วาเลนไทน์ในความทรงจำ : วันแห่งความรัก -14 กุมภาพันธ์ 2552- ...นี่คือความเป็นจริงที่ฉันมี ในทุกๆนาทีที่เลื่อนลอย อ่อนล้าบ่อยๆ ที่ต้องคอยแต่ทนเหงา วันนี้วันแห่งความรัก วันที่ใครๆก็รู้ว่ามันมีค่าต่อความรักขนาดไหน? สำหรับผม ผมเฝ้ารอให้ถึงวันนี้แทบขาดใจ นั่งนับชั่วโมง นับวัน นับเดือน คอยกันเลยทีเดียว ในใจก็หวังเพียงว่า ผมจะได้อยู่ด้วยกันกับคนที่ผมรัก แค่สัก 1 วันก็ยังดี หรือ 1 ชั่วโมงก็ได้ หรือไม่อย่างน้อยก็ขอแค่ 10 นาทีก็พอใจ... ...อาจจะจริงที่เธอไม่ทิ้งไป แต่ในใจไม่มีคำว่าเรา เจ็บช้ำเปล่าๆที่รักเราไม่เท่ากัน... วันนี้วันแห่งความรัก วันที่ใครๆก็อยากอยู่ด้วยกันกับคนรัก แต่สำหรับผม ผมไม่รู้ว่า...นานเท่าไหร่แล้ว ที่เราสองคนไม่ได้อยู่ด้วยกัน? ไม่รู้ว่า...กี่วินาทีแล้วที่เราจากกัน? ไม่รู้ว่า...กี่นาทีแล้วที่เราห่างกัน? ไม่รู้ว่า...กี่ชั่วโมงแล้วที่เราไกลกัน? ไม่รู้ว่า...กี่วันแล้วที่เราไม่ได้เห็นหน้ากัน? ไม่รู้ว่า...กี่เดือนแล้วที่เราไม่ได้เจอกัน? และก็ไม่รู้ว่า...เวลามันผ่านมาเนิ่นนานเท่าไหร่แล้ว? ...คำๆเดียวกัน จากคนๆบางคน ก็ต่างแล้ว ใจใครใจมัน ความรักมีไม่เท่ากัน และฉันก็พอเข้าใจ... วันนี้วันแห่งความรัก วันที่ใครๆก็รู้ว่ามีความสำคัญต่อคนรักขนาดไหน? แต่สำหรับผม ผมไม่รู้หรอกว่าตัวผมสำคัญมากพอต่อใจเค้าไหม? ผมไม่ได้สนใจ เพราะผมรู้แต่เพียงว่า... อีกไม่กี่เวลาข้างหน้าผมจะได้เจอเค้าเสียที นาทีผ่าน... ชั่วโมงผ่าน... สามชั่วโมงผ่าน... เมื่อไหร่เค้าจะโทรมานะ? เมื่อไหร่เค้าจะมาหานะ? เมื่อไหร่เราจะได้เจอกันนะ? ก็ไหนบอกว่าจะรีบมานี่นา? แต่นี่มันก็เย็นมากแล้ว ทำไมยังไม่เห็นมาหาสักที... ...ถ้าหากว่าความรัก ของเรามันมีไม่เท่ากัน ฉันว่าเราก็ควรต้องยอมรับมัน หากว่าเรายังฝืน มันก็คงไม่ได้อะไร วันนี้วันแห่งความรัก วันที่ใครๆก็รู้ว่ามันพิเศษต่างกับวันอื่นๆอย่างไร? แต่สำหรับผม มันก็ยังคงเป็นแค่วันธรรมดาๆเหมือนเดิม... “วันนี้คงไปหาไม่ได้แล้ว ไม่ได้หยุด ขอโทษนะ” “ไหนบอกว่าวันนี้หยุดไง?” “ไม่ได้หยุด แต่ฝากของขวัญไว้กับเพื่อนให้แล้วนะ ไปเอาด้วยล่ะ คิดถึงนะ” “.....................................................” อะไร? ทำไม? อะไร? และทำไม? ในหัวผมสับสนวุ่นวายไปหมด มีคำถามมากมายโผล่ผุดขึ้นมา หยุด!!! หยุดคิดเพ้อเจ้อได้แล้ว เค้าคงมีเหตุผลของเค้า ผมบอกกับตัวเองอย่างนั้น ช่างเค้าเถอะ!!! อย่างน้อยเค้าก็ยังฝากของขวัญวันวาเลนไทน์มาให้ ผมปลอบตัวเองพร้อมปาดน้ำตา... ...หากว่าใครถาม ว่าเราจบลงด้วยเรื่องอะไร ฉันคงทำได้เพียงแค่ตอบเขาไป ว่าที่สุดแล้วจะทำอย่างไร รักเราที่มีให้ไปมันไม่เท่ากัน วันนี้วันแห่งความรัก วันที่ใครๆก็รู้ว่ามีค่ามากมายต่อคนรักกันขนาดไหน? แต่สำหรับผมนั้น เค้าไม่ได้ทำให้รู้สึกว่ามันมีค่าอะไรเลย? เอ...แล้วกุหลาบเราล่ะ? จะปล่อยให้มันเหี่ยวไปเลยดีไหมนะ? เอ...หรือว่าจะเอาไปให้คนอื่นดี? ก็วันนี้มันเป็นวันพิเศษสำหรับคนรักไม่ใช่หรอ? แล้วทำไมเค้าไม่เห็นค่ามันเลยนะ? หรือว่า...ไม่ใช่วันพิเศษหรอกที่เค้าไม่เห็นค่าน่ะ แต่เป็นที่ตัวผมต่างหากที่เค้าไม่เคยเห็นว่ามีค่าเลย... ...ถ้าหากจะบอกรักใครสักคน มันก็ไม่ได้ยากลำบากลำบนสักเท่าไร แต่จะรักษาให้มันอยู่นาน ให้เป็นอย่างใจ โอ้... มันช่างยากช่างเย็นมากมายเหลือเกิน วันนี้วันแห่งความรัก วันที่ใครๆก็รู้ว่ามันพิเศษแค่ไหนสำหรับคนรักกัน? แต่สำหรับผมคนที่มีคนรัก กลับต้องมานั่งเหงาคนเดียวในวันนี้ ทำไมกันนะ? หรือว่ามันถึงเวลาแล้ว เวลาที่ผมต้องตัดสินใจยอมรับความจริงเสียที... ...ถ้าหากว่าความรักของเรามันมีไม่เท่ากัน ฉันว่าเราก็ควรต้องยอมรับมัน หากว่าเรายังฝืน มันก็คงไม่ได้อะไร วันนี้วันแห่งความรัก วันที่ใครๆก็รู้ว่ามันพิเศษมากมายต่อหัวใจขนาดไหน? แต่สำหรับผม วันนี้มันกลับทำให้หัวใจผมห่อเหี่ยวหมดเรี่ยวแรง ทั้งๆที่ผมนั้นก็รู้ตัวมาตลอดเวลาว่า... เค้าไม่เหมือนเดิม เค้าไม่เหมือนเก่า เค้าไม่รักผม และเค้ามีคนใหม่??? “เราเลิกกันนะ” เป็นข้อความสั้นๆที่ผมส่งไปให้เค้า ............................................................................................................. ............................................................................................................. ............................................................................................................. ............................................................................................................. ...................................................................................................เงียบ... ไม่มีข้อความหรือโทรศัพท์ใดๆ ตอบกลับมา สงสัยเค้าคงรอให้ถึงเวลานี้ เวลาที่ผมจะเป็นฝ่ายบอกเลิกเค้าก่อน เวลาที่ผมจะเป็นฝ่ายยอมแพ้และเดินจากไป เพียงเพื่อที่จะทำให้เค้าไม่รู้สึกผิดที่เค้ามีคนใหม่ สงสัยมันคงจะเป็นอย่างนั้นแน่ๆเลย... ...หากว่าใครถาม ว่าเราจบลงด้วยเรื่องอะไร ฉันคงทำได้เพียงแค่ตอบเขาไป ว่าที่สุดแล้วจะทำอย่างไร รักเราที่มีให้ไปมันไม่เท่ากัน วันนี้วันแห่งความรัก วันที่ใครๆก็คงมีความสุขกับความรัก แต่สำหรับผม... ผมอกหักในวันนี้ ผมโดดเดี่ยวในวันนี้ ผมเดียวดายในวันนี้ และผมร้องไห้ในวันนี้ ...พอกันที ‘ความรัก’... ...คำๆเดียวกัน จากคนๆบางคน ก็ต่างแล้ว ใจใครใจมัน เมื่อรักมีไม่เท่ากัน สุดท้าย รักนั้นคงจบไป รับโค้ดเพลง รักเราไม่เท่ากัน(Unequality) คลิกที่นี่ ปล. ขอบคุณโครงการดีๆของพี่ๆสามสาวนะครับ พี่แจง -nikanda- พี่อ้อน -BeCoffee- พี่ปอย -นางสาวดุ่บดั่บ- แม้ว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วก็ตาม แต่ผมจะคอยและหวังว่าเราจะได้กลับมาพบกันอีกนะครับ ปล.2 งานเขียนชิ้นนี้หยิบเอางานเก่าที่เป็นประสบการณ์จริงมาเขียนใหม่ครับผม กับ เมื่อใจผมมันชินชา ตอนที่ 1 ซึ่งพอพูดถึงเทศกาลวาเลนไทน์เมื่อไหร่เหตุการณ์นี้ก็จะโผล่ขึ้นมาในความคิดผมทันที   Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2553 38 comments Last Update : 2 กุมภาพันธ์ 2553 16:01:12 น. Counter : 5252 Pageviews. Share Tweet

สู้ๆ นะค้าบ ปีนี้ขอให้โชคดี แหะๆ ^^   โดย: ผมชอบกินข้าวมันไก่ 1 กุมภาพันธ์ 2553 0:38:48 น.

เจิมๆๆเจิมๆๆๆ วันวาเลนไทน์สำหรับเรา ก็เป็นเพียงวันธรรมดาๆวันหนึ่ง... อาจจะเพราะเราเลยวัยตื่นเต้นมานาน... แต่ชอบเดือนกุมภาฯค่ะ...เก๋ดี..ยกให้เป็นเดือนแห่งความรักทั้งเดือน   โดย: เริงฤดีนะ 1 กุมภาพันธ์ 2553 0:42:23 น.

สวัสดียามเช้าครับไอซ์คุง   โดย: กะว่าก๋า 1 กุมภาพันธ์ 2553 6:03:19 น.

อรุณสวัสดิ์เช้าวันจันทร์..วันแรกของกุมภาพันธ์ ...ความรัก ย่อมงดงามเสมอ.. มีความสุขมาก ๆ นะคะ   โดย: I_sabai 1 กุมภาพันธ์ 2553 7:37:05 น.

เขียนออกมาแล้วเหมือนทำให้เรามีอารมณ์ร่วม ไปด้วยเลยค่ะไอซ์คุง ... แบบว่ามันอินนะ กับอารมณ์ ของเหงาๆ หวังและรอดูว่า "มันจะเป็นยังไงต่อไป" ท้ายที่สุดแห่งการตั้งคำถามให้ตัวเอง ถือว่าการตัดสินใจสุดท้ายด้วยการ "จบ" มันคงมีเหตุผลด้วยตัวเองเน๊าะ ............................ งานเขียนหนนี้อินด้วยความเหงาและประสนการณ์ โดยตรงจ้ะ ... ปรบมือให้กับคนเก่งคนนี้อีกคน ... และก็คงจะมีโอกาสได้เขียนงานร่วมหัวข้อกันอีกนะค่ะ   โดย: JewNid 1 กุมภาพันธ์ 2553 7:56:36 น.

พยายามเลี่ยงเรื่องที่คิดหรือทำแล้วยิ่งทำให้เราเจ็บดีกว่าน้า ยิ่งเจ็บ ก็เจ็บหนักๆๆๆ ไปเรื่อยๆ เน่อ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 1 กุมภาพันธ์ 2553 10:38:05 น.

ไม่เหงาน๊า .. ขาดแฟนไม่เป็นไร ขาดเพื่อนสิ น่าเศร้ากว่า .. เอ จริงหรือเปล่าหน่ะ แต่ว่าน่าจะจริงหลายเปอร์เซ็นต์อยู่นะ เพราะว่าแฟนไม่ดี แฟนห่วย แฟนไม่ได้ดั่งใจ มีเพื่อนดีกว่ามีแฟน .. อันนี้พี่คิดเองนะไอซ์คุง 55+   โดย: JewNid 1 กุมภาพันธ์ 2553 10:56:11 น.

ถ้าไม่เลิกจุกจิกคิดมาก... คาดว่าคงหักอกตัวเองร่ำไป   โดย: runch 1 กุมภาพันธ์ 2553 11:26:04 น.

อ่านแล้วก็เศร้าตามเลยค่ะ ไม่เป็นไรนะไอซ์ อย่างน้อยก็ยังมีแก่ใจมานั่งเขียน เรื่องนี้ได้ แปลว่ายังสู้ไหว รักตัวเองให้มากๆนะคะ พี่เอาใจช่วย ค่ะ แอมอร   โดย: peeamp 1 กุมภาพันธ์ 2553 12:06:22 น.

กว่าจะรู้รสหวาน ก็ต้องเคยชิมรสขม มาก่อน รสขมเป็นยา หากเราผ่านมันไปได้ คิดว่าประสบการณ์ครั้งนี้เป็นครู ความรักครั้งต่อไป ผู้ชายโรแมนติคอย่างไอซ์ น่าจะพบคนที่ดี ที่คู่ควร แอมอร   โดย: peeamp 1 กุมภาพันธ์ 2553 12:11:31 น.

เรื่องมันเศร้านะนี่ หงืดๆๆ   โดย: นายกสมาคมพ่อค้าจิ้งเหลนเพื่อการส่งออก..แห่งประเทศไทย.. (เป็ดสวรรค์ ) 1 กุมภาพันธ์ 2553 12:49:36 น.

สวัสดีอีกรอบจ้ะ ถ้าเข้มแข็งพอ เราก็ยังพอเอาชนะใจตัวเองที่จะคอยวนเวียนไปเรื่องเจ็บได้แหละจ้ะ อย่าอ่อนแอเกินไปแล้วกันนะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 1 กุมภาพันธ์ 2553 13:18:35 น.

ยังอยู่ในโหมดเศร้าอีกละ สู้ต่อไปทาเคไอซ์   โดย: ท่านหญิงน่าเกลียด 1 กุมภาพันธ์ 2553 13:31:18 น.

มีความรัก .. ก็มีทั้งสุขและทุกข์ ไม่มีความรัก .. ก็ยังมีทั้งสุข และทุกข์ บางทีชีวิตคนเราก็เป็นแบบนี้ ไม่ว่าเรื่องอะไร ก็ต้องเจอทั้งทุกข์ ทั้งสุข ยอมรับในความเป็นไป ได้เท่านั้นล่ะมั้ง .. ปล. เรื่องของพี่ ขืนคนเขียนมีเซอร์ไพร์แบบนั้นคงแย่แว้วววว อ่า 555 ก็ยังหาไม่เจอเหมียนกันนิ   โดย: Paulo 1 กุมภาพันธ์ 2553 13:49:39 น.

โอ๊ยยยย.... ไอ๊ซ์คุง บีบคั้นๆๆๆ หัวใจเราเหลือนิดเดียวแล้ววววว โดยเฉพาะโดนบีบมาสามบ้านแล้วอ่ะครับ -------- แต่เราว่าดีแล้วละ ถ้าเค้าหมดรักก็ปล่อยเราเลยดีกว่า ชีวิตยังมีอะไรรออีกมากมายและยาวไกล Happy Valentine ไว้ลวงหน้านะเพื่อน วันนั้นอาจมีอะไรดีรออยู่   โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) 1 กุมภาพันธ์ 2553 13:56:30 น.

ปีนี้ขอให้เจอแต่ความรัก ที่สดสวย งดงาม นะคะ   โดย: มัยดีนาห์ 1 กุมภาพันธ์ 2553 14:34:24 น.

พี่เข้าใจนะว่าวันวาเลนไทน์มีหลายคนไม่ชอบ บางครั้งก็ก็ไม่ชอบเหมือนกันก็อย่างที่เขียนในบล็อกล่ะจ๊ะ ดูข่าววันนั้นทีไรก็อดเปรียบกับตัวเองไม่ได้เหมือนกัน แต่เอาเถอะวาเลนไทน์ไม่มีวันที่มอบความรักให้แฟนอย่างเดียวนี่เนาะ ครอบครัวเรา เพื่อนเราก็ยังมีให้มอบความรักนี่นา   โดย: ส้มแช่อิ่ม 1 กุมภาพันธ์ 2553 14:54:46 น.

สวัสดีค่ะไอซ์ วันวาเลนไทน์เราไม่ชอบนะ เพราะเป็นวันที่เราตาร้อนสุด ๆๆ เห็นเค้ามีคู่กันแล้วตาร้อนอ่ะ แถมเรามีความหลังที่ไม่ดีกับวาเลนไทน์ด้วย เอิ๊ก ๆๆๆๆ บล็อคนี้อัพให้เราโดยเฉพาะป่าวเนี่ย   โดย: KowneawMooping@MooBambam 1 กุมภาพันธ์ 2553 15:47:06 น.

เศร้าอีกแล้วน้องเรา ไม่เศร้าไม่เศร้านะ วาเลนไทน์ไม่ได้มีวันเดียว ใจเย็นๆ น้า   โดย: Summer Flower 1 กุมภาพันธ์ 2553 16:03:11 น.

ชอบเธออย่างน้อง ด้วยเกียรติชองลูกเสือ 55 เป็นอย่างอื่นไม่ได้ กลัวโอซ์คุงเหยียบ เอิ๊กๆ ล้อเล่นเหมือนกาน   โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) 1 กุมภาพันธ์ 2553 17:20:07 น.

อ่านแล้วก็เศร้าอ่ะนะ .. แต่ยังคงคุณภาพงานเขียนเหมือนเดิม บรรยาความรู้สึกออกมาได้ดีเชียวจ๊ะ .. เอาน่า .. เลิกเศร้าได้แล้ว .. .. ........... .. ส่งกำลังใจให้เหมือนเดิม เติมพลังให้หัวใจเข้มแข็งนะจ๊ะ .. สองพี   โดย: SongPee 1 กุมภาพันธ์ 2553 18:37:03 น.

เอาอดีตมาเป็นบทเรียน เพื่อสรางอนาคตที่ดีกว่า อย่าไปจมปลักกับอดีตเลยค่ะ ผู้หญิงไม่ได้มีคนเดียวในโลกนะคะ   โดย: ซองขาวเบอร์ 9 1 กุมภาพันธ์ 2553 19:06:25 น.

แวะมาส่งหนุ่มน้อยเข้านอนจ้า   โดย: หอมกร 1 กุมภาพันธ์ 2553 21:57:07 น.

ในบล็อกนาห์ก็แค่เรื่องจริงในวัยเรียน แต่วัยทำงาน ขอไม่เอ่ยปากดีกว่าค่ะ ที่เงียบไม่ใช่อะไร แต่ไม่มีให้เล่า   โดย: มัยดีนาห์ 1 กุมภาพันธ์ 2553 22:30:15 น.

"สวัสดีตอนดึกค่ะ" ไอซ์คุง...วันวาเลนไทน์ในความทรงจำ เมื่อปีที่แล้วจำไม่ได้เลยค่ะ จำได้แค่เพียงว่าอยู่คนเดียว คนที่สนิทด้วยอยู่ไกล กทม.-เชียงใหม่ ก็เลยได้แค่คุยโทรอย่างเดียว เมื่อก่อนก็เคยดูหนังคนเดียวได้ แต่พอมีกันสองคน ตอนนี้พี่ดูหนังคนเดียวในโรงภาพยนตร์ ไม่เป็นซะแล้ว   โดย: aenew 1 กุมภาพันธ์ 2553 22:52:46 น.

โหย เศร้าอ่ะไอซ์คุง พี่ว่าน้องไอซ์เขียนเรื่องเศร้าได้เหมาะเขียนได้ดี เข้ากับบุคลิกหรือบางทีอาจจะเป็นเพราะพี่อินกับเรื่องเศร้าได้ง่าย แล้วไอซ์ก็ถ่ายทอดอารมณ์เศร้าแบบกดดันออกมาได้ดี วันนี้พี่อ่านของน้องเป็นบล็อกสุดท้าย หัวใจดวงน้อยๆ ของพี่เริ่มเศร้ากับการจะจากลาละ...ฮา พยายามฮา เดี๋ยวไปอ่านหนังสือธรรมะก่อนนอนก่อนดีกว่า เม้นท์เรื่องจากที่อ่านก่อน เห็นด้วยเลยที่บอกว่า การที่ใครจะบอกเลิกก่อนไม่สำคัญเท่าใครจะหมดใจก่อน หลายคนเลยที่เป็นฝ่ายหมดใจแต่ไม่กล้าพูด เพราะว่าไม่อยากให้ตัวเองเป็นฝ่ายผิด ไม่อยากให้อีกฝ่ายต้องเสียใจ ทั้งที่มันต้องเสียใจกันตั้งแต่ที่ความรักไม่เท่าเดิมแล้วล่ะ การคบกันมันมีหลายอย่างเนอะ กับบางคน การที่เราไม่รักมากก็กลับจะอยู่กับยืดเสียกว่า ผิดแต่ว่าเราบางคนยึดถือความรักเป็นสรณะอย่างเช่นพี่ เลยต้องกอดความรักแทนกอดคนรักอย่างทุกวันนี้ อิอิ เรื่องถนนฯ พี่ก็หวังว่าทีมงานจะฟอร์มทีมได้ในครั้งต่อไป ขอเก็บเมล็ดมิตรภาพบ่มเพาะให้สภาวะเหมาะแก่การนำมาปลูกก่อน ไม่อยากให้ความหวังแต่บอกได้เลยว่าเจ้าของโครงการก็ใจหายนะกับการเลิก...จริงๆ จีะ   โดย: BeCoffee 1 กุมภาพันธ์ 2553 23:41:52 น.

ถ้าไม่ได้เขียนตอนท้าย..ว่าเอามาจากประสบการณ์จริง อิอิ พี่กำลังจะแย้งอยู่เลย ว่าเขาอาจจะไม่ว่างก็ได้..อาจจะยังไม่หมดใจ แต่ก็นะ...ความจริง ต้องบอกว่า ถ้าใครได้เจอกับตัวเอง ถึงจะเข้าใจ...เพราะเขาเปลี่ยนไปหรือไม่..เราสัมผัสได้ด้วยใจเราเอง แหม...เม้นท์อ้อนยาวเชียว เดี๋ยวจะน้อยหน้า ขอคุยผสมโรงเขาหน่อย..ว่าเห็นด้วยจริงๆ เรื่องที่ว่า..ใครเลิกใครก่อนไม่สำคัญ สำคัญที่ว่า ใครหมดรักใครก่อน..ใช่ไหม แต่สำหรับพี่..ไม่ว่าใครหมดรักใครก่อน ก็ไม่มีใครผิดทั้งนั้น ก็ความรู้สึกมันหมดใจแล้ว แต่ไม่ชอบเลย..ความสัมพันธ์แบบที่หมดใจแล้ว.แต่กลับไม่กล้าเอ่ยมันออกมา ไม่ว่าจะกลัวใครเสียใจก็แล้วแต่..หมดใจก็คือหมดใจ ไม่ว่าอยู่หรือไป..สุดท้าย อีกฝ่ายที่ยังไม่หมดเยื่อใจก็ปวดใจอยู่ดี   โดย: nikanda 2 กุมภาพันธ์ 2553 3:57:14 น.

สวัสดียามเช้าครับไอซ์คุง พี่ก๋าชวนไปดูบล้อกหนังสือหมื่นตาครับ   โดย: กะว่าก๋า 2 กุมภาพันธ์ 2553 8:15:39 น.

" Valentine ในความทรงจำ " ลองเขียนดุแล้วค่ะ แบบ..ขอตามรอย(ห่างๆ)จขบ.หลังนี้   โดย: เริงฤดีนะ 2 กุมภาพันธ์ 2553 9:48:40 น.

จะว่าเราขว้างโลกไหม ถ้าจะบอกว่า วันวาเลนไทน์ก็เป็นเพียงวันวันหนึ่งที่เหมือนๆ ทุกวัน ถ้าเราคิดว่าวันไหนเป็นวันพิเศษสำหรับเรา วันนั้นก็จะเป็นวันพิเศษ.. ลืมไปเสียก็ดีนะคะ อะไรที่มันเกาะกินหัวใจให้เจ็บช้ำน่ะ แหะๆๆ วางตัวเป็นแม่พระอีกแล้ว ที่จริงน่ะ เสือน้อยๆ เชียว 555+ ชิ่งดีกว่า ไปละค่ะ   โดย: biotech_girl 2 กุมภาพันธ์ 2553 17:06:59 น.

ช่างเป็นวาเลนไทน์ที่แสนเศร้าอะไรอย่างนี้นะ   โดย: นัทธ์ 2 กุมภาพันธ์ 2553 23:14:09 น.

สวัสดีค่าไอซ์คุง ไม่ได้เข้ามาทักนานมากเลย เป็นเจ้าของโครงการที่แย่ สังเกตได้อย่างที่ไอซ์คุงว่าจริง ๆ ค่ะ ว่าเรามีอะไรคล้าย ๆ กัน มองโลกร้าย ๆ ลบ ๆ โทษตัวเอง โกรธตัวเอง ไม่พอใจตัวเอง หรือว่าเขียนเรื่องก็จบโศร้า ๆ โหด ๆ ต่อความรู้สึกสักหน่อย เราก็จบเศร้ามาหลายตอนแล้วนะคะ ของไอซคุงก็เหมือนกัน ทุกเรื่องที่เขียน สังเกตว่ามันสมจริง จับต้องได้ ไม่เพ้อฝัน หวานแหวว ซึ่งเราชอบนะคะ มันจริงดีอ่ะค่ะ กระแทกใจดี ชอบทุกงานของไอซ์เลยนะคะ อ่านลื่น อ่านสนุก และได้คิดอะไรกลับมาทุกครั้ง แม้ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้าย แต่ยังไงก็มีมิตรภาพดี ๆ เกิดขึ้นแล้วเนอะ ถ้าว่าง ๆ แล้วจะกลับมาเปิดโครงการต่ออีกค่ะ :) ขอบคุณที่ร่วมโครงการกันมาตลอดเลยนะคะไอซ์คุง ว่าไปแล้วก็ใจหายไม่ใช่เล่น   โดย: นางสาวดุ่บดั่บ 3 กุมภาพันธ์ 2553 1:03:25 น.

เศร้านะนี่ .... ไงก้อคงมีวันแห่งความรักที่ดีๆ เป็นของตัวเองมั่งนะคะ สำหรับฉัตร ไม่ได้ให้ความสำคัญอะไรกับวันนี้ เหมือนกับที่ไม่ได้สนใจวันเกิดของตัวเองยังไงยังั้นเลยค่ะ คิดว่าก้อแค่หนึ่งวันในหนึ่งปี ของหนึ่งชีวิตเท่านั้น.... อิอิ ง่วงมากมาย มาป่วนก่อนปายนอนคร่า ฝันดีน๊าคร๊า   โดย: ณ ปลายฉัตร 3 กุมภาพันธ์ 2553 1:25:52 น.

สวัสดียามเช้าครับไอซ์คุง   โดย: กะว่าก๋า 3 กุมภาพันธ์ 2553 7:57:30 น.

งานยุ่งป่าวไอซ์ อิอิอิ รักษาสุขภาพตัวเองด้วยเน้อออ เป็นห่วงงงงง...   โดย: KowneawMooping@MooBambam 3 กุมภาพันธ์ 2553 11:58:14 น.

อกหักดีกว่าโง่ ^ ^ อื่ม.... จะว่าไป พวกที่ลงเอยกันได้ส่วนใหญ่ก็โง่ๆท้างน้าน   โดย: runch 3 กุมภาพันธ์ 2553 14:07:35 น.

ถ้ากุหลาบที่ถือมาให้ ปลิวไปลงถังขยะต่อหน้าต่อตา ในวันที่รักเดินทางมาช้า ... เจ็บไหมนะ ไอซ์คุง   โดย: inmemoir 3 กุมภาพันธ์ 2553 14:24:08 น.

แวะเข้ามาอ่านคะ   โดย: tempopo 4 มีนาคม 2553 2:01:12 น.