space
space
space
 
สิงหาคม 2559
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
space
space
15 สิงหาคม 2559
space
space
space

แม่ชั้นเปนคนตลก (2)
กำ ..ตะกี้พิมไปต้างเยอะ ดันหายยหมด
พิมใหม่อีกรอบ
เรานึกคำที่แม่ชอบพุด และเปนคำของแม่ ได้เพิ่ม
9.คอน่ารัก (ไทโรท้อกซิโคซิส)
10.นายกสมาคมแม่บ้านสมองตึ้บ
11.ผมขาว
12.หัวชน...ชิดสนิท
13.น้องหนูขอหอมแก้มหน่อย
14.อะดึ่ง
15.รหัสแม่อ้วน
16.สาวเมตรครึ่ง
17.รักษาน้ำหนักคงที่ก้อยังดี
18.ไอ้บ้า
19.ลุกชิ้นปลา เย็นตาโฟ
20.ผัดไทวุ้นเส้น กุ้งสด
21.แป๊ะน้อย
22.เจ้เปลือง
23.ฉัน ...ตัวเอง

เรามักเรียกแม่ว่า เธออออ (บีบเสียงเล้กๆ ให้พอน่ารัก)
อย่างที่บอกแต่ละคำที่ไล่มา มีที่มาที่ไป ที่เกี่ยวข้องกะเธอ

เริ่มคำแรก 'เฮด'คือ คำเรียกหัวหน้าตึก สมัยแม่ยังเปนพยาบาล ตอนเด้กก้องงง เฮด=หัว มันมาเกี่ยวอะไรกะการทำงาน ตอนหลัง เพิ่งรุ้ว่า เฮด (head) เปนชื่อตำแหน่ง


ต่อไป 'เนียร์' มีทั้งซีเนียร์ จูเนียร์ ไม่รุ้ว่าอันไหน แต่แม่มักจะเอาไว้พุดตอนที่พุดถึงรุ่นพีี่่แม่ เลยเข้าใจว่ามาจากคำว่าซีเนียร์

'พี่จีบ'ไหนบอกรักไม่ยุ่งมุ่งแต่เรียน จิงๆ พี่จีบ คือ พี่รหัส พอเรารุ้ความหมายรุ้สึกว่าคำนี้ฟังแล้วโบรานยังไงไม่รุ้ แต่เด่วนี้แท่ใช้คำว่าา พี่รหัสแล้วนะ แม่บอกต้องปรับตามสมัย

'433' เปนเลขที่ห้องตอนไปหนองคาย แล้วต้องนอนแยกห้องกะแม่ เพราะจองห้อง connecting room ไม่ได้ แล้วพ่อไม่อยากให้ห้องนั้นนอนกันผุ้หญิง 2คน เราก้อเลยโทไปหาแม่ซะหน่อย
เรา : ขอสายคุณน้อนหน่อยค่ะ
แม่ : นี่ห้อง 433 ค่ะ
แม่ทำเสียงเหน่อ แล้วการบอกเลขห้อง เพื่อให้ผุ้โทได้พึงระลึกว่า โทมาผิดห้องป่าว
เรา : แม่จำเสียงลูกไม่ได้!
แม่ : ทำไมต้องจำ
...เอิ่มม.....

'อะโธ่' เด่วนี้แม่ติดคำพุดนี้มากกก ไม่รุ้เพราะไร เวลาเราบอกแม่ว่า แม่เดินใหเร้วขึ้นหน่อย แม่ก้อ 'อะโธ่' พอเราบอกว่าอย่ากินเลย... อ้วน แม่ก้อ 'อะโธ่' ฯลฯ

'สีอิฐ'เชิื่อหรือไม่ แม่เราออกเสียงว่า สี-อิด ไม่ได้ ออกเปนเสียง สี-อิ้ด ตลอดด

'ศักดิสิทธิ์ ไอติม 10บาท' เกิดจากการต่อสู้เพื่อสิทธิมนุษยชนเพื่อให้ได้มาซึ่งไอติม 10บาท คือสมัยนั้น แมคเพิ่งขายไอติมโคน 10บาท คนซื้อเยอะมาก แม่ก้อไปต่อคิว พอถึงคิวแม่ ศักดิสิทธิ์ (นามสมมติของพนง.แมคฯ) แจ้งแม่ว่าโคนหมด แม่ถึงกะท้าวสะเอว ต่อว่าศักดิสิทธิ์ที่ปล่อยให้เข้าคิวรออยุ่นาน เรานั่งรอนอกร้านมองแม่อยุ่ พอแม่ออกมาเราก้อแซวแม่ว่าแม่ขู่กรรโชกไอติมขากศักดิสิทธิ์ แล้วพอเวลามีใครบริการแม่ไม่ดี เราก้อจะบอกว่า เจอศักดิสิทธิ์อีกแล้ว เหมือนประหนึ่งแม่ล่าศักดิสิทธิ์ ด้วยการเอาหมุดสีแดงปักบนแผนที่ (เหมือนในหนังที่ฆาตกรโรคจิตปักหมุด)

'm2f' วันไหนแม่ไม่ได้อ่าน m2f ถึงกะท้องเฟ้อทีเดียว โชคดีที่ลูกสับกันทำงานใกล้ bts กันได้ตลอด ต้องขอขอบคุณผุ้สนับสนุน m2fอย่างเปนทางการ ตั้งแต่ มินิ พี่ภา น้องปุ้ย มะม่วงหวาน เลยทำให้แม่มีหนังสืออ่านมาตลอดช่วงหลายปีมานี้

'คอน่ารัก (ไทโรท้อกซิโคซิส)' กว่าจะเอามาคุยแล้วขำได้นี่ เราจำได้เลยว่า เราเรียนปี 2 คือแม่มีอาการขาสั่นมานาน แต่ตอนหลังมีอาการมือเท้าจีบ เหมืิอนหมดแรงด้วย แล้วก้อกินไม่หยุด เรียกว่าน้ำหนักไปไกลขึ้นเรื่อยๆเลย จำได้ว่ากัวมากตอนนนั้น แม่บอกต้องไปหาหมอแล้ว ไปรถเมล์เองด้วย เราก้อไม่ได้ลาเรียนขับรถไปส่งแม่นะตอนนั้น ทำไมคิดไม่ได้ไม่รุ้ จำได้ว่าพอช่วงบ่ายแก่ๆ ที่คิดว่าแม่น่าจะตรวจเสร้จ กลับมาจากศิริราช (รพ ประจำ) โทกลับไปหาแม่ ว่าแม่เปนไร หนักเป่าว แม่ก้อเสียงเศร้า เสียงรุ้ว่าเครียด บอกว่า เปนโรคคอพอกเปนพิษ คือ บอกตามตรง ตอนนั้นฟังจากโทนเสียงแม่ รุ้ว่ามันเปนโรค แล้วก้อคงร้ายแรง แต่ในความรุ้ของโรคคอพอก รุ้แต่ว่าคนขาดไอโอดีนถึงเปนเท่านั้น แต่นี่มันเปนคอพอกอีกมิตินึง เนื่องจ่กฮอร์โมนอยุ่ตัวมันหรั่งออกมาเยอะ แม่เปนแบบไฮเปอร เลยกินได้ไม่หยุดเลย นี่แหละที่เปนเหตุให้แม่อ้วน เพราะพฤติกรรมการกินตอนสมัยมีเอว มันช่างต่างกะตอนนี้มาก ความกระตือรือร้นในการทำงานบ้าน ก้อช่างต่างกัน ...ตอนนี้กินก้อไม่ได้นอน นอนก้อไม่ได้กิน (quoted by พ่อ ..คุณคิม) ต้องชวนแม่เต้นขำๆบ้างตอนได้ยินเพลงแดนซมันส์ๆที่ทรูชอบเปิดคั่นรายการ คือตอนแรกที่ได้ยินอ่่ะ รุ้สึกว่าแย่แล้ว ทำไมเวลาที่แม่แข็งแรงมันน้อยจัง และแม่ต่อสู้กะโรคนี้มา 8ปี หมอบอกว่าเกิดจากความเครียด แม่ต้องรุ้จักปล่อยวาง งานบ้านทั้งหมดเราเลยบอกแม่เลยว่า เราทำเอง ซักผ้า ถูบ้าน ล้างจาน เก้บขยะ เช้ดรถ ขัดห้องน้ำ รัดผ้า (เมื่อว่าง และแม่ไม่ไหว เพราะเรารีดห่วย พ่อไม่ชอบ)คิดว่าอย่างน้อยคงพอได้ผล แม่เครียดน้อยลง อาหารกินนอกบ้านหมด แม่จะได้ไม่ต้องกังวลตื่นมาทำ เปนเวลาอะไรขนาดนั้นนน แต่ตอนรักษาไปได้ซะ 3ปีได้ หมอที่ศิริราชบอกมาไกล เลยให้ไปหาหมอแถวบ้านจะดีกว่า จะได้ลดอาการเครียดในการเดินทางไกลมาหาหมอ แล้วหมอบอกว่าเริ่มคุมได้แล้ว เลยย้ายมารักษาที่ศรีสยามแทน เพราะค่ารักษาไม่แพง แล้วหมอดี แต่รักษาไปได้ปีที่ 4 หมอบอกต้องเพิ่มดีกรีเปนกินรังสี พวกเรากลับมาเครียดกันอีกครั้ง ตอนนนั้นก้อคิดหนัก เพราะกินรังสี ผลข้างเคียงเยอะ แม่ก้อไม่อยากกิน เลยกลับไปปรึกษาพี่นวล รุ่นพี่ที่รามาฯ พี่นวลเลยแนะนำหมอที่ชำนาญด้านคอน่ารักให้ ไม่ต้องกินรังสีด้วย รักษาาจนหาย ด้วยการไม่เครียด กินยา และไปพบแพทย์ตามนัด ..เราเองก้อมีความสุข ขอบคุณพี่นวล และคุณหมอคร่ะะะะ พอหลังจากนั้นแซวแม่ กินเก่งจัง ..แม่ก้อจะโทด คอน่ารักเปนเหตุ..อะไรไม่ดี โทดคอน่ารักหมด

ขอต่ออีก 10กว่าคำที่เหลือ ตอนหน้า ..เพราะแม่ตื่นแล้ว ต้องนั่งคุยกัน วันนนี้เราก้อเพิ่งไปสัมพาดงานมา




Create Date : 15 สิงหาคม 2559
Last Update : 15 สิงหาคม 2559 22:00:29 น. 0 comments
Counter : 615 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
space

สมาชิกหมายเลข 2938038
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






space
space
[Add สมาชิกหมายเลข 2938038's blog to your web]
space
space
space
space
space