โห...มาแป๊บเดียว
แต่งบล็อคสวยเชียว

ร้อนแล้วนะพิมญดาจ๋า อะคริๆ

เพราะอีกแร้วคับท่าน...อิอิ
เด๋วเข้ามาเขียนต่อน๊า
ตอนนี้พักผ่อนรอยหยักก่อน...หุหุ
วันนี้ทามงานเครียดมั่กๆ คิดไรมะออก

ยาม ต้องห่างเหว่ว้า มองไป
อยู่ ณ แห่งหนใด สุดคว้า
ไกล กว่าที่หัวใจ กำหนด
ห่าง แค่ไหนใต้ฟ้า ใช่ร้างราไกล


พับ ฟ้าที่ใหญ่กว้าง สุดตา
ฟ้า ย่อจำลองมา ส่งให้
ฝาก กระดาษนภา ใบหนึ่ง
ดาว ส่งให้เก็บไว้ คอยย้ำใจเรา

จุ๊บๆค่ะพี่พิมญดา

พี่ชายเข้ามาชมสมดวงจิต
พิมแค่คิดแค่ทำตามพี่สอน
เสร็จจากบ้านจะร่วมกันสร้างฝันกลอน
รอพิมก่อนนะพี่ชาย..ปลายฟ้างาม


ขอบคุณค่ะพี่ชาย

สวัสดีค่ะพี่rakleklek

ขอบคูณที่เข้ามาอ่านนะเจ้าค่ะ

พักผ่อนบ้างน๊า..แต่เข้ามาอ่านกลอนพิมก็ถือว่าพักผ่อนแล้วเนอะ

อิอิอย่าลืมแต่งกลอนมาฝากพิมบ้างนะคะพี่รัก..

นู๋อัล.จุฟๆ

หากน้องพับแผ่นฟ้าเอาไว้
ดาวสดใสคงหม่นหมอง
งั้นเอาใจพี่ไปครอง
พี่รับรอง..พับหัวใจ..ให้นู๋อัล..

อิอิ..ขอบใจจ๊ะน้องสาวพี่สู้ๆๆสอบให้ได้เน้อวันนี้

อ้าว..ลืมคอมเม้นอาจารย์ได้ไงค่ะ

อิอิ..แหมๆๆร้อนกากาศยังไม่อาจเทียบหนาวหัวใจนะคะ

มันเป็นไปได้ทุกเวลาที่คิดถึงใครบางใครค่ะ..อิอิขอบคุณค่ะอาจารย์โรมิโอ

แม้นเวลา พาใจ ให้ไกลห่าง
ขอบฟ้ากว้าง ขวางกั้น ให้ฝันหา
เธออยู่ไหน เป็นอย่างไร ยามไกลตา
รู้ไหมว่า ฉันคนึง คิดถึงเธอ

บ้านสวยจังค่ะ คนงาม

ว๊าวน้องพี่มาแอบอยู่นี่เอง เอาใจช่วยครับ

แม้นเวลา พาใจ ให้ไกลห่าง
ขอบฟ้ากว้าง ขวางกั้น ให้ฝันหา
เธออยู่ไหน เป็นอย่างไร ยามไกลตา
รู้ไหมว่า ฉันคนึง คิดถึงเธอ



แบบนี้..คนบนฟ้าคงมีความสุขนะคะอาจารย์การได้แต่งบล๊อกเข้ากับบทกลอนที่ออกมาจากใจกับเสียงเพลงเหงาๆแบบนี้..ยิ้มได้นะคะอาจารย์..เวลาอาจารย์คิดถึงใครสักคนมองฟ้างามสิค่ะ..บางทีเพื่อนคนนี้ก็มองอยู่ทุกคืนค่ะ

โดย: ท.เมืองกาฬ IP: 125.26.234.10 วันที่: 16 มีนาคม 2552 เวลา:1:01:52 น.

โดย: อ้อ IP: 125.26.208.18 วันที่: 16 มีนาคม 2552 เวลา:11:09:54 น.

มีหนุ่มหล่อมาฝากครูอ้อค่ะ..อิอิ

รีบสามัคนะคนจ๋วยจะสอนทำให้

โดย: somnumberone วันที่: 16 มีนาคม 2552 เวลา:11:11:39 น.

พี่ชายค่ะ..ดีใจพี่ชายมาเยี่ยม

พิมสงสัยรุ่นเหลนพี่ชายนะเนี่ย

พี่บอกเล่นรุ่นแรก..อิอิ..

เพลงเพราะมาก คิดถึงบรรยากาศเก่าๆนะ จุ๊บๆๆ

โดย: Romeo IP: 118.172.206.135 วันที่: 17 มีนาคม 2552 เวลา:19:46:43 น.



คิดถึงใครนิ..อาจารย์..อิอิ..

นกแก้ว เพือนรัก
ขอบคุณนะที่โบยบินไปเยี่ยมเพื่อนพร้อมนำบทกลอนของเราไปฝาก
ทีป่าใหญ่ทางโน้น ช่วงนี้เพื่อนนกแก้วไม่ค่อยได้กลับบ้าน เวลาส่วนมากจะมาอยู่กับนกแก้วมากกว่า
นกแก้วรู้มั้ยระยะนี้เพื่อนนกแก้วเหงามากไม่มีใครเข้าใจเพื่อนคนนี้เท่านกแก้วหรอกนกแก้วเราเป็นเพิ่อนกันตลอดไปนะ อย่าทอดทิ้งกันนะ