เพลิงพรางเทียน ละครว่าด้วยเรื่องมนุษย์ที่ไม่เป็นอิสระ ทั้งจากอำนาจความรัก ความแค้น ค่านิยม จารีต แต่มนุษย์ไม่ใช่จะเลือกเส้นทางเองไม่ได้



การวิเคราะห์ใช้เรื่องจิตวิเคราะห์ ที่ใช้แนวคิดนี้เนื่องจากใน EP1 ผู้เขียนได้ส่งสารถึงคนดูด้วยบทพูดของแม่ชี ที่พูดเรื่องจิต ซึ่งมันเป็นทั้งเรื่องทางพุทธและจิตวิทยา อยู่ในเรื่องของจิตวิเคราะห์ จิตสำนึก จิตไร้สำนึก จิตใต้สำนึก ที่เป็นตัวกำหนดพฤติกรรมของมนุษย์ และสิ่งที่นอกเหนือกว่านั้นคือ จิตเหนือสำนึก ที่เข้าถึงได้โดยการบำเพ็ญกรรมฐาน 

มนุษย์เราไม่สามารถตัดสินใจได้อย่างอิสระ แต่ทุกคนมีสิ่งที่ควบคุมอยู่คือ ID ความต้องการ ความพึงพอใจที่ต้องมีการสนอง สันดานดิบ กลไกการป้องกันตัวเอง ส่งที่อยู่เหนือสุดคือ Superego คือเรื่องจริยธรรม อุดมการณ์ ค่านิยม เพื่อให้อยู่ในสังคมให้ได้ สิ่งที่อยู่ตรงกลางคือ Ego การบาลานซ์ที่ดีจะทำให้ชีวิตอยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุข ...แต่ถ้าให้น้ำหนักอะไรมากเกินไปก็มีผลตามมา

เทียนคำ & กลินทร์ - ณิชา  ณัฏฐณิชา ดังวัธนาวณิชย์

เทียนคำ แสงน้อยด้อยค่าอย่างเทียน
เด็กสาวผู้อาภัพอยู่บ้านไหนพ่อตายหมด เติบโตมาอย่างเจียมตัวว่าเป็นเพียงต้นหญ้าใต้เงาไม้ใหญ่ และเข้าใจผิดๆ ว่าชิวิตของเธอครึ่งหลังจากนี้เป็นของเจ้าน้อย ที่คนช่วยชีวิตเธอ เมื่อย่างเข้าวัยฮอร์โมนเธอก็ลุ่มหลงเชิงชู้สาวกับเจ้าน้อย ใช้ใจแต่ไม่ใช้สมอง ทำให้เธอถล่ำตัวเข้าไปเป็นนางบำเรอในสังกัด เรียกเมื่อไหร่ก็ไปหา โดยที่ฝ่ายชายไม่ได้ยกย่องเลย ความรักของเธอกลายเป็นความผิดเมื่อเมียและแม่ของฝ่ายชายตราความผิดว่าเป็นขี้ข้าแย่งผัวเจ้านาย 

เทียนคำเป็นตัวแทนของผู้หญิงโบราณที่เป็นได้เพียงวัตถุทางเพศ จะมีค่าหรือไม่อยู่ที่ผู้ชายจะให้ค่า ซึ่งเจ้าน้อยไม่เคยให้ค่าอะไรเลย จนกลายเป็นผู้หญิงด้อยค่าไร้ยางอายให้ชาวบ้านปาผักใส่อย่างไม่เสียดายผัก เธอมีความปรารถนาที่แรงกล้าและควบคุมมันไม่ได้ แม้ว่าจะถูกขัดเกลาจากคนรอบข้าง แม่คำป้อขัดเกลาแบบไม้อ่อนด้วยอุดมการณ์จารีตวิถีประชา สารพัดก็ไม่อยู่ เจ้าแม่ช่อเอื้องขัดเกลาแบบไม้แข็งให้สาบานแลกกับชีวิตจนถึงลงโทษถึงขั้นทำร้ายเจียนตาย การขัดเกลาจากชาวบ้านที่รุมประณาม เทียนคำก็ยังไม่หยุด และพาตัวเองไปหาที่ตาย เป็นบทเรียนให้กับมนุษย์ว่าเมื่อโลกพาสัญญาณเตือนภัยมาหา ก็ควรมีสติและหยุด เพราะหากทำให้ใครบางคนไม่มีทางอื่นอีกแล้ว ต่อให้ร้องขอชีวิตน้ำตาไหลเป็นสายเลือด อาจไม่ได้ผล

กลินทร์ โดดเด่นแผดเผาอย่างพระอาทิตย์
ด้วยคำอธิษฐานว่าขอเป็นพระอาทิตย์ทรงพลังทำให้ชีวิตในชาติใหม่เกิดปม อยากเป็นพระอาทิตย์แต่บุญกรรมเป็นได้แค่ลูกแม่ค้าไม่สู้คน ทำให้ต้องเป็นดวงอาทิตย์ wanna be ต้องทิ้งแม่ไปชุบตัวกับครอบครัวพ่อและแม่เลี้ยง เปลี่ยนชื่อ จากแก้วเป็น กลินทร์ แปลว่าดวงอาทิตย์ นามสกุลคือ ระวีรัมภา นางฟ้าแห่งดวงอาทิตย์… เอาให้สุดจ้า… สวยจ้า ได้เป็นดารา ภาพลักษณ์แอ๊บใส แต่ภายในคือสก๊อย แต่จะมีความสุขก็สุขแบบไม่เต็มเจอปลุกด้วยคำว่า "แพ้ตั้งแต่อยู่ในรังไข่" ก็ทำให้ตื่นจากความฝันมาร้องไห้กับความจริง 

นอกจากนี้ยังมีจิตใต้สำนึกที่ฝังมา โดยเฉพาะเรื่องให้หัวใจและชีวิตกับเจ้าน้อย ทำให้ตกหลุมรักอินทร์โดยทันที ต่อให้อินทร์มีเมียก็ไม่สามารถรั้งเธอได้ เพราะอยากได้อินทร์ คิดว่าอินทร์รักตัวเอง เพราะพร้อมที่จะเชื่ออินทร์ทุกอย่าง บนเส้นทางรักที่ผิดที่ผิดทาง กลินทร์ต้องต่อสู้กับสองอย่างคือ ID ความรักต่ออินทร์ รักแล้วก็อยากครอบครอง รักแล้วก็ไม่อยากให้ใครได้ไป กับ Superego ศีลธรรมจรรยาว่าการแย่งผัวใครมันไม่ดี ซึ่งกลินทร์ก็ยังไม่สามารถต้านทานความปรารถนาได้ ระหว่างที่อินทร์หว่านเสน่ห์ให้ถอนตัวไม่ได้ อีกฝั่งคือสายป่านที่พยายามกระชากกลินทร์ออกมา สายป่านคอยกระตุ้นเรื่อง Superego ให้กลินทร์ ด่าให้ตื่น และชี้ว่าอินทร์โกหกอย่างไร เท่านี้ไม่พอฝ่ายภรรยาของอินทร์ก็ร่วมขัดเกลาด้วย ทั้งข่มขู่และการทำร้ายร่างกายให้เจ็บและหยุด จัดหนักต่อเนื่องจากการขัดเกลาจากสังคมโดยเฉพาะนักข่าวและเพจแอนตี้ 

พอรวมทีมอเวนเจอร์ขนาดนี้ ทั้งคนดูและกลินทร์เริ่มรู้สึกถึงความแปลก ขนาดนี้แล้วทำไมถึงถอนตัวจากอินทร์ไม่ได้ซักที ปาฏิหาริย์ทำให้เธอเข้าไปพบปมในอดีต จุดเริ่มต้นของความรักของเธอกับอินทร์ในชาติที่แล้ว ยิ่งรู้ยิ่งเข้าใจว่าจิตใต้สำนึกของเธอบันทึกมาผิดๆ เจ้าน้อยไม่ใช่เจ้าของชีวิตเธอ เจ้าน้อยไม่เคยช่วยอะไรเธอเลยซึ่งคือเธอไม่มีความสำคัญอะไรมากนัก เจ้าน้อยโกหกทุกอย่างนั่นคือรักนี้ไม่เคยมีความจริงใจ เรื่องมันอาจจะจบไปเลย ถ้าเธอถอนตัวไม่รักอินทร์ได้แล้วแล้ว move on 

แต่ไม่จบ… กลินทร์เคยย้อนเวลาได้และเกิดแผนการที่อยากจะแก้แค้นให้ตัวตนในอดีต เอาคืนเจ้าวงเดือน เจ้าช่อเอื้อง แอนด์เดอะแก๊ง บางครั้งการยอมทำให้อีกฝ่ายไล่ต้อนและการโต้กลับก็ทำให้อีกฝ่ายหยุด กลินทร์คงคิดอย่างนั้น แต่ผลลัพธ์ที่ได้สลับกัน การโต้กลับทำให้เรื่องใหญ่ขึ้น บุคคลรอบข้างเดือดร้อนไปด้วย แม่ พี่ และหมอหลุยส์ นี่จะลามถึงมิชชั่นนารีแล้วเกือบไป และการปะทะทำให้เกิดปัญหาสำคัญ การตบเจ้ากลางตลาดทำให้เทียนคำตัวใหม่เป็นพวกท้าทายเจ้า กลายเป็นคนเลวไปเลย เมื่อเจ้าเวียงสวรรค์ป่วยทุกคนพร้อมเชื่อว่าเทียนคำตัวใหม่เป็นคนทำ เช่น คุณตบตีกับใคร แล้วอีกวันเค้าโดนซุ่มทำร้าย คุณจะกลายเป็นผู้ต้องสงสัย 

แม้ความวอดวายของคุมเวียงสวรรค์จะเกิดจากหลายคนเป็นผู้กระทำ แต่เหตุการณ์นี้ทำให้กลินทร์เจอจุดเลี้ยวกลับ เธอเห็นความย่อยยับของศัตรู แทนที่จะสะใจแต่กลับสะเทือนใจ และอีกอย่างที่หลอกทั้งคนดูและกลินทร์คือ กลินทร์ไม่ได้ไปแก้อดีตแม้แต่นิดเดียว ทุกอย่างมันวนลูป กลินทร์คือตัวก่อกรรมตัวหนึ่งเลย ซึ่งต่อมาเธอก็ไปอีกขั้นคือ เข้าใจว่าเมื่อปล่อยวางความแค้นแล้วจะได้ที่ตัวเอง เปลี่ยนคู่แค้นแล้วได้กัลยาณมิตร ได้ครอบครัวกลับมา และได้ผู้ชายที่มอบความรักที่จริงใจ

สิ่งที่ชอบในแอคติ้งณิชาคือ ณิชาเป็นคนมีเสน่ห์เฉพาะตัว บุคลิคเฉพาะตัว เวลาสวมบทจะมาการรวมกันของตัวละครและตัวณิชา ทำให้เป็นธรรมชาติขึ้นและสร้างตัวตนในงาน แล้วเล่นได้แบบเต็มที่ ไม่ห่วงอะไรทั้งสิ้น เห็นณิชาทำงานกับแต่ละบท เป็นนางเอกคนหนึ่งที่จริงจังกับการแสดงไม่น้อยเลย เรื่องนี้เลิฟซีนแน่นมากและต้องเป็นผู้หญิงไม่ดีด้วยแต่ก็รับเล่นและเล่นสุด น่าจะบอกได้ว่าณิชาไม่ได้มาเล่นๆ

สิ่งที่ณิชาแสดงในเห็นในเรื่องนี้ คือ "ความไม่กลัวในการแสดง" ความสก๊อยและสลิดถูกแสดงออกมาอย่างสุดๆ ไม่มีความกลัวที่จะดูไม่ดีมาขวางกั้นเลย ผลลัพธ์คือทำให้ละครมีอรรถรสที่จัดจ้านมาก บางคนมองว่าใหญ่ไปบ้างแต่ไม่ได้ใหญ่จนโดดจากทีม เพราะดูแล้วทุกคนถูกปรับสเกลการเล่นให้มากกว่าเรียลนิดนึงอยู่แล้ว ตามด้วยการสื่อสารให้คนดูรับรู้ความรู้สึกนึกคิด ความเจ็บปวดเรารับรู้ได้ ความเศร้า ความรัก ความหลง ความแค้น รวมถึงความรู้สึกที่ซับซ้อนขึ้นสุขและเศร้าปนกัน แค้นและรักปนกัน รวมถึงลูกเซอร์ไพรส์ที่เป็นเรื่องที่ดีของนักแสดง เพราะเรียกความสนใจจากคนดูได้ดี เช่น ฉากผีเข้า ฉากหวีดร้องที่โดนแทง ที่คนดูต้องจำได้ ที่ลืมไม่ได้ ณิชาเป็นนางเอกอีกคนที่มีเคมีสาธารณะ ณิชาจะมีความฉอเลาะในแบบของตัวเอง เมื่อเข้าคู่กับนักแสดงชายจะช่วยทำให้เกิดเคมีระหว่างกัน ณิชาเป็นนักแสดงอีกคนนึงที่มีศักยภาพ ชั่วโมงบินและการเคี่ยว ก็พร้อมก้าวไปในขั้นต่อไปได้อย่างงดงาม สำหรับงานอื่นๆ ของณิชา...

เจ้าน้อยเทวาฤทธิ์ & อินทร์ – เต้ย พงศกร เมตตาริกานนท์

เจ้าน้อยเทวาฤทธิ์ ลูกเทวดา
ละครร้ายๆ แรงๆ ตบตีผู้ชายมักกลายเป็นไม้ประดับ แต่ไม่ใช่สำหรับบทเจ้าน้อยเทวาฤทธิ์ที่โดดเด่นมาก รวมถึงบทที่เน้นผู้หญิงมักจะปั้นผู้ชายแบบที่ไม่หวือหวามาก แต่ไม่ใช่สำหรับบทเจ้าน้อย ที่ปั้นมาได้อย่างดี ทั้งพื้นฐานตัวละคร พฤติกรรม การกระทำ การตัดสินใจ เขามีทางของเขา เส้นทางของเข้าคือ สนองความต้องการของตัวเองให้สุด และหลีกเลี่ยงอันตรายจากแม่ มโนธรรมและจริยธรรมไม่มีอะไรทั้งนั้น มีแม่เป็นผู้คุมกฎ ถ้าเป็นแม่เบี้ย เจ้าน้อยคือเมขลา เจ้าช่อเอื้องคืองู อะไรก็ได้อย่าให้งูฉกก็พอ เป็นผู้ชายที่อีโก้จัด ถ้ากระโดดจากอีโก้ลงมาที่ความดีเด่นที่เจ้าน้อยเป็นสามารถคอหักตายได้

พฤติกรรมที่เจ้าน้อยแสดงซ้ำๆ คือการโกหก เพื่อสองอย่าง เพื่อได้รับการยอมรับ เจ้าน้อยคือเจ้านาย เป็นทายาทเพียงคนเดียว เกิดมาพร้อมความหวังมากมาย แต่เกิดมาห่วย เพื่อให้ได้การยอมรับและความรัก เจ้าน้อยต้องสร้างเรื่อง เช่น การไล่เสือเพียงคนเดียว เพื่อให้ทุกคนยอมรับว่าเก่ง และการโกหกมันทำให้เจ้าน้อยได้รับสิ่งนั้น แล้วมีหรือที่เจ้าน้อยจะไม่ติดใจอยากทำอีก เมื่ออยากได้เทียนคำก็เช่นกัน ใช้คำโกหกทุกอย่างเพื่อให้ได้มา เรื่องช่วยจากเสือ เรื่องข้ารักเจ้าคนเดียว ขายฝันให้เทียนคำไปเรื่อยๆ อีกอย่างคือโกหกตามกลไกการป้องกันตัวเอง เมื่อโดนแม่ดุเรื่องไม่ไปเรียนก็โกหกเพื่อให้รอด 

กลไกการป้องกันตัวเองของเจ้าน้อยก็ลั่นเก่ง เมื่อรู้ว่าตัวเองจะเดือดร้อน เจ้าน้อยหลีกเลี่ยงทันที ปกป้องตัวเองก่อนแล้วอย่างอื่นค่อยตาม เรียกแบบบ้านๆ ว่าขี้ขลาด เมื่อเจ้าน้อยรู้ว่าตัวเองได้เซฟโซนแล้วไม่ต้องเข้าห้องดำ วิธีการของเจ้าน้อยคือ หาคนอื่นออกหน้าแทน ช่วยแบบลับๆ ถ้ามีคนอื่นช่วยก็โยนภาระเลย ซึ่งอันตรายที่เจ้าน้อยต้องหลีกคือแม่ เรียกได้ว่า กฎแม่สำคัญกว่ากฎธรรมชาติ แม้ค่านิยมของยุคนั้นมีเมียเยอะได้ แต่แม่ยิ่งใหญ่กว่าทุกอย่าง แม่บอกไม่ก็คือจบการอภิปราย

สำหรับความรักของเจ้าน้อยต่อเมียทั้งสอง จะเรียกว่ารักคือคันก็แล้วแต่ใครจะนิยามว่าความรักคืออะไร แต่จัดลำดับความสำคัญแล้ว ทั้งเทียนคำและเจ้าวงเดือน อยู่หลังเจ้าพ่อเจ้าแม่ และทุกอย่างอยู่หลังจากตัวเอง หรือถ้าจะให้น่าเห็นใจ เจ้าน้อยอาจโตมาด้วยความรักที่บิดเบี้ยวจึงชดเชยให้ตัวเองอย่างเต็มที่ เรียกให้ทุกคนรักตัวเอง แต่ไม่ได้รักตอบคนอื่นได้อย่างมากพอ

ในช่วงไฟไหม้คุ้มเป็นภาพที่แสดงให้เห็นว่าอะไรสำคัญกับเจ้าน้อยมากกว่ากัน เมื่อต้องหนี เจ้าน้อยพาพ่อกับแม่ออกมาก่อน สามารถตีความว่าพ่อกับแม่และตัวเองสำคัญกว่า แค่จะไปตัดเชือกให้เทียนคำยังไม่ทำก่อนเลย เมื่อตนเองและพ่อแม่ออกมาก็ไม่สนใจเมียทั้งสองอีก ตามด้วยสถานการณ์ที่สอง เมื่อคำป้อมาเรียกให้ไปช่วยเจ้าวงเดือน เจ้าน้อยได้เดินแบบแฟชั่นวิดีโอ ไปยืนดูและตัดสินใจ สิ่งที่เจ้าน้อยต้องสู้คงมีทั้ง นี่ก็เมียทั้งคนความรักมันต้องมี จริยธรรมเห็นใครใกล้ตายก็ควรช่วย และความแค้นที่ได้ทำร้ายเจ้าพ่อเจ้าแม่และเทียนคำ ผู้ที่เจ้าน้อยรักมาก ความแค้นที่หักหลังตน อย่างที่กล่าวการแก้แค้นคือการป้องกันตัวเอง เจ้าน้อยแก้แค้นให้ตัวเองด้วย สุดท้ายเจ้าน้อยเลือกจะไม่ช่วยเจ้าวงเดือน เป็นการแสดงให้เห็นว่า ตัวเองและพ่อแม่มาก่อน ส่วนเมียและจริยธรรมไม่สำคัญเท่า

อินทร์ บ้านแตก
ไฮโซสุดเพอร์เฟ็กต์ หล่อ รวย มีเสน่ห์ ชาติตระกูลดี แต่มาเสียเพราะความคัน นอกจากชื่อจากเทวาฤทธิ์มาเป็นอินทร์ พฤติกรรมยังคงคล้ายกับเจ้าน้อย อะไรก็ได้ที่แม่จะไม่ด่า ไอ้ที่ระวังเป็นข่าว ไม่ใช่เพราะกลัวสังคม แต่พอกลัวแม่แคร์สังคมแล้วมาด่า เมื่อเกิดปัญหาแพทเทิร์นคือ เอาตัวเองรอดก่อนแล้วอย่างอื่นค่อยว่ากัน มีรูปหลุดก็สร้างเรื่องว่าซ้อมละคร ถูกอัดเสียงก็แก้เกมเพื่อเอาตัวรอด ขับรถชนคนก็วิ่งหนีเลย ซึ่งวิ่งโดยอัตโนมัติ เพราะกลไกการป้องกันตัวเองสั่งให้หลีกหนี 

ความสัมพันธ์กับผู้หญิงแต่ละคนเป็นไปตามบุญบาปที่ต่อเนื่องกันมา อินทร์อยากได้กลินทร์และใช้วิธีการไม่ต่างจากที่เจ้าน้อยทำกับเทียนคำ ขายฝันด้วยคำโกหก แต่กลินทร์ไม่หมูอย่างเทียนคำเลยต้องเหนื่อยหน่อย ส่วนความสัมพันธ์กับปติมา มีทั้งบุญและบาป ในส่วนบุญทำให้เคยรักกัน แต่งงานกัน ครองคู่กัน แต่บาปของการที่เจ้าวงเดือนเคยทำร้ายคนที่เจ้าน้อยรัก ช่วงเวลาต่อมาทั้งคู่จึงอยู่ในสถานการณ์ตัดก็ไม่ได้ อยู่ก็ไม่มีความสุข ติ๊ทำอะไรก็ผิดหูผิดตาไปหมด  ชีวิตคู่เหมือนตกนรก ส่วนแพมในอดีตมีแต่กรรมต่อกัน ต่างฝ่ายต่างทำกัน ฉะนั้นถือว่าเกลียดหน้ากันเหมือนแค้นกันมาจากชาติที่แล้วก็ใช่เลย

อินทร์กับแม่ คุณแม่ยังสืบทอดอำนาจข้ามชาติ อินทร์จึงกลายเป็นคนที่ทำอะไรที่แม่ไม่ด่า ถ้ารู้ว่าแม่จะด่าก็จะเริ่มป้องกันตัวเอง โกหกบ้างอะไรบ้าง แม่บอกห้ามมีเมียน้อยก็ปกปิด แม่บอกว่ามีเมียน้อยไว้เพื่อคานอำนาจก็ตามนั้น แม่บอกให้เลิกกับติ๊ได้ก็พร้อมเลิก ...แต่เมื่อเกิดวิกฤตในเรื่องเมื่ออินทร์เจอทั้งเรื่องมีเมียน้อยและขับรถชนคน ก็ได้เปิดปมที่ลำซึ้งของครอบครัวนี้ อินทร์ก็ไม่ต่างจากเจ้าน้อยที่ถูกเลี้ยงมาแบบบิดเบี้ยว แม่ใช้อำนาจมากกว่าความเข้าใจ พ่อก็วอร์คเอาท์ อินทร์ไร้เพื่อนในครอบครัวจริงๆ อินทร์เกิดมาพร้อมทุกอย่างซึ่งมักจะถูกคาดหวัง เมื่อถูกคาดหวังและกดก็ย่อมอยากได้การยอมรับ นี่น่าจะนำไปสู่การบริหารเสน่ห์เก่งและการไขว้คว้าตลอดเวลา 

เต้ย ภาพของเต้ยในวงการน่าจะมีสองอย่างที่คนจำกันคือ บทไทยๆ พันท้ายนรสิงห์ผู้ซื่อสัตย์ บักจ่อยนกซ้ำนกซากในคุณชายรัชชานนท์ อ้ายทัพอยู่กับทัพบางระจัน หรืองานฟาดซอมบี้ใจกล้า ผีห่าอโยธยา และเป็นผู้ชายที่เล่นซีรีส์มาแล้ว 3 เซ็ต มีซีรีส์อะไรให้เต้ยอีกมั้ย เรื่องต่อไปคือฟ้าฟากรักรอมคอมฟีลกู๊ดที่ดูแล้วน่าจะสร้างความสุขให้คนที่ดู 

สำหรับเรื่องนี้มีความคล้ายกับกำไลมาศที่สุดแต่บทบาทต่างกันมาก ซึ่งถ้าไม่ต่างเต้ยคงไม่เล่น และนี่น่าจะเรียกว่าดีกว่า แบบกำไลมาศยังมีบทแบบนี้อีก แต่บทในเพลิงพรางเทียนนานๆ จะมา เพราะต้องบ้าพอที่จะมีพระเอกเป็นคนร้าย เต้ยเล่นเรื่องนี้ด้วยความเสี่ยง ถ้าพระเอกร้ายมักมีคู่ปฏิปักษ์เป็นคนดี คนดีคนดูย่อมรักมากกว่า ถ้าเต้ยเล่นไม่ดี ไม่โดดเด่น เต้ยจะดูเป็นตัวร้าย และดันให้คู่ปฏิปักษ์เป็นพระเอก แต่ในทางกลับกัน ถ้าทำได้เต้ยจะก้าวไปอีกขั้น เปิดโอกาสให้ตัวเองรับบทต่อๆ ไป ซึ่งเต้ยเป็นอย่างหลัง เต้ยร้ายในแบบที่ยังเป็นลีดของเรื่องและโดดเด่นทางการแสดงมากๆ

สิ่งที่เต้ยให้กับเรื่องนี้อย่างแรกคือเสน่ห์และความแนบเนียน มีหลายคนคิดว่าหน้าไทยผิวแทนจะดูจนต้องเล่นเป็นชั้นล่าง ไม่จริง เต้ยหน้าไทยผิวแทนเล่นเป็นเจ้าได้มีออร่าและเป็นไฮโซได้อย่างไม่กังขา กลายเป็นผิวแทนคือแพง เต้ยรู้จักตัวละครของตัวเองดี ทำให้ได้ภาพซ้อนทับระหว่างผู้ชายทรงเสน่ห์กับผู้ชายห่วยแตก และเป็นผู้ชายที่ผู้หญิงจะตัดก็ไม่ได้จะรักก็เจ็บ เต้ยใช้เสน่ห์ได้สุดมาก แพรวพราวมากที่สุดที่เคยเห็นมา เพราะส่วนใหญ่ได้แต่ผู้ชายติดดินล่ะมั้ง สกิลการแสดง ควรมีกระทู้อวยบ้าง ซึ่งขออวยเลยแล้วกัน ว่าเป็นคนที่รู้จักตัวละครตัวเอง และสื่อสารได้ดี บทมีความซับซ้อนมีปม ถ้าถ่ายทอดไม่ได้ก็คือจบ เดอะเบสท์ซีนคือฉากกองไฟ ไม่ต้องพูดเลยซักคำแต่เข้าใจได้ว่ากำลังต่อสู้กับอะไรในหัวบ้าง เสนอความสับสนซับซ้อนที่ต้องลุ้นว่าจะตัดสินใจอย่างไร แล้วถ่ายทอดออกมาได้ว่าเจ้าน้อยเลือกอะไร ปิดเกมอย่างสวยงาม เต้ยเอาซีนนี้ไว้อวดลูกอวดหลานได้ ...สำหรับงานที่ผ่านมาของเต้ย

หลุยส์ & เบนจามิน – ภณ ณวัสน์ ภู่พันธัชสีห์

หลุยส์ ผมเชื่อคุณ
การเลือกให้ตัวละครชาติตะวันตกเข้ามาต้องมีเหตุผล การมีตัวละครตะวันตกเข้ามาทำให้เกิด contrast มากมายทำให้เกิดความต่างระหว่าง Enlightenment กับ Orientalism พวกมิชชั่นนารีนอกจากเรื่องศาสนายังเอาวิทยาการเข้ามาด้วย ทั้งเรื่องการแพทย์ หรือเมื่อเกิดปัญหาจะมีตรรกะความคิดที่มีเหตุมีผล การเชื่อในกระบวนการตัดสินแบบสืบคดี เมื่อกลินทร์แค้นที่เจ้าวงเดือนฆ่าเทียนคำ หลุยส์ก็เสนอเลย รวบรวมหลักฐานแล้วไปฟ้องร้อง รวมถึงการเป็นคนนอกได้ทำให้หลุยส์มองเรื่องราวอีกด้าน หลุยส์ไม่ใช่ขี้ข้าที่ต้องอวยเจ้าพวกคุ้มเวียงสวรรค์ ไม่ประเมินเทียนคำต่ำกว่าเจ้านาย เมื่อเทียนคำโดนรังแกที่ตลาด หลุยส์เป็นอิสระที่จะช่วยมนุษย์เขาเห็นใจ เมื่อกลินทร์ต้องหนีตายก็เช่นกัน 

อีกด้านหนึ่งก็ทำให้สานสัมพันธ์กับกลินทร์เป็นไปได้โดยง่าย ทำไมหลุยส์ไม่ไปตามคนอื่น ทำไมกลินทร์ถึงใช้เวลาไม่นานก็ผูกพันกับหลุยส์ คือการแลกเปลี่ยนข้อมูลกัน กลินทร์เป็นนักท่องเวลาที่อยากได้ข้อมูลในอดีต หลุยส์เป็นฝรั่งที่อยู่ในยุคข้ามโพ้นทะเลก็มีความอยากรู้อยากเห็น เป็นคนเปิดใจ เป็นคนมีเหตุผล และไม่ตัดสินใคร กลินทร์พูดอะไรหลุยส์จะรับฟังและคิดตามอย่างมีเหตุผล ไม่เคยมองว่ากลินทร์ผีเข้า

ความสัมพันธ์ของหลุยส์กับกลินทร์เหมือนการคบกันโดยมีพื้นฐานที่ดี มีทั้งความเป็นเพื่อนที่เข้าใจกัน จริงใจให้กัน เชื่อใจกัน และช่วยเหลือกัน หลุยส์ช่วยกลินทร์ กลินทร์ช่วยหลุยส์วนกันไป ความรู้สึกที่ดีที่กลินทร์กับหลุยส์มีต่อกัน รวมถึงกรรมที่ได้ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ได้ส่งผลที่ดีในชาติต่อมา

เบนจามิน ผมรอคุณ
จิตที่ผูกกันในทางที่ดีได้ส่งผลในชาติใหม่ เบนเป็นผู้ชายที่ปรารถนาดีกับกลินทร์และช่วยเหลือกลินทร์อย่างไม่มีอะไรเคลือบแคลง ส่วนกลินทร์ก็เชื่อใจเบน นับเป็นเพื่อน เบนต่างจากคนอื่นในเรื่อง ดูแล้วจะจิตผ่องใสกว่าใคร เบนดูมีอิสระที่สุด เมื่อได้รับข้อมูลเบนจะมองอย่างเป็นจริง ใช้เหตุผล คิดดี ไม่อคติกับใคร เช่น เมื่อมีภาพหลุดกลินทร์กับอินทร์ ป่านอาจจะอคติไม่เชื่อกลินทร์ไปก่อน เพราะแอนตี้การรักคนมีเจ้าของ แต่เบนจะมองอย่างเป็นกลาง รอฟังคำตอบของกลินทร์ก่อนแล้วค่อยตัดสินใจ แต่เบนเองก็ยังเป็นมนุษย์คนนึง ความเอนเอียงมันต้องมี บางทีเบนก็ติด #ทีมกลินทร์ ไว้ก่อนแล้วค่อยว่ากัน หรือบางทีเจอสถานการณ์เข้าใจผิดก็แอบนอยด์บ้าง แต่เมื่อกลินทร์อธิบายได้ก็จบ เพราะไม่ใช่ผู้ชายงี่เง่า

เมื่อทำความเข้าใจหลุยส์และเบน เราจะเข้าใจได้เลยว่าหลุยส์กับเบนเข้ามาในใจของกลินทร์ได้อย่างไร กลินทร์ถูกจู่โจมจากความต้องการอย่างมากทั้งรักและแค้นที่ถอนตัวยากมาก คนใกล้ชิดกลับอย่างแม่คำป้อ อุ่นเฮือน แม่ชี สายป่าน กลับอุดมการณ์สูง ตัดง่ายเกิ๊น กลินทร์เข้าไม่ถึง ทำให้เกิดช่องว่างให้หลุยส์และเบนเข้ามาในใจของกลินทร์ เบนเป็นตัวกลางที่คอยประสานความคิดของสายป่านกับกลินทร์ หลุยส์เป็นคนที่เป็นไม้ค้ำตอนที่กลินทร์มีปัญหากับแม่และพี่มา ความสัมพันธ์ของกลินทร์กับหลุยส์และเบนจึงเริ่มต้นอย่างเพื่อนแท้ แล้วพอจะทำให้เห็นได้ว่าเมื่อคู่นี้พัฒนาความรักจะเป็นคู่รักที่รักกันอย่างยืนยาว ไม่ใช่ความรักความคันและคำโกหกแบบกลินทร์กับอินทร์ เทียนคำกับเจ้าน้อย

ภณกำลังเป็นดาวรุ่งที่น่าจับตามองอีกคน ตกแฟนๆ ได้เยอะขึ้นเรื่อยๆ ผลงานก็ดี เบื้องหลังของหนุ่มคนนี้คือมีคุณแม่เป็นนักแสดง คือคุณชณุตพร วิศิษฏโสภณ (เพื่อนแพง, พลอยทะเล) ซึ่งสำเนาถูกต้อง...หน้าตาดีได้แม่ ภณมีผลงานมาไม่มากนัก มีบทแจ้งเกิด ตราบาปสีชมพู (2561) ละครเย็นที่ประสบความสำเร็จเรื่องหนึ่ง เข้มข้นจนวางไม่ลง พระนางกลายเป็นคู่จิ้น #ภณบัว ผลงานเรื่องอื่นๆ ของภณได้แก่

ภณกำลังก้าวสู่ขั้นต่อไปแล้วซึ่งเรื่องหน้าคือ ฟากฟ้าคีรีดาว ที่รวมดาวรุ่งและว้าวกว่าคือรวมรุ่นใหญ่เกรดเอบวก และพราวมุก การกลับมาของทีมงานตราบาปสีชมพูและคู่จิ้น #ภณบัว


เจ้าวงเดือน & ปติมา – โยเกิร์ต ณัฐฐชาช์ บุญประชม

เจ้าวงเดือน สูงส่งสวยสดเย็นยะเยือกดุจจันทรา
เจ้าวงเดือนผู้หญิงที่เพรียบพร้อมและครบเครื่อง ชาติตระกูลสูง สง่างาม สวยมาก รำสวย ...เล่นของเก่ง แต่ของพวกนี้รั้งสามีไว้ไม่ได้ ผู้หญิงคนนึงจะมัดผู้ชายด้วยอะไรได้บ้างเจ้าวงเดือนทำทุกอย่างแล้ว สวยก็สวยให้ดูทุกวัน รำโชว์ให้หลงก็เคย ชาติตระกูลเอาไว้เชิดหน้าชูตาได้ก็มีตรงนี้ แต่ไม่ทำให้สามีพอและไม่ไปหาหญิงอื่น เมื่อทำตัวสูงๆ ไม่ได้ ตอบสนองความต้องการเลย ด้วยเซ็กส์ก็ต้องจัดให้ ยังไม่พอ ทำเสน่ห์ซะเลย… เจ้าวงเดือนนี่เฟลเหมือน ละครเรื่องอื่นทำเสน่ห์นี่ได้ผลแบบโงหัวไม่ขึ้นเลย นี่ก็เอาไม่อยู่

เจ้าวงเดือนรักและยึดติดกับเจ้าน้อยอย่างมาก ต้องให้เจ้าน้อยเป็นของตัวเองเพียงคนเดียว ถ้าสมัยก่อนมีเพลงเธอต้องเป็นแฟนเพลงปาน ธนพร เสียทองเท่าหัวไม่ยอมเสียเธอ รวมกับความเพอร์เฟกซ์ทุกอย่าง เธอต้องเป็นหนึ่งเดียว ยอมใครไม่ได้ เหมือนถ้าดวงจันทร์เปล่งแสงเต็มแรง ดวงดาวต้องหลบไป จะมาแพ้ให้เทียน… ไม่มีทาง 

คนเราเวลาไม่มีทางไป ไม่รู้จะเอาชนะอย่างไรคือบุคคลที่อันตรายมาก เพราะคนนี้อาจจะนอกกติกาได้ เมื่อเจ้าแม่ใช้มาตรฐานมากมายยังไม่จบ วิธีเดียวที่จะคิดได้คือ “ฆ่าแม่มเลย” การฆ่าหนึ่งครั้งเป็นการหลุดกรอบ และก็ทำต่อไป เมื่ออยากเอาบัลลังก์มาให้เจ้าน้อย และอัปเกรดตัวเองไปพร้อมเจ้าน้อย เจ้าวงเดือนพร้อมเก็บเจ้าพ่อเพื่อไม่ให้เป็นเกราะให้เทียนคำ ให้เจ้าน้อยได้บัลลังก์ และโยนความผิดให้เทียนคำ ว่าแล้วก็ร่ายมนต์ กาลี กาลี มนต์เดียวทำได้ทุกอย่าง เมื่อเจ้าแม่ขวางทางก็ทำเจ้าแม่ต่อ ส่วนใหญ่คนทำผิดแล้วไม่มีใครเอาผิดได้ ก็มักจะทำต่อ ส่วนใหญ่คนทำผิดก็ต้องทำผิดอีกเพื่อจะปกปิดความเดิม วงการนี้เข้าแล้วออกยาก

ซีนไฟไหม้คือซีนที่ถ่ายทอดความเป็นเจ้าวงเดือนได้อย่างดี สิ่งที่ทำให้ตายไม่ใช่ไฟ แต่คือการไม่ยอมปล่อย ไม่ยอมแพ้ การมาช่วยของเจ้าน้อยคือชัยชนะ และมีค่ามากกว่าชีวิตและทุกอย่าง แค่เพียงก้าวออกมาหลุดจากกองไฟแล้ว ไม้ที่หล่นทับก็ไม่ได้ใหญ่โต ตั้งนานว่าไฟจะติดตัว แค่ลุกขึ้นและออกจากกองก็จบ แต่ก็ไม่ยอมจะทำแบบนั้น ในมรณะบัตรควรใส่สาเหตุการตายว่า “อีโก้” ซึ่งเจ้าวงเดือนได้เอาการไม่ยอมปล่อยติดตัวมาเกิดด้วย

ปติมา ไม่ให้เธอไป…
ปติมาเกิดมาเพรียบพร้อมมีพ่อเป็นเจ้าสัวที่คล้ายๆ ริชาร์ด เกียร์ สิ่งที่พ่อแม่พูดในตอนท้าย เรียกว่าพื้นฐานครอบครัวดี หน้าตาในสังคมก็ดี ความสวยก็เรียกว่าสวยแพงมาก ทุกอย่างสามารถพูดใส่หน้ากลินทร์ได้ว่า หล่อนแพ้ตั้งแต่อยู่ในรังไข่ เราก็ได้เห็นความทระนงในตนเองของผู้หญิงอย่างปติมา 

แต่สิ่งที่ปติมามีไม่สามารถหยุดสามีให้อยู่ที่เธอได้ เฟลมาก เธอไม่ยอมปล่อยอินทร์เหมือนกับที่เจ้าวงเดือนไม่ยอมปล่อยเจ้าน้อยเช่นกัน ปฎิบัติการจึงเริ่มต้นขึ้น สิ่งที่เธอทำคือการทำให้กิ๊กต้องหลีกทางไป ไม่ว่าทางตรงพุ่งเข้าตบ เจ็บจะได้หยุด หรือให้สังคมจัดการด้วยการสร้างเพจแอนตี้ ใช้เรื่องข่าวโจมตี เป็นเมียหลวงลวงสังหาร หรือไปถึงให้แม่สามีช่วย… ซึ่งอันนี้ต้องปัดทิ้งไป เพราะแม่สามีให้ลูกมาก่อน 

อีกด้านหนึ่งเมื่อได้ฟังเทศน์… ซึ่งมีสองส่วนคือ ส่วนแรกสามีเป็นสิ่งสมมติ เราผูกมัดยึดติดเราจะเจ็บเอง ส่วนนี้ติ๊ยังทำตามไม่ได้ เพราะจิตใต้สำนึกก็คือจะต้องไม่ปล่อยอินทร์ไป ติ๊ทำได้ในอีกส่วน เมื่อโฟกัสคนอื่นจะเห็นแต่ความผิดคนอื่น เมื่อโฟกัสตัวเองจะเห็นความผิดตัวเอง ติ๊เริ่มการทวงคืนโดยการปรับตัวเอง ใช้ความดี ใช้ความหวาน ใช้ความทรงจำที่ร่วมกันมา ใช้เช็กซ์ ทำทุกอย่างที่จะคิดทำได้เพื่อรักษาให้อินทร์อยู่ จนถึงที่ช่วงเวลาวิกฤต ทำคนเกือบตาย และตัวเองก็อยู่ในสภาพตายครึ่งตัว การเตือนสติของพ่อแม่ก็ทำให้ติ๊อยู่กับความเป็นจริง ว่าการไม่ปล่อยนั่นแหละที่ทำให้ตนเจ็บอยู่อย่างนี้ ติ๊กล่าวสู่อีกโลกเมื่อคิดจะปล่อย เมื่อแทนที่จะเสียแต่กลับได้ เปลี่ยนศัตรูเป็นมิตร ได้สามีกลับมา ได้ความหวังกลับมา

โยเกิร์ตแจ้งเกิดในวงการจากการเป็นนางแบบ หลังยุคทองของนางแบบ มีนางแบบที่เป็นนางแบบดังจริงๆ เหมือนยุคซูเปอร์โมเดลไม่มาก โยเกิร์ตก็ถือว่าเป็นแนวหน้าคนหนึ่ง แจ้งเกิดอีกอย่างคือการเป็นแฟนพีเค เป็นนางแบบที่จบวิศวะไฟฟ้าจุฬาฯ สตอรี่น่าสนใจสุดๆ มีผลงานการแสดงประเดิมด้วยเอ็มวีเพลง "เธอ" เอ็มวีที่เนื้อเรื่องยาวมาก เพลงวน 10 รอบยังไม่จบ สวยเก๋ขึ้นกล้องมาก และเอ็มวีอีกหลายตัว อย่างที่นางแบบเค้าชอบเล่นกัน ส่วนเรื่องการแสดงละครถือว่ามาสตาร์ทช้าหน่อย เรื่องแรกก็โดนดราม่ากับการถูกวางตัวให้เล่นเป็น คุณสาลี่ ในนางทาส 

สำหรับเรื่องนี้ถือว่าโดดเด่นเพราะบทบาทตีคู่มากับนางเอก เรียกว่าเป็นบทนำได้ สิ่งที่โยเกิร์ตให้กับละครทำได้ดีจริงๆ ตั้งแต่เดินเข้าฉากก็ทำให้ฉากแพง เดินบนคันหน้าคันหน้ากลายเป็นรันเวย์ ลุคที่ต่าง การแสดงที่ต่าง ทำให้ละครน่าสนใจขึ้น บางคนอาจมองว่าเล่นแปลก พูดแปลก แต่มันเป็นเรื่องที่ดี ในสังคมจริงไม่มีใครมีรูปแบบของคนมากมาย มีรูปแบบการพูดมากมาย  ละครที่นักแสดงเล่นเหมือนกันหมด พูดเหมือนกันหมด ถือว่ากำกับได้ไม่ดี ไม่เป็นธรรมชาติ ความแปลกๆ ของโยเกิร์ตเป็นสิ่งที่ดึงดูดเพราะแตกต่างและมีเสน่ห์เฉพาะตัว และสกิลนางแบบที่ใส่มา พวกนักแสดงที่มาจากนางแบบจะมีอยู่อย่างนึงที่เหมือนกัน จะมีงานโพสในการแสดง รู้มุมกล้อง การเคลื่อนไหวร่างกายจะมีบุคลิกที่ดีมากและเป็นระบบ 

นอกจากนี้โยเกิร์ตเข้าใจตัวละครดี โยเกิร์ตได้ให้สัมภาษณ์ว่า เจ้าวงเดือนคือผู้หญิงที่ “Wannabe on top” และโยเกิร์ตก็ตั้งอยู่ในเส้นทางนี้ ฉากรำที่เห็นถึงความอยากที่จะเป็นที่สุด ฉากเดินแบบที่พร้อมขโมยซีน และทิฐิของตัวละครที่จะไม่ยอมอ่อนให้ใคร จะไม่ยอมแพ้ การทำงานในซีนยากๆ เช่น ซีนตบที่ตลาดคลุกโคลน เล่นกับสัตว์โลกที่น่ารัก รวมถึงฉากที่เซอร์ไพรส์มาก คือฉากป่วยแล้วเก็บรายละเอียดให้ขยับปากไม่ได้ เห็นถึงความพยายามที่ถ่ายทอดให้ครบทุกเม็ด เป็นนางแบบอีกคนที่ข้ามมาสายการแสดงแล้วเป็นนักแสดงจริงๆ


เจ้าช่อเอื้อง & คุณหญิงดุษฎี : ชไมพร จตุรภุช
“ผู้หญิงวาสนาดี มีพร้อมทั้งฐานะศักดินาแต่รักษาครอบครัวไว้ไม่ได้ เพราะครอบครัวไม่ใช่เรื่องของการใช้อำนาจ”

เจ้าช่อเอื้อง เพลิงเจ้าแม่มนุษย์ป้า
ผู้หญิงที่มีพร้อมทุกอย่าง แต่ล้มเหลวในการเป็นเมีย แม่ และเจ้านาย เจ้าช่อเอื้อง ผู้เกิดในวรรณะสูงส่งและไม่มองว่ามนุษย์วรรณะล่างมีค่าเท่าตน อาจจะเข้าใจว่าเกิดมาก็อยู่จุดนี้แล้ว เมื่อคุณค่าไม่เท่ากันการกระทำทุกอย่างก็เป็นไปตามนั้น เพราะกรอบความคิดมันมาอย่างนี้ เมื่อหนานแก้วมาขอให้เทียนคำฟ้อนแก้บน ก็ให้ค่ากับธรรมเนียมห้ามขี้ข้าฟ้อน ซึ่งก็วัดได้ว่าชีวิตขี้ข้าสำคัญน้อยว่าธรรมเนียม 

ความเป็นเจ้านายของเจ้าแม่เรียกว่าปกครองแบบพระเดชล้วน ถ้าจะควบคุมต้องดุ ขู่ จับมาสาบาน ถ้าไม่อยู่ในการควบคุมอีก ก็ขันบิน ตีวงสวิงตบเรียงตัว เฆี่ยนแล้วล้างน้ำเกลือให้ นี่คือเส้นทางบริหารอำนาจและควบคุมในแบบเจ้าแม่ เจ้าแม่ไม่ใช่คนโรคจิตที่ชอบเฆี่ยนตีคน แต่การปกป้องบรรทัดฐาน อำนาจ ครอบครัว มันเป็นแรงส่งให้ทำ แล้วเจ้าแม่ก็ทำอย่างอื่นไม่เป็นและไม่เลือกด้วย จึงกลายเป็นเจ้าแม่สายโหด และผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นถ้าข้าทาสยอมอย่างคำป้อมันก็จบ แต่ถ้ามีคนอย่างเทียนคำตัวใหม่ ที่ไม่ยอมให้ก็จะโต้กลับอย่างนี้ เป็นแง่มุมให้ผู้ปกครองว่าพวกคุณบังคับทุกอย่างกลุ่มคนที่คุณเคยทำได้ไม่ได้หรอก ...นะเจ้าช่อเอื้อง

การดีลกับบุคคลรอบข้างของเจ้าแม่ก็ดูจะติดเรื่องการใช้อำนาจ ตั้งแต่ลูกที่ใช้ความดุและความกลัวควบคุมลูก สิ่งที่ได้คือลูกกลายเป็นคนที่หลีกเลี่ยงไม่ให้แม่ด่าไปวันๆ สร้างตัวตนจอมปลอม ไม่มีจุดยืนด้วยตรรกะของตัวเอง ทำทุกอย่างที่อยากทำที่แม่ไม่ด่า หรือไม่ก็ไม่ให้แม่รู้ กลายเป็นว่าวิธีนี้แทนที่จะเอาลูกอยู่ เอาไม่อยู่เลย ตามมาด้วยปัญหามากมาย

แม้แต่กับสามี ที่ควรจะใหญ่กว่า เจ้าช่อเอื้องก็ดูจะมีการวางอำนาจใส่ เล่นซะเจ้าพ่อไม่มีอำนาจใดๆ ทั้งนั้น เจ้าพ่อโอเคแล้วเจ้าแม่สามารถถอนได้ เจ้าพ่อให้เจ้าแม่หยุด เจ้าแม่สามารถขัดขืนได้ สรุปเหนือเจ้าคุ้มคือเมียเจ้าคุ้ม การที่วางอำนาจใส่สามีผลลัพธ์ที่ได้รับ แม่ว่าสามีจะทน แต่ผลลัพธ์มันไปสู่ลูก ลูกเติบโตมาด้วยความบิดเบี้ยวนี้ ไม่มองพ่อเป็นไอดอลใดๆ ทั้งนั้น ตั้งความหวังว่าจะไม่เป็นทาสเมีย แต่มาไปหน่อยถึงขึ้นไม่ให้เกียรติไปเลย

และการที่เจ้าแม่ให้ค่ากับชนชั้นมากกว่าความดี ผลลัพธ์คือ “อคติ” เจ้าช่อเอื้องพร้อมจะเชื่อเจ้าวงเดือน เมียเจ้า และพร้อมจะติดลบกับเทียนคำ อย่าได้ถามหาความยุติธรรมเพราะคู่นี้ไม่มีค่าเท่ากัน เมื่อเรื่องราวรุนแรงขึ้น ทั้งดราม่าระหว่างกันผสมกับอคติได้ทำให้เจ้าช่อเอื้องพร้อมเชื่อว่าเทียนคำวางยาเจ้าพ่อ หากสถานการณ์เป็นเทียนคำตัวใหม่เอาความจริงมาบอกว่าเจ้าวงเดือนทำของใส่เจ้าพ่อ เชื่อว่าเจ้าช่อเอื้องไม่มีทางเชื่อ แต่บุญบาป… เจ้าแม่ได้ยินเองสไตล์ตัวร้ายชอบพูดแผนการแล้วมีคนมาได้ยิน แสดงตัวเสร็จก็โดนปิดปาก… ในช่วงเวลาเจียนตายเจ้าช่อเอื้องก็ได้ผูกใจแค้นต่อเจ้าวงเดือน ส่งต่อสู่ชาติต่อไป

คุณหญิงดุษฎี ทายาทเจ้าแม่
เกิดใหม่มีครบทุกด้านเหมือนกัน เชื้อสายดี การงานดี เป็นผู้หญิงแต่เป็นบอสใหญ่โต เป็นผู้หญิงเก่ง เป็นคุณหญิงด้วย มีไตเติลอีกแล้ว มีคนสงสัยว่าทำไมคนที่ร้ายแบบนั้นยังเกิดมาได้ดีอีกเหรอ ถ้าจะอธิบายก็คือ มันมีความเชื่อที่ว่า กรรมดีกับกรรมชั่วมันไม่ปนกัน ถ้าคนนั้นทำกรรมดีก็ย่อมได้ดี และกรรมดีจะส่งผลก่อนแล้วกรรมชั่วจะตามหลังมา แต่เหมือนเดิมอีกเช่นเคย พร้อมทุกอย่าง แต่ล้มเหลวในการเป็นเมีย แม่ และแม่ผัว คุณดุษฎีแยกกับสามีซึ่งพอจะเดาได้ว่าคงทำแบบเดิมกับสามีอีก แต่ยุคนี้มันไม่ต้องทนกันอย่างนั้น  ล้มเหลวในความเป็นแม่ คุณดุษฎีก็ไม่ต่างกัน ยังคงปกครองลูกด้วยอำนาจอยู่ดี เป็นการสั่ง ดุ ขู่ เกรี้ยวกราด อินทร์ก็คือทำทุกอย่างแต่ไม่ปะทะกับแม่

เมื่อเกิดปัญหาในครอบครัวคุณดุษฎีจะแก้ปัญหาในแบบเล่นอำนาจ ใช้อำนาจกดลูกให้อยู่ในโอวาท ลูกสะใภ้เริ่มเรียกร้องก็คิดจะควบคุมโดยการให้ลูกคานอำนาจเมีย นี่จะเอาเรื่องรัฐศาสตร์มาใช้กับเรื่องครอบครัวนี่นะ เมื่อลูกสะใภ้คุมไม่อยู่ ก็ทุบเลย บอกลูกว่าจะหย่าก็หย่า ช่างเป็นการแก้ปัญหาแบบ“ช่างแม่ม” ไม่ได้ตั้งอยู่ในหลักความยุติธรรมใดๆ ทั้งนั้น เพราะคนเท่ากัน ตัวเอง ลูก และคนอื่น ลำดับตามนี้ สิ่งที่เกิดขึ้นก็ทำให้อินทร์โตมาแบบบิดเบี้ยวและทำตัวไม่ต่างจากเจ้าน้อย เกิดช่องว่างระหว่างแม่กับลูก เพราะแม่เหมือนเจ้าชีวิตและเจ้านาย ไม่สามารถเป็นเพื่อนให้ลูกได้ อินทร์เลยต้องการจากคนอื่นๆ แล้วก็เติมไม่เต็ม เมื่อลูกเจอมรสุมหนักทั้งเรื่องชีวิตคู่และคดีความ ก่อนที่คุณดุษฎีจะทำในรูปแบบเดิม โชคดีที่มีคนด่า...ซึ่งไม่น่าจะมีใครกล้าด่ามาก่อน แล้วก็รู้ว่าการแก้ปัญหาแบบที่ผ่านมามันไม่เวิร์ค เพื่อต้องการผลลัพธ์ใหม่ต้องเปลี่ยนวิธี.

สำหรับงานของคุณชไมพรเรื่องอื่น คนที่ทันก็ต้องจดจำกันได้กับ "ตัวแม่ของวงการละคร" เป็นคนสวยมาก แต่สวยแบบคมๆ ดุๆ เลยกวาดพวกบทนางร้ายไป ถ้านางเอกก็จะมีความเกรี้ยวกราดหรือดราม่าเยอะ เรียกว่าขายฝีมือ บทพ่นไฟส่งไปให้เถอะ พ่นไฟได้ล้างผลาญมากกว่านี้ต้องก็อตซิลล่า งานของคุณชไมพรไม่ได้มีดีแค่ร้ายสุดสะพรึง แต่มักได้เล่นตัวละครที่มีกราฟและเผชิญหน้ากับความผันผวน นางพญาลงบัลลังก์นี่แหละที่ทีเด็ด สำหรับคนรุ่นใหม่ที่อยากจะศึกษางานก็แนะนำเลย เพราะคุณชไมพรนอกจากได้รับคำชื่นชมจากคนดู คนในวงการเองก็มักจะยกย่องเสมอ … 

สำหรับเรื่อง เพลิงพรางเทียน เป็นการแคสที่สุดเพอร์เฟ็กต์ เป็นตัวละครที่ส่งผลอย่างรุนแรงกับเรื่อง ต้องมีอำนาจและดูมีพิษ คุณชไมพรก็คืออยู่เฉยๆ ก็ได้แล้ว มีภาพจำเป็นอิป้ามหาภัย เข้าป่าแล้วเจองูกับป้าต้องตีป่าก่อนค่อยไปตีงู การเล่นเห็นถึงความเทพจริงๆ “คมกริบ” และลึกซึ้ง คุณชไมพรเข้าใจตัวละครตัวเองดี เวลาที่ต้องโหดร้ายสายตาจะสั่นๆ เพราะไม่ใช่การลงโทษเพราะพอใจจะทำ แต่เป็นการลงโทษที่ต้องทำเพื่อปกป้องสิ่งสำคัญของตัวละครนี้ และการเป็นนักแสดงอีกอย่าง คุณชไมพรไม่ใช่คนที่จะมาฟาดฟันและกดใครให้จมต่อหน้า คุณชไมพรรู้ว่าฉากนี้ใครต้องท็อปและใครต้องรอง ถ้าเจ้าช่อเอื้องท็อปก็จะส่งตัวเอง ถ้ากลินทร์ต้องท็อปก็ส่งกลินทร์โดยที่ตัวเองไม่จม

คำป้อ & แม่ชีธารทอง - ขวัญฤดี กลมกล่อม
ตัวละครที่เป็นคู่ปฏิปักษ์ของนางเอกไม่ใช่นางร้ายแต่กลายเป็นแม่นางเอกไปซะได้ !!! นึกว่าจะได้วิเคราะห์ง่ายๆ กลายเป็นตัวละครที่ท้าทายสุดๆ

คำป้อ มีดเล่มน้อยฆ่าลูก
หากคนที่ให้น้ำหนัก ID ก็คือกลินทร์ ส่วนคนที่ต่างขั้วคือแม่คำป้อ Superego มีมากกว่า เมื่อสามีตายถึงจะเกิด ID คือการแค้นเจ้าแม่ช่อเอื้องแต่ไม่ได้ให้ ID ครอบงำจนไปฆ่าเจ้าแม่ แต่ใช้ Superego ข่มจนไม่แค้นและกราบไหว้คนคนนี้ได้ต่อ มโนคติอุดมการณ์กรอบความคิดของแม่คำป้อ ด้วยที่เกิดมาในกรอบของสถาบันและส่วนรวมมาก่อนปัจเจกชน จ้าวคือเจ้าชีวิตเจ้าแผ่นดิน ประชาชนไม่มีสิทธิ์มีอะไรเป็นของตัวเองทั้งชีวิตและถิ่นที่อยู่ ชีวิตของจ้าวกับไพร่มีค่าไม่เท่ากัน ไม่เท่ากันก็มีคำว่ายุติธรรมอะไรทั้งนั้น อาจจะแปลกในมุมมองปัจจุบัน ที่เชื่อมีเรื่องเสรีนิยม สิทธิมนุษยชน ปัจเจกชนนิยม ซึ่งได้รับมาจากตะวันตกในยุคปฏิวัติ 

ปฏิกิริยาตอบสนองของแม่คำป้อเมื่อเกิดปัญหากับชนชั้นสูงถึงแม้จะมีอารมณ์อะไรก็ตาม แต่ก็ถูกกดไว้ด้วย superego ที่ต้องศิโรราบต่อชนชั้นสูงอันเป็นบรรทัดฐานของสังคม และเป็นหน้าที่ที่ควรกระทำ ทำแล้วคือ "ดี"  หน้าที่ของประชาชนมาก่อนความรักลูก และได้ความฮาร์ดคอร์ด้วยความเป็นเมียนายพรานและเป็นซิงเกิลมัม เลยตรงเป็นไม้บรรทัด การเล่าเรื่องก็ดีมาก หยอดเส้นทางพฤติกรรมของแม่คำป้อมาตลอดเรื่อง ยิ่งการท้าทายอำนาจของกลินทร์รุนแรงขึ้น ปฏิกิริยาของแม่คำป้อก็มากขึ้นไปด้วย ตามแนวคิดนี้พวกที่ใช้ Superego นำทางก็จะเป็นพวกชอบตัดสินคน ซึ่งแม่คำป้อก็ได้พิพากษาเทียนคำตัวใหม่และนำไปสู่จุดสุดท้ายของแม่ลูกคู่นี้

นอกจากบทบาทของการเป็นข้าทาส บทบาทความเป็นแม่ อาจจะมีคำถามว่าคำป้อให้สัญญากับสามีว่าจะปกป้องลูก แล้วไหนล่ะการปกป้อง การปกป้องมีหลายแบบ เทียนคำและกลินทร์เหมือนแมลงบินไปหากองไฟ แม่อย่างคำป้อที่ก็เป็นแมลงเหมือนกันคงไปดับกองไฟให้ได้ สิ่งที่ทำได้คือกันไม่ให้ลูกบินเข้ากองไฟ 

การกระทำทุกอย่างของแม่คำป้ออยู่ในเส้นทางนี้มาโดยตลอด กันลูกให้อยู่ห่างจากอันตรายโดยการให้ลูกหยุด และทำหน้าที่ของประชาชนโดยการขัดขวางการก่อเรื่องของกลินทร์ แต่เมื่อสิ่งที่ทำมาตลอดไม่สำเร็จเลย เรื่องบานปลายเป็นไฟลามทุ่ง จนคุ้มวอดวาย แม่คำป้อต้องตัดสินใจระหว่างหน้าที่ต่อสังคมหรือความรักต่อลูก และได้เลือกหน้าที่ต่อสังคมโดยการไปฆ่าลูก 

รับผิดชอบต่อสังคมอย่างไร ... อย่างแรกเทียนคำเป็นต้นเหตุที่ทำให้การโต้ตอบที่ไม่รู้จบ เทียนคำตัวใหม่ทำลายบรรทัดฐานของสังคม ห้าวเป้งล้มจ้าว เมื่อมีหนึ่งคนทำแบบนั้นแล้วลอยนวล สังคมจะเป็นเช่นไรต่อ รวมถึงที่สิ่งเป็นแรงขับสุดท้าย เมื่อเจ้าวงเดือนเจ้านางของอีกแคว้นเสียชีวิต เจ้าอีกแคว้นหนึ่งต้องไม่อยู่นิ่ง จำเป็นต้องมีผู้รับผิดชอบต่อเหตุการณ์นี้ซึ่งคือ เทียนคำตัวใหม่ แต่ครั้นจะส่งลูกให้ใครฆ่า ขอฆ่าเองดีกว่า อย่างที่กล่าวเป็นคำรับผิดชอบต่อสังคม เลี้ยงลูกไม่ดีต้องรับผิดชอบ 

...แม้ว่าจะเลือกอุดมการณ์ แต่แม่คำป้อก็คือมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่งและเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่รักลูกมาก สัญลักษณ์ของความรักคือรอยแผลกลางหลัง ที่แทงได้แค่แผลตื้นๆ เพราะ ID ของแม่ที่จะไม่ทำร้ายลูกมันได้ยั้งแรงอย่างอัตโนมัติ ... 

แม่ชีธารทอง ยิ่งอยู่สูงยิ่งเห็น
เมื่อเกิดชาติใหม่เป็นธารทอง แม่ค้าผู้ไม่สู้คน วิบากกรรมจากจิตใจมุ่งฆ่าลูกที่รัก ทำให้ในชาตินี้แม่ลูกไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้ หรือถ้าเป็นกรรมใหม่ ก็คือแม่ลูกมีจิตคนละร่องกัน กับลูกที่ยังเด็ก ID ย่อมมากกว่าอยู่แล้ว สิ่งที่ต้องการคือถ้าโดนรังแกแล้วแม่ต้องมาปกป้อง ต้องมาจัดการเด็กพวกนั้นคืนให้ แต่สำหรับผู้ใหญ่จะไม่เป็นอย่างนั้น ช่องว่างนี้เป็นส่วนหนึ่งทำให้แม่ลูกคู่นี้ไปด้วยกันไม่ได้

ชาตินี้แม่เรียกว่ามีบุญที่ได้พบกับสิ่งที่เหนือกว่า Superego ในอดีต คือ "ธรรมะ" ที่เซ็ตมุมมองต่อคนและโลกไปอีกแบบ และนำไปสู่จุดของการปล่อยวาง และพบกับความสุขอันแท้จริง แต่ในระหว่างเรื่องเราก็จะเห็นว่าแม่ชีก็ยังมีความเป็นมนุษย์ที่ห่วงลูกอยู่ แต่ก็ต้องบาลานซ์กับการปล่อยว่าง จะวิดีโอคอลไปเทศน์ให้ลูกฟังก็ไม่ได้เพราะกรรมใครกรรมมัน รอวันที่จะเป็นอิสระแล้วทำให้ได้เจอกันอีกครั้ง 

การมีตัวละครแม่ชีก็ถือว่าเป็นประโยชน์มาก มาเลคเชอร์ทำให้ดูง่ายขึ้น และเป็นไอเท็มที่ใช้ในเรื่องเหนือธรรมชาติ รวมไปถึงการปราบผี และปิดท้ายใช้แม่ชีมาตักข้าว... การเลือกวัดก็ถือว่าดี๊… เพราะวิวสวยมาก แพง แกรนด์ แล้วยังตีความได้ว่า ยิ่งอยู่สูงยิ่งเห็น สูงนี้หมายถึงการยกระดับจิตให้สูง เข้าถึงจิตเหนือสำนึก

สำหรับเรื่องนี้คุณขวัญฤดีรักษามาตรฐานความกลมกล่อม ความโดดเด่นในทีมคือมี "จริตพีเรียด" ยุคอดีตก็จริตโบราณ ยุคปัจจุบันก็อีกแบบ แม่ชีก็อีกแบบ เก็บรายละเอียดการแสดงได้ดี ทั้งวิธีการพูด action exclusion และ facial expression และเปลี่ยนยุคก็จะเปลี่ยนไปอีกแบบ เล่นได้กลมกล่อม ไม่มากไม่น้อยเกินไป และเป็นคนมีจังหวะ  take time ได้ลงตัวมากๆ ... สำหรับผลงานเรื่องอื่นๆ ของคุณขวัญฤดี ช่วง 80's เป็นนักแสดง ด.ญ. ช่วง 90's เมื่อโตเป็นนางสาวก็เป็นนางเอกทันที ด้วยความละอ่อนหน้าตาสไตล์การ์ตูนตาหวาน ก็ยืนกับบทนางเอกใสหวานน่าเอ็นดู

...สำหรับการติดตามผลงานของคุณขวัญฤดีก็เรียกว่าง่ายดายมาก ให้แฟนละครสามารถเห็นหน้าบ่อยกว่าคนในครอบครัว 

ชีวิตทุกคนต้องการ "ฝ่ายสนับสนุน" และ "ฝ่ายค้าน"
อุ่นเฮือน & สายป่าน - สายไหม มณีรัตน์ ศรีจรูญ

อุ่นเฮือน เสียงที่เธอไม่ได้ยิน
อุ่นเฮือนสาวชาวบ้านผู้เกิดมาในบ้านหนานแก้วและคำป้อ เป็นเด็กสาวธรรมดา รักน้อง เมื่อเข้าวัยฮอร์โมนนางก็มีความคันไปตามธรรมชาติ อยากเป็นสะใภ้เจ้าในมโน แต่วันเวลาผ่านไปเธอก็อยู่อย่างบ่าวผู้เจียมตน ซึ่งเข้าใจได้ว่าผ่านการป้อนข้อมูลของคำป้อ ทั้งยังไม่มีสิ่งที่กระตุ้นให้แหกคอกอะไร จึงก้มคองอเข่าไม่ต่างจากแม่ แต่ไม่เข้มข้นเท่ากับแม่ เรื่องอุดมการณ์ไปไม่ถึงแม่ อาจด้วยเกิดที่หลัง ไม่ได้ผูกพันกับเจ้านายขนาดนั้น พอรับรู้ได้บ้าง นอกนั้นคือการป้อนข้อมูลจากแม่ ยังมีขั้วของการรักน้อง เห็นใจน้อง น้องถูกเฆี่ยนมาก็มองว่ามันมากไป เมื่อแม่จะฆ่าน้องก็เป็นเรื่องที่ไม่เห็นด้วย และช่วยน้องให้หนีไป

นอกจากนี้อุ่นเฮือนได้มองเห็นความวุ่นวายที่มาจากความรัก การแย่งชิง ที่ทำให้ผู้หญิงสองคนต้องมาฆ่าฟันกัน เกิดสิ่งที่ฝังอยู่ในจิตว่า จะแอนตี้เรื่องรักผัวชาวบ้าน จะไม่รักคนที่มีเจ้าของ ซึ่งอุ่นเฮือนผู้ที่ยังไม่เคยรักใคร คงมองว่ามันง่ายดายที่ห้ามใจไม่ได้รักใคร 

สายป่าน ด่าข้ามชาติยกกำลังสาม
สิ่งที่ทำให้สายป่านฮาร์ดคอร์กว่าพี่อุ่นเฮือนเยอะ จนแอบคิดว่าแม่มาเกิดเป็นสายป่าน อุ่นเฮือนมาเกิดเป็นแม่รึเปล่า อาจเพราะอุ่นเฮือนมักเจอคำพูดซ้ำๆ ในทุกชาติว่า เป็นพี่ต้องดูแลน้อง เอ็งต้องช่วยแม่ดูแลน้อง เจ้าวงเดือนกราบกรานให้ช่วยหยุดน้อง แม่ชีขอฝากแก้วด้วยนะลูก ดูแล้วความเป็นไปของกลินทร์เป็นความรับผิดชอบของสายป่าน ความรับผิดชอบนำมาสู่หน้าที่ที่เป็น "ฝ่ายค้าน" ในชีวิตของกลินทร์

และเมื่อทำให้เห็นปมในอดีต ก็อาจมองได้ว่าเพราะสิ่งที่มันฝังในจิตใต้สำนึกของสายป่านคือปณิธานของอุ่นเฮือน สายป่านจึงเป็นคนแอนตี้เรื่องแย่งผัวเป็นอย่างมาก เมื่อมีประเด็นนี้จิตใต้สำนึกก็ลั่น หัวร้อน ด่าไม่แตะเบรก ด่าก่อนแล้วค่อยฟังทีหลัง ซึ่งหลายครั้งสายป่านควร have สติ และอาจจะทำให้สายป่านได้สิ่งที่ต้องการก็ได้

อีกเส้นเรื่องที่ใส่เข้ามาแล้วทำให้สายป่านมีวิวัฒนาการคือ เส้นเรื่องความสัมพันธ์กับเน่า เฟรนด์โซน ด้วยความเฟรนด์ลี่ของเน่า ที่พร้อมอยู่ข้างป่านตลอด ทนป่านได้ คอยให้ความเข้าใจ เรียกมาก็มา แถมยังไม่เปิดตัวแฟน ทำให้ป่านมโนไปไกล และหลงรักเน่า แต่เมื่อป่านได้รู้ว่าเป็นได้แค่เฟรนด์โซน เน่ามีแฟนอยู่แล้วด้วย สิ่งที่เกิดขึ้นสองสิ่งต้องต่อสู้กัน ฝั่งหนึ่งความรักที่ย่อมมีความปรารถนาตามมา อีกฝั่งคือมโนธรรม จริยธรรม และสิ่งที่ฝังอยู่ในใจว่าจะไม่ไปแทรกความรักของใคร ทำให้ป่านเห็นโลงศพและเงิบ ทำความเข้าใจกลินทร์ใหม่ว่าช่วงที่นางจะต่อสู้กับสิ่งนี้มันยากมาก พร้อมทั้งปรับทัศนคติของอุ่นเฮือนไปด้วย

ในความสะใจที่สายป่านด่าแซบมาก หรือความรำคาญที่สายป่านด่าเยอะกว่าฟัง มันได้สะท้อนมนุษย์ที่มีอยู่ หากคุณคิดว่ามนุษย์แบบนี้คือมนุษย์ที่ควรอยู่ให้ไกล อยากจะบอกว่าเมื่อมีวุฒิภาวะที่มากขึ้นคุณจะทราบว่า มนุษย์เราต้องการ "ฝ่ายค้าน" ในชีวิต คนที่ด่าเราได้ โดยที่ยอมถูกเกลียดดีกว่าเห็นคนที่รักเดินไปตกเหว ก็มีคุณเหมือนกันกับการเก็บฝ่ายค้านไว้ในชีวิตคุณ

สิ่งที่สายไหมทำได้เก่งคือเวลาเป็นคนปลอมๆ เสแสร้งเล่นได้ดีมากๆ ได้เห็นจากบทที่ผ่านมามาแล้ว ใน เพลิงพรางเทียน ทั้งสองบทเป็นคนจริงใจไม่มีเล่ห์อะไร ซึ่งทำให้เชื่อได้จริงๆ ความต่างของอุ่นเฮือนและสายป่านทำให้เชื่อว่าเป็นคนละคน เมื่อเป็นอุ่นเฮือน เหมือนลดอายุไปเป็นวัย 20 อ่อนๆ เป็นผู้หญิงหัวอ่อน เชื่องๆ รักครอบครัว มีความอบอุ่น รู้สึกอยากเข้าไปกอด พอเป็นสายป่าน เหมือนเพิ่มอายุเป็นอิเจ๊วัย 30 หัวแข็ง เหมือนภูเขาไฟเดินได้ ดูแล้วไม่อยากให้นางอารมณ์ขึ้น พอเห็นได้ว่าสายไหมคงต้องใช้พลังงานกับบทสายป่านมาก คำด่ายาว ศัพท์กะเทยก็เยอะ แล้วต้องด่าเพื่อให้กลินทร์เถียงไม่ทันด้วย แค่ฟังยังเหนื่อยเลย

ไพคา & แพม – เม นิศาชล ต้วมสูงเนิน

ไพคา ขี้ข้าหน้าเชิด
ขี้ข้าที่เดินตามหลังก็เก่ง พุ่งนำหน้าก็เก่ง เป็นขี้ข้าผู้ภักดี จะร้ายกับคนทั้งโลกแต่ภักดีกับนายเสมอ ไพคาหน้าเขียดก็เช่นกัน ที่สะท้อนเรื่องข้าสังกัดนายในยุคศักดินา นายจะเป็นทุกสิ่งทุกอย่าง มอบชีวิตให้ได้ นายตกต่ำต่ำไปกับนาย จะขึ้นสูงก็สูงไปกับนาย นายมีอำนาจก็กร่างได้ ซึ่งที่ไพคากร่างได้ไม่ใช่เพราะอำนาจในตัวเอง แต่เพราะอำนาจของนายเท่านั้น เธอสามารถด่าคำป้อทั้งที่อายุเป็นแม่ได้ และถีบไอ้สิงห์ที่ฆ่าหล่อนได้ง่ายๆ ไม่มีใครยอมเพราะเห็นหัวไพคาแต่ยอมเพราะหัวเจ้าวงเดือน ซึ่งเมื่อมาเจอกลินทร์ที่ไม่ให้ค่ากับเจ้าวงเดือน ไพคาจึงเป็นแค่คนฝีมือกากแต่ปากเก่ง โดนเบอร์แปดจนกลิ้งเป็นลูกบอลก็เท่านั้น 

ส่วนอีกด้านหนึ่งการดูแลกัน เหมือนมีกันแค่นี้ และฮอร์โมน ก็ทำให้ไพคาเกิดความปรารถนาในตัวเจ้านายของตัวเอง จุดจบของไพคาเธอถูกบังคับให้ต้องตายไปกับเจ้าวงเดือน เพราะเจ้านายไม่อนุญาตให้เธอถูกช่วย แต่หากไพคาสามารถช่วยเหลือตัวเองได้ ก็อาจเป็นไปได้ว่าเธอก็จะกอดคอตายไปกับเจ้าวงเดือน เพราะเธอก็ยึดติดกับเจ้านายหญิงของเธอไม่ต่างกัน

แพม ชีวิตฉันมันมีแต่เธอ
เคยเป็นหรือไม่ ทำเราให้เจ็บ ไม่เท่าทำคนที่เรารักเจ็บ… ภาพของแพมที่เราได้เห็นคือ ผู้หญิงที่มีเวลาให้เพื่อนอย่างปติมา ประหนึ่งบ้านอยู่รั้วติดกัน ไม่มีงานทำ ไม่มีครอบครัว ไม่มีเพื่อนคนอื่น ไม่มีอะไรทำแล้วในชีวิต หรือจริงๆ ก็มีแต่ละครไม่ได้ให้เห็นเลย เห็นได้แต่เกาะติดและแจมทุกเรื่องของปติมา ซึ่งอินทร์และคุณดุษฎีก็แซะบ่อยๆ ถึงจุดนี้ ก็ยังไม่พักอีก 

มันจะมีหรือไม่...คนที่จะทุ่มให้ใครขนาดนี้ ...เราจะมีเวลาให้สิ่งที่สำคัญเสมอ ถ้าปติมาสำหรับกับแพมมากกว่าทุกอย่างในชีวิต ก็เป็นไปได้ที่แพมพร้อมจะเททุกอย่างแล้วทุ่มให้ติ๊ รวมถึงแพมยังมีแรงขับอีกสามอย่างคือ บุญกรรมพันผูกในชาติก่อน กรรมใหม่ในชาตินี้ที่มีปมพ่อมีเมียน้อยส่วนแม่ก็เป็นผู้แพ้ และปมต่อเนื่อง มีหลายเคสที่การมีปมกับพ่อแม่ทำให้เกิดปมทางเพศ ในที่นี่แพมรักติ๊ในแบบมากกว่าเพื่อน และความรักก็เป็นแรงขับให้แพมทำทุกอย่างเพื่อติ๊ ขอให้ติ๊มีความสุขให้ได้สิ่งที่ต้องการ 

ไดเร็กชั่นของแพมถูกเซ็ตไว้ว่าเพื่อติ๊ อะไรนอกนั้นค่อยว่ากัน สนับสนุนติ๊ แต่การสนับสนุนต้องอยู่ในกรอบความคิดของเธอด้วย ซึ่งแพมมีมุมมองว่าผู้หญิงต้องทำตัวให้มีค่า แพมจะไม่สนับสนุนให้ติ๊ทำตัวเป็นผู้แพ้ เช่น ไปเที่ยวบาร์โฮสเพื่อประชดชีวิต ซึ่งก็ทำให้ตัวละครของแพมไม่ใช่ชดช้อยธรรมดา

การแสดงของเมในเรื่องนี้แจ๋และสก๊อยมาก เป็นเครื่องปรุงรสให้กับละคร มีจริตเหมือนชะนีน้อยที่โตมาโดยที่ช่วงปิดเทอมถูกขังไว้ในบ้านคนเดียวแล้วดูตำนานรักดอกเหมย ตัวเล็กแต่เรียกสปอตไลท์เป็นด้วยการเล่นให้ใหญ่โตขึ้น แต่นั่นแหละผู้หญิงตัวเล็กถ้าไม่เรียบร้อยแต่ริจะซ่าเยอะเพื่อชดเชยขนาดตัว และสิ่งที่เมได้โชว์ในเรื่องนี้คืองานอีโรติกเลสเบี้ยนได้กลิ่น The Handmaiden เบาๆ และภาพรวมของเมคือเป็นคนใส่เต็มมากๆ 

เน่า – นน ชานน ริกุลสุรกาน

เน่า ความไนซ์อาจไม่ใช่เรื่องดี
เน่าเป็นตัวละครที่มาทำหน้าที่ 2 อย่างหลักๆ คือ มาสนับสนุนเส้นเรื่องหลัก ระหว่างที่สายป่านมองว่าเรื่องย้อนอดีตของกลินทร์คือการสร้างเรื่อง เบนยังอยู่กลางๆ ก็จะมีเน่าที่ไม่สกัดจินตนาการ เน่ามีหลักคิดว่าสิ่งที่พิสูจน์ไม่ได้ ไม่ได้แปลว่าจะเป็นจริงไม่ได้ การเป็นนักเขียนบททำให้เน่าเนิร์ดและมีจินตนาการ ช่วยพลิกแพลงหาวิธีช่วยกลินทร์ และเป็นสายข้อมูลให้ทีมเพราะนักเขียนบทต้องทำงานกับข้อมูลอยู่แล้ว ซึ่งการทำเพื่อเพื่อนก็ได้เบียดเวลาต่องานและต่อแฟน 

และนั่นคือหน้าที่ที่สอง กับเส้นรักเส้นย่อยในเรื่อง ผู้ชายไนซ์บางทีก็ทำให้คนบางคนคิดไปไกล... เน่าให้สายป่านในจุดของเฟรนด์โซน พูดคุย ให้ความเข้าใจ อดทนกับป่าน อยู่ข้างกัน เรียกไปไหนก็ไป จะไปในทันใดหากเป็นเป็นจะรีบไป ทำให้ป่านคิดไปว่ามีความสำคัญกับเน่า ถ้าไม่สำคัญแกคงไม่ทำให้ขนาดนี้ ฉันคือคนที่สนิทที่สุดของแก พอเน่าโพสต์รูปก็คิดไปไกลว่าหมายถึงตัวเอง มโนแจ่ม ทั้งที่อีกด้านป่านไม่เคยรู้ เน่ามีเวลาอยู่กับแฟนมากกว่าอีกเพราะอยู่ห้องเดียวกันเลย ไอ้เรื่องการให้กำลังใจกัน เคียงข้างกัน เน่ากับหนิมเลเวลสูงกว่าเยอะ สิ่งที่เน่าทำกับป่านก็คือเพื่อน ซึ่งเป็นเพื่อนที่มีปัญหามากหน่อยเลยต้องใส่ใจมากหน่อย และที่ฉันไปหาแกได้ตลอดเพราะฉันทำงานฟรีแลนซ์แค่นั้นเอง

ชอบกับการใส่เรื่องเน่าหนิมป่านเข้ามา ทำให้เรื่องดูทันสมัยมากขึ้น เพราะเป็นเรื่องที่มีอยู่ในยุคปัจจุบัน จับต้องได้ สามารถเกิดได้กับคนเดินดิน เสริมให้เรื่องปัจจุบันที่ไม่มีแรงดึงดูดเท่าอดีต มีอะไรๆ มากขึ้น แล้วเป็นการเพิ่มเรื่องที่ดี ไม่เพิ่มแล้วทำลายแก่นเรื่อง แต่เติมในแบบที่ส่งเสริมแก่นเรื่อง ไม่หลุดธีม ชูตัวละครที่มีอยู่ด้วยเส้นเรื่องที่ทำให้แต่ละคนมีความโดดเด่น ไม่เป็นชดช้อย
 

พรานหนานแก้ว - ธนายง ว่องตระกูล

พรานหนานแก้ว เก่งนักมักปักธงตาย
พรานหนานแก้วมาพร้อมกับโปรไฟล์เริ่ด เก่งด้านการต่อสู้ บวชเรียนมา เก่งคาถาอาคม แถมยังมีคอนเน็กชั่นเป็นเพื่อนเจ้าเวียงสวรรค์ หนานแก้วได้เป็นอาจารย์สอนเจ้าน้อย นับเป็นบาปมากกว่าบุญ เป็นอาจารย์แต่ก็ซ้อนทับกับการเป็นขี้ข้า เจ้าน้อยปาดหน้าแย่งผลงานช่วยเทียนคำจากเสือ หนานแก้วก็ต้องเงียบเพราะนั่นคือเจ้านาย ต้องไม่ให้เจ้าน้อยเสียหมา แต่นั่นก็ทำให้เกิดเรื่องราวใหญ่โตที่คาดไม่ถึง 

หนานแก้วต้องมีประเด็นกับลูกศิษย์ เพราะเจ้าน้อยไม่เคยยอมรับเป็นอาจารย์อย่างแท้จริง มองเป็นชนชั้นล่างที่ตนจะก้าวผ่านไปเท่านั้น ลูกก็หนักแม่ก็หนัก เมื่อการขอให้เทียนคำรำแก้บนไม่สำเร็จ ก็สอนว่าผู้ชายที่สู้กับเสือตัวต่อตัว ต้องยอมจำนนให้กับอำนาจของชนชั้นสูง ซึ่งได้สะท้อนโครงสร้างของสังคมในยุคนั้น ว่าสองครอบครัวอยู่ตรงไหนกัน 

ธรรมดาพวกเก่งๆ มักจะต้องตาย เพื่อให้ตัวละครอื่นต้องเติบโตไปช่วยตัวเอง หรือไม่ก็คือโดนรังแกหนักขึ้น ซึ่งเป็นอย่างหลังมากกว่า เมื่อขาดคนที่สตรองในบ้าน ชีวิตของผู้หญิงชาวบ้านสามคนก็ถูกคุกคามทันที ซึ่งหนานแก้วมองเกมขาดทั้งหมด หาทางปกป้องลูกเมียเรียบร้อย รวมถึงได้สะท้อนค่านิยมต่ออีกอำนาจหนึ่งคือ อำนาจของสิ่งเหนือธรรมชาติ หนานแก้วรู้ว่าสิ่งที่เหนือกว่าเจ้าพ่อเวียงสวรรค์นอกจากเมียก็คือ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ เป็นอันรู้กันว่าถ้าเจ้าเวียงสวรรค์กลัวสิ่งศักดิ์สิทธิ์ กลัวตาย กลัวคุ้มวอดวาย ก็อย่าให้ใครมาทำร้ายสามแม่ลูก นี่คือการเล่นการเมืองทิ้งทวนของหนานแก้ว สมกับโปรไฟล์ที่ได้ปูมา

หนานแก้วไม่ได้มาเกิดอย่างคนในครอบครัว เพราะดวงจิตผูกติดอยู่กับการแก้บน ฟ้อนบูชาพระธาตุ ซึ่งเมื่อกลินทร์ทำได้สำเร็จ ดวงวิญญาณก็ได้รับการปลดปล่อย และอาจเข้าใจอีกเรื่องได้อีก มีความเชื่อว่าผัวเมียที่อยู่กับยืดคือเนื้อคู่จากชาติก่อน แล้วถ้าบุญร่วมกันก็จะคู่กันไปเรื่อยๆ ถ้าเกิดว่าหนานแก้วเป็นเนื้อคู่กับคำป้อ แล้วไม่ได้มาเกิดแล้วเจอกัน  ธารทองในชาตินี้ก็ไม่มีเนื้อคู่ คือมีสามีเพื่อให้มีแก้วมาเกิด แต่สุดท้ายก็ต้องแยกไป… เป็นเรื่องเป็นราว

สำหรับการสวมบทพรานหนานแก้วคลิกมากจริงๆ ตั้งแต่ลุคไทยผิวแทนเข้มๆ มาถึงมาดนิ่งๆ คูลๆ แต่แฝงความใจดี ชอบการเลือกแอคติ้งแบบนี้ กำลังพอดีไม่มากไม่น้อยเกิน ธรรมชาติดี ส่งคาแรกเตอร์ดี คือคนเก่งไม่จำเป็นต้องทำตัวเยอะ แอคอาร์ต แต่นิ่งๆ คูลๆ แบบนี้ทำให้เชื่อว่าเก่งจริง ไม่พูดเยอะฟันทีเดียวตายอะไรแบบนั้น บทในเรื่องนี้ถึงจะออกมาตาย แต่บทและซีนส่งมากๆ ตั้งแต่ซีนสู้เสือ ที่ดูแล้วต้องขนลุก เล่นดีมากๆ รำสวย อินเนอร์ดี เป็นเดอะเบสท์ซีน ซีนสาบานที่เห็นถึงความอบอุ่น ซีนโดนน้ำราดหัวสุดพีค ซีนลาตายที่มวลรวมทรงพลังมาก ซีนหลุดพ้นจากคำสาบานไม่ได้พูดซักคำ

เจ้าเวียงสวรรค์ - อธิวัฒน์ สนิทวงศ์ ณ อยุธยา

เจ้าเวียงสวรรค์ เจ้าเมืองผู้อาภัพ
มีอำนาจแต่พอจะใช้อำนาจกลับไม่ได้ มีภรรยาแต่ภรรยากดตลอดเวลา มีลูกแต่ไม่ได้เรื่อง มีเพื่อนเพื่อนตาย มีคำสาบานรักษาไม่ได้ มีลูกสะใภ้คิดฆ่า มีทุกอย่างแต่ซื้อชีวิตไม่ได้ เฟลที่สุดแล้ว 

เป็นที่ถกเถียงว่าในสังคมชายเป็นใหญ่มันมีความเป็นไปได้หรือที่เจ้าเวียงสวรรค์จะอ่อนข้อให้เมียแบบนี้ มีอะไรบ้างพอที่จะสนับสนุนการยอมนี้ อาจด้วยความรัก ความรักชนะทุกอย่าง ตอนสาวเจ้าแม่สวยมาก น่ารักมาก เพิ่งนิสัยเปลี่ยนตอนฮอร์โมนเปลี่ยนไป แต่คนมันรักไปแล้ว … อำนาจของเจ้าแม่ที่มีมาแต่ก่อน ถ้าครอบครัวของเจ้าแม่มีอำนาจมากก็ย่อมทำให้เกรงใจ และไม่อยากที่จะปะทะ … หรือความไม่มั่นคงในจิตใจของเจ้าเวียงสวรรค์เอง ขาดความเด็ดขาด ขาดภาวะผู้นำ แต่จะอย่างไร ถ้าเจ้าเวียงสวรรค์เข้มแข็งและจัดการปัญหาได้อย่างดี เรื่องก็คงไม่วอดวายขนาดนี้

ในชาติใหม่เจ้าเวียงสวรรค์ไม่ได้เกิดมาเป็นผัวเมียกับคุณหญิงดุษฎี ซึ่งไม่รู้ชัดว่าบุญธรรมกรรมแต่งไม่ได้ หรือเจ้าเวียงสวรรค์อธิษฐานทุกวันทุกคืน ชาติหน้าฉันท์ใดไม่เอาเมียแบบนี้อีกแล้ว แสบหูชาติเดียวก็เกินพอ ยิ่งประโยค อย่าเพิ่งตาย ตื่นมาโอนบัลลังก์ให้ลูกก่อน ต้องคิดแล้ว... 

เราพูดถึงนักแสดงตัวแม่ที่ละครเยอะสุดไปแล้ว ฝั่งตัวพ่อก็มีคุณต้นที่เป็นผู้เข้าชิง รับละครโหดเหมือนโกรธเพื่อนร่วมวงการ ฟาดไปปีละเป็น 10 เรื่อง หลายเรื่องก็คือออกมาตาย เพราะจะได้ไปรับเรื่องอื่นต่อ ในช่วงหนึ่งจะมีภาพจำว่าเล่นกับกันตนาบ่อย อีกภาพจำคือการเป็นดาวร้าย เพราะเล่นร้ายได้น่าเชื่อ มักเป็นคนมีคำนำหน้าชื่อ และมีลูกน้องเดินตามหลัง ร้ายได้ไม่จำกัดช่อง 

แม็ค – คิน การันต์ อร่ามศรี

นายแม็ค เลขาอยู่เป็น...อยู่ทน...ไล่แล้วก็ยังจะอยู่ต่อ
นายแม็คเลขาของคุณอินทร์ บทที่มีหน้าที่หลักเป็นคู่บทให้พระเอก หรือเรียกว่า “ชดช้อย” แต่กลายเป็นตัวขโมยซีนเบาๆ ด้วยคาแรกเตอร์ที่ปั้นขึ้นมาให้ คาแรกเตอร์ที่ว่าคือเลขาชายจอมแสบ ฉลาด อารมณ์ดี และที่สุดคือรู้ว่าจะควบคุมเจ้านายอย่างไร ให้เจ้านายไม่รู้สึกว่าถูกควบคุมมากไปนัก ซึ่งความอยู่เป็นนี่เองที่ทำให้แม็คเป็นคนที่อินทร์เปิดใจปรึกษาเรื่องส่วนตัว โดยที่อินทร์ยังไม่ปรึกษาแม่เลย แม่นี่คือออกคำสั่งและควบคุมวนไป แต่นายแม็คอยู่เป็นจะควบคุมอย่างอ้อมๆ และให้ความเป็นเพื่อนกับอินทร์ไปด้วย แถมยังอีคิวดี อินทร์จะเกรี้ยวกราดมานายแม็คก็รับมือได้หมด

และก็ถึงวันที่แสดงว่าแม็คห่างไกลจากชดช้อยมาก เมื่อมาเป็นสะพานเชื่อมมิตรภาพให้กับเจ้านายและแม่เจ้านาย อีกส่วนหนึ่งที่เล็กน้อย คือมาให้เห็นว่าอินทร์ก็มีดีอยู่ ชีวิตจริงมันเป็นอย่างนี้ เค้าอาจจะเป็นสามีที่แย่ของคนอื่น แต่เป็นเจ้านายที่ดีของเรา … แล้วเราจะอย่างไร นายแม็คเป็นคนที่เลือกที่อยู่ข้างอินทร์เพราะส่วนที่เป็นเจ้านายที่ดีของอินทร์ ทำไมจะไม่ได้ ทรราชย์ยังมีบริวารที่ซื่อสัตย์ได้เลย 

นอกจากการทำให้ครอบครัวเจ้านายสมานฉันทร์แล้ว ปิดท้ายนายแม็คก็ได้ทอดสะพานให้สายป่าน ซึ่งพอจะมองเห็นความคลิกกันของคู่นี้ ผู้หญิงที่ชอบจัดการ เป็นสายแข็ง หัวร้อน ก็ต้องเจอผู้ชายอย่างนายแม็คมาจัดการถึงจะเอาอยู่ นายแม็คสามารถเลี่ยงการปะทะแต่ได้สิ่งที่ต้องการ แต่ถ้าจะด่าสู้กันก็สู้ได้ แบบใครเหนื่อยก่อนแพ้
 

สำหรับเรื่องนี้ถือว่ามันเป็นสัดส่วนที่ประหลาดแต่ออกมาดี บุคลิกที่ดูนิ่งของคิน ก็เรียบร้อยสมกับงานเลขา แต่กับคาแรกเตอร์ที่ฉลาดเจ้าเล่ห์แพรวพราวของแม็ค กลายเป็นนายแม็คที่ “แสบหน้าตาย” น่าเอ็นดูไปเฉยเลย แถยังมีซีนจำในการด่าแม่เจ้านาย เป็นคนที่เกรี้ยวกราดได้คอมเมดี้มาก ยังไม่เนียนกริบเท่าไหร่ แต่การยืนต่อหน้าชไมพรแล้วด่าได้ ต้องจิตแข็งพอตัว

หนิม – ลีน่า ลลินา ชูเอ็ทท์

หนิม ไม่เป็นไร เราเข้าใจ เราโอเค
ในขณะที่ผู้หญิงปัจจุบันคนอื่น โกรธก็พ่นไฟ อยากได้ก็จะเอา ก็มีสนิมสร้อยอินดี้อยู่นางนึง ไม่มีไอจี ไม่ชอบเปิดเผยเรื่องส่วนตัว ซึ่งก็ไม่เคยมีโอกาสโพสต์ทุกอย่างลงโซเชียล ถ่ายคลิปไลฟ์สดตอนร้องไห้ ถ่ายคลิปเบ็บที่แปลว่าเพื่อน หนิมเป็นมนุษย์อุดมคติสุดๆ เข้าใจทุกอย่าง เข้าใจแฟน ไม่ทำตัวงี่เง่า ชอบพูดว่าไม่เป็นไร เราโอเค แต่ถ้ามันมากไป… 

เมื่อเน่าแฟนหนุ่มเป็นผู้ชายไหน ดีและให้เวลากับเพื่อน แล้วเลือกเพื่อนมาก่อนการไปหาครอบครัวหนิม แม้หนิมจะเข้าใจว่าไปหาวันอื่นก็ได้ และอีกฝั่งคงมีความจำเป็น แต่สิ่งที่แอบรู้สึกแน่ๆ คือ การจัดลำดับความสำคัญ อะไรสำคัญเราจะมีเวลาให้เสมอ หรือฉันสำคัญกับเธอไม่พอ หรือลึกๆ ของหนิมให้ค่ากับการพาแฟนไปพบพ่อแม่มากๆ แต่เมื่อเน่าไม่ได้ทำให้หนิมรู้สึกว่าให้ค่าเท่ากัน มันก็เฟล

ถ้าลองเป็นอย่างหนึ่ง ถ้าหนิมออกจากจุดแฟนในอุดมคติ ไม่อยากดูงี่เง่าให้แฟนต้องเลือกว่าจะเลือกเพื่อนหรือแฟน ต้องการอะไรบอกกับเน่าตรงๆ อยากได้เวลาจากเน่ามากกว่านี้ การไปหาพ่อแม่มันสำคัญสำหรับหนิมมากเน่าอย่าเทเลย เน่าอาจจะเลือกหนิม เพราะหนิมสำคัญกว่า หรือเน่าอาจจะมีคำอธิบายอะไรดีๆ ให้หนิม มีการต่อรองอื่นๆ ที่จะทำให้หนิมไม่ต้องมาร้องไห้ลับหลัง ...และเน่าเอง ผู้หญิงที่พูดว่าไม่เป็นไร … ส่วนใหญ่คือเป็น

ไอ้สิงห์ - นิวส์ นริศสันต์ โลกวิทย์

ไอ้สิงห์ คาถาหรือจะสู้มารยาหญิง
ตัวละครไอ้สิงห์ ทำให้เห็นว่าผู้หญิงควรจะเข้าหาผู้ชายอย่างไร ไอ้สิงห์เป็นคนเก่ง มีคาถา แล้วมีรูปร่างหน้าตาที่ไม่เบา แต่สิ่งที่ได้รับจากผู้หญิงรอบข้างคือการกดค่าลง เจ้าวงเดือนปฏิบัติอย่างขี้ข้า นังไพคาที่ขี้ข้าเหมือนกันก็ทั้งกด ทั้งถีบ ทั้งดูถูก เพราะหวง หึง หรือคันก็ไม่ทราบแน่ชัด และเจ้าวงเดือนก็ไม่ได้ปกป้องอะไรเท่าไหร่นัก ซึ่งทำให้สิงห์เกิดช่องว่างในใจ เมื่อเทียนคำตัวใหม่จับปมตรงนี้ได้ ก็เล่นละครใส่ ใช้คำโกหกถมช่องว่างในใจให้สิงห์ ให้สิงห์รู้สึกว่าตัวเองมีค่า เจ๋ง เท่ หล่อ เป็นที่ต้องการของใครสักคน เท่านี้สิงห์ก็เสร็จแล้ว ผู้ชายเมื่อสิ่งนั้นชี้ไปตรงไหน หัวใจก็จะไปทางนั้น สิงห์เลือกที่จะเตือนภัยเทียนคำ และมีเรื่องต่อยตีกับเจ้าน้อยได้ และทำให้สิงห์ถูก eliminate

แน่นอนว่าสิงห์มีปมเรื่องการยอมรับ การเป็นที่ต้องการ และเทียนคำก็มาเติมเต็ม แต่พอสิงห์ทราบว่าทุกอย่างมันปลอมหมดเลย สิงห์ถูกจี้ปมหนักกว่าเดิม พร้อมกับโดนพรากสิ่งที่แสนจะภูมิใจที่สุดคืออาคม …ซึ่งวรรณะก็ต่ำ จนก็จน  คาถาเป็นอย่างเดียวที่ภูมิใจสุดแล้ว โกรธมากแม่... สิงห์ได้ถูกสตีลกลับมาเพื่อจัดการเทียนคำ และทำล้างผลาญแบบวางไม่ลง ปิดท้ายด้วยบทที่เอาไว้เป็นลูกเล่นส่งท้าย อาภัพมาก ไม่ได้เกิดไม่พอ เป็นผีโง่เข้าใจผิดอีก และอาภัพต่อ มาหลอกเค้าเต็มที่ แต่ไม่มีใครรู้จักเลย เวลาแนะนำตัวก็ไม่มีอีก ถูกนรกสูบแล้วไอ้คนที่ยืนอยู่ยังคงงงต่อ ใครวะ ???

บทบาทก่อนหน้านี้ก็คือ ไอ้ผา จากอังกอร์ เรียกว่าเป็นอีกหนึ่งบทที่คนสนใจตั้งแต่ก่อนละครออนแอร์ ไม่ใช่พระเอก ไม่ใช่พระรอง ไม่ใช่บิ๊กบอส แต่เป็นลายเซ็นของเรื่อง เพราะพี่กัญจน์ พ่อยอดชายนักปิ้งไก่ได้สร้างตำนานเอาไว้ ไม่เหมือนพี่กัญจน์ต้องยอมรับนั่นคือยูนิค กลายเป็นผาอีกแบบดูแกร่ง ดิบ เถื่อน แต่มีแววตามีความเป็นเด็กหนุ่ม ดราม่าก็ได้ เรียกน้ำตาได้ 

สำหรับเรื่องนี้ก็ยังมากับความแกร่ง ดิบ เถื่อน พอสปอตไลท์มา และเรื่องราวทำให้เห็นมิติของตัวละครนี้ นิวส์คลิกกับทางนี้ผู้ชายที่ดูดิบภายนอกแต่มีจุดอ่อนในใจ สื่อสารความเป็นไอ้สิงห์ออกมาได้ และเหมือนทำบุญกับเสือเอาไว้ ละครสองเรื่องแล้วที่เกี่ยวกับเสือ อังกอร์ ยืนดูเสือ เรื่องนี้เป็นเสือเอง เรื่องหน้าจะมีอะไรเกี่ยวกับเสือมั้ย… หรือเกี่ยวกับไก่ดี

หมี่ซั่ว – ธงธง มกจ๊ก
หมี่ซั่ว อยากให้โลกรู้ว่ากรูใหญ่

หมี่ซั่วเป็นตัวประกอบที่เข้ามาเป็นตัวอุปสรรคให้ตัวเอก เป็นอันตรายที่เข้ามาขัดเกลาให้กลินทร์หยุดจากการแย่งสามีคนอื่น เพราะถ้าไม่หยุดก็มีโอกาสพลาดและโดนทำลายแน่ เป็นตัวสนับสนุนให้ฝ่ายตรงข้ามเพื่อทำให้เห็นว่า ปติมาทำอะไรเพื่อชีวิตรักบ้าง ซึ่งมีไหวพริบมาก ศัตรูของศัตรูคือมิตร ชวนเข้าปาร์ตี้แล้วทำเควสล่าหัวกลินทร์

แม้จะเป็นแค่ตัวประกอบแต่ทำให้ความร้ายกาจของมนุษย์ เมื่อถูกลูบคมอำนาจความเป็นสื่อ กลไกการป้องกันตัวก็ลั่น ใช้อำนาจนี้มีทำลายศัตรู อีกทั้งยังเป็นการเชือดไก่ให้ลิงดูว่า ท้าทายคนอย่างฉันแล้วจะเป็นอย่างไร … เรื่องราวอย่างนี้มีให้เห็นกันอยู่ 

สื่อมวลชนถูกเรียกว่าเป็นฐานันดรที่ 4 เนื่องจากเป็นอย่างที่ 4 ที่มีอำนาจต่อทิศทางของสังคม ถัดจาก สถาบันกษัตริย์ การเมือง ศาสนา ที่มีอำนาจเพราะกุมความจริงอยู่ในมือ ถึงขั้นทำให้เรื่องไม่จริงเป็นจริง และสามารถครอบงำความคิดของคน ทำให้สิ่งหนึ่งมีค่า อีกสิ่งหมดค่าได้ เมื่อมีอำนาจอยู่ในมือเช่นนี้แล้ว หากมีจรรยาบรรณก็จะคิดว่าเราต้องระวังในการนำเสนอ ต้องมีความรับผิดชอบ แต่ถ้าเมื่อไหร่ก็ตามมีสิ่งที่ชนะจรรยาบรรณได้ เงินตรา อำนาจ ความต้องการส่วนตัว อำนาจตรงนี้ก็เป็นอาวุธทำร้ายคน

สิ่งที่หมี่ซั่วได้ทำคือการสร้างให้กลินทร์เป็นผู้ร้ายในสายตาประชาชน เอาเรื่องคาวๆ ออกมาแฉ ซึ่งต้องยอมรับกลินทร์ก็ผิด เพราะถ้าไม่มีเรื่องที่ผิด ก็ไม่มีอะไรมาโจมตีได้แบบนี้ แต่ดีกรีความร้ายกาจของหมี่ซั่วคือการคอลมาถากถาง เอาให้รู้ว่าฉันทำลายเธอได้ และนี่คือการทำเกินขอบเขตหน้าที่นักข่าว แต่คือการเล่นการเมือง ตามด้วยการยิงคำถามชี้นำในการแถลงข่าว การใส่ความคิดเห็นตัวเองลงไป ซึ่งมีผลต่อการรับรู้ของคน ซึ่งก็เป็นเรื่องที่เกินเรื่อง 

และสิ่งที่หนักที่สุดคือการคุกคามชีวิตส่วนตัว มันอาจจะเป็นเรื่องเทาๆ เพราะอยู่ระหว่างกลางระหว่างความเป็นส่วนตัว กับ ดาราคือบุคคลสาธารณะ แต่มันไม่เทา มันเป็นดำ เพราะเจตนาไม่ใช่เพื่อประโยชน์ของสังคม แต่เป็นความสะใจที่ได้แก้แค้น หรือคือผลประโยชน์ของตัวเอง มันคือการเอาเรื่องดาราเป็นบุคคลสาธารณะมาใช้เป็นข้ออ้าง 

ด้วยความที่หมี่ซั่วเป็นแค่ตัวประกอบ บทสุดท้ายเลยเป็นแค่การโดนต่อย… “เพื่อความบันเทิงทางบ้าน” (มิตรสหายท่านหนึ่ง, 2562) เลยเป็นเรื่องแค่ คุกคามคนอื่นก็ระวังโดนทำกลับ เป็นเรื่องง่ายๆ แต่ถ้าจะตีความก็คือ หมี่ซั่วพยายามจะสร้างอำนาจ ดาราต้องดีกับฉันถึงจะรอด ใครที่ขัดใจฉันฉันจะเอาจนไม่มีที่ยืน ถ้าวันหนึ่งกลินทร์ย่อยยับ หรือกลินทร์ขอโทษยอมก้มหัวให้ นี่คือฉันใหญ่มาก แต่พอโดนต่อยโดยอินทร์ คนที่ไม่เห็นอำนาจของหมี่ซั่วในสายตาเลย ภาพมายาที่สร้างก็ไปด้วย หมี่ซั่วเป็นนักข่าวคาวๆ ที่คุกคามคนแล้วโดนต่อยกลับ เสียเครดิตไปเลย กว่าจะทวงเครดิตกลับมาได้ไม่ใช่เรื่องง่าย จะแก้แค้นอินทร์เพื่อทวงศักดิ์ศรีคืนก็ยาก เพราะอินทร์เป็นนักธุรกิจ ไม่ใช่ดาราตัวเล็กๆ ที่จะกินหมูง่ายๆ … เลยเสียมา

สำหรับการเล่นเกมอำนาจของนักข่าวบันเทิงในปัจจุบัน ก็ยอมรับว่ายังได้ผลอยู่ มีตัวอย่างให้เห็นการเล่นเกมของสำนักข่าวบันเทิงเจ้าหนึ่งเมื่อไม่นานมานี้ เป็นดาราต้องอยู่เป็น เพราะมนุษย์ยังเป็นเช่นเคย “พร้อมเชื่อ” สมมติว่ามีข่าวดาราอักษรย่อออกมา สิ่งแรกที่ทำคือ หาว่าเป็นใคร ก่อนที่จะหาว่าข่าวมาจากไหนและเชื่อได้หรือไม่ แต่อีกสิ่งที่เป็นข้อดีคือ โซเชียล และ citizen journalists ที่มาคานอำนาจ ทำให้ผู้คนเข้าถึงข้อมูลแบบที่ไม่ผูกขาดว่าต้องไปรับจากนักข่าวกระแสหลัก 
 

Create Date : 17 มิถุนายน 2562		0 comments
Last Update : 17 มิถุนายน 2562 15:43:41 น.
Counter : 5057 Pageviews.
Share Tweet