Bloggang.com : : Noo หัวฟู : ปีใหม่ ใจยังใสอยู่

ปีใหม่ ใจยังใสอยู่

เมื่อ วันที่ 28 ธันวาคม เพิ่งเกิดไม่ทันไร วันปีใหม่ก็ตามมาติดๆ เป็นสภาพที่เคยชินของคนที่เกิดปลายปีเช่นฉัน จะว่าไปก็คุ้มค่าดี ได้ฉลองวันเกิดรวมปีใหม่ไปเลย "เกิดมาแล้วหนึ่งชีวิตๆ สู้ชีวิตไป ..ฯลฯ" เหมือนจะเป็นเพลงจากโฆษณาหนึ่ง ฟังผ่านไปไม่คิดอะไร พอจะมาคิด ความหมายจากเพลงนี้ช่างยิ่งใหญ่ และมีความหมายไม่น้อย ชีวิตของคนคนหนึ่งเกิดมาได้ยังไง??? ถามเธอ เธอก็บอก พ่อแม่ฉันไงล่ะ แล้วถามต่อ เกิดมาทำไม??? ( จะมีเพลงของใคร ที่ร้องอย่างนี้บ้างนะ ) ถามอีก เกิดมาเพื่ออะไร??? ( เพลงใครอีกล่ะ เกิดมาเพื่อเธออออ แนวความรักเต็มแผงเลย ) อยากจะลองเดาชีวิตของเธอว่าอยู่ในข่ายนี้ปล่าว เกิด เรียน (อายุ 3 - 22 ปี+ ) ทำงาน แต่งงาน ทำงาน มีลูก ลูกมีหลาน ทำงาน เกษียณ หรือบางคนอาจวนลูปอยู่ในช่วงทำงาน เกษียณแบบโสด บางคนทำงาน แต่งงาน มีลูก แล้ววนลูปอีก เอาเป็นว่าส่วนใหญ่ชีวิตวนเวียนอยู่ตามนี้ กลายเป็นวงจรชีวิตของชาวโลก
ที่มีอายุขัยประมาณ 75-85 ปี ต่างคนก็ต่างแนวความคิด สามารถแต่งเติม สร้างสรรค์ชีวิตของตน และคนที่เคียงข้างให้ไปในทางต่างๆ ทั้งทางบวก และลบ ต่างกันที่ใครจะมีแนวบวก หรือลบมากกว่ากัน
บวกคือสุข ลบคือทุกข์ อย่างน้อยเราควรภูมิใจในความเป็นคน เพราะกว่าจะได้มาเกิดเป็นมนุษย์นั้นยากสุดแสน ในทางพุทธศาสนา ถือว่ามนุษย์เป็นสุคติภูมิ มีทั้งสุขและทุกข์ปะปน ขึ้นอยู่กับตัวเรา และกรรมของเราทั้งในอดีต และปัจจุบัน นำส่งผล มองไปที่สุนัขตัวหนึ่งนอนหลับอย่างสุขสบาย มองขึ้นฟ้าไปเจอนกบินอยู่ แหม "อยากเป็นนกเหลือเกิน นกเจ้าผกเจ้าเผิน เหินลอยละลิ่ว ฯลฯ" พวกเขานั้นเป็นสัตว์เดรัจฉาน อยู่ในอบายภูมิ เป็นถิ่นที่มีความทุกข์มากกว่าสุข ลองตามติดดูชีวิตพวกเขาแบบ reality show จะพบว่าเขามีอันตรายรอบตัว สุนัขนั่นอาจมีเจ้าถิ่นมาไล่กัด นอนข้างถนนอาจถูกทำร้าย นกโน่นอาจบินไปติดกับดัก หรือมีนกใหญ่กว่าโฉบไปกิน มามองมนุษย์เรา ประเสริฐสุดแล้ว เรามีภาษาพูดสื่อสารเข้าใจ เรามีวัฒนธรรมสังคมทำให้มี EQ แทนที่จะมีแต่ id และ ego มีคนดี ย่อมมีคนไม่ดี แต่เหตุไฉนท่านยมบาลแจ้งมาว่า ในนรกทุกขุม ทุกหย่อม ล้วนแน่นขนัดไปด้วยคนชั่วที่รอรับการลงทัณฑ์ ต่างกับบนสวรรค์ที่เทวดาอยู่กันห่างๆ ที่ว่างมากมี ถ้าคนในโลกนี้ตายไปอยู่สวรรค์ ยังมีที่ว่างเหลือเฟือ
เพราะคนเราเผลอง่ายนิดเดียว ตามกำลังของกิเลสแ่ห่ง โลภ โกรธ หลง ที่ดึงยึดเกี่ยวคล้องรัดตัวมนุษย์ไว้ ไม่ให้ไปไกลจากแดนนรก
เธอผู้อ่านอาจร้องโวยวายว่า โอ้ยจะให้ไม่รักเขาได้ไง จะให้ไม่ชอบกินของอร่อยได้ไง จะให้ไม่อยากตะกายเรียนหรือหางานดีดีทำได้ไง หรือจะให้ไม่โกรธคนปากจัดได้ไง กิเลสของเธอนะมีกันทุกคน แต่จะมากน้อย ยึดมั่นแน่น แค่ไหน จะปกคลุมจิตใจจนมืดมิด มัวเมา หรือแค่สลัดสะบัดก็ออกไปง่ายๆ หรือปล่าว ขอให้เธอเชื่อในกฎแห่งกรรม ทุกผลมีเหตุ ทุกสิ่ง (สัตว์โลก) เป็นไปตามกรรม ถ้าเธอโชคร้ายในสิ่งใด ไม่ว่าเหตุนั้นจะมีหรือไม่ ก็ขอให้ทำใจยอมรับโดยสงบ อย่าได้เสียใจเกินไป ถ้าเธอโชคดีในเรื่องใด ก็เข้าใจว่ามันมีเหตุอะไรสักอย่าง ที่บางทีอาจหาเหตุไม่เจอ และผลดีนั้นถึงเธอในที่่สุด ยินดีกับมันอย่างสงบเช่นกัน ( อุเบกขา ) อย่างที่เคยเขียนไว้ ชีวิตนี้ก็เหมือนกับการเดินทาง ระหว่างทาง อย่าได้เสียใจมาก อย่าดีใจมากเกินเหตุ แล้วมันก็จะผ่านไป ( This too will pass ) ทั้งสุขและทุกข์ อยู่กับเราไม่นาน ที่อยู่นานเพราะ ใจไปยึดติดกับมันเอง สิ่งสำคัญ คือ ขอให้คิด พูด ทำแต่สิ่งดีดีที่ทำให้ใจมีความสุขอยู่เสมอ ถ้าติด ก็ติดในสุขมากกว่าทุกข์ จนถึงเวลาจากโลกนี้ไป นาทีสุดท้ายของชีวิต จิตใจก็จะเต็มไปด้วยความสุข เพื่อจะนำส่งให้เธอได้ไปเกิดในสุคติภูมิต่อไป

Create Date : 02 มกราคม 2554

Last Update : 3 มกราคม 2554 0:10:01 น.

1 comments

Counter : 466 Pageviews.

อนุโมทนาสาธุ

โดย: เกศ IP: 180.183.57.247 วันที่: 3 เมษายน 2554 เวลา:16:20:26 น.