With all your imperfections, you can do anything.
Group Blog
 
<<
เมษายน 2559
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
25 เมษายน 2559
 
All Blogs
 
ไดอารี่เรื่องสั้น : โชคชะตาที่ปลายนิ้ว



 ชีวืตคนตกงานนี่มันช่างน่าเบื่อเสียจริงๆ อากาศช่วงกลางวันมันร้อนแผดเผาจนนอนไม่หลับ แต่ครั้นจะออกไปไหนมาไหนก็ขี้เกียจ เพราะไม่อยากโดนแดดร้อนๆ ความขี้เกียจของคนสันหลังยาวไม่มีงานทำ มันช่างมีอำนาจล้นเหลือ ยอมนอนทนร้อนอยู่ในห้อง ไม่ออกไปไหน แม้ว่าจะเสี่ยงต่อการตายด้วย Heat Stroke ก็ตาม

ตกดึก อุณหภูมิลดลง แต่กว่าจะคิดออกไปไหนมาไหนได้ ก็ต้องหิวจัดจริงๆ ไม่อย่างนั้นก็นอนอืดไม่อยากลุก วันนี้ผมออกไปหาอะไรกินตอนดึกเช่นเคย แต่ด้วยความซุ่มซ่าม ผมสะดุดเข้ากับหลักกิโล เดินไปสักพักเริ่มรู้สึกแสบๆ ก้มลงไปมอง ก็เห็นว่ามีดอกหญ้าชนิดหนึ่ง ลักษณะกลมมีหนามแหลมเพื่อประโยชน์ในการกระจายพันธุ์ ถ้าเป็นสัตว์มีขน มันก็คงติดขนสัตว์นั้นไป แต่สำหรับมนุษย์จอมซุ่มซ่ามอย่างผมแล้ว แรงกระแทกของหน้าแข้งกับหลักกิโลทำให้หนามของดอกหญ้าแทงเข้าไปในเนื้อ ผมหยิกดอกหญ้านั้นออก รู้สึกว่ามันเป็นดอกหญ้าที่แข็งมาก หนามแหลมคมไม่ใช่น้อย หลังจากนั้นผมก็รู้สึกเจ็บนิ้วหัวแม่โป้ง

ผ่านไปเป็นวัน อาการเจ็บนิ้วหัวแม่โป้งยังไม่หาย สงสัยว่าหนามจากดอกหญ้านั่นคงหักฝังอยู่ข้างใน อยากจะใช้มีดผ่าออก แต่ในห้องผมก็ไม่มีมีดโกนเสียด้วยสิ ผมก็เลยแก้ปัญหาโดยการใช้มีดตัดเล็บหนีบเอาหนังนิ้วหัวแม่โป้งออกทีละน้อย ความเจ็บปวดทำให้กระบวนการบ่งหนามออกจากนิ้วทุลักทุเลพอสมควร หลังจากที่ผมดึงหนามบ้านั่นออกจากนิ้วได้เรียบร้อยแล้ว ผมก็ต้องแปลกใจเมื่อพบว่ามีวัตถุบางอย่างอีกชิ้นอยู่ในนิ้ว เป็นแผ่นสี่เหลี่ยมบางๆ

ผมไม่รู้ว่าไอ้วัตถุนี่มาอยู่ในนิ้วของผมได้อย่างไร แต่การปล่อยมันทิ้งไว้ก็คงไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ มันอาจเป็นตัวเพาะบ่มเชื้อโรคและกลายเป็นหนองได้ ผมฝืนใจดึงมันออกมาด้วยหน้าตาเหยเก ยอมเจ็บแค่อึดใจเพื่อป้องกันปัญหาที่จะเกิดในอนาคต และแล้วผมก็พบว่า ไอ้แผ่นสี่เหลี่ยมนั่นคือ แผ่นเก็บความจำที่ใช้เชื่อมต่อกับคอมพิวเตอร์ หรือ SD Card นั่นเอง

ด้วยความที่เป็นคนขี้สงสัย ผมเอาแผ่น SD Card นั่นเชื่อมต่อเข้ากับคอมพิวเตอร์ทันที ข้างในมีไฟล์ข้อมูลชื่อว่า "โชคชะตา" ผมไม่สามารถเปิดไฟล์นั้นได้ เพราะไม่มีโปรแกรมสำหรับเปิด หลังจากพยายามอยู่นาน ผมก็เลิกวุ่นวายกับมัน ถอดแผ่น SD Card ออกมาจากอุปกรณ์เชื่อมต่อ โดยไม่ทันสังเกตว่ามีกล่องข้อความเล็กๆ เด้งอยู่ตรงมุมล่างขวาของคอมพิวเตอร์

ผมหยิบแผ่น SD Card ออกมาพิจารณาดู พลางคิดว่า คืนนี้อากาศร้อน ออกไปยืนรับลมตรงระเบียงดีกว่า 

ตรงระเบียงไม่มีลมอย่างที่คิด พระจันทร์ไม่รู้หายไปไหน มีแต่ดวงดาวเต็มท้องฟ้า ดวงดาวที่มนุษย์คิดว่า มันคือสิ่งที่กำหนดดวงชะตาของพวกเขา ผมถือแผ่น SD Card นั้นอยู่ในมือ แล้วคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย สักพักก็เห็นว่ามีตัวอะไรก็ไม่รู้เกาะอยู่บนหลังคาบ้านที่อยู่ใกล้ๆ และแล้วมันก็กระพือปีกเสียงดังบินเข้ามาหาผม ผมตกใจและพยายามเอามือปัดป้อง กรงเล็บของมันขยุ้มที่มือซ้ายของผม แล้วมันก็บินจากไปพร้อมกับแผ่น SD Card แผ่นนั้น

เหตุการณ์ระทึกผ่านไป หัวใจของผมกลับมาเต้นในจังหวะปกติอีกครั้ง ผมกลับไปเปิดคอมพิวเตอร์เล่นเหมือนปกติที่เคยทำ และเห็นว่าที่มุมล่างขวาของจอคอมพิวเตอร์ มีกล่องข้อความบอกว่า ข้อมูลได้ถูกส่งเข้าสู่ระบบอินเตอร์เน็ตเรียบร้อยแล้ว ผมก็ยังสงสัยอยู่ว่า ข้อมูลอะไรกัน ผมเผลอทำอะไรไปตอนไหน

หลังจากนั้น 1 วัน ผมก็สังเกตเห็นว่า แผลที่นิ้วโป้งของผมกลายเป็นสีดำ และสีดำนั้นก็ลุกลามกินพื้นที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ผมกังวลกับสิ่งที่เกิดขึ้น นิ้วผมจะเน่าหรือเปล่า พรุ่งอาจจะต้องไปหาหมอเสียแล้ว เรื่องแปลกประหลาดอีกเรื่องที่เกิดขึ้นก็คือ เมื่อผมเปิดเว็บไซต์แผนที่ในอินเตอร์เน็ต พบว่ามีพิกัดจุดหนึ่งที่ถูกทำเครื่องหมาย (Mark) ไว้ จุดที่ทำเครื่องหมายนั้นมีการะบุชื่อว่า "โชคชะตา"

พิกัดของ "โชคชะตา" ตั้งอยู่บนภูเขาลูกหนึ่ง ซึ่งตั้งอยู่ในจังหวัดที่อยู่ติดชายแดน ห่างออกไปจากที่ผมอยู่เกือบ 700 กิโลเมตร 

เรื่องแผลที่นิ้วโป้งทำผมเครียดหนัก เมื่อหมอบอกว่าต้องตัดนิ้ว ผมเริ่มคิดหนัก และคิดทบทวนได้ประเด็นหนึ่ง
"คนที่ไม่มีโชคชะตา คือคนที่ตายแล้ว" 
ผมออกตามหาโชคชะตาตามแผนที่ในอินเตอร์เน็ตนั่นทันที ตัดสินใจโดยใช้ความรู้สึกจากจิตใจล้วนๆ


Part หลังนี่ขี้เกียจแต่ง 555
อย่าจริงจังครับ แค่ว่างๆ เอาเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่เกิดขึ้นมาแต่ง


ระหว่างการเดินทาง ผมก็พบว่า อัตราการขยายตัวของเนื้อดำลดลงเมื่อเดินทางเข้าใกล้ "โชคชะตา"
ระหว่างทาง ...
ผมได้พบเพื่อนใหม่ระหว่างที่นั่งรถทัวร์
ได้พบกับสาวสวยตรงสถานีขนส่งที่ดูเหมือนจะมีใจให้
ได้ช่วยเหลือหมาจรจัดที่หิวโหย
ได้ปีนเขาจนเหงื่อออกท่วมกาย น้ำหนักลด เคลื่อนไหวคล่องตัวขึ้น
ได้ต่อสู้กับความกลัวในป่ากลางดึก
ได้พบกับสำนักสงฆ์กลางป่าที่ทำให้ผมเข้าใจชีวิตมากขึ้น

ตอนนี้ ผมรู้สึกว่า ชีวิตผมมีค่า มีค่ามากกว่าการเป็นคนตกงานขี้เกียจสันหลังยาวคนหนึ่ง โชคชะตามันมีจริงหรือไม่ ไม่รู้ แต่ถ้าเราลองลงมือทำเรื่องดีๆ อะไรสักอย่าง โชคชะตาต่อไปข้างหน้า จะต้องเป็นโชคชะตาที่ดีแน่นอน

และแล้วผมก็ไปถึงพิกัดของโชคชะตา
ที่นั่นเป็นปากถ้ำที่ปกคลุมไปด้วยรากไม้และต้นเฟิร์น
ข้างในอาจเป็นแค่ ... รังของนกเค้าแมว
อาจเป็น ... ห้องทดลองวิทยาศาสตร์
หรืออาจจะเป็น ... ยานของมนุษย์ต่างดาว






Create Date : 25 เมษายน 2559
Last Update : 25 เมษายน 2559 23:51:42 น. 0 comments
Counter : 868 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Dragonfly7Colors
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]




Friends' blogs
[Add Dragonfly7Colors's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.