หากบอกไปคงไม่มีใครเชื่อว่านักกีฬากล้ามใหญ่อย่างผม
จะกลัวกะเทยฝังใจเช่นนี้
หลายเดือนมานี้ไม่มีซักวันเลยที่เจ้ากะเทยควายจะปล่อยให้เธอเดินคนเดียว
เมื่อไหร่ผมจะมีโอกาสนะ?
แต่รักแท้ต้องไม่ทิ้งความพยายาม
ผมเชื่อว่าวันหนึ่งโอกาสต้องเป็นของผม
ในขณะที่หัวใจผมกำลังอิ่มเอิบไปด้วยความหวังแห่งรักนั้น
กลับมีเหตุการณ์เลวร้ายที่คาดไม่ถึงเกิดขึ้นกับชีวิตผม
เพื่อนของพี่สาวย้ายเข้ามาเช่าบ้านติดกับบ้านผม
พี่สาวแนะนำให้ผมรู้จัก "พี่มด"
และขอแรงผมช่วยขนย้ายสัมภาระเข้าบ้าน

แต่สายตาและรอยยิ้มของพี่มดที่มองมายังผมซิครับ
ทำเอาหัวใจของผมเหมือนจะหยุดเต้น
ผิวของพี่มดขาวละเอียดมาก
เข้าใจว่าคงผ่านการดูแลมาอย่างดี
พี่มดสูงประมาณ 170 ซม.
เอวเล็กรับกับก้นที่ได้รูปอย่างแปลกประหลาด
ในระหว่างที่ช่วยกันขนย้ายสิ่งของ
ผมมองผ่านหน้าอกของพี่มดอย่างไม่ตั้งใจ
แต่ก้ออดจะนึกถึงแตงโมลูกย่อมๆ
ที่แม่ค้าวางขายอยู่ในตลาดไม่ได้
เธอเอามันมาจากไหนนะ
เห็นแล้วน่าหนักอกหนักใจแทนจริงๆ
ยามที่เราขนย้ายสิ่งของผ่านช่องทางเล็กๆ
ที่ต้องค่อยๆ เบียดผ่านกัน

ผมรู้สึกได้ถึงความนิ่มจากร่างกายพี่มดที่บดเบียดลงมาบนร่างกายที่เต็มไปด้วย
เม็ดเหงื่อของผม มันเป็นความรู้สึกที่คนอย่างผมยากจะบรรยายจริงๆ
พี่มดคงมองผมเป็นน้องเลยไม่ได้ระวังตัว
ผมได้แต่ข่มความรู้สึกแปลกๆ
ที่กำลังปะทุขึ้นมาในใจอย่างสุดความสามารถ
อย่างน้อยก้อเพื่อเห็นแก่พี่สาวผม
วันเวลาผ่านไปพี่มดมาเป็นแขกประจำของพี่สาวผมแทบทุกวัน
บางวันก้อชวนกันออกไปดูหนังพักผ่อน บางวันก้อชวนกันไปหาหมอความงาม
(ไม่รู้พี่สาวผมจะบ้าความงามตามพี่มดไปถึงไหนไม่เข้าใจจริงๆ)
แต่สายตาที่พี่มดมองมายังผมมันแฝงแววตาแปลกๆ มากขึ้นทุกวัน
บางคืนผมหลับตานอนยังมองเห็นรอยยิ้มและแววตาคู่นั้นจนนอนไม่หลับ
ต้องลุกขึ้นมาออกกำลังกายหนักๆ เพื่อข่มความรู้สึกตัวเองให้บรรเทาลง

คืนนี้ตีสองกว่าแล้ว ผมตื่นขึ้นมาเพราะเสียงเรียกของพี่สาว
ผมเดินลงบันไดมาเจอพี่สาวกำลังประคองพี่มดที่อยู่ในอาการเมาไม่ได้สติ
พี่สาวบอกว่าคืนนี้เพื่อนร่วมรุ่นเลี้ยงฉลองกัน
แต่พี่มดเมามาก กุญแจบ้านพี่มดก้อหาย
จึงต้องพามานอนบ้านเรา แล้วพี่สาวก้อบอกให้ผมประคองพี่มด
ขึ้นไปนอนบนห้องของพี่สาว ส่วนตัวพี่สาวขับรถออกจากบ้านไปส่งเพื่อนๆ
อีกสองสามคน ผมประคองพี่มดขึ้นบันไดไปห้องพี่สาว
ด้วยแขนขาที่สั่นจนแทบควบคุมไม่ได้ กลิ่นไวน์อ่อนๆ
ผสมกับกลิ่นน้ำหอมราคาแพงที่อาบอยู่บนตัวพี่มดลอยมาแตะจมูก
ลูกแตงโมย่อมๆ มันเบียดกับร่างกายผม จนหลุดออกจากเกาะอกมาโชว์แก่สายตา
ผมได้แต่ข่มความรู้สึกตัวเอง ประคองพี่มดขึ้นมาจนสุดขั้นบันไดอย่างยากเย็น
แต่แล้วเหตุการณ์ที่ผมไม่คาดคิดก้อเกิดขึ้น

คงด้วยความเมา พี่มดผลักผมเข้าไปติดผนัง
หน้าอกทั้งสองบดเบียดกับหน้าอกเปลือยเปล่าของผมอย่างแนบแน่น
ก่อนที่ผมจะทันได้ตั้งตัว ริมฝีปากของพี่มดก้อกดลงมาบดเบียดกับริมฝีปากผม
...
จากนั้นสติของผมก้อขาดลง
ลืมผิดชอบชั่วดี ลืมทุกสิ่งรอบกาย
ผมทำสิ่งเลวร้ายที่สุดในชีวิตกับพี่มด
อย่างไม่น่าให้อภัย
สติผมกลับคืนมาอีกครั้งหนึ่ง
ภายใต้เสียงร้องครวญครางเจียนจะขาดใจของพี่มด
แต่ทุกอย่างมันก้อสายเกินที่จะแก้ไขซะแล้ว
อารมณ์ที่อัดอั้นมันไหลออกจากตัวผมอย่างสุดจะควบคุม
ผมไม่น่าทำมันลงไปเลย…..
...
ผมขอโทษ….

เสียงขอโทษของผมหลุดออกมาจากปากอย่างแผ่วเบา
ภายใต้เสียงสะอื้นและน้ำตาที่ไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย
ผมกอดกระชับพี่มดอย่างสำนึกผิดในการกระทำของตัวเอง
แต่เลือดที่ไหลออกมาเต็มขาของพี่มดทำให้ผมตกใจแทบสิ้นสติ
...
หลังจากคุณหมอรับตัวพี่มดเข้าห้องฉุกเฉินแล้ว
ผมทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้อย่างหมดแรง
คงเป็นครั้งแรกของพี่มดที่เจอเรื่องเลวร้ายเช่นนี้
พี่มดจะให้อภัยผมหรือเปล่านะ
หากพี่มดแจ้งความกับตำรวจผมจะทำอย่างไรดี
ผมไม่น่าทำกับพี่มดอย่างนี้เลย
แต่ผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆ
ร่างกายมันทำไปตามความต้องการของมันเอง
แล้วผมจะบอกเรื่องนี้กับพี่สาวอย่างไร?
...
พี่สาวยืนจ้องหน้าผมด้วยแววตาที่ยากเกินจะบรรยาย
ผมนั่งก้มหน้าปล่อยเสียเบาๆ
เล็ดลอดออกจากปากอย่างยากเย็น
"ผมขอโทษครับพี่"

...............








































พี่ก้อรู้ว่าผมเกลียดกะเทยมาก
"ผมลืมตัวถีบพี่มดตกบันได"
ผมทำไปอย่างไม่รู้ตัวจริงๆ ครับ
……….
.............
(เพราะรู้….ข้าจึงปล่อยนังมดไว้กับแก…..คิดไม่ถึงจริงๆ…พี่สาวรำพึงเบาๆ)

..........นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า…..กะเทยควรระวังชายกล้ามใหญ่….เหอ…เหอ…

อ่านถึงตอนนี้แล้ว ......ถอนหายใจกันเฮือกใหญ่^^"

----- โห... ขอสารภาพเลย

คิดไปถึงไหน ๆ เรื่อยเปื่อยยยยยยยยยยยยยมาก ๆ


555555555555

^
^
^
รู้นะว่าคิดอะไรอยู่ อิอิ

อะ เฮ้อๆๆ .. 5555 ขำเลยตะเอง อิอิ หลงมาอ่าน แต่ก็ขำอ่ะ แล้วสาวข้างบ้านที่แอบปิ๊งไปหนายอ่ะ ... เพื่อนกระเทยของเขารู้ข่าวผู้ชายข้างบ้านตื๊บกระเทยแปลงยัง555

555+
คิดจนเหงื่อ ตก ยางออกเลย


โธ่เอ้ย พี่มด นะพี่มด

สุดยอดมากครับ 555

ตอนแรกนึกว่ากำลังอ่านหนังสือติดเรทเลย เหอๆๆ
หักมุมได้เจ๋งมั่กๆ

5555 ++ คิดไปใหนแล้วเรา
กลับมา ๆ เง้อออออ

เยื่ยมมากครับเอาอีก
(แวะมาบอกว่าชอบ นิวเอจเหมือนกัน)

555555555 เวะมาดูครับ blog สวยดี

แวะมาตอนตอนแรกคิดอะไรๆอะไรๆ อิอิ

แต่ไงกับเป็นอย่างงี้ไปด๊ายย "ถีบตกบันได" ซะง้าน

อ๊ากกก ตอนแรกเลือดกำเดาเกือบกระฉูด อ่านจบจึงหัวเราะจนกรามค้าง

เริ่มซะลุ้นเชียวนะคุณ

มาเชียร์ให้ไปทำความรู้จักกันกั๊บ^^

ดีนะเนี๊ยะ เราเป็นพี่ฉาว ไม่ใช่พี่สาว

หุหุ

รอดตัวไป

แถว ๆ นี้มีคนแอบคิดลึก จิดเตลิดเปิดเปิงไปถึงแล้นก็ม่ายรุ อิอิ

อ่านไปขำแตกเลย แอบมายิ้มไปด้วยล่ะคะ ...
ก็เรื่องประมาณนี้ อ่านไม่ขำขันก็ต่อมขำๆ
คงลึกไปหน่อย ...

แต่โหแอบโหดนะค่ะ

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะจ้ะ

แวะมาขำกับตลกร้ายค่ะ
อ่านไปนึกไป . . .เรากำลังอ่านอะไรอยู่นะ...
หื้อออ......

สวัสดีค่ะ...
มาทักทาย วันหยุดนะคะ...

hahaha
ตื่นเต้นดีคับ อิอิ
มีเรืองหนุก ๆ ก้อเล่าอีกนะ

โหดมากเลยค่ะ

เอามาแปะให้คับ

ตราบใดที่เราฝันแล้วยังไม่ทำ
นั่นก็เป็นแค่ความฝัน
แล้วเวลาที่ผ่านไปเรื่อย ๆ
โอกาสก็อาจจะหลุดลอยไปด้วยก็ได้
การเริ่มทำวันนี้ ตอนนี้
ถ้าการเริ่มทำปีหน้า วันหน้า
ผลที่ออกมามันไม่เหมือนกัน
ถึงแม้จะเป็นความฝันเดียวกัน
=นิรมล เมธีสุวกุล=

^
^
^
ขอบคุณคร๊าบบบบบบบบ

ง่าาาา หักมุมได้ทำร้ายจิตใจมากๆ โกรธค่ะโกรธ -*-




(ว่าแล้วก็ฟาดหัวฟาดหางเดินจากไป )

หาเทปบันทึกซันนี่ ดูให้ชิน แล้วก้านคอ!!

คริคริ...ฝันดีเน้

เอาล่ะ ไปนอนแล้นดีกั่ว อุอุ

แวะมาเยี่ยมค่า อย่านอนดึกนะคะ อ่านแล้ว ขำ ขำ ตลกดี

จิตเตลิดเปิดโปงไปไหนแล้วก็ไม่รู้คะ อิอิ

นั่งอ่านอยู่กะบ้านนะ..
แต่..คิดไปถึงเชียงใหม่แล้วววววว

เอ่อ....









นึกว่าอะไร คิกคิก

แวะมาเยี่ยมและแอบย่องมาตอนดึกๆน่ะค่ะจะโดนไม้หน้าสามเปล่านะเนี่ย ฮี่ๆๆๆ

ราตรีสวัสดิ์นะคะ เจ้าของบ้านคงครอ้อกฟี้ไปแระ

สวัสดีตอนค่ำของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า


ไม่มีคำใดๆจะสรรหามาให้
มีแต่ใจที่คอยเฝ้าคิดถึง
มีเพียงเธออยู่ในห่วงคำนึง
ห่วงใยเธอตลอดไม่เสื่อมคลาย


** มีความสุขกับคนที่คุณรักนะจ้า **

อืมม ตอนแรกใส่อารมณ์เต็มที่เลยอะ..เอิ๊กๆๆๆ..แต่งัย
ฟามร๊ากรุนแรงถึงกับตกลงมาแบบนั้นอะ..

หัวใจคนแก่จะวายตาย กร๊าก หุหุ

hello คะ ตอนนีกำลังทำการสร้างblog อยู่ มือใหม่มากๆ ทำไม่ได้เลย ถ้ายังไงช่วยแนะนำด้วยนะคะ
ยินดีที่ได้รู้จักคะ

^
^
^
ด้วยความยินดีครับ

หวาดเจี๋ยวจัง