|
ลุย! ล่า! ท้าเขียน ตอนที่ 1 ... คำว่า ผี ในมุมมองของคุณ
ในมุมมองของผม ผีก็เหมือนกับเพลง เป็นอะไรที่ไม่ได้มีมาตามธรรมชาติแต่ดั้งเดิม แต่การเปลี่ยนแปลงทำให้มันเกิดขึ้นมา และการปรากฏตัวของมันก็บังเอิญได้ผลดีมีประสิทธิภาพเสียด้วย
ท่วงทำนองที่ไพเราะคือสิ่งที่มนุษย์ประดิษฐ์ขึ้นมา ธรรมชาติไม่ได้กำหนดว่า มนุษย์ต้องรู้สึกดีกับท่วงทำนองเหล่านั้นโดยกลไกของอวัยวะ หรือฮอร์โมน ในทางตรงกันข้าม ตัวท่วงทำนองนั้นส่งผลต่อ ความรู้สึก จิตใจ และฮอร์โมนของมนุษย์
อธิบายสรุปแบบง่ายๆ ก็คือ มนุษย์ประดิษฐ์ท่วงทำนองขึ้นมามั่วๆ แต่มันกลับบังเอิญได้ผลอย่างเหลือเชื่อ มันไม่ใช่ฮอร์โมน มันไม่ใช่คาเฟอีน มันไม่ใช่กลิ่นเหงื่อจากเพศตรงข้าม มันเป็นแค่เสียง เสียงที่ไม่ได้เกิดจากธรรมชาติ แต่สามารถทำให้เรารู้สึกดีได้
ผีก็เหมือนกัน ว่าด้วยหลักวิทยาศาสตร์ เทียบเคียงกับสิ่งมีชีวิตระดับต่ำทั่วไป ผีคงไม่มีจริง ตายแล้วก็คงดับสูญกันไป แต่สำหรับสัตว์ที่มีความรู้สึกนึกคิด ระบบประสาทที่สลับซับซ้อนอาจเปรียบเหมือนท่วงทำนองที่ถูกประดิษฐ์ขึ้นใหม่ และมันก็ส่งผลอะไรบางอย่างที่เหลือเชื่อ ผิดจากธรรมชาติที่มีอยู่ดั้งเดิม นั่นคือ ความคิด หรือจิต ยังคงอยู่หลังจากร่างกายดับสูญไปแล้ว
แม้ว่าปัจจุบันจะไม่ได้มีการศึกษาเรื่องนี้อย่างจริงจัง แต่ผมมองว่า มันก็เหมือนกับการประดิษฐ์กล้องจุลทรรศน์นั้นแหละ เมื่อเราประดิษฐ์กล้องจุลทรรศน์สำเร็จ เราถึงได้รู้ว่า โลกนี้มีจุลินทรีย์ที่เรามองไม่เห็นอาศัยอยู่ด้วย เมื่อรู้จักจุลินทรีย์ เราก็ได้ประโยชน์จากความรู้เหล่านี้อีกมากมายเลย ผีก็คงเช่นกัน
จะว่าไปแล้ว ผมก็ไม่เคยเจอผีแบบตรงๆ เลยครับ ที่ใกล้เคียงก็คงเป็นสมัยที่เรียนอยู่ ม. สงขลานครินทร์ วิทยาเขตหาดใหญ่ สมัยนั้น ผมไม่มีรถ และพักอยู่บ้านเช่าฝั่งตรงข้ามกับหน้ามหาวิทยาลัย เวลาเดินกลับบ้านดึกๆ ก็จะต้องเดินผ่านวัดโคกนาว ตรงถนนที่ติดกับโลตัส แล้วค่อยลัดผ่านวัดจีนมายังถนนธรรมนูญวิถี จากนั้นก็เดินเข้าซอยบ้านเช่าตัวเอง
สมัยนั้นผมไม่ค่อยกลัว เพราะไม่รู้ประวัติอะไรแถวนั้นเลย อีกอย่าง ผมก็เดินไปไหนมาไหนคนเดียวจนชินแล้ว เหตุการณ์เกิดขึ้น เมื่อผมเดินเข้าไปในซอยบ้านเช่า แล้วกลางซอยมีฝูงหมาจรจัดยืนอยู่ข้างถนน ตอนที่ยังเดินไปไม่ถึงพวกมัน พวกมันก็ทำเฉยๆ แต่พอเดินผ่านเท่านั้นแหละ มันหอนขึ้นมาทันที เหมือนมีอะไรเดินตามผมมาข้างหลัง ลองคิดดูง่ายๆ ครับ พฤติกรรมของหมาพวกนี้ ถ้ามันไม่ชอบเรามันก็จะเห่าครับ เห่าตั้งแต่เห็นเราเลย ยิ่งพวกเยอะยิ่งได้ใจ แต่นี่อะไรดันมาหอนแทน ผมนี่รีบเดินเข้าบ้านเช่าเลยครับ
หลังจากเรียนจบ มาทำงานที่กรุงเทพ ได้ฟัง The Shock ย้อนหลัง ถึงได้รู้ว่าซอยที่ผมเดินผ่าน เป็นซอยผีคุณยาย Speed ที่โด่งดัง
ส่วนปากซอยบ้านเช่าก็มักมีอะไรแปลกๆ วันดีคืนดี ก็มีคนเอารูปถ่ายหน้าคนใส่กรอบมาว่างไว้ตรงโคนเสาไฟฟ้า เหมือนกับรูปถ่ายงานศพเลย มีวางกระทงเครื่องเซ่นด้วย เขาทำแบบนั้นเพื่ออะไร ไม่เข้าใจเหมือนกัน
| Create Date : 23 ธันวาคม 2559 |
|
0 comments |
| Last Update : 23 ธันวาคม 2559 20:55:06 น. |
| Counter : 870 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [