Group Blog |
10 เดือน ภาษาตุรกีกับน้ำตาที่ไหลจนไม่มีให้ไหลเเล้ว **** บล็อคนี้ไม่ได้มีการตรวจคำผิด อาจมีคำผิดบ้างส่วนขออภัยด้วน่ะค้า **** ทุกคนที่เข้ามาเจอบล็อคนี้น่ะคะ ตอนนี้เราเรียนภาษาตุรกีจบครอสเรียนเเล้ว พอนึกกลับไปว่าเกิดอ่ะไรขึ้นกับการเรียนบ้างในตอนนั้น ก็อยากขอบคุณตัวเองมากๆที่อดทนตื่นไปเรียนในสิ่งที่มไม่ถนัดเลย เราเป็นคนที่ไม่ถูกกับภาษามาก ตั้งเเต่เรียนมัธยมเเล้ว พอถึงคาบภาษาอังกฤษ ก็จะโดดเรียนไม่ก็นอนตลอด ( เลยทำให้ไม่ได้ภาษาอังกฤษอย่างหนัก ) พอคิดว่าเราต้องมาเรียนภาษาตุรกี เอาจริงก็คิดหนักน่ะว่าจะทำได้ไหมว่ะ ( เเต่ก็เอาเว้ย รองดู มาถึงขนาดนี้เเล้ว ) ที่ตุรกีจะเรียนโรงเรียนสอนภาษาว่า โทเมส ( หนังจากนี้ขอใช้คำนี้น่ะคะ ) เรียนวันเเเรกตื่นเต้นมาก เราเด็กไทยไปเรียนตั้งเเต่ 8.30 น. ( โคตรเช้า ) เดินไปก็ไปดูว่าเราได้เรียนห้องไหน พอได้รู้ห้องเรียนตัวเองเเล้วก็ไปตามนั้น พอเราไปเช้าเพื่อนในห้องก็ยังไม่มีใครมา เลยได้เลือกที่นั่งที่เหมาะๆ ก็คือเเถวสอง ( เรามันคนไทยชอบไปเลือกที่นั่งวันเเรกสะด้วย ) พอมีเพื่อนคนอื่นเข้ามาเลย เอ่ยปากชวนเค้ามานั่งด้วยกันมั้ยด้วยภาษาอังกฤษ ( เเบบมั่ว ) เเต่ก็ไม่รู้ว่าเค้าฟังเราออกได้ไง เพื่อนคนเเรกของเราก็คือ อาเซีย เธอเป็นคนคาซักสถาน พูดภาษาตุรได้เเล้วเนื่องจากภาษาคาซักกับภาษาตุรกีมันคล้ายๆกัน คือเค้าเป็นเด็กอายุ 17 ที่ชอบคุยมาก ( เอาจริงเราก็เป็นอินโทเวิตระดับหนึ่งเเต่พอเจอเค้าคือสู้ไม่ได้จริง ) เค้าช่วนคุยเก่งมาก วันเเรกของการเรียน เค้าก็สอนพยัญชนะ สระ ให้รองสะกด คือวันเเรกทุกคนคืออ่านได้เเล้ว ( เราคือไม่รู้เรื่องเลย ) อันนี้คือระดับเเรก เค้าจะสอนเกี่ยวกับการเเนะนำตัว กริยา ศัพท์ต่าง ๆ ขออธิบายเกี่ยวกวับภาษาตุรกีนิดนึงน่ะค้า ภาษาตุรกีเป็นภาษาที่ใช้ตัวเขียนเเบบภาษาอังกฤษมีตัวที่ไม่เหมือนนิดหน่อย เค้าจะเรียนประโยค จาก ประธาน กรรม กริยา ( เลยทำให้คนไทยค่อนข้างยากนิดนึง ) เอาจริงเราเเรกที่จะไม่เข้าใจโครงสร้างของมันคือลำบากมาก ไม่เข้าใจอ่ะไรเลย เราไม่เข้าใจภาษาตุรกีอยู่เกือยๆๆ 2 เดือนที่เรียน ระดับเเรกเราเรียนผ่านมาเเบบงง พอมาระดับสอง ด้วยความที่เราไม่เข้าใจอ่ะไรเลย เเบบเรียนรู้ช้ามาก ในขณะที่เพื่อนในห้องคือไปกันเร็วมาก ด้วยเหตุผมนั้นเองเลยทำให้เราซ้ำชั้นมาเรียนระดับนี้ใหม่ พอเราได้เรียนระดับสองอีกครั้งที่ทำให้เราเช้าใจอะไรมากขึ้นด้วยความที่ระดับนี้มันสอนเกี่ยวกับการเรียงประโยค กริยาต่างๆ มันเลยทำให้เข้าใจมากขึ้น เราจำได้เลยเราเคยโดนเรียกตอบคำถามเเล้วเราไม่เข้าใจคำถามเค้าเลยทำให้ตอบไม่ได้ เลยโดนครูดุ ว่าทำไมเธอถึงไม่ฝึกเยอะๆ เอาจริงคือเราก็ฝึกเเล้วน่ะเเต่มันไม่ได้อ่ะ เราอ่านหนังสือทุกวันเเปลเนื้อเรื่องที่เค้าให้มา เเต่เเล้วก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี ทำให้เราน้อยมาก ช่วงนั้นเเป็นช่วงที่เราร้องไห ว่าทำไมเราถึงไม่ได้เหมือนคนอื่นเค้าว่ะ เพื่อนคนไทยที่มาด้วยกันก็พูดได้อ่านได้เเล้ว ( เอาจริงเราค่อนข้างจะเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น ) มันเลยทำให้เราน้อยจนเเอบคิดว่า มันใช้จริงๆเเล้วไช้ไหมว่ะที่เราอยู่ตรงนี้ หรือเรากลับไทยดี ถึงไม่ได้เรียนในสิ่งที่ชอบที่เราก็ยังได้พูดภาษาที่เรารู้เรื่อง ถ้าถามว่าเรามูฟออนออกจากตรงนั้นยังไง เราคิดเเค่ว่า ไม่ต้องเก่งมากก็ได้เเต่ทำให้เต็มที่ เพราะนี่ไม่ใช้ภาษาพ่อเเม่เรา พอมาระดับที่สาม คือ รุ่นพี่เค้าบอกว่าระดับนี้จะยากที่สุดในทุกระดับเพราะ หลักกริยาจะยากขึ้น การใช้ของมันจะต่างกันไป เเล้วอื่นๆๆ ถามว่าสำหรับเรายากมั้ย โห่ยากชิบหาย เเบบเราคิดว่าเราการใช้กริยาเยอะขึ้นเเล้วน่ะเเต่สำหรับอันนี้คือมไม่ใช่เลย ในเมื่อเรามีบทเรียนของระดับสองมาเเล้ว เราเลย เราต้องนั้นมาใช้ คือการสรุปหลักการใช้ทั้งหมดในหนังสือ เเปลบทความให้เยอะเท่าที่จะจำได้ ( เราเป็นคนท่องศัพท์น้อยมากเลยทำให้ตอนนี้ ศัพท์ในหัวน้อย เราอาศัยการใช้ศัพท์นั้นบ่อยๆ มันเลยจำไปเอง บ้างศัพท์ที่ใหม่ ) ก็ผ่านระดับนี้มา สังคมเพื่อนในห้องก็น่ารักมากทุกคนช่วยกัน เนื่องจากห้องนี้ทุกคนก็ซ้ำมาจากห้องอื่นเเล้วมาเรียนรวมกันเลย ห้องเราเลยค่อยๆกันไปทำให้ไม่เครียดในการเรียนเท่าไหร มากันต่อในระดับบต่อไป ระดับนี้เอาจริงมันก็ค่อยข้างง่ายกว่าระดับสาม กฎการใช้ใช้กริบามันน้อย เเต่บทความจะยาวขึ้นนั้นหมายความว่าถ้าเราจะเเปลบทความได้เราก็ต้องมีคำศัพท์ในหัว ( ภาษาตุรกีถ้าเราเเปลศัพท์ได้ไม่ได้หมายความว่าเราจะเเปลประโยคได้ มันต้องใช้การเเปลบทความไปเรื่อยๆ เพราภาษาตุรกีคำกริยากับกรรมมันจะสลับกัน เเล้วถ้ามีคำวิเศษหรือขยายคำมาอีกเลยค่อนข้างยาก ) เเต่เราก็ผ่านทุกระดับภาษามาด้วยความยากลำบาก พอมองกลับไปก็อยากขอบคุณตัวเองที่อดทนกับมันมาตั้ง 10 เดือน ขอรีวิวหลังเรียน เราก็ไมได้เก่งภาษาตุรกีเลยภายใน 10 เดือน พอฟังออกบ้าง พอพูดได้บ้าง สั่งข้าวในร้านตุรกีได้บอกความต้องการของเราได้ เราว่าเราก็เก่งมากๆเเล้ว เราคิดว่าตอนนี้ภาษาตุรกีเราดีกว่าภาษาอังกษมาก ๆ ต้องอยู่กับมันอีก 4 ปี มันต้องได้บ้างเเหละ ( สู้เค้าตัวเรา ) ฝากทุกคนเป็นกำลังใจให้เราด้วยน่ะ เเล้วหลังจากนี้ชีวิตในตุรกีจะเป็นไงต่อ ไว้เรามาเล่าให้ฟังใหม่ ขอบคุณที่อ่านมาถึงตอนนี้ค้า ฝากติดตามบล็อคเรากันต่อด้วนยน่ะ |
BlogGang Popular Award#21
![]() สมาชิกหมายเลข 7056003
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]![]() เราเป็นนักเดินทางตัวน้อยที่มีความฝันเต็มไปหมด โดยคิดว่าการเดินทางเพื่อค้นพบตัวตนที่เเท้จริงของตนเอง DreamFar 🚀Link |



ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [