Group Blog All Blog
|
เรื่อง กากับนกยูง เรื่อง กากับนกยูง กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ ชายป่าแห่งหนึ่งที่เป็นที่รวมเหล่าบรรดานกทั้งหลาย มีนกยูงที่มีขนสวยงามและอีกาที่มีขนดำขลับ นกทั้งสองแตกต่างกันอย่างมากทั้งรูปลักษณ์และขนประดับกาย นกยูงผยองพองขนหลงตนว่าเป็นนกชั้นสูงมีขนสวยงามสามารถรำแพนโชว์ความสวยงามของขนอวดนกอื่นได้ ในขณะที่อีกาบินได้สูงมีสีขนเป็นสีดำที่หลายคนมองแล้วรู้สึกสลดหดหู่ ซ้ำร้ายกว่านั้นอีกาชอบแทะซากศพเป็นที่น่าสะอิดสะเอียนยิ่งนัก วันหนึ่งอีกาตัวหนึ่งอยากเป็นนกยูงบ้าง หลังจากที่ได้ยินเสียงนกอื่นค่อนขอดนินทาพวกของมันและชอบนำพวกมันไปเปรียบเทียบกับนกยูง พอดีอีกาเดินผ่านใต้ต้นไม้ใหญ่พลันสายตาเหลือบไปเห็นขนของนกยูงที่สลัดทิ้งไว้จึงเกิดความคิดอยากจะแปลงโฉม อีกาคิดว่าถ้าเราเอาขนของนกยูงที่สลัดทิ้งไว้นี้มาแซมขนของเรา มันคงจะทำให้เราสวยงามเหมือนนกยูงได้เป็นแน่แท้ เมื่ออีกาคิดได้เช่นนี้จึงตกแต่งขนของนกยูงไว้ที่ตัวของมัน มันคิดเองเออเองว่า มันคือนกยูงแล้ว มันจึงเข้าไปที่รังของนกยูง กรีดกรายเดินเช่นเดียวกับที่นกยูงทำ อย่างนี้เขาเรียกว่าเอามะพร้าวห้าวมาขายสวน ทำอะไรแบบห้าแต้มให้คนอื่นเขาขบขันในความโง่เขลาเบาปัญญาของตัวเรา เหล่านกยูงเห็นอีกาทำเช่นนี้ขำกลิ้งเพราะมองอย่างไรก็รู้ว่าเป็นอีกาไม่ใช่นกยูง พวกนกยูงจึงรุมทึ้งเอาขนของมันออกจากอีกาจนหมดพร้อมทั้งประณามหยามเหยียดอย่างรุนแรงว่า เกิดมาต่ำศักดิ์อย่าริทำตนเสมอชนชั้นสูง เลือดไพร่มันต่ำอย่าเผยอบังอาจริจะเป็นเช่นพวกข้า อีกาตัวนี้เจ็บใจมาก อยากเป็นนกชั้นสูงเช่นเดียวกับนกยูง ทำอย่างไรมันจึงจะยกฐานะเทียบเท่าได้ มันจึงเฝ้าแอบดูพฤติกรรมของนกยูงอยู่เป็นนานสองนาน อยากรู้ว่าชนชั้นสูงทำตัวเช่นไร จะได้ทำตามอย่างบ้าง แล้วมันได้คำตอบว่า ที่แท้นกยูงเหมือนอีกานั่นเอง ไม่ได้มีอะไรที่วิเศษกว่าพวกเราสักเท่าใด อาจจะมีแค่ขนที่สวยงามกว่าเท่านั้น เมื่ออีการู้เช่นเห็นชาติที่แท้จริงของนกยูงแล้วจึงไม่คิดจะเป็นเช่นนกยูงหรือเลียนแบบอีกต่อไป ซ้ำยังรู้สึกดูแคลนอีกว่า มีแค่นี้ทำผยองดูถูกผู้อื่น ทำท่าวางมาดว่าสูงส่งกว่า ที่แท้ไม่ได้มีอะไรที่ดีกว่าสักเท่าไร มันก็แค่เป็นนกเหมือนกัน น่าสงสารเสียด้วยซ้ำที่หลงตนแบบนี้ นิทานเรื่องนี้สอนให้คิดว่า ความงามในจิตใจคือความงามที่แท้จริง ผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นคนสวยหล่อแต่ดั้งเดิมจะเป็นไปโดยธรรมชาติตั้งแต่แรกเกิด ผิดกับปัจจุบันคนสวยหล่อหลายต่อหลายคนเกิดจากมีดหมอหรือฉีดสารเฉพาะ ใครมีเงินใครยอมเจ็บตัวรับรองว่าสวยสมใจนึก ความสวยภายนอกที่ปรากฏโฉมอวดสายตาผู้คนนั้นคงจะไปเปรียบเทียบกับความงามในจิตใจของบุคคลนั้นย่อมไม่ได้ บางคนอาจเถียงในใจว่า ไม่จริง สวยหล่อภายนอกหาเงินได้ สวยหล่อภายในกินไม่ได้หาเงินไม่ได้ ลองมาคิดในอีกมุมหนึ่งว่าถ้าคนสวยหล่อภายนอกแต่จิตใจต่ำทรามเขาจะหาเงินทองได้นานแค่ไหน ใครจะคบหาสมาคมอย่างบริสุทธิ์ใจ คงไม่มีใครทนความไม่ดีได้ชั่วนาตาปี ผู้หญิงบางคนสวยแต่ไม่มีดีให้น่าสนใจ เลยมีคำเปรียบเปรยว่า สวยแต่รูป จูบไม่หอม ผู้หญิงเช่นนี้ผู้ชายชอบและให้ความสนใจมากที่จะเอามาเป็นคู่ควง แต่คงไม่ใช่เอามาเป็นแม่ของลูกเป็นแน่แท้ หรืออาจเปรียบว่า ข้างนอกสุกใส ข้างในต๊ะติ๊งโหน่ง ดูแต่ภายนอกดูดีแต่แท้ที่จริงหามีดีไม่ ความงดงามภายในจิตใจ คือความงามที่แท้จริง อยากสวยเด่นเป็นสง่ามีคนนับหน้าถือตามากมาย คงต้องเริ่มที่จิตใจที่ดีงามก่อน
|
สมาชิกหมายเลข 4665919
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?] ดร.พรรณี เกษกมล นักเขียน ข้าราชการบำนาญ ครูซี 9 แนะแนว
Friends Blog Link |
|||||||||||||
