ช่วงนี้มีแต่คนเลิกรากัน อารมณ์เดียวกันเลยค่ะเลยมาให้กำลังใจ เข้มแข็งเข้มแข็ง

อย่าคิดมากอ่ะอุ้ย ตั้งใจอ่านหนังสือเพื่อตัวเองนะ พุ้งนี้อาจจะดีกว่าวันนี้ก็ได้ สู้ๆๆๆนะ

นี่ตั้งเป้าเอาไว้ว่าจะเศร้ากี่วัน ... หือ ...

ซักอาทิตย์นึงก็กำลังดีนะ เกินกว่านั้นมันจะไม่งาม

เดี๋ยวคะแนนสอบตกมีน อาจจะต้องลำบากนั่งรถ

ไปไหว้พระสะเดาะเคราะห์ที่ภาคเหนือ

เหมือนกับสาวโรงงานคนนึง (มันไปไหว้พระหรือไปสึกพระก็ไม่รู้)



หนูเชื่อเรื่องพรหมลิขิตไหมล่ะ

พี่เชื่อว่ะ มันเกิดกับตัวพี่เองหลายครั้ง

ไม่ใช่เฉพาะเรื่องความรักนะ

เรื่องอาชีพ การงาน ชะตาชีวิต ฯลฯ ก็เช่นกัน

พรหมลิขิตมีส่วนนิดนึง ตัวเราทำตัวเองด้วย (เป็นส่วนใหญ่)

แต่ไอ้พรหมลิขิตนิดนึงนี่แหละ บางทีมันก็ทำให้ชีวิตเรา

พลิกผันแบบที่ไม่น่าเชื่อว่ามันจะเกิดขึ้น



เวลาว่างๆ สมองโล่งๆ พี่ก็มานั่งคิดถึงอดีตเล่น

ในอดีต... บางทีเราดำเนินชีวิตของเราอยู่ดีๆ

มันก็มีเหตุให้ชีวิตเราต้องเกิดการเปลี่ยนแปลง

เช่น เลิกกับแฟน สอบตก โดนไล่ออกจากงาน พี่ก็ผ่านมาหมด

ทุกครั้งที่มีการเปลี่ยนแปลงในชีวิต มันก็เจ็บปวดทุกครั้ง

มันไม่ตายว่ะ แต่มันต้องใช้เวลานิดหน่อย ถึงจะหาย



เวลาพี่ขับรถคนเดียว ฟังวิทยุ ไปเรื่อยเปื่อย

พอได้ยินเพลงเก่าๆ ที่มันฮิต ตอนที่เราเศร้า

มันก็เตือนให้นึกถึงเหตุการณ์และความรู้สึกในช่วงนั้น

แต่มันไม่เศร้าเท่ากับวันนั้นว่ะ มันมีหลายความรู้สึกปนกัน

บางทีก็ขำ หัวเราะ หึ หึ ในใจ

บางทีก็นึกตลกปนสมเพชตัวเองที่ทำอะไรแบบเด็กๆ ลงไป

บางทีก็ภูมิใจกับตัวเองนะ ที่ผ่านปัญหาพวกนั้นมาได้

ที่เล่ามานี่ ไม่มีอะไรเลย บ่นเรื่องของตัวเองทั้งนั้น (อย่าเพิ่งเบื่อ)



สำหรับชีวิตของหนู ตอนนี้นะ

ลองค้นหาดูซิว่า เหตุแห่งทุกข์มันคืออะไร

พี่ว่า หนูน่าจะรู้ดีอยู่แล้ว

ทีนี้ก็ลองนั่งตรึกตรองดูซิ ว่าจะต้องทำยังไง ถึงจะดับทุกข์ได้

คร่ำครวญอยู่อย่างนี้ คงจะดับทุกข์ไม่ได้

พ่อ แม่ ญาติ พี่ น้อง เพื่อนฝูงก็จะทุกข์ตามไปด้วย



ไม่ต้องพยายามไปลืม มันลืมไม่ได้หรอก รับรองว่าจำได้ไปจนวันตาย

แล้วก็ไม่ต้องไปกลัวด้วยว่าเปลี่ยนแปลงแล้ว

มันจะดีหรือมันจะเลว จะอยู่ได้ยังไง ชีวิตมันจะไปทางไหน

เอาเป็นว่า มันไม่ทำให้ตายก็แล้วกัน

ขอเพียงแต่มีสติเท่านั้น ปัญญาก็จะเกิด



นานทีปีหน พี่ถึงจะแสดงธรรมเทศนาซักครั้งนะ

กลัวว่าแสดงบ่อย เดี๋ยวจะเกิดอิทธิฤทธิ์ปาติหารย์ ฮ่าๆๆ

อีกไม่นาน พี่จะไปปรากฏกาย แถวๆ บ้านของหนู

(ป่านนี้คงมีอีกาคาบข่าวไปบอกแล้วมั๊ง)

คิดว่า ถึงตอนนั้นอาการคงจะดีขึ้นนะ

เดี๋ยวพี่พาไปเลี้ยงไอติมปลอบใจ

ตอนนี้ พักเรื่องเศร้าเอาไว้ชั่วคราว

เรามารวมหัวกัน ยกพวกไปถล่มบล็อก โชยุ กันดีกว่า

ใครมีเรื่องเผาเด็ดๆ พี่จ่ายไม่อั้น ... อิอิอิ

เอาใจช่วยๆ