Bloggang.com : : doraeme : คาถาบิณฑบาตร

คาถาบิณฑบาตร

คาถาบิณฑบาต
พระเดชพระคุณหลวงพ่อเล่าถึงการใช้คาถาบิณฑบาต เมื่อท่านมาอยู่ที่จังหวัดชัยนาทไว้ดังนี้
วิธีการบิณฑบาต ก็ใช้ อิติปิโส ภควาฯ ตามปกติ ตั้งแต่เริ่มห่มผ้าจะไปบิณฑบาต ก็นึกถึงบทพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ อิติปิโสฯทั้ง ๓ ห้อง นึกในใจพอสบาย ๆ ก็เดินนำหน้าพระ เพราะพระที่อยู่ท่านอ่อนอาวุโสกว่า เป็นอันว่า เด็กถือปิ่นโต ๒ เถา ตามพระไปตามปกติปิ่นโต ๒ เถาไม่เต็ม วันนั้นปิ่นโต ๒ เถาเต็ม และต้องขอยืมเขามาอีกเถา และต้องหิ้วถ้วยแกงมาอีกด้วย พอวันที่สอง บอกให้เด็กเอาไป ๔ เถา ปรากฏว่า ๔ เถาก็ไม่พอ วันที่สาม ให้เด็กเอาไป ๖ เถา ๖ เถาก็ไม่พอ ก็เป็นอันว่า ให้ถือปิ่นโตวันละ ๖ เถา แต่ว่าถ้าอะไรมันเกินจากนั้นก็หิ้วมา ให้หิ้วถ้วยที่เขาถวายมา
ตอนแรกไปบิณฑบาตในตลาดทางสายใต้ก่อน ต่อมาทางสายเหนือทราบ ก็บอกว่ามาสายเหนือบ้างซิเจ้าคะ ก็เลยแบ่งกันไป ไปสายใต้ ๗ วัน ไปสายเหนือ ๗ วัน แต่ละสายก็ล้นแบบนั้น ปิ่นโต ๖ เถา ล้นเหมือนกัน ต่อมาตอนกลางไม่ได้ผ่าน ตอนกลางก็บอกว่าขอให้ผ่านสายกลางบ้าง ก็เดินผ่านสายกลาง ต้องเพิ่มปิ่นโตอีก ๓ เถา รวมความว่า ต้องใช้ปิ่นโต ๙ เถา และยังต้องหิ้วถ้วยพิเศษมาอีก ที่เกินจากปิ่นโต
การใช้บท อิติปิโส ภควาฯ บรรดาท่านพุทธบริษัท ไม่ได้หวังจะหาลาภยศ เป็นการรักษาสมาธิ เพราะเคยทำมาก่อน แต่ก็เป็นประโยชน์ให้บรรดาท่านพุทธบริษัททุกคน เท่าที่ท่านเล่าให้ฟังบอกว่า "ตั้งแต่หลวงน้าไปบิณฑบาตฉันคล่องตัวขึ้นมาก การค้าขายดีขึ้นมีการคล่องตัวดีขึ้นมาก ขอให้หลวงน้าบิณฑบาตเรื่อย ๆ" ก็บิณฑบาตเรื่อย ๆ ไปปกติ
เมื่อออกพรรษแล้ว อาตมาก็ไปกรุงเทพฯ เสียหนึ่งเดือน กลับออกมา หมาทุกตัวผอมหมด เด็กทุกคนก็บ่นว่า กินข้าวเวลาเดียวครับ ถามว่า ทำไม ก็บอกว่า ไปบิณฑบาตชาวบ้านเขาไม่ได้ใส่บาตร ข้าวในทุ่งนาเสียหมด เขาใส่บาตรเหมือนกัน แต่น้อยเจ้าเต็มทีไม่พอกิน พระก็ฉันเวลาเดียว เด็กก็กินเวลาเดียว เจ้าสุนัขก็ต้องอด คือ ๒ - ๓ วันได้กินครั้งหนึ่ง
วันรุ่งขึ้นอาตมาไปบิณฑบาต น้ำยังท่วมมาก ต้องใช้เรือ ก็ให้เด็กเอากะละมังใหญ่ใส่ไปด้านท้าย และเอาบาตรใส่ไป ๔ ลูก ให้เด็กพายหัวพายท้าย พระเขาก็หัวเราะกัน เขาถามว่า จะไปใส่อะไร ก็บอกว่าจะไปใส่ข้าว เขาบอก ไปบิณฑบาตทุกวันมันไม่ได้ถึงครึ่งบาตรหรอกนะ ผมเอาไป ๒ ลูก ยังได้ลูกละไม่ถึงครึ่งบาตรเลย รวมแล้วได้วันละประมาณหนึ่งบาตร พระตั้งหลายองค์ ก็เลยบอกว่าลองดูก็แล้วกัน เขาจะใส่หรือไม่ใส่ ก็เตรียมไปเผื่อว่าเขาจะใส่ เขาไม่ใส่ก็ไม่เป็นไร เราไม่ได้แบกไม่ได้หาม ก็ใส่เรือมา
วันนั้นพอไปบิณฑบาตเข้าจริง ๆ ทุกบ้านวิ่งกันวุ่นวายหมด "หลวงน้ามาแล้ว ๆ" ต่างคนต่างใส่บาตร บาตร ๔ ลูกก็เต็ม กะละมังที่เตรียมไปใส่ก็เต็ม เต็มทั้งบาตร ทั้งกะละมัง เจ้าสุนัขที่เลี้ยงไว้ในวัดทั้งหมด ในยามปกติที่เคยอยู่ มันจะต้องกินข้าวกับกับ ถ้าไม่มีกับมันไม่กิน ถ้ามีกับที่ไม่ชอบใจมันก็ไม่กิน แต่ว่าคราวนี้เมื่อได้ข้าวมาแล้ว ให้ข้าวเปล่ากินมันกินเสียย่ำแย่เลย เพราะมันหิวมาหลายวัน พระเขาก็แปลกใจว่า ทำไมมาแค่เมื่อคืนนี้และตอนเช้าไปบิณฑบาต ทำไมจึงมีคนใส่บาตรมากมายอย่างนี้ ก็เลยนึกในใจว่า อำนาจพุทธานุภาพ ธัมมานุภาพ สังฆานุภาพ พุทโธอัปปมาโณ คุณพระพุทธเจ้าหาประมาณมิได้ ธัมโมอัปปมาโณ คุณพระธรรมหาประมาณมิได้ สังโฆอัปปมาโณ คุณพระสงฆ์หาประมาณมิได้ เพราะว่าก่อนจะไป ใช้อิติปิโส ภควาฯ ตามเดิม บทนี้ใช้กันยันตาย บรรดาท่านพุทธบริษัท อะไรก็ตาม ต้องขึ้น อิติปิโสฯ กันก่อน เพราะถ้าเราไม่ไหว้พระพุทธเจ้า ไม่ไหว้พระธรรม ไม่ไหว้พระอริยสงฆ์ เราจะไหว้ใครกัน และนึกภาวนาด้วยความเคารพ

จากหนังสือ สมบัติพ่อให้ หน้าที่ ๑๘๗ โดย..หลวงพ่อพระราชพรหมยาน
CreditFBวัดเจริญราษฏร์บำรุง วัดหนองพงนก 19พค2560 สาธุๆๆค่ะ (กราบ)
...

...

Create Date : 21 มิถุนายน 2560

Last Update : 21 มิถุนายน 2560 11:29:42 น.

0 comments

Counter : 5977 Pageviews.