ถึงเวลาอีกแล้ว ภาคต่อครั้งที่ 4
มาเล่าต่อให้ฟังแล้วค่ะ... (อาจจะรู้สึกซีเรียสหน่อยนะคะ... )
ตลอดระยะเวลาประมาณ 10 ปี มีสิ่งหนึ่งที่เฝ้าพยายามทำด้วยความหวังว่า จะสำเร็จสักวันหนึ่ง แต่จนถึง ณ วันนี้ ก็ยังไม่เห็นวี่แวว แห่งความสำเร็จเลย
สิ่งนั้นคือ การพยายามจะมีลูกของตัวเอง
แม้กระทั่งครั้งนี้ก็เช่นกัน ทุกอย่างดูเหมือนจะลงตัวกว่าทุก ๆ ครั้งที่ผ่านมา แต่สุดท้าย ก็ยังพบแต่ความล้มเหลว
และที่เลวร้ายไปกว่านั้นคือ การได้ฟังคุณหมอบอกมาว่า ถึงทำต่อไป โอกาสที่จะสำเร็จมีแค่ 5-7% หรือไม่เช่นนั้นต้องหาคนมาอุ้มท้องแทน (อุ้มบุญ)....
เริ่มจากปีแรกของการแต่งงาน เรา 2 คนได้พยายามจะมีลูกกันตั้งแต่ครึ่งปีแรก ทั้ง ๆ ที่ผู้ใหญ่บอกว่าถ้าเด็กเกิดมันจะชงกับปีเกิด แต่เรา 2 คน ก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะเราไม่ค่อยเชื่อเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว
หลังจากพยายามอยู่ครึ่งปี สุดท้ายก็ตัดสินใจหาหมอ คุณหมอท่านแรกที่คุยเรื่องนี้กับพวกเราแนะให้เราทำ เด็กหลอดแก้ว(IVF) พวกเราก็ตัดสินใจทำ เราต้องย้ายประวัติการรักษา จาก รพ.ไปอยู่ที่คลินิก รักษาผู้บุตรยากแห่งหนึ่ง ตามคุณหมอ เพราะคุณหมออยู่ประจำที่คลินิกนี้ และสมัยนั้น รพ.ที่เราหาอยู่ ยังไม่พร้อมที่จะรักษาเรื่องมีบุตรยาก
เราก็เริ่มทำตามกระบวนการ เพื่อทำ IVF ทั้งพ่นยา ฉีดยา ทานยา เพื่อเร่งการทำงานของรังไข่ ให้ผลิตไข่ได้มากที่สุด เราต้องฉีดยาทุกวัน ที่สะโพกซ้ายขวา ทุกวัน สลับกันไปมา รวม ๆ แล้วประมาณ 10-12 เข็ม ต้องฉีดที่ต้นแขนทุกวัน อีก 10-12 เข็ม ฉีดกันจนสะโพกระบมกันไปเลยทีเดียว เหอเหอเหอ
กว่าจะได้ไข่มาแค่ 8 ใบ (ถ้าเป็นคนอื่นก็จะได้ประมาณ 20 ใบขึ้นไป) ไหนจะต้องเตรียมเยื่อบุโพรงมดลูกอีก เมื่อคุณหมอสามารถเก็บไข่ได้ ก็จะนำไปผสม จนได้ตัวอ่อน ผลตัวอ่อนที่ได้ ก็ไม่ค่อยดีนัก คือ ได้แค่ 3 ตัว
โอ้.. แนวโน้มแห่งความหายนะเริ่มมาเป็นเค้าลาง เมื่อถึงเวลาฝังตัวอ่อน เราก็ไปพบคุณหมอตามนัด ฝังตัวอ่อน แล้วก็พักผ่อนทำงานเบา ๆ รวมแล้ว 14 วัน เป็น 14 วันที่เต็มไปด้วยความหวัง ความกังวล มันคละเคล้ากันไปหมด
เมื่อถึงวันเจาะเลือด ผลก็คือไม่มีเค้าลางความสำเร็จเลย ล้มเหลวไปหมด เราพยายามที่จะไม่ร้องไห้ แต่สุดท้ายก็กลั้นน้ำตาไม่ไหว
พยายามลุกขึ้นมาใหม่ ไม่เป็นไร มันต้องมีล้มเหลวกันบ้างล่ะน่า... ครั้งที่ 2 เราก็เจอแต่ความล้มเหลวเหมือนเคย ครั้งที่ 3 เราก็ทำ IVF เหมือนเดิม ผลคราวนี้ น่าสนใจไม่น้อยค่ะ.. ช่วงใส่ตัวอ่อน เราหงุดหงิดง่าย เหนื่อยง่าย รู้สึกเพลียตลอด เรียกว่านอนกันทั้งวันทั้งคืนได้ทีเดียว แถมกินเก่งมาก ๆ อ้วนฉุเชียว
เมื่อครบ 14 วัน ไปเจาะเลือด คุณหมอก็แจ้งว่าสำเร็จแล้ว.. น่าจะได้ลูกแฝดด้วย.. เราก็เต็มไปด้วยความปีติ ยินดีมาก ๆ คุณหมอให้ยามาทั้งเหน็บยา ทานยาต่อ......
ขอต่อตอนถัดไปนะคะ.. เรื่องมันยาว กลัวอ่านกันตาลายเสียก่อน... ^_^
Create Date : 28 ธันวาคม 2550 |
Last Update : 28 ธันวาคม 2550 8:43:28 น. |
|
0 comments
|
Counter : 536 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|