Final Score 365 วัน ตามติดชีวิตเด็กเอ็นท์ ช่วงมัธยมปลายก่อนสอบเข้ามหาวิทยาลัย คุณยังจำได้ไหมว่า คุณใช้ชีวิตอย่างไร การเรียนถือเป็นเรื่องใหญ่ของผมตั้งแต่เข้าเรียนที่ชั้น ม.4 เพราะตั้งใจว่าต้องสอบเข้าเรียนมหาวิทยาลัยให้ได้ โดยไม่เคยสนใจการเรียนพิเศษ หรือไปติวกวดวิชาเลย จนมาถึงช่วง ม.6 ที่เริ่มทราบแล้วว่า การไปติวกวดวิชามันให้อะไรหลายอย่างที่เราไม่ได้จากในโรงเรียน โดยเฉพาะวิชาภาษาอังกฤษ ที่สามารถนำมาใช้ได้จนถึงสอบเรียนต่อต่างประเทศ ถามว่าผมกดดันไหมกับสภาพเด็กเรียน ผมตอบได้เลยว่าไม่กดดัน มีชีวิตที่สนุกสนาน มีเพื่อนที่ดี พอนึกถึงแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ โดยเฉพาะการเรียนที่แสนเหนื่อย จนไม่ค่อยมีเวลาพักผ่อน มาหลับในห้องเรียนช่วงเปลี่ยนคาบเรียน ถ้าพูดแบบติดตลก ต้องเรียกผมว่า หลับแบบอร่อย คือหลับแล้ว น้ำลายไหลเลอะโต๊ะเรียนแล้วตกมาที่พื้นห้อง ด้วยความที่เราเป็นเด็กเรียน เรียบร้อย ถ้าจะให้ใครรู้ว่าน้ำลายหกจนถึงพื้นห้องเลย คงขายหน้าแย่ ว่าแล้วพอรู้สึกตัว นอกจากสูดน้ำลายที่เหลือไหลก่อนถึงโต๊ะแล้ว ก็ต้องทำลายหลักฐาน คือ เอาเท้าปาด ๆ เช็ดๆ (ใส่ถุงเท้า เพราะห้องที่เรียนประจำเป็นห้องภาษาไทยที่ต้องถอดถุงเท้าเข้าเรียน ลงแว๊กอย่างเงางาม) ก่อนหย่อนกระดาษชำระประมาณแกล้งทำตก แล้วเอาเท้าเขี่ยทำลายหลักฐานต่อ แล้วเอาไปทิ้ง ผ่านมาได้หลายปีโดยที่ไม่มีใครเคยรู้ แต่แอบเข้าห้องน้ำครูที่ชั้น 4 สิ ครูที่ปลื้มเราว่าเป็นเด็กเรียบร้อยเห็นเข้าเต็มๆ ตอนเราเปิดประตูออกมา เราก็ยิ้มแก้เขิน อยากจะบอกครูเต็มแก่ว่า ครูครับ จริงแล้วผมก็ไม่อยากทำหรอกครับ แต่ผมอ่านหนังสือจนลืมไปว่าปวดปัสสาวะ ลงไปเข้าข้างล่างไม่ทัน จะราดแล้วครับ พอฟังเพลงประกอบจากภาพยนตร์เรื่อง Final Score 365 วัน ตามติดชีวิตเด็กเอ็นท์ บรรยากาศเก่าๆ สมัยนุ่งกางเกงขาสั้นกลับมาหาเราทันที แต่ผู้เยี่ยมชมคงไม่มีทางเห็นขาอ่อนผมหรอกครับ เพราะไม่กล้าเอารูปมาโชว์ เพราะทรงผมสมัยนั้นของผม ไม่อยากจะบอกเลย ขอเก็บเป็นความลับสักเรื่องแล้วครับ D.M.Y วัน เดือน ปี Ost. Final Score 365 วัน ตามติดชีวิตเด็กเอ็นท์ วันจันทร์ฉันคอยอยู่ อังคารก็คอยดู ดูดูว่าเธอเป็นไง พุธเธอก็ไม่มา เช้าสายก็ไม่มี พฤหัส...ว่างเปล่า ศุกร์หรือเสาร์หรือว่าอาทิตย์ ไม่มีวันไหนไม่คิดถึง ไม่มีวันไหนที่เธอจะย้อนมา...สู่วันเก่าๆของเรา วันที่ฉันเจอเธอ วันที่ได้ใกล้กัน วันที่เราจูงมือ... วันที่ฉันรักเธอ วันที่ฉันพูดไป วันที่เธอรับฟัง... อีกนานไหมฉันก็ไม่รู้ อีกกี่เดือนหรือจะอีกปี กี่หมื่นพันล้านความทรงจำที่มี ไม่เคยไม่คิดถึงเธอ มกราก็ยาวนาน กุมภาก็เลือนลาง มีนาก็ยังเลื่อนลอย เมษาก็ร้อนรน พฤษภาก็ทุกข์ทน มิถุนาว่างเปล่า อีกนานไหมฉันก็ไม่รู้ อีกกี่เดือนหรือจะอีกปี กี่หมื่นพันล้านความทรงจำที่มี ไม่เคยไม่คิดถึงเธอ อีกนานไหมฉันก็ไม่รู้... ... กี่หมื่นพันล้านความทรงจำที่มี ไม่เคยไม่คิดถึงเธอ แก้ไขนำไฟล์เพลงออกครับ   Create Date : 16 กุมภาพันธ์ 2550 7 comments Last Update : 1 มีนาคม 2551 21:57:51 น. Counter : 982 Pageviews. Share Tweet

ชอบเรื่องนี้เหมือนกันคะ เพลงก็ด้วย...นึกถึงบรรยากาศเก่าๆตอนใกล้เอนท์   โดย: Coffee Lady 16 กุมภาพันธ์ 2550 19:51:54 น.

ส่วนเทศกาลตรุษจีนที่จะถึงนี้ ขอให้ร่ำให้รวย สวยๆ หล่อๆ กันทุกคนนะค่ะ...   โดย: เจโลไดด้า 17 กุมภาพันธ์ 2550 11:39:10 น.

ขอให้มั่งมีศรีสุข ไร้โรคาเบียดเบียนนะคะ   โดย: Arnie (Arnie ) 18 กุมภาพันธ์ 2550 19:30:21 น.

สวัสดีค่ะ ขอบคุณค่ะที่เข้าไปเยี่ยมและอวยพรนะค่ะ ก็ขอให้มีความสุขสมหวังในทุกสิ่งที่ปรารถนานะค่ะ   โดย: สายลม (manasanan ) 18 กุมภาพันธ์ 2550 20:39:13 น.

春节快乐！(Chun jie kuai le!) 万事如意。(Wan shi ru yi.) มีความสุขในเทศกาลตรุษจีนนี้ คิดหวังสิ่งใด ก็สมความปรารถนานะครับ   โดย: Tempting Heart 18 กุมภาพันธ์ 2550 21:40:07 น.

ท้ายที่สุด ก็ยังไม่ได้ดูหนังเรื่องนี้เลยง่ะ อ่า..หนังสือของสนพ.นี้ก็ออกแนวผู้หญิงจริงๆ แหละค่ะ สวัสดีปีใหม่จีนค่ะ ขอให้รวยๆ เฮงๆ นะคะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 19 กุมภาพันธ์ 2550 10:04:12 น.

ชีวิตมอปลายว่าไปแล้วก็สนุกไปอีกแบบนะครับ อยากกลับไปเรียนอีกจัง   โดย: กะได 21 กุมภาพันธ์ 2550 19:34:30 น.