เหมือนได้เป็นส่วนหนึ่งในหนังสือเลย ดีจัง

รูปข้างบนเด็กๆยังไม่ไว้ผมยาวเลยเน๊าะ
เดี๋ยวนี้เป็นยาวผมยาวฉลวยสวยเหมือนใครน๊า

น่ารักจังค่ะ

พี่แนนนี่ก็ชอบอ่านหนังสือเด็กหน่ะ หนุกดี

สวัสดีค่ะ พี่อ้อ

น่ารักจังเลยค่ะ หนังสือเขาเขียนจากรูปปั้น หรือรูปปั้นทำตามหนังสือคะ น้องแจสมัน กับน้องอเคชา ยังเบบี๋อยู่เลยในรูป

หนังสือเด็กปอก็ชอบอ่านนะคะ ที่บ้าน (ที่เมืองไทย) มีซื้อเก็บๆ ไว้บ้าง ได้อ่านให้หลานชายทั้งสามฟังค่ะ (ถ้าไม่อ่านให้ฟัง สามหนุ่มมันจะเล่นซนระเบิดไปเลยค่ะ)

ตอนนี้ป้ามัน(ปอเป็นป้าแล้วนะ) ก็อ่านหนังสือสำหรับเด็กภาษาเยอรมันค่ะ อ่านเอาง่วง ก่อนนอน

คิดอยากใด้ลูกแฝดจิงเรา แฝดเหมือนลูกแม่อ้อนะค่ะ ไมใช่ แฝดเหมือนแม่เป็ด

ป้าปอมก็ชอบหนังสือเล่มนี้เหมือนกันค่ะ สองสาว ป้าได้อ่านหนังสือที่เล่าถึงเบื้องหลังการเขียนหนังสือเล่มนี้ด้วยค่ะ คนวาด (คนแต่ง) ช่างมีความอดทน ไปนั่งเฝ้าดูเป็ด แล้วก็ตามวาด ร่างอยู่หลายร่างทีเดียว

เป็นหนังสือดี ที่ได้รับรางวัล Caldecott Medal Award ซึ่งให้รางวัลหนังสือที่มีภาพประกอบยอดเยี่ยมด้วยค่ะ

รีบมาตอบก่อนหมดเวลางานกลับบ้านค่า

แอม...สองปีกว่าแล้วนะเนี่ยที่ำไปมา ซัมเมอร์นี้ได้ไปอีกแล้วหล่ะ สองสาวตอนนั้นผมสั้น แถมแม่ยังตัดผมไม่เก่งอีกต่างหาก ผมแหว่งๆ อ้อเพิ่งตัดผมสองสาวไปเมื่อวันเสาร์จ่ะ ตอนนี้ไม่สั้นไม่ยาว กลางๆ

พี่แนนนี่...หนังสือเด็กตลกนะคะ เดี๋ยวนี้มีหนังสือดีๆเยอะ เดี๋ยววันหลังเขียนถึงหนังสือเด็กไทยบ้าง เพราะมีดีๆอยู่เยอะเหมือนกันค่ะ

น้องปอ...เขาเขียนเรื่องตามเรื่องจริงๆค่ะ คือมีเรือหงส์จริงๆ แต่รูปปั้นมาสร้างตอนหลังจากหนังสือประสบความสำเร็จค่ะ เวลาสองสาวบ้านพี่ซนมากๆ พี่จะจับมานั่งฟังพี่อ่านหนังสือค่ะ ให้สงบสติอารมณ์ เค้าชอบอ่านหนังสือมากๆเลยค่ะ

คุณอ้อ...ถ้าแฝดแบบแม่เป็ดหล่ะ แฝดแปดเลยนะคะ ฮ่าๆๆๆ

พี่ปอม...เค้าวาดสวยจริงๆค่ะ เป็นภาพเขียนลายเส้นสวยดี อ้ออ่านเล่มนี้บ่อยมาก บางทีไม่ต้องมองหนังสือแล้วค่ะ จำได้

น้องสองคนน่ารักมาก ชอบตาแป๋วๆ ของเค้าที่สุดเลยค่ะ

เมื่อปลายปีที่แล้ว พาเด็กๆ ที่บ้านไปบอสตัน
แล้วเดินเล่นไปพาร์คนี้เหมือนกันค่ะ เห็นรูปแม่เป็ด
กับลูกๆ แล้วก็นึกถึงบอสตันขึ้นมาเลยค่ะ

ว่าแล้วก็อยากหาหนังสือเล่มนี้มาอ่านบ้างจังค่ะ

สองสาวโตขึ้นต้องรักการอ่านแน่ๆเลย เก่งๆอย่างคุณแม่คุณพ่อนะจ๊ะ

น่าประทับใจจังเลยค่ะได้ไปตามรอยเรื่องราวในหนังสือกันแบบนี้

นาน ๆ จะได้เห็นรูปสองสาวสักที หน้าตาจิ้มลิ้มเหมือนตุ๊กตาเลยค่ะแม่อ้อ

น่าร้ากกกกกก

สองสาวหน้าตาน่ารักมากๆ ค่ะ

ว้าว ดีจังเลยค่ะ ได้อ่านหนังสือและก็ได้ไปสถานที่เดียวกันด้วยมา
แบบนี้ก็จินตนาการและคิดตามได้ง่ายๆ เลยนะค่ะ

สองสาวน่ารักจังเลยค่ะ ชอบอ่านหนังสือด้วย ถ้านิดมีหลานและได้อยู่กับเค้าบ่อยๆ
ก็อยากให้เค้ารักการอ่านนะค่ะ เพราะการอ่านเชื่อว่าทำให้เราเปิดโลกได้กว้างขึ้น
เร็วน่ะค่ะ

สองสาวน่ารักมากๆๆเลยค่ะ

คุณวดี...ตาแป๋วจริงๆค่ะ เวลาร้องไห้น่าสงสารมากๆ หนังสือน่าจะมีตามห้องสมุดนะคะ บอสตันเป็นเมืองโปรดเมืองหนึ่งของอ้อเลยค่ะ เดี๋ยวซัมเมอร์นี้ได้ไปทำงานที่นั่นอีกแล้วค่า

ป้าพิม...ไม่ต้องรอโตเลยจ้า ตอนนี้ก็รักการอ่านจนบางทีแม่อ่านจนคอแห้งเลยจ่ะ

แม่ปุ๊...ตอนเด็กๆเหมือนตุ๊กตาค่ะ เพิ่งสังเกตว่าในรูปแต่งตัวเหมือนกันอีกต่างหาก ตอนนี้โตแล้วไม่ใส่อะไรเหมือนกันเลยค่า

คุณสาวไกด์ฯ...ขอบคุณที่แวะมาค่า

คุณนิด...ตอนเด็กๆแม่ของอ้อก็พยายามให้อ้อกับพี่เือื้อยรักการอ่านค่ะ พี่เอื้อยนี่ชอบอ่านหนังสือมากๆ อ้อนี่มาอ่านมากตอนโตแล้ว การอ่านหนังสือนี่เป็นการใช้เวลาว่างที่ดีมากเลยนะคะ

คุณwhitelady...ขอบคุณที่มาทักทายค่ะ

ขอฝากเนื้อฝากตัวเป็นเพื่อน จขบ ได้ไหมคะ

วันก่อนนู้นนนน หลงเข้ามา แล้วติดใจในความน่ารักของสองสาวน่ะค่ะ

คุณคอเล่า...ได้เลยค่า แวะมาเยี่ยมกันบ่อยๆนะคะ อ้อจะพยายามมาเขียนบ่อยๆค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

เราก็ติดใจเหมือนกัน.....

คุณคอเล่าขา สาวเขียนเข้ามาก็ติดใจในความน่ารักของสองสาวเช่นกันค่ะ
สาวเขียนไปบอสตันหน้าหนาวตลอดเลยค่ะ นี่วีคหน้าจะไปอีกแล้ว
ไปมันตอนหนาวเดินดูอะไรไม่ได้เลยค่ะแม่อ้อ มันหนาวมากๆๆๆ
งงเหมือนกัน ทำไม ต้องไปหน้าหนาวที่บอสตันตลอด

ปล. แม่อ้อตัดผมสองสาวได้กิ๊บเก๋มากๆๆค่ะ (กิ๊บเก๋ไม่เหมือนใครไงค่ะฮาๆ)

ดีจึงเลยค่ะ ที่หนังสืออิงสถานที่จริง ทำให้เด็กๆได้เรียนรู้สถานที่ต่างๆแบบไม่น่าเบื่อ เรือออกแบบน่านั่งดีจัง ถ้าได้ไปต้องหาโอกาสไปนั่งบ้าง สองสาวหน้าตาจิ้มลิ้มจังเลยค่ะ เห็นแล้วอยากมีลูกสาว อิอิ

สวัสดีค่ะ ... เรื่องรักการอ่าน อยากให้มีการปลูกฝังในเด็กเยอะๆ นะคะ เพราะนิดว่า
มันสร้างจินตนาการได้ดีกว่าการดูทีวีนะค่ะ แต่พูดไปแล้วก็อาย เพราะว่าเราเองก็
ถูกเลี้ยงมาจากการดูทีวีเหมือนกัน แต่ดีหน่อยว่าได้ดูแต่ว่าไม่ติดมากมาย
แต่มาเห็นหลานตอนนี้สิค่ะ ที่บ้านเค้าอยู่กับย่าและปู่ สองคนก็แก่เค้าเลยเลี้ยง
หลานกับทีวี เยอะเกินลิมิตไปหน่อย อย่างละครงี้ ถ้าเราไม่ได้ดูนะ แล้วไปถามเค้า
เค้าก็จะเล่ามาเป็นฉากๆ เลยค่ะ แถมมีแสดงเล็กๆ ด้วย น้ำเสียงก็ทำเสียงเล็กเสียง
น้อย โอ้ยยย กลับไปทีต้องบอกเลยว่าให้เลิกดูละครหลังข่าวแล้ว ไม่ดีเลย อยู่แค่
ป.2 เอง แต่แก่แดดมากเลยค่ะสำหรับเด็กแค่นี้ เห็นแล้วตกใจใจการเลี้ยงของย่าซึ่งเป็นป้าของนิดเองนี่ล่ะคะ


------------------------------------------------------------------

ที่เม้นท์เรื่องพ่อบ้านน่ารัก ช่วยทำนั่นทำนี่ .. นิดว่าก็ดีนะคะ อย่างน้อยก็คือช่วยเหลือ
ซึ่งกันและกันค่ะ เค้าไม่ทำอย่างหนึ่ง เราก็ทำได้ ช่วยกันสบายดีค่ะ ... ที่เล่าเรื่องนี้
แล้วไม่ได้เล่าในบล็อกก็คือ นึกถึงเพื่อนบางคนด้วยน่ะค่ะ เพราะแฟนเค้าเป็นพวกไม่ทำ
อะไรเลย คือถือว่ากลับบ้านแล้วก็จบล่ะ เพราะหน้าที่นอกบ้านทำงานมาแล้ว เข้าบ้าน
ก็จะให้เมียตัวเองทำอย่างเดียว ซึ่งตรงนี้มองถึงความมีน้ำใจอ่ะคะ เค้าไม่ค่อยมี
เลยรู้สึกแย่ เพราะอย่างน้อยๆ เอ่ยปากสักนิด มันก็คงดีแล้วน่ะค่ะ แต่ว่านี่ไม่มี
เลยอ่า ก็เลยเขียนแต่ว่าไม่ได้เอาเล่าในบล็อกน่ะคะ

หนังสือน่าอ่านมากๆเลยน้องอ้อ..
มีประโยชน์ด้วยน่ะค่ะ..

..สองสาวของป้าติ๊กสวยน่าัรักจริงๆ โตขึ้นเยอะเลยค่ะ..

พี่ไม่ค่อยได้ซื้อหนังสือให้ลูกเลยค่ะ
แต่จะมีหนังสือเด็กติดบ้านอยู่เสมอ
บ้านพี่อยู่ใกล้ห้องสมุด ขับรถ ๕ นาทีก็ถึง
ไปยืมได้คราวละ๒0เล่ม
มีบัตรห้องสมุด ๒ ใบก็สามารถยืมได้ครั้งละ ๔0 เล่ม
เลยไม่จำเป็นต้องซื้อเลยค่ะ
แต่ไม่เคยยืมถึง ๔0เล่มหรอกค่ะ
อาศัยไปบ่อยๆ ให้ลูกคุ้นเคยกับห้องสมุด
คุ้นเคยกับหนังสือ เค้าจะได้รักการอ่าน
ซึ่งก็ทำสำเร็จกับพี่เจนนี่ไปแล้ว
น้องนิคก็กำลังตามรอยพี่สาวอยู่

หนังสือเด็กหลายๆเล่มเลยที่อ่านสนุกนะคะ
ยังไม่ได้อ่านเล่มข้างบนที่อ้อซื้อมาให้สองสาวเลย
ถ้าเห็นก็จะหยิบยืมมาอ่านบ้าง ขอบคุณน้องอ้อที่แนะนำนะคะ

คุณปลายปัญญา...ติดใจแล้วต้องแวะมาคุยกันบ่อยๆนะคะ

คุณสาวเขียน...บอสตันนี่เมืองสวยนะคะ อ้อไม่เคยไปหน้าหนาว พี่สะใภ้อยู่แถวนั้นค่ะ เค้าอยากให้อ้อย้ายไปอยู่ใกล้ๆจะแย่ หน้าร้อนพอไหวค่ะ หน้าหนาวหิมะตกเยอะจัง เรื่องตัดผมเดี๋ยวนี้ตัดเก่งแล้วค่ะ ไม่แหว่ง(เท่าไร)แล้ว

คุณnzmum...โชคดีที่เป็นเมืองที่ได้ไปเที่ยวพอดีน่ะค่ะ ขอบคุณที่แวะมานะคะ

คุณนิด...แม่ของอ้อก็พยายามหาหนังสือให้อ้ออ่านมาแต่เล็กค่ะ อ้อน่ะไม่ค่อยอ่าน มาอ่านมากตอนโตค่ะ อ่านหนังสือภาษาอังกฤษมากกว่าภาษาไทยอีกต่างหาก ลูกๆนี่รักการอ่านไปแล้วค่ะ บางวันก็นั่งเงียบๆอ่านหนังสือกันเองได้นานๆเลยค่ะ

พี่ติ๊ก...รูปนี่สองปีแล้วนะคะ รูปใหม่ๆไม่ค่อยได้ถ่ายเลยค่ะ หนาวๆไม่ได้ไปไหนน่ะค่ะ คิดถึงนะคะ

พี่ปูจ๋า...เวลาไปห้องสมุดบ้านอ้อก็ขนกันกลับมาเต็มเลยค่ะ ทั้งหนังสือทั้งวีดีโอ ทั้งเทป ที่บ้านมีชั้นไว้วางเฉพาะหนังสือห้องสมุดเลยค่ะ ไม่งั้นหากันไม่เจอไม่ครบเวลาเอาไปคืน