บทสรุป ของความพยายาม

ไม่รู้จะเล่าเรื่องต่อยังไง เพราะทิ้งร้างไปนาน
ทุกอย่างมันก็วนเวียนซ้ำแต่เรื่องเดิม ๆ
รอบหลัง ๆ ก็ใช้ตัวอ่อนจากไข่ของพี่สาว ผสมกับเชื้อของแฟน
แต่แล้วก็ไม่เคยติดเลย เราทำเด็กหลอดแก้วไปทั้งหมดน่าจะ 13 ครั้ง


และสุดท้าย เราก็หยุด ไม่ทำอีกแล้ว
ยอมรับเสียว่า เราคงไม่มีโอกาสมีลูกจริง ๆ
ทำใจอยู่อย่างคนไม่มีลูก
ถามว่า เศร้ามั้ย ก็ตอบได้แค่ว่า เศร้ามาก ๆ
แต่ก็ต้องทำใจ และต้องทำตัวให้ร่าเริง ราวกับว่า
ไม่แคร์สื่อ


กลับมาใช้ชีวิตปกติ ทำงานเก็บเงิน คิดว่าคงเอาไว้ใช้ดูแลตัวเองยามแก่ตัวกับสามี
ก็น่าจะดีไม่ใช่น้อย วางแผนไว้ว่า จะไปเที่ยวต่างประเทศ เดินทางเที่ยวทุกจังหวัดในเมืองไทย
ว้าว... คิดไว้เยอะเลยนะ


จนสุดท้าย สิ่งที่หักเหชีวิตเรา ทำให้เราตัดสินใจครั้งสำคัญในชีวิตเราก็เกิดขึ้น
เพราะครอบครัวของสามี เค้ายอมรับไม่ได้ว่า เราไม่มีหลานให้เค้า
ก็มีเรื่องกระทบกระทั่งกันบ้าง หลายต่อหลายครั้ง เราต้องร้องไห้อยู่คนเดียว
เพราะสามีเราเค้ารักพ่อแม่ เค้าเชื่อว่า การเป็นลูกกตัญญูคือ
การต้องตามใจพ่อแม่ทุกอย่าง แม้ว่าจะทำให้ต้องแยกทางกันก็ตาม


และก็ถึงวันนึงที่เราทนไม่ไหว เป็นการตัดสินใจครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิตอีกครั้ง

เราเลือกที่จะเดินแยกทางออกมา กลับมาอยู่ที่บ้านของป๊ากับม้า
กลับมาอยู่ในบ้านที่เต็มไปด้วยความอบอุ่น พร้อมอ้าแขนรับลูกสาวคนนี้เสมอ

หลังจากแยกกันอยู่สักพัก ทางครอบครัวเค้าก็ไม่ให้ติดต่อกับเรา
เค้าก็ยอมทำตามทุกอย่าง อย่างว่านอนสอนง่าย
ไม่นานมานี้เอง เราเพิ่งไปหย่ากับเค้ามาเรียบร้อย
กลับมาใช้ชีวิตโสดอีกครั้ง

น่าแปลกนะ
ที่เราไม่ได้เสียใจมากมายอย่างที่เราคิด

น่าแปลกนะ
ที่เรากลับรู้สึกโล่ง และผ่อนคลาย

น่าแปลกนะ
ที่เราไม่รู้สึกกดดัน และไม่สนใจว่าคนข้างนอกจะมองเรายังไง

เรากลับมีความสุขมากขึ้นกว่าเก่า ไม่เครียด ไม่ถูกกดดัน

เพียงแต่ว่า เราต้องเริ่มกลับมาพึ่งพาตัวเอง
กลับมาดูแลเอาใจใส่ตัวเอง

ที่บ้านเรา ทั้งป๊าม้าและพี่น้อง รวมไปถึงเพื่อน ๆ มีแต่คนให้กำลังใจ

ขอบคุณค่ะ ที่ยังมีที่ ๆ เปิดรับ มีที่ ๆ เต็มเปี่ยมด้วยความรัก และกำลังใจขนาดนี้ ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ



Create Date : 11 กันยายน 2552
Last Update : 14 กันยายน 2552 9:30:44 น. 11 comments
Counter : 1649 Pageviews.

 
เป็นกำลังใจให้สู้ๆนะคะ ชีวิตของแต่ละคนก็มีปัญหาแตกต่างกันไป ตอนนี้เราก็มีปัญหาครอบครัวเหมือนกัน ท้อและก็เหนื่อยมาก แต่จะพยายามอดทนให้ถึงที่สุด


โดย: เตชภาส วันที่: 11 กันยายน 2552 เวลา:21:51:37 น.  

 
ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ คุณ เตชภาส
ขอบคุณสำหรับกำลังใจ
ตอนนี้เราทำใจได้ดีแล้วล่ะค่ะ ^^

ปัญหาของเรามันยากเกินแก้ไข
เราถึงต้องตัดสินใจจบชีวิตแต่งงานของเราในปีที่ 12 ของชีวิตคู่

เราได้พยายามประคับประคองอย่างเต็มที่ อดทนอย่างถึงที่สุดแล้วค่ะ

ตอนนี้เราก็เลยไม่รู้สึกเสียใจ หรือรู้สึกผิดอีก

เป็นกำลังใจให้คุณ เตชภาส เหมือนกันนะคะ
@^___^@


โดย: มารุจัง วันที่: 11 กันยายน 2552 เวลา:21:59:12 น.  

 
แวะมาให้กำลังใจค่ะ
สู้ๆนะคะ


โดย: ด.ญ.น้องดื้อ วันที่: 11 กันยายน 2552 เวลา:22:14:40 น.  

 
มาแล้วจ้า
เป็นกำลังใจให้พี่สาวคนนี้เสมอนะคะ
เรื่องร้ายๆผ่านไปแล้ว
ขอให้ชีวิตต่อไปนี้ของพี่จงเจอแต่สิ่งที่ดีๆ
ขอให้เจอคนที่ดีๆ นะคะ
รักนะจู๊ฟจู๊ฟ


โดย: เวลาจะช่วยอะไร วันที่: 11 กันยายน 2552 เวลา:22:29:38 น.  

 
ไม่ได้เข้ามาหลายวัน
ต้องขอขอบคุณ "ด.ญ.น้องดื้อ"
กับ น้องจ๋าว "เวลาจะช่วยอะไร" ด้วยค่ะ

สู้ ๆ ค่ะ..
อิอิอิ
@^____^@


โดย: มารุจัง วันที่: 14 กันยายน 2552 เวลา:9:30:16 น.  

 
เป็นกำลังใจให้นะพี่


โดย: Jolly Joey วันที่: 16 กันยายน 2552 เวลา:11:48:01 น.  

 
โอ้ ขอบใจมากจ้า เจเจ
น้องสาวผู้น่ารักแวะมาด้วย
แบบว่าไม่ได้เข้ามานาน
ขอบใจที่แวะมาให้กำลังใจนะ...
คิดถึงมาก ๆ


โดย: มารุจัง (มารุจัง ) วันที่: 17 กันยายน 2552 เวลา:21:25:48 น.  

 
เป็นกำลังใจให้นะ


โดย: cc IP: 58.9.39.229 วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:23:48:07 น.  

 
แอบคิดถึงคุณมารุจังบ่อยๆ เพราะว่าทอยเข้ามาอ่านเรื่อง IVF ของคุณมารุจังแล้วจำติดหัวมาตลอดเวลา ทอยก็ทำมา 6 รอบ ยังไม่สำเร็จค่ะ และคิดว่าอีกไม่นานจะเลิกทำแล้วเลือกทางเดินอย่างอื่นเช่นกันนะคะ ...เคยเศร้ามากๆ ทุกข์ตลอดเวลากับตัวเอง คิดแต่ว่าทำไมเราโชคร้ายขนาดนี้นะ...

แต่พอมาอ่านเรื่องของมารุจังหนักกว่าทอยเยอะ...เสียใจด้วยนะคะที่ลงเอยแบบนี้... ไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลย แต่จะทำไงได้เนอะ ในเมื่อเส้นทางขีดมาอย่างนี้แล้ว...คุณมารุจังเข้มแข็งมากมาย เลือกที่จะเดินหน้าต่อไปกับกำลังใจของครอบครัว ...

ทอยขอให้คุณมารุจังมีแต่สิ่งดีดีเข้ามา มีกำลังใจในการเดินหน้าต่อไปตลอดกาลเลยนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้คุณมารุจังด้วยอีกค่ะคน แล้วตัวทอยเองก็จะเข้มแข็งเดินหน้าต่อไปเช่นกัน ไม่ว่าจะเลือกทำอะไร ยังไง สู้ๆ นะคะ


โดย: ToY (tiny ) วันที่: 10 ธันวาคม 2552 เวลา:21:49:29 น.  

 
ขอเป็นกำลังใจในการใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ ดิฉันได้มีโอกาสเข้ามาอ่านเรื่องราวของคุณมารุจัง
นับวายังโชคดีที่ยังมีคุณพ่อกับคุณแม่ พี่สาวที่คอยดูแลอย่างอบอุ่น พยายามคิดให้เป็นบวกน่ะค่ะ แล้วชีวิตจะมีความสุขค่ะ


โดย: มะขามหวาน IP: 118.172.109.194 วันที่: 18 ธันวาคม 2552 เวลา:19:31:48 น.  

 
เพิ่งมีโอกาสได้มาอ่านค่ะ
เราเองก็เคยมีประสบการณืหนักหนาสาหัสกับการแต่งงาน จริงๆไม่มีใครรักเราอยู่ข้างเรา เท่ากับพ่อแม่พี่น้องอีกแล้วค่ะ
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ


โดย: akachan IP: 58.9.39.201 วันที่: 8 กรกฎาคม 2553 เวลา:17:22:46 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

มารุจัง
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เวลามีน้อยใช้สอยอย่างคุ้มค่า
รวมทั้งหมด คน

Group Blog
 
 
กันยายน 2552
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
11 กันยายน 2552
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add มารุจัง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.