิตอยู่!!"
"ทุเรียนกวนๆๆๆ"
เสียงผู้คนต่างโห่ร้องด้วยความยินดี เมื่อได้เห็นการปรากฏตัวของทุเรียนกวนป่วนรัก ชายผู้ที่พวกเขาคิดว่าหายสาบสูญไปแล้ว
จนกระทั่งชีริวก็เอ่ยขึ้นว่า

"เฮ้... แล้วบล็อกเดือน พ.ค. ล่ะนาย?"
/ชีริวโดนฝูงชนรุมตบคว่ำไปทันที


โดย: ชีริว วันที่: 25 พฤษภาคม 2557 เวลา:21:35:05 น.  

 
คุณทุเรียนกวนฯ
กลับมาได้แล้ว เพื่อนๆให้อภัยหมดแล้ว
อ๊ะ ล้อเล่นค่ะ
Miss you นะ


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 27 พฤษภาคม 2557 เวลา:19:08:13 น.  

 
งึมๆ เข้ามาทีไร นึกว่าป้าเซ็งทุกที..

สงกรานต์ เลือด มาพ.คทมิฬ มัน เป็น..จิงๆด้วย ..
ทีนี้ เข้าสองเดือนนี้เรา คงตุ้มๆ ต่อมๆๆ อ่ะนะ ..
แว๊ก มาคุยเรื่องเครียดๆทำไม ..
แวะมา เยี่ยม อ่ะค่า..
คือไม่อัพบล็อกก็มิเป็นไร ..
เจอกันเดือนละหนก็ได้ ..
จิงๆ จะทิ้งบล็อกอย่าลืมฉันไว้ ละนะ ..
แต่กระไรอยู่ คงไม่มีคนลืม .
แป่วๆๆ..

.


โดย: tifun วันที่: 2 มิถุนายน 2557 เวลา:16:56:54 น.  

 
สวัสดีจ้าท่านทุเรียน ฮิๆๆ เข้ามาช้าและเนิ่นนานไปหน่อยนึง
แต่ยังทันตะพาบ103 ของโมโมจังยุเพราะข้าพเจ้าก็ไม่มีที่อยู่แหง้วๆ
เป็นแมวเหมียวน่ารักเดินจรจัดตามอวกาศน่ะนี่...เชื่อป่ะอ่ะ

อ่านเรื่องของโมโมจังเด็กน้อยผู้มีจินตนาการ ขนาดคนแถวนี้เอามาพ่น
ด้วยความภาคภูมิเนอะๆว่าแล้วตอนเด็กๆสงสัยยุว่าแพมก็จะอยากลอง
แปลงกายเป็นกางในสีชมพูว์ สีฟ้าด้วยสามสิบตัวปลิวไปโน่น คงสนุกดีนิ อิๆ

หนังสือทุกเล่มมีคุณค่าในใจผู้อ่านเสมอ ยิ่งหนังสือที่หยิบมาอ่านทีไรก็ยิ้มนี่
ก็รู้สึกรักคนเขียนหนังสือ และรักตัวละคร เลยยิ่งตัวละครจากนิยายญี่ปุ่นนั่น
มีหลายเล่มที่อ่านแล้วมุ้งมิ้งๆๆน่ารักๆๆๆ อยากกลับไปเป็นเด็กเลยหละ
อิๆเพราะเป็นเด็กยังไงก็สุขใจ ดีกว่าเป็นผู้ใหญ่ยุดีล่ะนะ ...ใช่ป่าวๆ

หายหัวไปเหมือนกัน พึ่งจะม้วนตัว บริหารเวลาลงตัวหละ
คิดถึงกองบรรธิการตรวจอักษรแถวๆนี้ชะมัดเลย Miss u nakap


โดย: mastana วันที่: 3 มิถุนายน 2557 เวลา:19:07:17 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ทุเรียนกวน ป่วนรัก
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 22 คน [?]




สวัสดี…นี่คือบล็อก “ทุเรียนกวนฯ”
Hello all. You can call me “Durianguan”.





Group Blog แบบที่ 2
Category 2

+ สารบัญทั้งหมด [All Contents]
--+ Blog 1-100
--+ Blog 101-200
--+ Blog 201-300


+ สารบัญ Classify Contents by Group Blog
.
-- A + Guest Book
-- B + Cartoon
-- C + Fine Arts
-- D + Talking
-- E + Contents
.
.
.
.
TAG
Category 3

+ เพลงของฉัน [My Music]
--+ เพลง & ภาพประกอบ [Music & illust]
--+ แนะนำอัลบั้มเพลง [Music Albums]
--+ วงเกิร์ลกรุ๊ป [Perfume]

+ งานศิลป์ของฉัน [My Art]
--+ ภาพปากกาลูกลื่น [Ballpoint Pen]
--+ ดินสอ+สี & พาสเทล [Colored Pencil]
--+ ละเลงสีด้วยคอมฯ [CG Paint]

+ สตูดิโอจิบลิ [My Studio Ghibli]
--+ เรียงตาม (Sort by) Blogs' Written
--+ เรียงตาม (Sort by) Movies Released

+ อื่น ๆ [My etc. Blog]
--+ ถนนสายนี้..มีตะพาบ [TaPaab]
--+ พุทราฯ แนะนำหนังสือ [Pudsa-Books]




Friends' blogs
[Add ทุเรียนกวน ป่วนรัก's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.