|
|
เมื่อใจผมมันชินชา ตอนที่ 7
16 พฤษภาคม 2552
เป็นอย่างไรบ้างล่ะ เวลามีของมีค่าอยู่กับตัว ไม่เห็นค่า จะเห็นค่ามันต่อเมื่อเสียไปแล้ว
นี่คือคำพูดบาดใจของคุณ
ทิ้งกันแล้ว ยังมาเหยียบย่ำให้ช้ำใจ
ทำไม? คุณถึงทำกับผมแบบนี้
ทำไม? คุณถึงพูดแบบนี้
ทำไม? คุณถึงไม่มาพูดกับผมเอง
ทำไม? คุณถึงต้องฝากคนอื่นมาบอกด้วย
แค่นี้ยังไม่สะใจ ใช่ไหม?
ถึงอยากให้คนอื่นได้รับรู้เรื่องราวของเรา
คุณหักอกผม
คุณมีคนใหม่
คุณทิ้งผม
คุณยังกล้าฝากคำถามนี้มาถามผมอีกหรอ???
ที่ผ่านมาเนี่ย ผมไม่เคยเห็นค่าคุณเลยใช่ไหม?
ที่ผมทำมาทั้งหมด ตั้งแต่คบกัน ก่อนเลิกกันและหลังเลิกกัน
คุณมองว่าผมไม่เห็นค่าคุณเลยใช่ไหม?
ถ้าคุณคิดได้แบบนั้นก็ตามใจคุณเถิด
เพราะผมจะได้คิดว่า ก็คุณมันไม่มีค่าพอจริงๆ
ผมสาบานกับตัวเองว่าจะเก็บรักของผมที่มีต่อคุณไว้ลึกสุดในห้องหัวใจที่มืดมิด
พร้อมปิดประตู ล็อคกลอนแน่นหนา
เพียงเพื่อผมจะได้ไม่หมดรักคุณ
แต่แค่ไม่มีวันที่จะกลับไปรักคุณได้เหมือนเดิม
เวลาคนเราเลิกกัน
ช่วงเวลาหลังจากนั้น
มักจะมีเรื่องราวบาดใจ
มักจะมีภาพบาดตา
และมักจะมีเรื่องเลวร้ายของคนรักเก่า
มาให้ได้ยิน ให้ได้ฟัง ให้ได้เห็น ให้ได้รับรู้อยู่เสมอ
สำหรับคุณก็ไม่มีข้อยกเว้น
ซึ่งมันมีมามากมายเหลือเกิน
เกินกว่าผมจะทำใจเชื่อได้
แต่เมื่อนำมาปะติดปะต่อกัน
คนที่รู้ดีที่สุด ก็คือ ผม
และผมก็รับรู้ได้ว่า เรื่องเลวๆ เหล่านั้น มันคือเรื่องจริง???
จนทำให้อดสงสัยในตัวเองไม่ได้ว่า...
ตอนที่คบกันอยู่ ผมเนี่ยมันช่างปิดหูปิดตาตัวเองเสียจริง
ทั้งแกล้งโง่และมองโลกในแง่ดีเสียเหลือเกิน
ตอนนี้จึงได้แต่คิดว่า...
ดีแล้วล่ะ ที่เลิกกับคุณ
จะได้เลิกทำตัวเป็นคนโง่เสียที
จะได้เลิกมองโลกในแง่ดีเสียที
จะได้เลิกเชื่ออะไรง่ายๆเสียที
และจะได้กลับมาเป็นคนเก่าเสียที
คนที่ปิดตายหัวใจตัวเองไปแล้ว
เธอบอกฉันมันเข้มแข็ง
เจอเรื่องรุนแรงฉันทนได้
เธอเลยตัดสินใจเลือกทางนั้น
นั่งฟังเหตุผล...ตั้งมากมาย
แค่สุดท้าย...ไม่เอาฉัน
ก็แค่นั้นที่พูดมา
บอกว่าเขาเป็นคนอ่อนแอ
เธอต้องดูแลเขามากกว่า
งั้นช่วยตอบมาสักคำค่อยไป
ไม่เจ็บใช่ไหม...คนนี้
ที่อยู่ดีๆ ต้องเสียเธอ
เข้มแข็งแล้วมันผิดหรอ ถึงต้องเสียใจ
ไม่เกี่ยวกับคนนี้ คนนั้น
ก็แค่ใจเธอมันเปลี่ยนไป
แค่เพียงเหตุผลควายๆ
ที่คนเลวๆ ชอบใช้
ตอนหมดรักเท่านั้นเอง
เธอบอกฉันคงอยู่ไหว
คงไม่เป็นไรถ้าเธอลา
บางทีมีน้ำตา...แต่จะหาย
เธอเป็นห่วงเขา...จะร้อนรน
กลัวว่าเขา...ทนไม่ไหว
คิดนานไหมที่พูดมา
บอกว่าเขาเป็นคนอ่อนไหว
อาจเจ็บเจียนตายถ้าเธอลา
เธอมองด้วยตาข้างเดียวรึไง
ไม่เจ็บใช่ไหม คนนี้
ที่อยู่ดีๆ ต้องเสียเธอ
เข้มแข็งแล้วมันผิดหรอ ถึงต้องเสียใจ
ไม่เกี่ยวกับคนนี้ คนนั้น
ก็แค่ใจเธอมันเปลี่ยนไป
แค่เพียงเหตุผลควายๆ
ที่คนเลวๆ ชอบใช้
ตอนหมดรักเท่านั้นเอง
ไม่เจ็บใช่ไหม คนนี้ที่อยู่ดีๆ ต้องเสียเธอ
เข้มแข็งแล้วมันผิดหรอ ถึงต้องเสียใจ
ไม่อยากจะให้เขา...เจ็บช้ำ
แล้วถามสักคำฉันเจ็บไหม
เบื่อฟังเหตุผลควายๆ
ที่คนเลวๆ ชอบใช้
ตอนหมดรักเท่านั้นเอง
ฟังไม่ขึ้นเท่าไร
ก็เธอไม่แคร์ใช่ไหม
ให้ได้ทิ้งฉันก็พอ...
จนตอนนี้ผมจำไม่ได้และไม่ใสใจแล้วว่า
คุณทิ้งผมด้วยเหตุผลใด???
เพราะผมรู้เพียงว่า...
แค่เพียงเหตุผลควายๆ ที่คนเลวๆ ชอบใช้ตอนหมดรักเท่านั้นเอง
| Create Date : 27 มิถุนายน 2552 |
| Last Update : 14 มิถุนายน 2560 16:59:05 น. |
|
8 comments
|
| Counter : 1275 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: กะว่าก๋า   วันที่: 27 มิถุนายน 2552 เวลา:15:15:25 น. |
|
|
|
| โดย: ยัยตัวยุ่ง วันที่: 27 มิถุนายน 2552 เวลา:15:42:10 น. |
|
|
|
| โดย: จานสลัด วันที่: 27 มิถุนายน 2552 เวลา:19:57:03 น. |
|
|
|
| โดย: จานสลัด วันที่: 27 มิถุนายน 2552 เวลา:19:59:27 น. |
|
|
|
| โดย: BeCoffee วันที่: 27 มิถุนายน 2552 เวลา:21:59:13 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 28 มิถุนายน 2552 เวลา:8:10:49 น. |
|
|
|
| โดย: น้ำเคียงดิน วันที่: 28 มิถุนายน 2552 เวลา:14:06:25 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 47 คน [?]
|
คนเรามีโชคไม่เท่ากัน
แม้กระทั่งในความฝัน
-------------------------
การให้คะแนนในบล็อกนี้ ไม่ได้มีกฏเกณฑ์หรือหลักการใดๆทั้งสิ้น แต่ทั้งหมดทั้งมวลนั้นขึ้นอยู่กับความชอบส่วนตัวของเจ้าของบล็อกเป็นสำคัญ
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537
ห้ามมิให้นำไปเผยแพร่และอ้างอิง
ส่วนหนึ่งส่วนใดหรือทั้งหมดของข้อความ
ในสื่อคอมพิวเตอร์แห่งนี้เพื่อการค้า
โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร
ผู้ละเมิดจะถูกดำเนินคดี
ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด |
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
