หญิงงามแห่งเกาะ...ภาพวาดอันโชนแสงแห่งชีวิต หญิงงามแห่งเกาะ ภาพวาดอันโชนแสงแห่งชีวิต พระอาทิตย์กำลังลับแสงลงที่ปลายสะพาน มองเห็นภูเขาสูงตระหง่านเป็นฉากหลัง ขณะที่ผู้หญิงกำลังก้มลงเก็บกุ้ง หอย ปลา ปูจากใต้แผ่นไม้ท้องเรือ เด็กชายถือถังรอรับสรรพอาหารจากทะเล ชายร่างกำยำผิวสีน้ำตาลไหม้กำลังง่วนกับเครื่องท้ายเรือลำยาว.... ชาวประมงคนแล้วคนเล่ากำลังเดินขึ้นมาจากปลายทะเลลิบๆ มายังโรงคัดสัตว์น้ำในเพิงมุมจากเก่าๆ ผู้หญิงสาวยกกั้งตัวใหญ่สีเหลืองใสชูอวดคนอื่นๆ หัวเราะกันร่าเริง ..เป็นภาพวิถีแห่งชาวประมงที่บ้านคลองเคียน เมืองพังงา ◆ ◆◆ ◆◆ ◆◆ ◆ และภาพธรรมชาติข้างหน้า บันดาลใจให้ฉัน นึกถึงถ้อยคำของศิลปินชื่อก้อง ปอล โกแกง ( Paul Gauguin) ผู้วาดป้ายสีสันของชีวิตชาวประมงแห่งเกาะตาฮิติ “...เราควรใช้ตาแบบซื่อๆ จับดูที่สีสันในวัตถุต่างๆ อันไม่มีวันเปลี่ยนแปลง.. ดวงตาซึ่งแสวงหาความรื่นรมย์ จงให้อาหารแก่ตา เพื่อความหฤหรรษ์ มิใช่เพื่อความเหี่ยวแห้งอับเฉา..” มนต์เสน่ห์แห่งผืนน้ำและวิถีแห่งชาวเลนั้น เป็นแรงบันดาลให้กับจิตรกรมามากมาย และผลงานภาพชิ้นงามนั้น ก็ยังตรึงใจผู้คนเสมอมา มีใครบ้าง ที่ไม่ตื่นตากับภาพวาดผลงานของ Gauguin ที่ชื่อว่า “Two Tahitian Women with Mango Blossoms” ◆ ◆◆ ◆◆ ◆ ภาพของสาวงามชาวเกาะ 2 คนเปลือยอก คมขำในความใสซื่อ บริสุทธิ์ รวมถึงภาพชาวเลและทิวทัศน์ของเกาะอีกมากมาย ปอล โกแกงทำให้ความงามของธรรมชาติและผู้คนชาวเกาะเป็นที่ร่ำลือ เกาะตาฮิตินั้น อยู่ทางตอนใต้ของมหาสมุทรแปซิฟิก ที่เป็นอาณานิคมของประเทศฝรั่งเศส แม้จะเป็นเพียงเกาะเล็กเกาะหนึ่งของหมู่เกาะ French Polynesia หากเกาะตาฮิตินั้นเปี่ยมเสน่ห์น่าหลงใหล ด้วยทิวทัศน์ที่สวยงามราวอยู่บนสรวงสวรรค์ ผู้คนพื้นเมืองบนเกาะก็เปี่ยมด้วยมิตรไมตรี พวกเขาใช้ภาษาฝรั่งเศสในการสื่อสารเป็นหลัก รวมทั้งภาษาท้องถิ่นของตาฮิติด้วย ◆ ◆◆ ◆◆ ◆ Gauguin เป็นจิตรกรคนหนึ่งที่มีชีวิตโลดแล่นราวกับพลุไฟ มียามเจิดจ้า และดับวูบลงอย่างสิ้นไร้ เขาเป็นศิลปินในกลุ่มโพสต์ -อิมเพรสชั่นนิสม์ ร่วมสมัยเดียวกับกับ ปอลเซซาน และ ฟาน ก๊อก ซึ่งเขาทั้งหมดมีอิทธิพลอย่างมากในศิลปะสมัยใหม่ (Modern Art) และโกแกงนับเป็นศิลปินหัวขบถคนหนึ่ง ที่ทุ่มเทชีวิตจิตวิญญานเพื่อทำงานศิลปะที่เขารัก เขาเกิดในเมืองปารีส ฝรั่งเศส ใช้ชีวิตวัยเยาว์ในเมืองลิม่า ประเทศเปรู และจบการศึกษาจากเมืองออร์ลีนส์ โกแกงได้ใช้เวลา 6 ปีเดินทางรอบโลก ด้วยการทำงานในเรือพาณิชย์เดินสมุทร และราชนาวีฝรั่งเศส ในขณะที่เขากลับมายังฝรั่งเศสในปี 1870 เขาได้งานเป็นผู้ช่วยนายหน้า ของ Gustave Arosa นักธุรกิจผู้ประสบความสำเร็จและเป็นผู้สะสมงานศิลปะด้วย เขาคนนี้เป็นผู้แนะนำให้โกแกงได้รู้จักกับ “ กามีล ปิซาโร ” ( Camille Pissarro )ศิลปินมีชื่อ ◆ ◆◆ ◆◆ ◆◆ ◆ ความสำเร็จหนึ่งระหว่างเป็นนายหน้าซื้อหุ้นระหว่างทุกวันของสัปดาห์ โกแกงใช้เวลาในวันหยุดในการวาดรูปกับปิซาโร และ เซซาน เพื่อนศิลปิน แม้ว่าในตอนแรกๆ นั้นความพยายามของเขาจะดูงุ่มง่าม แต่เขาก็ทำให้ความก้าวหน้าเห็นได้ชัดเจน ในปี 1884 โกแกง พร้อมกับครอบครัวของเขา ได้ย้ายไปยังเมืองโคเปนเฮเกน กลับกลายเป็นว่า ที่นั่นเขาไม่ประสบผลสำเร็จในอาชีพการเป็นนักธุรกิจ สิ่งนี้เองกลับกระตุ้นให้เขาได้วาดรูปอย่างเต็มที่ เขากลับคืนสู่ปารีสในปี 1885 และจากลาครอบครัว ภรรยาและลูกๆ ของเขาต้องจำใจกลับไปอยู่กับครอบครัวในที่สุด ◆ ◆◆ ◆◆ ◆ เช่นเดียวกันกับ วินเซ็นต์ ฟานก๊อก เพื่อนของเขา Gauguin ได้ผ่านความตกต่ำและทำให้ครั้งหนึ่งเขาเคยคิดฆ่าตัวตาย เขาใช้มอร์ฟีน ดื่มเหล้า ด้วยความผิดหวังกับอิมเพรสชั่นนิสม์ เขารู้สึกว่าการค้าภาพในยุโรปกลับกลายเป็นการลอกเลียน ขาดสัญลักษณ์ที่ลึกซึ้ง อันตรงกันข้ามกับศิลปะในแอฟริกาและเอเซีย ซึ่งดูเหมือนเต็มไปด้วยการใช้สัญลักษณ์และเปี่ยมพลังยิ่ง ในปี 1891 โกแกงผิดหวังท้อแท้ใจในการขาดการยอมรับ และตกอยู่ในภาวะขาดแคลนการเงินอย่างหนัก เขาจึงเดินทางไปยังเขตร้อน เพื่อที่จะหลีกหนีจากความศิวิไลซ์ของยุโรป ที่เขาคิดว่า “ทุกสิ่งที่ไม่แท้...และธรรมดา” ◆ ◆◆ ◆◆ ◆ เขาเดินทางไป เกาะตาฮิติ และหลังจากนั้นก็ไปพำนัก ณ เกาะ Marquesas ซึ่งเป็นช่วงเวลาเกือบทั้งหมดในการพักผ่อนในชีวิตของเขา ซึ่งโกแกงได้กลับไปยังปารีสเพียงครั้งเดียว ในช่วงเวลานั้นศิลปะตะวันออกและแอฟริกาเริ่มเข้ามาเผยแพร่ในตะวันตก โดยเฉพาะงานพื้นบ้าน (folk art) และภาพพิมพ์ญี่ปุ่น โกแกงมีความสนใจงานศิลปะพื้นบ้านอยู่มาก การตัดสินใจไปใช้ชีวิตเพื่อวาดรูปที่ เกาะตาฮิติ ทำให้เขาได้เกิดแรงบันดาลใจ พัฒนาฝีมือสร้างสรรค์งานศิลปะออกมาให้โลกชื่นชมเป็นจำนวนมาก ◆ ◆◆ ◆◆ ◆◆ ◆ ภาพของโกแกง ที่ชื่อว่า “Where Do We Come From? What Are We? Where Are We Going?” มีความยาวกว่า 3 เมตร เป็นภาพของชาวพื้นเมืองเกาะตาฮิติที่แสดงวัฎจักรแห่งชีวิตมนุษย์ โกแกงวาดภาพนี้อย่างรวดเร็ว ภาพวาดอันสื่อแสดงถึงความคิด ความรู้สึกและความเจ็บปวดรวดร้าวทั้งหมดในชีวิตของเขา ภาพอีกภาพหนึ่ง คือ “ Brooding Woman” ผู้หญิงชาวตาฮิติที่กำลังนั่งครุ่นคิด อยู่ในกระท่อม โกแกงไม่ได้สนใจในบุคลิกส่วนตัวของเธอแต่อย่างใด หากแต่ต้องการเก็บอารมณ์ชีวิตจากเรื่องราวข้างหน้า ภาพอันไร้อารมณ์ของผู้หญิงชาวเกาะในภาพ ดูขัดแย้งกับสุนัขเบื้องหลังที่กำลังร่าเริงและชายชนบทซึ่งกำลังนั่งอยู่บนหลังม้า ภาพวาดนี้แสดงภาวะอารมณ์อันหดหู่ของโกแกงได้ไม่น้อย..... ◆ ◆◆ ◆◆ ◆ ภาพวาดของ Gauguin ตื่นตาด้วยสีสันสดเจิดจ้า รูปทรงเรียบง่าย ดูแบนๆ ไร้แสงเงา หากเต็มไปด้วยเรื่องราวและวิถีชีวิตของชาวเกาะ ปอล โกแกง มีความเชื่อว่า “ศิลปินสามารถสร้างงานที่ดีได้ หากได้รับแรงบันดาลใจจากธรรมชาติ” ภาพเขียนชุดอันมีชื่อเสียงที่สุดของเขา เป็นภาพเขียนที่มีชีวิตชีวาของผู้คนชาวเกาะ และลมหายใจสุดท้ายก็หมด ลง ณ ที่นั้น ชีวิตของ ปอล โกแกง เป็นแรงบันดาลใจให้ “ วิลเลียม ซอมเมอร์เซ็ท มอห์ม” นักเขียนชื่อดังเขียนงานที่ชื่อว่า “The Moon and Sixpence” หรือ “ ก่อนโลกจะขานรับ” อันเป็นวรรณกรรมที่แสดงให้เห็นว่า ศิลปินต้องเสียสละตัวเองมากเพียงใด กว่าจะได้ค้นพบความงามสูงสุดอันเป็นอุดมคติของชีวิต ◆ ◆◆ ◆◆ ◆ โกแกงอาศัยอยู่บนเกาะเพียงลำพัง มีเพียงเด็กชายลูกครึ่งจีนมาคอยทำอาหารและทำความสะอาดให้ ในบั้นปลายชีวิต โกแกงตาบอด เจ็บป่วยด้วยโรคซิฟิลิส เขาทำให้ผู้คนร้องไห้จากเสียงดนตรีของเขา ก่อนที่เช้าวันหนึ่งเด็กชายจะเข้ามาพบโกแกงสิ้นใจในใบหน้าที่ยังมีรอยยิ้ม ร่างของเขาถูกไปฝังที่หมู่บ้านแห่งหนึ่งบนเกาะตาฮิติ อันเป็นหนแห่งที่เขารักมากที่สุด... เกาะสวรรค์และผู้คนที่ทำให้เขาดื่มด่ำกับความสุขอันแท้จริง หลีกหนีความเจ็บปวดสับสนจากเมืองใหญ่ เหมือนดั่งที่เขากล่าวไว้ว่า... “ ความศิวิไลซ์คือสิ่งที่ทำให้คุณป่วยไข้” ◆ ◆◆ ◆◆ ◆   Create Date : 14 กุมภาพันธ์ 2552 57 comments Last Update : 15 กุมภาพันธ์ 2552 9:57:07 น. Counter : 11025 Pageviews. Share Tweet

แวะมาสุขสันต์วันแห่งความรักค่ะ มาตอนกะลังง่วงได้ที่เลย ขออนุญาตแวะอ่านอีกทีละกันค่ะ ขอให้คุณยิปซีมีความสุขมากๆในวันวาเลนไทน์นะคะ   โดย: haiku 14 กุมภาพันธ์ 2552 23:31:17 น.

เอาพลังชีวิตมาฝากคับ ท้อใจสะกดยังไง สะกด..มันเอาไว้ ด้วยความอดทน สะกด..มันเอาไว้ ด้วยหัวใจไม่ยอมแพ้ ให้เหมือนเด็กในภาพ เธอเกิดมาด้วยร่างกายที่มี เพียงครึ่งเดียวของเรา แต่หัวใจเธอฮึดสู้มากกว่าคนทั่วไปหลายเท่า เก็บภาพนี้ไว้ในใจ ยามหัวใจคุณอ่อนแอ   โดย: พลังชีวิต 14 กุมภาพันธ์ 2552 23:39:23 น.

อ่านแล้วก็คิดถึงพ่อบู จนน้ำตาไหลอีกแล้ว พี่ยิบซีรู้ไหม พ่อบูเป็นคนสอนให้หนูรู้จักศิลปินเหล่านี้ อ่าน ฟัง วาด รักพ่อ...มาบอกพี่ นอนไม่หลับ(โว้ย โอ๊ยๆๆๆๆ)   โดย: ..... IP: 125.25.26.241 15 กุมภาพันธ์ 2552 0:07:39 น.

เมื่อวันก่อนที่ไปเดินพิพิธภัณฑ์ ก็ได้เห็นงานของโกแกงชิ้นนึงค่ะ แขวนแสดงอยู่ในห้องเดียวกัน กับภาพดอกทานตะวันของฟาน ก๊อก ภาพวาดแนวนี้หรือเปล่าคะที่พี่ยิปซีชอบ แล้วพี่ยิปซีชอบฟังเพลงแจ๊สหรือเปล่าคะ (คำถามเหมือนไม่ค่อยเกี่ยวกัน แต่สงสัยค่ะ ) ... “ศิลปินสามารถสร้างงานที่ดีได้ หากได้รับแรงบันดาลใจจากธรรมชาติ” เมื่อหลายปีก่อน เอ็มตัดสินใจมาเรียนที่เมืองเล็กๆ ที่ต่างจากกรุงเทพฯบ้านเกิดอย่างสิ้นเชิง และยังเต็มไปด้วยธรรมชาติ แม่น้ำ ป่้่าเขา ด้วยความคิดดังเช่นข้างบนนั้นค่ะพี่ยิปซี ตอนนั้นคิดไว้ว่าจะมานั่งแต่งกลอนบนทุ่งหญ้าริมแม่น้ำ พอเอาเข้าจริงกลับแต่งไม่ออกค่ะ คงเพราะไม่ค่อยมีความเป็นศิลปินอยู่ในตัวนั่นเอง ฮ่าๆๆ นอนหลับฝันดีค่ะพี่ิยิปซี   โดย: discipula 15 กุมภาพันธ์ 2552 1:41:36 น.

คุณยิปซี ถ่ายทอดออกมาได้ราวกับเป็นเพื่อนสนทของคุณโกแกงเลย อย่างนี้น่าจะแปลอีกนะครับ อีกสักสองคน ครบองค์ประชุมพอดี ไม่ค่อยได้เข้ามาเยือน คุณยิปซีสบายดีนะครับ สุขสันต์วันมาฆบูชาที่ผ่านมาด้วยครับ เจริญ   โดย: ตาพรานบุญ 15 กุมภาพันธ์ 2552 1:59:48 น.

ชอบโกแกงมากครับ เมื่อก่อนถึงขั้นบ้าเลย เคยอ่าน "ก่อนโลกจะขานรับ" ไม่รู้ว่าคนเขียนใส่ไข่ไปหน่อยหรือเปล่า เพราะดูเหมือนบ้า ๆ ไม่แคร์ใครเลย ผมว่าตัวจริงเขาคงไม่ถึงขนาดนั้น (อันนี้ก็ได้แต่เดาครับ)   โดย: คุณม้าม 15 กุมภาพันธ์ 2552 5:11:14 น.

กว่าศิลปินจะค้นหาจนพบ "ตัวตน" นั้นไม่ง่ายเลยนะครับพี่ แต่พอจะเป็นศิลปินระดับโลก กลับยิ่งยากกว่า ในการละ "ตัวตน"   โดย: กะว่าก๋า 15 กุมภาพันธ์ 2552 7:29:00 น.

มาชมาภาพวาดสีสดของโกแกงค่ะ   โดย: แม่ภูมิ (Artagold ) 15 กุมภาพันธ์ 2552 7:55:09 น.

สุขสันต์หลังวันวาเลนไทน์ค่ะ   โดย: โตมานาน 15 กุมภาพันธ์ 2552 8:27:17 น.

อรุณสวัสดีจ๊ะยิปซีฯ ที่รัก (ของใครๆ) ----------------------------------------------- งดงามทั้งภาพวาดที่บรรจงแต่งแต้มโดยศิลปิน งดงามยิ่งกว่าด้วยภาษาที่ถ่ายทอดด้วยปลายกายิปซี (จิ้มดีด ๆ อะคึ่ ๆ) สาวฯ ได้ความรู้เรื่องราวชีวิตของศิลปิน ความสวยงามในศิลปะจากบล๊อกนี้ ด้วยความอิ่มเอมใจสม่ำเสมอ เหมือนได้เข้าชมแกลเลอรี่พร้อมไกด์กิตติมศักดิ์ ทำให้สมองซีกขวาและซีกซ้ายรับข้อมูลข่าวสารอย่างสมดุล ----------------------*---------------------- “ ความศิวิไลซ์คือสิ่งที่ทำให้คุณป่วยไข้” ประโยคนี้ทำให้สาวฯ ไม่อยากเดินทางเข้าเมืองบางกอก ทีดียวเชียวนะ หากเพราะความจำเป็นในบางอย่างต้องไปเรียนรู้เพื่อพัฒนาตน 20 กว่าวันที่ทนอยู่ในเมืองใหญ่ ร่ำ ๆ จะโบยบินกลับบ้านนอกในทันใด   โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น 15 กุมภาพันธ์ 2552 9:21:34 น.

อย่างน้อยที่สุด โกแกงก็รู้จัก "ความสุข" และ "รอยยิ้ม" แม้กระทั่งช่วงสุดท้ายของชีวิตที่เขาต้องลำบาก สุขสันต์วันวาเลนไทน์ย้อนหลังจ้า คิดถึงเสมอ แม้ไม่เคยเจอก็ยังคิดถึง ป.ล. สงสัยวันแห่งความรักจะทำให้เราปากหวานเป็นพิเศษ กิ้วๆๆ   โดย: waidhaya 15 กุมภาพันธ์ 2552 13:01:34 น.

Fruit and Vegetable Carving สมควรได้รับรางวัล ยินดีด้วยครับ   โดย: scimovie 15 กุมภาพันธ์ 2552 14:19:47 น.

คนสวย ไปดูขิเรเนะกัน ฮ่าๆๆๆ   โดย: be-oct4 15 กุมภาพันธ์ 2552 14:22:55 น.

ประทับใจใน "ดวงตาแบบซื่อๆ" นี้จังค่ะ...   โดย: cera (เหมือนดอกไม้ ) 15 กุมภาพันธ์ 2552 16:25:31 น.

แวะมาชม ผลงาน และ อ่านเรื่องราว ของโกแกง...... บรรยายได้สวยงาม ชวนอ่าน-น่าติดตาม เสมอเลย   โดย: พุกไม้ IP: 58.9.128.168 15 กุมภาพันธ์ 2552 16:44:54 น.

หายแระเพคะเด็จพี่ยิบซั่ม แหม เค้าก็ต้องหาเวลาไปหวีดวิ้วกับสีมาบ้างสิคะ จะได้มีเป็ดน้อยกลอยใจไง พี่ดูหนูดิ ขนาดไม่มีทายาทเป็ด ตรูดยังอวบซะขนาดนั้น อิอิอิ หนูขอผีเสื้อสมุทรนะคะคุณพี่ ที่มาหยาบคายเขียนคำว่า ตะอูด ที่บลอค ฮ่าๆๆๆๆ   โดย: be-oct4 15 กุมภาพันธ์ 2552 18:09:04 น.

ชีวิตคุณคือความงาม ความมีศิลปะ คุณคือศิลปะนั่นเอง เขียนอะไรก็งาม ละเมียดละไม ราวกับคุ้นเคยกับเนื้องานและศิลปินเป็นอย่างดี ไม่เคยเบื่อกับการอ่าน และชื่นชมเนื้องานคุณเลยนะคะ ไม่ว่าจะจับอะไร เขียนอะไร ดูดีมีเสน่ห์ไปหมด ยังขอชมอย่างนี้อยู่ร่ำไป เราอ่านอย่างมีความสุข และเชื่อว่าคนเขียนก็มีความสุข ขอให้ทุกวันเป็นวันมีรัก และมีสุขแบบนี้ตลอดไปนะคะ มาอวยพรวันแห่งความรักช้าไป แต่ก็ตั้งใจจะมา และวันนั้นของเราก็เหมือนวันอื่น ๆ จ้ะ ไม่มีอะไรพิเศษหรอก อยู่กับเด็ก ๆ ของเราน่ะจ้ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ   โดย: ภูเพยีย 16 กุมภาพันธ์ 2552 10:37:00 น.

ชอบภาพที่สองค่ะ   โดย: ชมจันทร์ 16 กุมภาพันธ์ 2552 12:04:13 น.

มาอ่าน มาเสพ อิ่มในภาษาใส ๆ ซื่อ ๆ ละเมียดละไมที่ยิปซีฯถ่ายทอดให้อ่าน ภาพสีสันสดใสเหล่านี้ ดูมีชีวิต และโลดแล่นไปได้ด้วยการเรียงร้อยถ้อยคำของคุณยิปซีฯ น่ารัก น่าชื่นชมจริง ๆ   โดย: ชิงดวง 16 กุมภาพันธ์ 2552 20:10:59 น.

พี่ยิบซีจ๋า นอนหรือยังคะ น้องนอนไม่หลับ หาว หาว หาว อิอิอิ ครบสามหาวแระ ไปหล่ะองค์หญิงซูมิ   โดย: ยิบซั่มน้องสาวยิบซี (be-oct4 ) 16 กุมภาพันธ์ 2552 23:12:52 น.

สวัสดีคร๊าบบบ สำบายดีไหม๋   โดย: ครูต้อม (mot_suphan ) 17 กุมภาพันธ์ 2552 0:25:29 น.

โอ้โห อ่านแล้วได้เปิดโลกเกี่ยวกับศิลปินและ ศิลปะมากมายคะ อ่านกันเพลินๆ เลย ชอบภาพวาดแบบนี้มาก แบบว่าเหมือนป้ายๆ แปะๆ .. .แตว่าทำออกมาได้อารมณ์มาก โดยเฉพาะกับภาพสาวๆ บนเกาะนั้น วาดออกมาได้นุ่มนวลจริงๆ   โดย: JewNid 17 กุมภาพันธ์ 2552 7:17:13 น.

คุณยิปซีเป็นเหมือนครูที่สอนให้เรารู้จักโลกศิลปะ   โดย: ตะวันออกไม่แพ้ 17 กุมภาพันธ์ 2552 13:02:24 น.

สวัสดีครับพี่ เข็นหมิงหมิงมาเที่ยวที่บล็อกพี่ อีกหน่อยโตพอรู้ความ ผมจะให้หมิงหมิงมาเรียนรู้ศิลปะที่บล้อกพี่ครับ   โดย: กะว่าก๋า 17 กุมภาพันธ์ 2552 14:26:28 น.

' Brooding Woman' ชอบภาพนี้ค่ะ นั่งชมอยู่นาน ทำให้จินตาการตามไปด้วย เป็นภาพธรรมชาติของสาวชาวบ้าน ครุ่นคิดเหมือนชีวิตคนทั่วๆไป เเต่ละภาพมีความหมายสท้อนให้ได้อ่านความคิดไปอีกไกลค่ะ   โดย: ยูกะ (YUCCA ) 17 กุมภาพันธ์ 2552 17:54:51 น.

แวะมาอ่านอีกรอบค่ะ คุณยิปซีบรรยายความได้ไพเราะเพราะพริ้งเหมือนเคย แถมได้ข้อมูลเพียบ เป็นจิตรกรลือชื่อที่มีชีวิตบั้นปลายน่าเศร้าอีกคน เราไม่ค่อยได้ศึกษาศิลปะแนวนี้เท่าไหร่ค่ะ แต่มาดูผลงานที่คุณยิปซีเอามาให้ดูแล้วชอบมากเลยค่ะ   โดย: haiku 17 กุมภาพันธ์ 2552 20:07:15 น.

สวัสดียามวิกาลค่ะคุณยิปซีสีน้ำเงิน เดี๋ยวเร็วๆนี้เราคงไปพิพิธภัณฑ์ศิลปะอีกค่ะ แต่ยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะเป็นที่ไหน (แต่ละที่ไกลจากเมืองที่เราอยู่ทั้งนั้นค่ะ ) ที่แน่ๆ ตั้งใจเอาไว้แล้วว่าต่อไปนี้จะใส่ใจกับผลงาน ที่อยู่นอกเหนือจากความสนใจของตัวเองให้มากกว่าเดิมค่ะ ได้แรงบันดาลใจมาจากในบล็อกคุณยิปซีไงคะ ฮิฮิ ราตรีใกล้จะผ่านไปแล้ว ถ้ายังนอนอยู่ก็ฝันดีนะคะ ป.ล. ขออนุญาตเรียกกันแบบนี้ละกันนะคะ คุณยิปซีจะได้ไม่ต้องเป็น"พี่" ^^ เรียกแบบไหนคงไม่สำคัญ เพราะความเคารพนับถือยังมีให้กันเหมือนเช่นเคยค่ะ   โดย: discipula 18 กุมภาพันธ์ 2552 4:34:40 น.

สวัสดีครับพี่ อิอิอิ   โดย: กะว่าก๋า 18 กุมภาพันธ์ 2552 11:17:56 น.

มีงาน ดนตรี ภาพเขียน และอื่นๆ ของกลุ่มศิลปินรักษ์ผืนป่าฯ 2พฤษภา ที่หอศฺลปสยาม จ้าาาาา   โดย: tucarryon 19 กุมภาพันธ์ 2552 2:18:08 น.

แอบมากระซิบ..... จริงๆนะ..ชาติที่แล้วแอบไปเป็นนางแบบให้โกแกงเองแหละ(ตานุว่า) แต่ขอโทษ...ตอนนี้น้ำหนักลดได้ 3 โลอย่างแข็งแรงแล้ว ออกกำลังเช้า เย็น กินน้อยลง.....โฮะ...โฮะ ชาตินี้ไม่ต้องตามมาวดรูปนางแบบคนนี้แล้วนะคะ... ชอบโกแกงกว่าพี่โก๊ะน่ะ.....สีสันแกมันดี เห็นด้วยป่าว   โดย: ปลายแปรง 20 กุมภาพันธ์ 2552 9:28:37 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 21 กุมภาพันธ์ 2552 7:33:22 น.

หวัดดีกั๊บ แวะมาทักทาย ขอให้ธรรมรักษา   โดย: zembe IP: 125.25.244.218 22 กุมภาพันธ์ 2552 2:05:10 น.

หวัดดีคะ.... ยายกลับมาแล้ว..จริงๆด้วย ไข่เจียวงี้ แข็ง และกระด้าง สู้ของเราไม่ได้จริงๆคะ ว่างๆจะเอารูปให้ดูคะ.....   โดย: กัดหมอน 22 กุมภาพันธ์ 2552 8:50:17 น.

สวัสดีจ้ะยิปซีฯ จะเอารูปคนสวยลงบล็อกอยู่แล้ว แต่เกรงใจ เพราะมีคน (หวง) ห้ามไว้   โดย: พ่อพเยีย IP: 124.121.26.81 22 กุมภาพันธ์ 2552 9:57:26 น.

สวัสดีครับ โกแกงเป็นศิลปินในดวงใจเลยครับ เคยอยากไปใช้ชีวิตแบบนั้น แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่สามารถ ได้แต่อ่านบทประพันธ์เกี่ยวกับชีวิตของโกแกงซ้ำแล้วซ้ำเล่า ขอบคุณครับที่นำมาให้ชมและระลึกถึงโกแกงอีกครั้งครับ   โดย: Insignia_Museum 22 กุมภาพันธ์ 2552 19:03:17 น.

นาน ๆ เข้ามาเยี่ยมสักครั้ง เป็นสุขเหมือนเดิมครับ ภาพและรูปได้อารมณ์ศิลปะดีครับ ชอบครับ.............ชอบมาก   โดย: ม้าห้อ (cm-2500 ) 22 กุมภาพันธ์ 2552 23:36:38 น.

พี่ยิบซีจ๋า น้องยิบซั่มไปขวิดกระทิงวีคนึงนะคะ ร้อนๆอย่างนี้ พาน้องไม่นุ่ง เอ๊ย พาน้องพานุ่งไปจกไอติมนะ นะพี่นะ นะพี่ยิบซีคนสวยนะ นะนะนะ   โดย: be-oct4 23 กุมภาพันธ์ 2552 16:01:55 น.

ลุยโลด ฮ่าๆๆๆๆ ได้เลยพี่จ๋า เดี๋ยวเป็ดจะคึกให้ดู อิอิอิ เอไอเอส ดีแท่ค ทรูมูฟ มาต่อสัญญานให้แระ ตู๊ดดดดดด ตู๊ดดดดดด ไปกินไอติมกันนะ ตู๊ดๆๆๆๆๆ อะไรนะ ไปไหนนะ ไปกินไอติมไง ไปไหนนะ สัญญาณไม่ชัดเลย ไปกินไอติม ไปกินไอติม ตู๊ดๆๆๆๆๆๆ ตู๊ดๆๆๆๆๆๆ ส่ง SMS แทนก็ได้ฟระ " See you at Swenzen after you have your hair done at Swenson, I will be waiting you there. With love" ฮิฮุ   โดย: be-oct4 23 กุมภาพันธ์ 2552 16:31:06 น.

หวัดดีฮะ.. กลับมาแล้ว กลับมาจริงๆ แต่ต้องขอโทษวันนี้คุณหมอนัดถอนฟันคะ จะไปเผาศพ สามีเพื่อนครูก็ไม่ได้ไป และพรุ่งนี้ก็ต้องไปงานศพพ่อของเพื่อนที่เชียรใหญ่อีก กลับจากเที่่ยว งานเข้าบานตะไทเลยจ๊ะ ยายไม่หลอกลวง หลอกลวงไม่เป็นนะคะ รูปยายก็ใส่ไม่เป็น ต้องรอลูกชายใส่ให้ อย่าโกรธยายนะจ๊ะ๊ เดี่ยวยายขาดเพื่อนแล้ายายจะเฉาตาย หนูจะเป็นบาปนะจา..บอกให่.........ฮิๆๆ++++   โดย: กัดหมอน 23 กุมภาพันธ์ 2552 22:35:24 น.

สวัสดีค่ะคุณยิปซี เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว เราได้ไปเดินมิวเซียมมาค่ะ มีอะไรติดมือมาฝากคุณยิปซีด้วยนะคะ แวะมาทักทายในสัปดาห์ใหม่ ก่อนที่วันแรกของสัปดาห์จะผ่านพ้นไปค่ะ นอนหลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะ   โดย: discipula 23 กุมภาพันธ์ 2552 23:10:08 น.

“Two Tahitian Women with Mango Blossoms” ชอบค่ะ เดี๋ยวไปค้นหาภาพที่เป็นการวาดที่ปราณีตเเถวๆบ้าน (คนรู้จักกัน..หมายถึงพนักงานค่ะ) มีโอกาสเช้าไปชมถึงเเม้ไม่มีเงิน เลยเข้าไปถึงห้องที่เป็นที่ทำงาน..สะอาดเรียบร้อยมาก ใช้เวลาพิจารณาดูภาพหลายชั่วโมง มีความสุขจริงๆ   โดย: ยูกะ (YUCCA ) 24 กุมภาพันธ์ 2552 2:06:11 น.

มาอ่านแบบไม่มีความเห็น   โดย: Untrue 24 กุมภาพันธ์ 2552 10:15:03 น.

เย่ โปสการ์ดไปถึงแล้ว หวังว่าสภาพคงดีงามนะคะ (เคยเจอมิสเตอร์โพสแมนเมืองไทยบางคนพับโปสการ์ดค่ะ ทำเอาวัยรุ่นเซ็งไปเลย - -") เช็คหลังไมค์นิดนึงนะคะคุณยิปซี   โดย: discipula 24 กุมภาพันธ์ 2552 12:47:00 น.

เนตไม่ดีหรือไงไม่ทราบ ภาพมองไม่เห็นค่ะ ถ้ามีใครมาหลงรักเราอย่างใจจริงก็ดีนะคุณยิปซี คงมีความสุข.. เเต่กว่าจะถึงวันนั้น..ฟันคงหลุดเกือบทั้งปากมั้งคะ? วันนี้ท่อน้ำที่ห้องเช่ารั่วหรือยังไม่ทราบ กลับจากข้างนอกน้ำท่วมห้อง..โทรเเมนเนเจอร์ไม่รับสาย..หงุดหงิดจัง ไม่ได้อาบน้ำกันวันนี้..   โดย: ยูกะ (YUCCA ) 24 กุมภาพันธ์ 2552 15:12:56 น.

สวัสดีครับพี่ กะก๋า ฮาสามช่าเถิดเทิงทิงนองนอย มาแล้วครับ อิอิอิ   โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 24 กุมภาพันธ์ 2552 15:32:48 น.

ขอบคุณครับที่แนะนำวัดทางจังหวัดนนทบุรี น่าสนใจมากต้องหาเวลาไปบ้างแล้วครับ   โดย: Insignia_Museum 24 กุมภาพันธ์ 2552 23:08:27 น.

ขอบคุณค่ะ   โดย: cottonbook 24 กุมภาพันธ์ 2552 23:53:59 น.

คุณยิปซี..... โตสขอยอมรับอย่างไม่อายเลยว่า โตสได้ยินชื่อโกแกงมาน๊าน...........มากแล้ว แต่นี่เป็นครั้งแรกที่โตสได้เห็นผลงานของเค้า และก็เป็นครั้งแรกอีกเหมือนกันที่ได้รู้ถึงประวัติย่อๆ ของเค้า แล้วก็เพิ่งจะรู้เหมือนกันว่าเค้าเป็นเฟร้นซ์ อ่านถึงตรงที่บอกว่าเค้าเคยคิดจะฆ่าตัวตาย แล้วก็ทำให้คิดต่อไปว่า ทำไมศิลปิน หรืออาร์ทติสส่วนใหญ่ถึงมีอารมณ์อ่อนไหว และก็เข้าใจยากจริงๆ เลยนะ โตสมีคนประมาณนี้อยู่ในครอบครัวคนนึงล่ะ .. รู้จักกันมาเกือบสี่สิบปีแล้ว แต่ก็ยังไม่สามารถเข้าใจอารมณ์ของเค้าได้ .. อื่ม... โตสพูดถึงพี่ชายโตสเองอ่ะจ๊ะ คุณยิปซีสบายดีนะจ๊ะ   โดย: Chini 25 กุมภาพันธ์ 2552 2:25:50 น.

ชอบภาพสองสาวเปลือยอกที่สุดเลย พวกเธอดูสวยธรรมชาติมากๆ คิดเหมือนพี่โตสข้างบนเลย ว่าทำไมศิลปินมักคิดฆ่าตัวตายนะ น่าเสียดายออก   โดย: KOok_k 25 กุมภาพันธ์ 2552 3:44:13 น.

อ่านจบแล้ว ทำให้ต้องหันไปหยิบ “ ก่อนโลกจะขานรับ” ของ วิลเลียม ซอมเมอร์เซ็ท มอห์ม” มาปัดฝุ่นอีกครั้ง... สัญญาว่าจะลงมืออ่าน หลังอ่าน วอลเดน...จบ สบายดีนะครับ...   โดย: pu_chiangdao 25 กุมภาพันธ์ 2552 11:24:01 น.

อรุณสวัสดิ์คะ แวะมาเยี่ยมคะ...คิดถึงอยู่   โดย: กัดหมอน 26 กุมภาพันธ์ 2552 5:46:18 น.

สวัสดีค่ะพี่ แวะมาทักทาย เผื่อได้ดูภาพใหม่ๆค่ะ   โดย: แม่ภูมิ (Artagold ) 26 กุมภาพันธ์ 2552 13:35:52 น.

แวะมาชมภาพวาดสวยๆ ค่ะ ^ ^   โดย: ศรีสุรางค์ 27 กุมภาพันธ์ 2552 19:18:26 น.

เห็นภาพอันงดงามของโกแกงแบบนี้ อดไม่ได้ที่จะอยากเห็นโกแกงเขียนภาพเกี่ยวกับบ้านเมืองของเขาเอง และอยากเห็นชาวเกาะนี้เขียนถึงชีวิตของเขาเอง   โดย: wayakon IP: 58.9.102.212 27 กุมภาพันธ์ 2552 22:46:38 น.

สวัสดียามวิกาลค่ะคุณยิปซี เผลอแป๊บๆคืนวันศุกร์อีกแล้ว สัปดาห์หนึ่งๆช่างผ่านไปไวเหลือเกิน หวังว่าคุณยิปซีคงสุขกายสบายใจดีนะคะ มีความสุขมากมากในวันหยุดสุดสัปดาห์ค่ะ   โดย: discipula 28 กุมภาพันธ์ 2552 1:10:59 น.

สวัสดีค่ะ เสียชีวิตด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม ช่างมหัศจรรย์จริงๆ ชอบคำสรุปค่ะ “ ความศิวิไลซ์คือสิ่งที่ทำให้คุณป่วยไข้” ขอให้หนูยิปซีมีความสุขทุกวันนะคะ   โดย: ดา ดา 28 กุมภาพันธ์ 2552 11:14:00 น.

อรุณสวัสด์ค่ะ เเวะมาเยี่ยมเยียนวันอาทิตย์ ยังคิดถึงอยู่เสมอค่ะ   โดย: ยูกะ (YUCCA ) 1 มีนาคม 2552 4:42:20 น.