GRAYSCALE
เรื่องและภาพโดย มุนินฺ
สำนักพิมพ์ LET’S Comic
ราคา 125 บาท
จำนวน 168 หน้า






การ์ตูนสีหม่นแบบเหงาปนเศร้าของเหล่าผู้คนสีเทา 7 เรื่อง 7 รส..





เปิดเรื่องด้วย GRAYSCALE
ว่าด้วยเรื่องราวของหญิงสาวคนหนึ่งที่รู้สึกว่าตัวเองโดดเดี่ยวเป็นภาพขาวดำบนโลกที่เต็มไปด้วยสีสันใบนี้จนกระทั่งได้มาเจอกับชายคนหนึ่งที่เธอคิดว่าเขาน่าจะเป็นเหมือนกับเธอ?!




“เคยรู้สึกว่าตัวเรา…
เป็นภาพขาวดำรึเปล่า?”








เป็นเรื่องเปิดที่มีชื่อเดียวกันกับหนังสือและดูเหมือนจะบอกเล่าเรื่องราวโดยรวมของหนังสือเล่มนี้ได้เป็นอย่างดีโดยเรื่องนี้ขอเล่าเรื่องแบ่งออกเป็น 2 พาร์ท (ต้นเล่มกับท้ายเล่ม) ซึ่งเรื่องราวที่มีก็น่าจะเหมาะกับคนโดดเดี่ยวและขี้เหงา ซึ่งอ่านจบแล้วก็ทำให้เราได้รู้ว่าบนโลกนี้ไม่มีหรอกคนที่เป็นภาพขาวดำ มีแต่คนสีเทาที่ดีบ้าง แย่บ้างต่างหาก..







เรื่องที่สอง 31
ว่าด้วยเรื่องราวของเด็กหญิงส่วนขาดกับเด็กชายส่วนเกิน!!





“ขาดกับเกิน
........
มันคนละเรื่องกันไม่ใช่เหรอ”








เป็นเรื่องที่ชอบมากที่สุดในเล่ม ชอบตรงที่กล้าเล่นกับประเด็นพวกคลั่งปมด้อยกับพวกนอยด์ปมด้อยได้อย่างมีชั้นเชิง แถมเรื่องราวที่มีก็ช่างน่ารัก ร่าเริง แอบซึ้งและโดนใจ






เรื่องที่สาม ลิเก
ว่าด้วยเรื่องราวเกี่ยวกับเด็กๆ ลิเก และคนบ้า!!





“วันนี้มีลิเกมั้ย?”








อาจจะดูเป็นเรื่องราวประทับใจธรรมดาๆ แต่อย่างน้อยมันก็ทำให้ได้รู้ว่า..ใต้รอยยิ้มกับความบ้า บางทีอาจมีอดีตที่เจ็บปวดซ่อนอยู่!!






เรื่องที่สี่ เอาไว้ก่อน
ว่าด้วยเรื่องราวของหนุ่มช่างเก็บของ(ตก)ที่ไม่มีประวัติคืนของที่เก็บได้!!





“ไม่เคยได้ยินเหรอ?
เขาว่าเก็บตังค์ได้หนึ่งบาทก็อย่าเอา
เพราะเราจะเสียมากกว่านั้น”









แม้จะหลุดคอนเซปต์สมจริง(เพราะปนแฟนตาซี)ไม่เข้ากับเรื่องอื่นๆ ในเล่ม แต่เรื่องราวและความหมายดีๆ ที่มีให้ก็ช่วยเตือนสติเราในเรื่องของความเหมาะสมในการเก็บของคนอื่นและการรับปากสัญญาได้เป็นอย่างดี..






เรื่องที่ห้า ever–last-thing
ว่าด้วยเรื่องราวของหนุ่มนักเรียนสุดป๊อบที่การเข้าเฝือกแขนหักในครั้งนี้ก็ทำให้เขาได้รู้ว่า.. มีบางคนแอบชอบเขาอยู่?





“สำหรับบางคน
......
เรื่องบางเรื่อง
.....
ก็คงต้องเป็นความลับตลอดกาล
......
และปล่อยให้เป็นคำถามตลอดไป
......”








เป็นอีกเรื่องที่ชอบในเล่ม อ่านแล้วยิ้มตามได้ตลอด ถือว่าเป็นการหยิบเอาเรื่องการแอบชอบเพื่อนมาเล่าได้เป็นอย่างดีซึ่งน่าจะอินสุดกับคนที่เคยมีประสบการณ์แบบนี้มาก่อน..






เรื่องที่หก ข้อยกเว้น
ว่าด้วยเรื่องราวของเด็กหญิงตัวอ้วนที่มักคิดว่าตัวเองเป็นข้อยกเว้น!!





“มันก็เหมือนกับข้อเท็จจริงข้ออื่นๆ
......
ที่มักจะมีข้อยกเว้นเสมอๆ
และฉันคือข้อยกเว้นข้อนั้น”








น่ารัก ใสซื่อ และแอบซึ้ง ชอบมากกับประเด็นเรื่องข้อยกเว้นที่บางครั้งบางคนที่เข้ามาในชีวิตก็อาจมาทำให้ข้อยกเว้นนี้มันหายไป..อยากเจอคนแบบนี้บ้างจัง







และเรื่องสุดท้าย จบใหม่
ว่าด้วยเรื่องราวของเด็กจบใหม่ที่ความเป็นจริงตรงหน้าไม่ได้เป็นอย่างในฝัน!!





“เวลา
......
ไม่ได้ช่วยให้ผมหลุดจากภาวะเด็กจบใหม่ได้สักที”








ตรง จริง และน่าจะโดนใจคนทำงานหลายๆ คนที่บางครั้งกับงานที่ได้ทำจริงๆ ตรงหน้าก็ไม่ได้เป็นอย่างที่เคยวาดฝันไว้ แต่มันขึ้นอยู่กับใจของคนๆ นั้นต่างหากว่าจะยอมรับและพร้อมจะปรับตัวกับความจริงบนโลกใบนี้ได้หรือเปล่า?







และขอปิดท้ายด้วยประโยคที่ชอบเหมือนเคยกับ..





“คำที่ไม่ลึกซึ้ง
......
ต่อให้มีเป็นร้อยคำพันคำ
มารวมกัน
......
จะไปหวังให้มันมีความหมายขึ้นมา
......
ก็คงไม่มีวัน”

-หน้า 96-



และ



“ทำในสิ่งที่รักใครก็ทำได้
.....
รักในสิ่งที่ทำต่างหากที่จะพิสูจน์ตัวเรา”

-หน้า 141-






เรื่องที่แนะนำ : 31, ข้อยกเว้น และ ever–last-thing









ป.ล.เล่มนี้ได้ลายเซ็นต์พร้อมการ์ตูนจากนักเขียนด้วยแหละ

ป.ล.2 เล่มนี้ตอบโจทย์หนังสือโดยนักเขียนหญิง
Reading Bingo Challenge 2014